ตรี เวทยาศาสตร์ ดาร์คแลนด์ (รายงาน)

ข้อมูลเบื้องต้น

B B

เนื้อเรื่อง

รายงานสิ่งลี้ลับในดาร์คแลนด์

รหัสนักศึกษา 0505581



คณะเวทยาศาสตร์




1.บ่อต้องสาป สไกฟ์ ลูฟิน อามาเดน

โฉนดที่ดินเลขที่ 37 เมืองท่าซอนนิลอน
นครเกรอซิล มณฑลฟอทิส
แคว้นแห่งสงครามและความตาย

 

 ถ้าท่านตกลงไปในบ่อต้องสาปเหล่านั้น ท่านจะกลายร่างทันที
ท่านจะสามารถคืนร่างได้เฉพาะ วันระจันทร์เต็มดวง แต่ท่านยังคงเหลือรูปลักษณ์
ของสิ่งนั้นอยู่

 

            หญิงสาวร่างผอมสูงโปร่งเดินทอดน่องลัดเลาะไปตามบ่อน้ำดวงตาสีอเมทิสต์ก็กรอกตาสำรวจไปเรื่อยๆ เธอแอบโล่งใจที่เธอใช้เวทย์คุ้มกันตัวเองเป็นเกาะป้องกันทำให้ผู้ดูแลสถานที่ที่ยืนโต้ลมอยู่ตรงนั้นไม่สังเกตเห็นเธอ กระนั้นเธอก็ยังพลาดตกม้าตาย เท้าเล็กๆ ของตนเองลื่นพาร่างกายตกตลิ่งลงบ่อน้ำไป

 

 

            บ่อที่ 1 บ่องูยักษ์ ซิกเรน เธอได้กลายกลายร่างเป็นงูยักษ์ตัวใหญ่ดวงตาสีแดงดุร้ายสอดส่ายไปมาอย่างระมัดระวัง ลิ้นสองแฉกแลบออกมาก่อนจะเรื่อยออกจากบ่อไป งูยักษ์สาวเลื้อยพลาดจากการฉกเหยื่อแถวนั้นตกลงมาที่ บ่อที่ 2 บ่อแมวดำ ไลแลค เธอได้กลายเป็นแมวตัวสีดำ เธอมึนงงเล็กน้อยๆ ก่อนจะว่ายน้ำขึ้นฝั่ง แล้วสลัดขน เดินต่อไป ณ บ่อที่ 3 บ่อยูนิคอร์น บาร์ครนน์ แมวสาวได้เห็นม้าสีขาวมีเขาแสนสวยทำให้เธอต้องเดินเข้าไปใกล้หวังจะเชยชมความงามชัดๆ แต่เธอก็พลาดตกน้ำอีกครา เธอดีใจเมื่อโผล่ขึ้นจากน้ำแล้วกลายเป็นยูนิคอร์นแสนสวย และจากการที่เธอตกน้ำมาหลายครั้งทำให้เธอรู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูกวิ่งไปข้างหน้าแล้วกระโดดตู้มลงบ่อต่อไป บ่อที่ 4 บ่อมังกร อาร์กอน่า เธอกลายเป็นมังกรเธอไม่ค่อยชอบการบินเสียเท่าไร เธอจึงไม่ค่อยจะโปรดปรานรูปร่างของตนเองที่เป็นมังกร เธอรีบวิ่งหาบ่อน้ำบ่อต่อไปก่อนจะรีบกระโจนลงไป บ่อที่ 5 บ่อนางเงือก แอสทอร์เนล เธอได้กลายเป็นนางเงือกสาว ซึ่งเธอมองเห็นภาพภายในบ่อน้ำนั้นยิ่งทำให้เธอแทบช็อครีบว่ายไปติดขอบบ่อแล้วกระโดดไปบ่อต่อไป บ่อที่ 6 บ่อหงส์ คาร์ปาเทียร์ เธอมองตัวเองสักพักก่อนจะลอยคอแล้วก้าวลงอีกบ่อต่อไป บ่อที่ 7 บ่อฟินิกซ์  กริฟฟินน์ ไม่เธอจะไม่ยอมหยุดเธอยังสนุกอีก บ่อที่ 8 บ่อเสือขาว  วาสเลอร์ เธอสลัดขนแล้วรีบกระโดดลงไปอีกบ่อ บ่อที่ 9 บ่อ หมูดำ มาร์ดิกรัว ไม่ เธอไม่ชอบร่างอืดอาดร่างนี้ บ่อที่ 10 บ่อผีเสื้อ ลิทเตอร์ และเธอก็ไม่ชอบการบิน เธอเดินหาบ่อต่อไป เธอหาไม่พบ แต่ถึงกระนั้นเธอก็ไม่ถอดใจ จนกระทั่งพบบ่อปริศนานี้

 

 

            บ่อที่ 000  บ่อหญิงสาว กวิน ราเนล  แคลร์ นี่คือบ่อพิเศษ ถ้ามีใครตกลงไปจะกลายเป็นหญิงสาวที่สวยที่สุด เธอลังเลใจนิดหน่อย แต่มันก็ยังดีกว่าที่เธอต้องกลายเป็นผีเสื้อที่ไม่ชอบการบินสักเท่าไร เธอจึงไตร่ยอดหญ้าลงไป เธอมองดูเอง ร่างกายเธอกลับมาแล้ว เธอมองมือตัวเองที่ดูมีสีเลือดกว่าปกติ เธอไม่รู้ตัวเลยว่าเธอนั้นสวยกว่าเดิมมากสักแค่ไหน เพราะหัวสมองของเธออยากจะจบเรื่องพวกนี้ให้เร็วที่สุด ใช่แล้วเธอไม่สนุกอีกต่อไปแล้ว

 

 

            บ่อที่ 111  บ่อคลายคำสาป รีเฟล ราดิส อูเกรล เธอรู้สึกแปลกใจที่ตนเองหาบ่อคลายคำสาปตามที่ได้รู้มาไม่พบ มันต้องมีสักที่สิน่าที่จะต้องมีบ่อแก้คำสาปยามคับขัน ว่าแล้วเธอก็ลองเปิดใจให้กว้างแล้วสอดสายตาไปรอบๆอีกครั้งเธอก็พบบ่อน้ำแห่งนี้แล้วก็ผู้คุม เธอขออภัยผู้คุมเล็กน้อยก่อนจะวักน้ำในบ่อลูบผิวกายช้าๆ ก่อนจะพูดคำขอบคุณ ฉับพลันเท้าของเธอก็สะดุดกิ่งไม้แล้วจ่อมลงไปในบ่อโดยที่ไม่ทันตั้งตัวเธอรีบโผล่ขึ้นมาจากบ่อแล้วขอโทษขอโพยผู้คุมก่อนจะรีบออกจากที่แห่งนี้ไป
 

..................................................................................................................................................................

2.หอคอยเร้นลับ

โฉนดเลขที่ 32
เมืองอากาเรส นครบาเอล
มณฑลฮาเกนทิ แคว้นแห่งรัตติกาล

 

 

หอคอยเร้นลับ คือหอคอยที่ประกอบพิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์
เป็นหอคอยรกร้างที่พักของนักบวชมืดเเละเหล่าสาวก
ผู้ที่เข้ามาเเล้ว มักมิได้กลับไปอีกเลย



 

            หญิงสาวเดินไปที่ที่สถานที่หนึ่งตามเสียงกระซิบที่ดังขึ้นอย่างอ่อนหวานข้างหูขอร้องให้ช่วยปลดปล่อยตัวเองให้หลุดจากการกักขัง หญิงสาวเดินไปตามเสียงกระซิบก็พบเจอกับวิญญาณ วิญญาณ และก็วิญญาณ เธอสตั้ลตาตั้งก่อนจะรีบวิ่งชิ่งหนีออกมา ปากก้พึมพำไปว่า ขอโทษๆ ฉันไม่ชอบเรื่องพวกนี้ อย่ามาหลอกหลอนกันเลย แว๊ก ขอโทษจริงๆ วิญญาณหญิงสาวเห็นดังนั้นจึงได้ลากตัวเธอกลับมาตรงที่เดิม ณ ห้องที่เธอเห็นผีผู้หญิงเต็มไปหมด เธอจึงตัดสินใจสอบถามรายละเอียดเกี่ยวกับการกักขังผู้หญิงคนนั้นก็ส่งเสียงกรีดร้องไล่เธอออกไปให้พ้นจากที่นี่โดยที่เธอยังถามรายละเอียดไม่จบ แถมยังขู่จะฆ่าเธอเสียด้วยเธอจึงรีบใส่ใช้เวทสับเกียร์จรวดวิ่งออกจากหอคอยนั้นทันที

....................................................................................................................................................................

   3.บ้านร้าง
โฉนดที่ดินเลขที่ 27
เมืองดันทาเรียน นครวาเฟีย มณฑลเรลาเจ
แคว้นแห่งน้ำตา


 

            บ้านร้างที่เห็นอยู่ไกลๆ ริบตา ช่างชวนน่าสยองยิ่งนัก แต่หญิงสาวผู้นี้ก็ไม่หวั่น ก้าวเดินด้วยฝีเท้ามั่นคงไปตามเสียงเรียกร้องของบางสิ่งบางอย่างที่ไม่ใช่หัวใจของตนเองที่อยากจะวิ่งหนีแน่นอน “ปุด ปุด” เสียงอะไรนะ หยิงสาวหันไปมองหาต้นเสียงก็พบผู้หญิง?ท่าทางลึกลับคนหนึ่ง แมวข้างตัวของนางช่างชวนหวาดหวั่นยิ่งนักพอๆกับยาในหม้อที่ส่งควันสีเขียวให้ฟุ้งกระจายไปทั่วห้อง แม่มดสาวตนนั้นทำเป็นไม่สนใจเธอ เหมือนกับกำลังคอยคำพูดบางอย่างจากปากเธอมากกว่า เมื่อแม่มดหมดความอดทนเธอจึงถามว่า “ต้องการสังหารใคร”  หญิงสาวได้ยินดังนั้นจึงเอ่ยคำขอโทษแล้ววิ่งหลบออกมาเหมือนที่ทำกับแม่มดชราก่อนหน้านี้
 

 

            ดวงจันทร์ที่กลมโตมีหญิงสาวผู้หนึ่งเดินออกมาจากเงาแห่งแสงสว่างของดวงจันทร์นั้น แม่นางยิ้มให้เธอเล็กน้อย ในชุดขาดๆวิ่น แต่ทำไมตัวนางจึงรัศมีสง่างามความมีอำนาจมากออกมาจากตัว นั่นคือสิ่งที่เธอสงสัยก่อนจะจดลงไปในสมอง          

 

 

            เธอเดินต่อไปเรื่อยๆ เธอก็ต้องเบิ่งตาโพลงร้องคำๆหนึ่งออกมาว่า โอ้ พระเอกลิเก หญิงสาวอดีตมนุษย์ที่โดนตึงร่างกายและถูกใยแมงมุมกักขังไว้ เธอเสกไฟสีน้ำเงินในมือขึ้นมาส่อง เท่านั้นแหละเธอจึงรีบดับไฟท่องคาถาเบิ่งเนตรให้มองเห็นในความมืดมิดแล้วรีบหลบออกจากที่นั่นโดยเร็ว
 

...................................................................................................................................................................

4.ร้านตกแต่งศพ
โฉนดที่ดินเลขที่ 157

เมืองท่าโซเนีย นครเพรอฟีล่า มณฑลบลูไพร

แคว้นแห่งน้ำตา

 

            หญิงสาวเดินตามชายหนุ่มก่อนจะสะดุดลงที่ห้องแห่งหนึ่ง -*- นั่นเธอตาฝาดใช่ไหมที่เห็นเฟรงเก้นผู้ช่วยของเขามีหลายขาแต่ช่างเถอะเธอเดินต่อไป ถึงอีกห้องที่เก็บประวัติ วึ่งเธอก้ตัวคนเดียวจึงไม่ได้สนใจรีบไปต่อ ก่อนจะถึงห้องลับห้องหนึ่งวึ่งถ้าเกิดเขาไม่อยากให้เราเข้าไปขนาดนั้นเขาจะแนะนำทำม้ายมันยิ่งทำให้เธออยากรู้นะ และยิ่งมาขู่ฆ่ามาเป็นลูกค้าของร้านนี้อีกมันต้องมีอะไรแน่ๆ เธอก็ไม่อยากเข้าไปในห้องเก็บอวัยวะหรอกนะ ที่นั้นมีแต่แขน ขา ลูกตา อะไรก็ไม่รู้เต็มไปหมด  เธอรีบเก็บดวงตาเทียมที่เธอเสกเวทขึ้นมาให้มองเห็นภายในห้องทุกอย่างลง แล้วรีบรับกุหลาบสีน้ำเงินจากชายหนุ่มหลังจากชมห้องสุดท้ายและได้เห็นจูเลียเรียบร้อยแล้ว หญิงสาวก้มหัวให้เขาน้อยก่อนจะรีบออกจากร้านไป เธอไม่อยากจะเชื่อว่าเธอเห็นศพบางชนิดนั้นยังมีการกระติกขาหรือแขน ขยับปากร้องอวดโอยด้วย แต่เธอก็ต้องเงียบไว้ไม่งั้นเอคงต้องมาซื้อบริการจากร้านนี้เป็นแน่แท้ T^T

....................................................................................................................................................................

5.กระท่อมลึกลับในป่าโซเนีย

โฉนดที่ดินเลขที่ 158

เมืองท่าโซเนีย นครเพรอฟีล่า มณฑลบลูไพร

แคว้นแห่งน้ำตา


 

            ลึกเข้าไปในป่าท้ายโซเนีย มีกระท่อมปริศนาหลังหนึ่ง ไร้ซึ่งประตูทางเข้า หรือแม้แต่ทางออกคล้ายว่าจะเป็นกระท่อมร้าง แต่บางทีกลับมีแสงไฟเล็ดรอดออกมาอย่างน่าประหลาดราวกลับมีคนอยู่ หญิงสาวผมสีม่วงในชุดคลุมสีดำแห่งรัตติกาลได้ยินมาอย่างนั้น ทำให้เธอต้องรีบบึ่งมาสืบเสาะถึงที่นี่ เธอรีบกลบกลิ่นเวทของตัวเองให้หมดไม่งั้นเธออาจจะโดนอะไรบางอย่างเพื่อให้ได้เลือดมาเป็นแน่แท้ เธอเดินเข้าไปด้อมๆมองๆ ในกระท่อมร้างผ่านกระจกหน้าต่าง ก่อนจะต้องรีบนำมือทั้งสองอุดปากไว้ เมื่อดวงตาสีอเมทิสต์ได้เห็นผู้หญิงร่างงามกำลังดื่มเลือดท่ามกลางแสงเทียนอยู่ในที่ที่เป็นมุมโปรดของนาง ข้างตัวมีขวดของเหลวสีแดงสดขวดใหญ่วางอยู่ข้างกาย ผู้หญิงคนนั้นมีหน้าทรุดโทรมนิดหน่อยแต่ก็ยังคงความสวยของนางเอาไว้ เธอรีบจดจำภาพทั้งหมดเอาไว้ในสมองว่า ที่นี่คือ ที่ลี้ภัยของเลดี้ผู้ต้องคำสาปนางหนึ่ง ผู้ซึ่งมิอาจต้องแสงเดือนแสงตะวัน มิอาจหลับใหลโดยไร้ฝันอันเลวร้าย นางผู้มิอาจอยู่โดยปราศจากการดื่มกินเลือดเนื้อ ก่อนจะวางขวดเลือดที่เตรียมไว้ลงหน้าประตูกระท่อม

 .......................................................................................................................................................................

6...วิหารวิญญาณทมิฬ...


 

หญิงสาวร่างผอมสูงเดินเข้าไปในวิหารแห่งหนึ่งเดินผ่านรูปปั้นยมทูตทั้ง 5 องค์ พลังงานสีดำที่อยู่รายล้อมวนเวียนอยู่รอบทำให้เธอรู้สึกหนาวเหน็บทางใจ ดวงตามองไปรอบอย่างหวาดระแวง ลูกไฟในมือสีน้ำเงินลุกโชดช่วงดูอ่อนแรงตามสภาพจิตใจอันหนาวเหน็บของเธอ ตามที่รู้มาว่าสถานที่แห่งนี้นั้นเอาไว้ประกอบพิธีกรรม ตามตำนานรูปปั้นยมทูตนั้นคือผู้สร้างอาณาจักรดาร์คแลนด์ สายลมที่กรีดแทงเสียดสีผิวกายทำให้เธอต้องกระชับผ้าคลุมสีดำตัวโปรดเล็กน้อย ก่อนจะเดินหลบออกไป เมื่อหญิงสาวพ้นเขตวิหารแล้วมือมืดสีดำที่เตรียมจะไขว่คว้าตะครุบตัวเต็มที่ก็ได้สลายตัวไป โดยที่เธอไม่เอะใจอะไร

 ..................................................................................................................................................................

7.อุทยานมนตรา

โฉนดเลขที่ 20
เมืองหลวงโอโรปัส นครบาเอล
มณฑลฮาเกนทิ แคว้นแห่งรัตติกาล

 

 

หญิงสาวที่หวังจะหยุดพักทำรายงานเอาไว้ก่อน ต้องสะดุ้งตื่นลุกขึ้นพรวด กวาดตามองไปรอบๆ สวนของอุทยานตะวันออก เมื่อได้ยินเสียงกระซิบ เสียงหัวเราะ ที่ดังแว่วมา เธอมั่นใจว่าเธอสร้างเกราะเวทโดมคุ้มครองภัยจากสิ่งทั้งหลายทั้งปวงแล้วนะ แต่ก็ยังไม่แคล้วคลาดยังมาเจอเรื่องพวกนี้อีก เธอเสยผมสีม่วงขึ้น หันหัวไปมารีบเก็ยรายละเอียดให้หมด ที่นี่แหละคือสถานที่ที่ 7 ของเธอ เธอว่าแล้วรีบก้มทำรายงาน เมื่อเห็นดอกไม้และพืช เริ่มขยับเข้ามาใกล้โดมเธอให้เต็มไปหมด จนหาพื้นที่ว่างไม่ได้ เธอรีบก้มหัวขอโทษ ขออภัย วิญญาณประจำอุทยานเบาๆหวังจะรอดพ้นจากภยันตรายครั้งนี้โดยเร็ว และหวังว่าวิญญาณคงจะให้อภัย 
 

 

.................................................................................................................................................................

เมื่อเธอทำรายงานเสร็จแล้วเธอจึงรีบเดินฝ่าฝูงพืชไม้ใบหญ้าออกไปโยที่โดมเวทของเธอยังทำหน้าที่ของมันได้อย่างดีเยี่ยมถ้าไม่ติดว่า เธอจะเป็นคนสมาธิสั้น  เท่านั้นแหละโดมเกราะเวทของเธอก็แตกกระจายเพล้งเธอรีบร่ายเวทที่เธอแสนเกลียดทำให้ตัวเองมีปีกแล้วรีบบินโฉบเฉี่ยวหลบหลีกไปมาตามกิ่งไม้ใบหญ้าก่อนจะพุ่งตรงไปที่              มหาวิทยาลัยดาร์คแลนด์ คณะเวทยาศาสตร์