คู่เดทอลเวง (น่ารัก ขายขำ)

ลำดับตอนที่ #19 : คู่เดทอลเวง

 “หมายความว่าคุณแพ้สับประรด ก็เลยมานอนอยู่บนเตียงกับผมอย่างนั้นน่ะเหรอ?”

“หมายความว่าฉันแพ้สับประรด และเกิดอาการเมาจากพิษของมัน จากนั้นคุณก็ดันพาฉันมาที่ห้องนอนต่างหากล่ะ!” ฉันเถียงกลับไป ใบหน้าเห่อร้อนขึ้น ไม่รู้ว่าเป็นเพราะโมโหจนเลือดขึ้นหน้า หรือเพราะร่างกายกำลังสูบฉีดเลือดจากปลายเท้าขึ้นสู่หัวกันแน่ ยิ่งพูดก็ยิ่งเริ่มงงว่าสรุปแล้วใครที่สับสนกันแน่

“งั้นมันก็ไม่ต่างอะไรกัน เพราะท้ายที่สุดแล้วผลลัพธ์มันก็มาจบลงที่เตียงนอน ไม่ว่าคุณจะอ้างเหตุผลใดก็ตาม”

ดูเหมือนเทมส์จะไม่ยอมเข้าใจหรือต้องบอกว่าไม่คิดจะเข้าใจถึงจะถูกต้อง เขาคงเห็นว่าฉันเป็นผู้หญิงใจง่ายที่ตั้งใจจะมาอ่อยเหยื่อ ยิ่งคิดฉันก็นึกโทษตัวเองที่ดันเผลอกินขนมตรงหน้าทั้งๆ ที่ควรจะรู้ว่ามันราดด้วยซอสสับประรดแท้ๆ

สายตาของฉันจ้องมองทุกการกระทำที่เกิดขึ้น เมื่อเทมส์จงใจกดประทับริมฝีปากเข้ามา เพื่อดูดซับเสียงและข้อโต้แย้งของฉันเอาไว้ ราวกับว่าเขาไม่อยากได้ยินคำอธิบายใดๆ อีกต่อไป

ภาพที่เห็นมันยิ่งกระตุ้นจิตใจดวงน้อยให้อ่อนยวบ และเกือบจะลืมหายใจขึ้นมา ร่างกายละสติกำลังล่องลอย บวกกับความรู้สึกอายและหวงตัวแบบผู้หญิงหายไปสิ้น อาจเป็นเพราะฉันกำลังเมาสับประรดที่กินเข้าไป หรือไม่ก็เมารสจูบของเขานี่แหละ

ทันใดนั้นร่างกายของฉันก็สะดุ้งโหยง เมื่อรู้สึกได้ถึงปลายลิ้นอุ่นร้อนสัมผัสเข้ากับความอ่อนนุ่มที่ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนได้แตะต้องมาก่อน ยิ่งฉันพยายามจะเบี่ยงตัวหนี เขาก็ยิ่งกระชับต้นขาของฉันเอาไว้แน่น ริมฝีปากได้รูปจรดเข้ากับเกสรดอกไม้งาม ราวกับผีเสื้อที่กำลังไขว่คว้าตามหาน้ำหวาน ปลายลิ้นหมุนวนสลับกับการขมเข้มจนร่างของฉันเผลอส่งเสียงร้องครางด้วยความเสียวซ่าน ซึ่งฉันก็แทบจะไม่อยากเชื่อเลยว่าตัวเองเปล่งเสียงกระเส่าแบบนั้นออกมาได้เช่นไร

เทมส์กำลังปลุกปั่นฉันให้ตกอยู่ในห้วงแห่งความปรารถนา จนต้องบิดกายไปมาบนที่นอนกว้าง ความจริงฉันก็ไม่รู้หรอกนะว่าตัวเองต้องการสิ่งใด รู้เพียงแต่อยากจะปล่อยตัวปล่อยใจให้เขาเติมเต็มและส่งฉันไปให้ถึงฝั่งฝัน

“เทมส์...เชื่อฉันสิ ฉันไม่ได้โกหกคุณจริงๆ”

สองมือของฉันเกาะกุมบ่ากว้างของอีกฝ่ายเอาไว้ ทุกอณูในร่างกายถูกปลุกเร้า เนื้อตัวเกร็งเขม็งเมื่อในที่สุดเขาก็พาฉันไปแตะเส้นขอบฟ้าที่ไม่เคยรู้สึกอะไรแบบนี้มาก่อน บัดนี้ร่างกายของฉันรู้สึกล่องลอย และดูเหมือนเขาเองก็เริ่มที่จะอดทนไม่ไหวอีกต่อไป

เขายิ้มก่อนจะพูดออกมา พร้อมกับหยัดตัวขึ้นเล็กน้อย เพื่อให้อยู่ในท่าทางที่ถนัดขึ้น และเผยให้เห็นเรือนร่างเปลือยเปล่า ทุกสัดส่วนอย่างชัดแจ้ง จนฉันถึงกับอ้าปากค้าง

“ถึงคุณจะไม่ได้โกหก แต่ก็หยุดผมไม่ได้แล้วล่ะ!”

“ดะ...เดี๋ยวก่อนสิ” ถึงปากจะพูดออกไปแบบนั้น แต่ร่างกายของฉันเหมือนกับไม่ใช่ของตัวเองอีกต่อไป มันทรยศและแปรพักตร์ไปตั้งแต่ก่อนหน้าแล้ว ดูเหมือนว่าสมองของฉันจะไม่สามารถสั่งการอะไรได้อีกต่อไป ในเมื่อไม่มีร่างกายส่วนไหนของของยอมเชื่อเลยสักนิด มือที่แตะอยู่ตรงแผ่นอกที่ดูกระตุ้นจิตใจ แทนที่จะผลักไสเขาออก กลับไม่ยอมทำเช่นนั้น ปากที่พร่ำบอกให้เขาหยุดทุกสิ่งอย่าง กลับตอบรับรสจูบของเขาอย่างชื่นมื่น ร่างกายทุกส่วนในร่างกาย ถึงแม้จะสั่นระริกด้วยความไม่คุ้นชิน หากแต่ก็เต็มใจที่จะถูกเขาสัมผัสอย่างลึกซึ้งและเร่าร้อน

 “ผมเองก็อยากจะรู้ว่า...คุณคิดจะมายั่วยวนคุณอาของผมด้วยลีลาบนเตียงที่เร้าใจขนาดไหน”

“เดี๋ยวสิ ฉันไม่ได้จะยั่วซักหน่อย” ฉันพยายามจะฝืนตัว และตั้งใจจะผลักเขาออกไป เท่าที่เรี่ยวแรงพอจะทำได้ในตอนนี้ ในหัวคิดหาคำแก้ตัวที่ไม่ว่าจะหาทางไหน ก็ดูเหมือนจะไม่มีคำพูดใดๆ ที่ดูมีเหตุผลสำหรับคนฟังเลยแม้แต่น้อย

“อย่าทำมาแกล้งเป็นไร้เดียงสาหน่อยเลย เพราะแผนของคุณมันไม่สมจริงเลยสักนิด” เขาตั้งใจจะตำหนิว่าแผนการแพ้สับประรดของฉัน มันดูแหวกแนวกว่าบรรดาผู้หญิงทั้งหมดที่จ้องจะมาจับเขาและผู้เป็นอา ทั้งที่ฉันพยายามจะพร่ำบอกกับเขา ทั้งพูดออกไป ทั้งพูดในใจเป็นรอบที่ร้อยกว่าแล้ว

หากยังไม่ทันที่ฉันจะได้พูดโต้แย้งอะไรออกไป ริมฝีปากอุ่นร้อนก็ทาบทับลงมาดูดซับเสียงของฉันเอาไว้อีกครั้ง เพื่อยุติการสนทนาทั้งหมด ฉันแทบจะไม่มีแรงต่อต้านเขาเลยจริงๆ เมื่อจุมพิตอันแสนวาบหวามที่ริมฝีปากเมื่อสักครู่นี้ ยิ่งทวีความร้อนแรงไม่ต่างอะไรกับอุณหภูมิในร่างกาย แถมฉันยังรู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่างที่กำลังบดเบียดเข้ามา จนใบหน้าของฉันเห่อร้อนขึ้น ไม่อยากจินตนาการเลยว่าไอ้เจ้าสิ่งที่กำลังดุนดันเข้ามาอยู่นั้นมันคืออะไร...