นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
ปฏิบัติการ…เปลี่ยนเธอให้สวยปิ๊ง(ชั่วคราว)
ฉันชอบที่จะอยู่คนเดียว ไม่ชอบให้ใครมายุ่งกับฉัน และฉันไม่ชอบไปยุ่งกับใคร ฉันรักในความสันโดษของฉัน ไม่ว่าใครจะว่ายังไงฉันก้จะไม่ยอมเปลี่ยนตัวเองเด็ดขาด แต่นี่มันอะไรกัน! ทำไมพ่อกับแม่ถึงทำกับฉันแบบนี้
ผู้เข้าชมรวม
1,518
ผู้เข้าชมเดือนนี้
10
ผู้เข้าชมรวม
1.51K
หมวด : รักหวานแหวว
อัปเดตล่าสุด : 18 พ.ย. 61 / 13:40 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เปเปอร์ :: เขาแค่ไม่อยากมีภาระผูกมัดในตอนนี้ก็เท่านั้น
แต่ว่าคู่หมั้นที่ว่าคือยัยสยองนี่นะ ! กล้วยทอดเถอะ ผมยังอยากหลับฝันดีอยู่นะ
อย่างนี้คงต้องยอมรับข้อเสนอของแม่ซะแล้วสิ
ซานะ :: เธอผู้ไม่เคยสนใจสิ่งใด สิ่งเดียวที่เธอหวังใว้...
เพียงแค่ต้องการอยู่อย่างสงบเท่านั้น แต่เขาก็ทำมันพัง!! เพียงเพราะไม่ต้องการหมั้นกับฉันเท่านั้น
เชอะ แล้วใครจะอยากหมั้นกับสิ่งมีชีวิตที่เจิดจ้าแบบนั้นกัน ขืนอยู่ไกล้นานๆล่ะก็
ได้ละลายหายไปกันพอดีสิ
ขอบคุณ ธีม สวยๆ จาก
ผลงานอื่นๆ ของ Honey_BeE ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Honey_BeE
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"แปลก แหวกแนวดีค่า"
(แจ้งลบ)จากการที่ได้นั่งอ่าน รู้สึกว่าพล็อตเรื่องของนิยายรักหวานแหววนี้แปลก แหวกแนวดี นางเอกเป็นคนน่ารัก แต่ชอบทำตัวโทรมและเก็บตัว(ในที่มืด...ประมาณพวกฮิคิโคโมริ) พระเอก(น่าจะ)หน้าตาดีแบบเจิดจ้า ดูแล้วเป็นส่วนต่างที่ทำให้นิยายเรื่องนี้มีสีสัน...พล็อตโอเคแล้วค่า สำหรับข้อแนะนำที่ข้าเจ้าอยากจะแนะนำคือ เอ...ว่าแต่ซานะไปเรียนภาษาไทยมาจากไหนนี่ ถึงได ... อ่านเพิ่มเติม
จากการที่ได้นั่งอ่าน รู้สึกว่าพล็อตเรื่องของนิยายรักหวานแหววนี้แปลก แหวกแนวดี นางเอกเป็นคนน่ารัก แต่ชอบทำตัวโทรมและเก็บตัว(ในที่มืด...ประมาณพวกฮิคิโคโมริ) พระเอก(น่าจะ)หน้าตาดีแบบเจิดจ้า ดูแล้วเป็นส่วนต่างที่ทำให้นิยายเรื่องนี้มีสีสัน...พล็อตโอเคแล้วค่า สำหรับข้อแนะนำที่ข้าเจ้าอยากจะแนะนำคือ เอ...ว่าแต่ซานะไปเรียนภาษาไทยมาจากไหนนี่ ถึงได้คุยกับคนขับแท็กซี่และก็เปเปอร์คล่องปรื๋อเลย หรือว่าพ่นภาษาอังกฤษกัน? หรือว่าเปเปอร์เป็นญี่ปุ่นที่มาอยู่เมืองไทย? หรือเปเปอร์เป็นลูกครึ่งญี่ปุ่น?...จุดนี้ขอแนะนำค่ะว่ามันเป็นจุดที่ทำให้รู้สึกสะดุด อารมณ์ประมาณว่านางเอกเป็นญี่ปุ่นที่ไม่เคยอยู่ไทยเลย แต่กลับเข้าใจและพูดไทยได้ ถ้าหากเพิ่มเติมว่านางเอกเป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น หรือเคยมาอยู่ไทยตอนเด็กๆ ช่วงหนึ่งก่อนจะกลับไปอยู่ญี่ปุ่น หรือไม่ก็ให้เปเปอร์ค่อยๆ สอนไทยให้ ข้าเจ้าว่าน่าจะเวิร์คขึ้นนะคะ (ไม่แน่อาจเป็นการสานสัมพันธ์ของทั้งคู่ในทางหนึ่งด้วย ถ้าใครคนใดคนหนึ่งไม่เป็นอะไรไปซะก่อน ๕๕๕) สู้ต่อไปนะค้า ^O^/ อ่านน้อยลง
มัจฉพาชี | 21 ต.ค. 54
-
2
-
0
"I'M A DREAMER NOVELS COMMENTARY."
(แจ้งลบ)HI OUR “I’M A DREAMER NOVELS COMMENTARY.” HOW TO MAKE HER BEAUTIFUL COMMENTTATOR :: MAT FOR YOUR NOVELS LOVE STORY. IT’S SO INTERESTED EX, INTRO AND CHARACTERS. FOR THIS COMMENTARY JUST INTRODUCE GOOD WAYS AND CHOOSE YOUR POINT. AHA! DON’T FORGRT SIGN YOUR NAME LAST, IF YOU LIKE OUR COMMENTARY YOU CAN VOTE AN ... อ่านเพิ่มเติม
HI OUR “I’M A DREAMER NOVELS COMMENTARY.” HOW TO MAKE HER BEAUTIFUL COMMENTTATOR :: MAT FOR YOUR NOVELS LOVE STORY. IT’S SO INTERESTED EX, INTRO AND CHARACTERS. FOR THIS COMMENTARY JUST INTRODUCE GOOD WAYS AND CHOOSE YOUR POINT. AHA! DON’T FORGRT SIGN YOUR NAME LAST, IF YOU LIKE OUR COMMENTARY YOU CAN VOTE AND COMMENT -NOVELS NAME [ GOOD ] พูดถึงในส่วนของชื่อเรื่องกันก่อนเลยนะครับ ในส่วนตัวผมคิดว่าคุณน่าจะใช้รูปประโยคที่ดูสวยงามมากกว่านี้ และแน่นอนฮะว่าชื่อเรื่องที่เราตั้งต้องมีความสอดคล้องกับเนื้อเรื่องของเราด้วย ยกตัวอย่างเช่น SALON LOVE แผนร้ายของนายตัวป่วน หรืออะไรก็ว่ากันไป ผมแค่เสนอแนวทางที่เราสามารถตั้งชื่อผลงานหลายๆ รูปแบบให้ดูมีตัวเลือกหลายๆ ทางดูเผื่อว่าคุณจะนำไปใช้ให้เกิดประโยชน์ -INTRO AND PLOT [ NOT BAD ] บทนำยังมึนๆ งงๆ อยู่ที่ฉากแรกเปิดมาก็มีตัวละครโผล่ออกมาสองตัว คำถามก็คือ…ตัวละครสองตัวนั้นที่เป็ฯตัวละครหลักมาเจอกันได้ยังไง ดูรวดเร็วไปไหม? ซึ่งในบทนำผมแนะนำว่าให้เขียนเหตุผลของพ่อแม่ทั้งสองฝ่ายว่ามีเหตุผลอะไรถึงจะให้ทั้งสองคนมาอยู่บ้านเดียวกัน และ หมั้นกันในที่สุด ในส่วนนี้น่าจะแย้มกรายๆ ถึงส่วนนี้แต่ไม่ต้องเขียนออกมาจนหมด ทิ้งปริศนาที่น่าติดตามท้ายบทให้เป็นปมต่อไปแล้วต่อยๆแง้ม เฉลยออกมาทีหลังแบบนี้จะดูน่าติดตามมากกว่า - INTERESTEDNESS [ NOT BAD ] ตรงนี้ผมจะไม่พูดถึงความน่าสนใจ ผมจะพูดเกี่ยวกับความรู้สึกส่วนตัวของผมมากกว่า ซึ่งถ้าพูดผิดหรือทำให้ไม่พอใจก็ขออภัยด้วยนะครับ เริ่มเรื่องมาเลยก็คือในเรื่องนี้มันคล้ายกับอนิเมะที่ผมดูอยู่เรื่องนึง เนื้อเนื้อ โครงเรื่อง อิมเมจของตัวละครก็ทำนองนี้ล่ะครับ ยิ่งนางเอกนี่ก็ถอดแบบออกมาเป๊ะทุกอย่างเลย ผมก็เลยรู้สึกตงิดๆ ใจว่าคุณนำมันมาดัดแปลงบ้างหรือเปล่า? ส่วนมากมีคล้ายกันอยู่เยอะ บางส่วนก็ไม่เหมือนแตกต่างออกไปบ้าง ซึ่งถ้าคนที่เป็นคออนิเมะอย่างผมหรือคนอื่นๆ ถ้าเคยดูอนิเมะเรื่องนี้แล้วก็จะรู้สึกทันทีเลยว่ามันเหมือนกันมาก ผมก็ไม่ทราบหรอกนะครับว่าคุณทำแบบนั้น หรือ ไม่ทำหรือเปล่า เพราะถึงยังไงผมก็ไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่แล้ว แต่ผมอยากจะพูดในฐานะของนักอ่านคนนึงว่า ถ้าเกิดว่าคุณรับชมภาพยนตร์หรือการ์ตูนเรื่องนั้นๆ มาแล้วเกิดแรงบันดาลใจดังกล่าว ผมแนะนำเลยครับว่าเราอิงมาเป็นแบบอย่างได้ แต่อย่าเอามันมาทั้งหมด เพราะมันจะเกิดผลเสียต่อตัวของคุณและผลงานของคุณเอง! เหตุผลคือ มันเหมือนๆ กันหมดไม่มีความแตกต่าง อ่านแล้วก็แบบอ๋อ…อย่างนั้นเหรอ? คนไม่รู้ก็ไม่รู้ต่อไปแต่คนที่อ่านแล้วมันเสียความรู้สึกมากๆ แบบว่ามันหาความแปลกใหม่ไม่เจอ ในส่วนนี้ผมจะขอพูดอีกทีตอนท้ายสุด และที่ผมกล่าวมาข้างต้นนั้นล่ะครับ…ถ้ามันไม่เป็นไปอย่างที่ผมพูดหรือผมพูดอะไรที่ทำให้คุณเสียหาย ไม่พอใจ ผมต้องขออภัยอย่างมากถึงมากที่สุดครับ ผมก็ได้แต่หวังว่าคุณจะไม่โกรธผมในคำพูดของผมส่วนนี้ -CHARACTER [ GOOD ] ยังคงมีความคัดแย้งในเรื่องของความเป็นจริงอยู่บ้าง อย่างที่เห็นกันชัดๆ เลยก็คือตอนต้นๆ เรื่องนั่นล่ะครับ ที่จู่ๆ แม่พระเอกก็บอกว่านางเอกจะมาอยู่ด้วยที่บ้าน เหตุผลล่ะครับ? เหตุผลที่มันดูสมเหตุสมผล เวลาผมอ่านผมคิดว่าเนื้อเรื่องมันดำเนินรวดเร็วจนใจหาย เริ่มแรกมาเธอก็มาอยู่บ้านพระเอกซะแล้วๆ พ่อแม่ของเธอไม่คัดค้านเหรอครับว่า ไปอยู่บ้านผู้ชายมันไม่ได้อะไรทำนองนั้น แล้วที่มึนมากเลยจู่ๆ แม่ของพระเอกก็หายลับไปไหนแล้วก็ไม่รู้ เหมือนกับว่าพอนางเอกมาอยู่บ้านปุ๊บผู้ใหญ่ก็หายวับไปเลย มันดูจงใจเกินไปสักหน่อยนะครับผมว่า ถ้าไม่อยากให้มีตัวละครที่เป็นพ่อแม่ หรือ ผู้ใหญ่ให้เกะกะ ผมว่าน่าจะเขียนเหตุผลที่น่าเชื่อถือได้มากกว่า ทำนองว่าต้องไปดูแลพ่อที่ทำงานต่างประเทศหรืออะไรก็ได้เอาแบบว่าไปแล้วไม่ต้องกลับมาเลย เอาไว้กลับมาอีกทีท้ายเรื่อง lol ที่สำคัญที่ผมพูดบ่อยมากเลยก็คือ เราต้องเห็นความสำคัญของตัวละครทุกตัวที่เราสร้างขึ้นมา ทำทุกอย่างให้มันดูสมเหตุสมผล น่าเชื่อถือว่า เออ…ทำแบบนี้แล้วมันน่าเชื่อนะ ยึดหลักความเป็นจริงเป็นหลักคือเรื่องสำคัญนะครับ -CHARACTER MOOD [ GOOD ] กล่าวถึงนางเอกผู้มีบุคลิกแปลกแยกจากคำว่าผู้หญิงเสียก่อน เท่าที่ผมอ่านมาเธอจะมีความบ้าและเพ้อเจ้ออยู่ในตัวสูงมาก โดยเฉพาะเรื่องของความเพ้อของเธอ ผมอยากจะให้คุณแสดงุดๆ นี้ออกมาให้มันดูเฮฮา และ ดูตลกมากกว่านี้ ใช้ลักษณะเด่นๆ ของนางเอกเป็นหลักและนี่คือข้อได้เปรียบ เช่น ‘หน้านายตอนนี้เหมือนกับตุ๊กตาสาปแช่งของฉันเลย’ กับ ’ฉันชอบนายตรงที่ว่านายหน้าเหมือนกัยฆาตกรโรคจิตที่ฉันดู’ ทำนองนั้น หรือจะเพ้อเป็นเรื่องเป็นราว จินตนาการภาพเองคนเดียวเอาให้มันแบบตลกๆ และดูไม่เวอร์จนเกินไปแบบนั้น -WRONG LANGUAGE [ GREAT ] น้อยจนนับคำได้ ส่วนใหญ่เป็นเพราะสะกดผิดมากกว่า อย่างในหน้าแรกของผลงานเลย เช่น คำว่า ’ใกล้’ สะกดผิดเป็น ’ไกล้’ เป็นจุดผิดพลาดเล็กๆ น้อยๆ แต่ก็ละเลยไม่ได้ ซึ่งผมก็เป็นอีกคนนึงที่เขียนคำว่า ใกล้ กับ ไกล ผิดอยู่บ่อยๆ// แต่โดยรวมแล้วถือว่าโอเคครับไม่ค่อยมีภาษาวิบัติให้เห็ฯมากสักเท่าไหร่นับว่าเป็นเรื่องดี สุดท้ายนี้ ผมอยากจะบอกว่า ‘แรงบันดาลใจ’ ในการผลิตผลงานสามารถเกิดขึ้นได้ทุกที่ ทุกเวลา บางครั้งอาจจะเป็นสิ่งต่างๆ รอบตัวของเรา หรือ แม้กระทั่งผู้คนรอบข้างที่ทำให้เราเกิดแรงบันดาลใจในการผลิตผลงานเรื่องต่อๆ ไปให้ดียิ่งขึ้น บางครั้งอาจเกิดจากการมองดูผู้คนในอาชีพต่างๆ ก็ได้ เช่น เวลาผมมองไปที่ภารโรงในโรงเรียน หรือกระทั่ง มองแม่ค้าขายส้มตำหน้าโรงเรียน ผมยังคิดเลยครับว่าในผลงานเรื่องหน้าของผม จะให้พระเอกเป็นภารโรง แล้ว นางเอกเป็นแม่ค้าขายส้มตำจะดีไหมนะ? เพราะผมมองพวกเขาแล้วเกิดแรงบันดาลใจยังไงล่ะครับ แรงบันดาลใจที่จะสามารถทำให้ผมสร้างสรรค์ผลงานที่ดีต่อๆ ไปได้ ที่ผมอยากจะบอกก็คือ บางครั้งแรงบันดาลใจอาจจะไม่ใช่สิ่งที่เราชอบเพียงอย่างเดียว แรงบันดาลใจอาจเกิดจากความคิดแปลกๆ ใหม่ๆ ในหัวของเราก็ได้ อย่างเช่นความคิดเมื่อครู่ของผมที่เสนอมา มองอะไรดีๆ เห็นแล้วปิ๊งคิดว่ามันใช่ มันก็คือแรงบันดาลใจแล้วล่ะครับ เราอาจจะมองดูผลงานของคนอื่น หรือกระทั่งภาพยนตร์ การ์ตูนที่เราชื่นชอบแล้วเกิดแรงบันดาลใจขึ้นมา เกิดไอเดียว่า เราอาจจะมีผลงานของตัวเองซักเรื่องให้อิมเมจของตัวละครหลักๆ ในเรื่องเป็นแบบต้นฉบับ แต่เราก็ต้องสร้างความแตกต่างที่เป็นตัวของเราออกมา ยึดมาเป็นแรงบันดาลใจไม่ผิดหรอกครับแต่ถ้ายึดทั้งหมดตามต้นฉบับมาเป็นพิมพ์เดียวกันเนี่ยสิครับผิด แรงบันดาลใจของแต่ละคนไม่เหมือนกัน ต่างคนก็ต่างความคิด ต่างความสามารถ บางทีเราอาจจะคิดมันออกมาซัสวยหรูแต่เราก็ไม่สามารถบรรยายออกมาได้หมด บางครั้งเรายังไม่สามารถบรรยายออกมาให้ผู้อ่านเข้าใจตามที่เราคิดได้เลย ทำต่อไปเถอะครับผลงานที่ดี ทำให้มันออกมาเต็มที่ และ ดีที่สุด ให้มันเป็นตัวของเราเอง เมื่อไหร่ที่เราเข้าใจมันและเขียนออกมาจากความเป็นตัวของตัวเอง เมื่อนั้นล่ะครับเราก็จะมีความสุขทุกครั้งที่ได้สร้างสรรค์ผลงานออกมา นี่คือข้อเสนอแนะในความคิดส่วนตัวของผมนะครับ ถ้าผมพูดผิดพลาดหรือทำอะไรให้คุณไม่พอใจ ผมต้องขออภัยเป็นอย่างสูงด้วยครับ ผมพูดตามความคิดของผม และ ผมก็เสนอแนวทางต่างๆ ที่ดีที่สุดให้คุณอย่างเต็มที่แล้ว ผิดพลาดยังไงขออภัยด้วยครับเพราะผมยังอ่อนหัดนักในด้านนี้ P.S. ขออภัยอย่างสูงเลยครับที่ข้อเสนอแนะนี้อาจจะดูรุนแรงเกินไป หวังว่าคงจะไม่โกรธกันนะครับ... อ่านน้อยลง
Q.Matsuto | 24 ก.ย. 56
-
1
-
0
ดูทั้งหมด
คำนิยมล่าสุด
"I'M A DREAMER NOVELS COMMENTARY."
(แจ้งลบ)HI OUR “I’M A DREAMER NOVELS COMMENTARY.” HOW TO MAKE HER BEAUTIFUL COMMENTTATOR :: MAT FOR YOUR NOVELS LOVE STORY. IT’S SO INTERESTED EX, INTRO AND CHARACTERS. FOR THIS COMMENTARY JUST INTRODUCE GOOD WAYS AND CHOOSE YOUR POINT. AHA! DON’T FORGRT SIGN YOUR NAME LAST, IF YOU LIKE OUR COMMENTARY YOU CAN VOTE AN ... อ่านเพิ่มเติม
HI OUR “I’M A DREAMER NOVELS COMMENTARY.” HOW TO MAKE HER BEAUTIFUL COMMENTTATOR :: MAT FOR YOUR NOVELS LOVE STORY. IT’S SO INTERESTED EX, INTRO AND CHARACTERS. FOR THIS COMMENTARY JUST INTRODUCE GOOD WAYS AND CHOOSE YOUR POINT. AHA! DON’T FORGRT SIGN YOUR NAME LAST, IF YOU LIKE OUR COMMENTARY YOU CAN VOTE AND COMMENT -NOVELS NAME [ GOOD ] พูดถึงในส่วนของชื่อเรื่องกันก่อนเลยนะครับ ในส่วนตัวผมคิดว่าคุณน่าจะใช้รูปประโยคที่ดูสวยงามมากกว่านี้ และแน่นอนฮะว่าชื่อเรื่องที่เราตั้งต้องมีความสอดคล้องกับเนื้อเรื่องของเราด้วย ยกตัวอย่างเช่น SALON LOVE แผนร้ายของนายตัวป่วน หรืออะไรก็ว่ากันไป ผมแค่เสนอแนวทางที่เราสามารถตั้งชื่อผลงานหลายๆ รูปแบบให้ดูมีตัวเลือกหลายๆ ทางดูเผื่อว่าคุณจะนำไปใช้ให้เกิดประโยชน์ -INTRO AND PLOT [ NOT BAD ] บทนำยังมึนๆ งงๆ อยู่ที่ฉากแรกเปิดมาก็มีตัวละครโผล่ออกมาสองตัว คำถามก็คือ…ตัวละครสองตัวนั้นที่เป็ฯตัวละครหลักมาเจอกันได้ยังไง ดูรวดเร็วไปไหม? ซึ่งในบทนำผมแนะนำว่าให้เขียนเหตุผลของพ่อแม่ทั้งสองฝ่ายว่ามีเหตุผลอะไรถึงจะให้ทั้งสองคนมาอยู่บ้านเดียวกัน และ หมั้นกันในที่สุด ในส่วนนี้น่าจะแย้มกรายๆ ถึงส่วนนี้แต่ไม่ต้องเขียนออกมาจนหมด ทิ้งปริศนาที่น่าติดตามท้ายบทให้เป็นปมต่อไปแล้วต่อยๆแง้ม เฉลยออกมาทีหลังแบบนี้จะดูน่าติดตามมากกว่า - INTERESTEDNESS [ NOT BAD ] ตรงนี้ผมจะไม่พูดถึงความน่าสนใจ ผมจะพูดเกี่ยวกับความรู้สึกส่วนตัวของผมมากกว่า ซึ่งถ้าพูดผิดหรือทำให้ไม่พอใจก็ขออภัยด้วยนะครับ เริ่มเรื่องมาเลยก็คือในเรื่องนี้มันคล้ายกับอนิเมะที่ผมดูอยู่เรื่องนึง เนื้อเนื้อ โครงเรื่อง อิมเมจของตัวละครก็ทำนองนี้ล่ะครับ ยิ่งนางเอกนี่ก็ถอดแบบออกมาเป๊ะทุกอย่างเลย ผมก็เลยรู้สึกตงิดๆ ใจว่าคุณนำมันมาดัดแปลงบ้างหรือเปล่า? ส่วนมากมีคล้ายกันอยู่เยอะ บางส่วนก็ไม่เหมือนแตกต่างออกไปบ้าง ซึ่งถ้าคนที่เป็นคออนิเมะอย่างผมหรือคนอื่นๆ ถ้าเคยดูอนิเมะเรื่องนี้แล้วก็จะรู้สึกทันทีเลยว่ามันเหมือนกันมาก ผมก็ไม่ทราบหรอกนะครับว่าคุณทำแบบนั้น หรือ ไม่ทำหรือเปล่า เพราะถึงยังไงผมก็ไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่แล้ว แต่ผมอยากจะพูดในฐานะของนักอ่านคนนึงว่า ถ้าเกิดว่าคุณรับชมภาพยนตร์หรือการ์ตูนเรื่องนั้นๆ มาแล้วเกิดแรงบันดาลใจดังกล่าว ผมแนะนำเลยครับว่าเราอิงมาเป็นแบบอย่างได้ แต่อย่าเอามันมาทั้งหมด เพราะมันจะเกิดผลเสียต่อตัวของคุณและผลงานของคุณเอง! เหตุผลคือ มันเหมือนๆ กันหมดไม่มีความแตกต่าง อ่านแล้วก็แบบอ๋อ…อย่างนั้นเหรอ? คนไม่รู้ก็ไม่รู้ต่อไปแต่คนที่อ่านแล้วมันเสียความรู้สึกมากๆ แบบว่ามันหาความแปลกใหม่ไม่เจอ ในส่วนนี้ผมจะขอพูดอีกทีตอนท้ายสุด และที่ผมกล่าวมาข้างต้นนั้นล่ะครับ…ถ้ามันไม่เป็นไปอย่างที่ผมพูดหรือผมพูดอะไรที่ทำให้คุณเสียหาย ไม่พอใจ ผมต้องขออภัยอย่างมากถึงมากที่สุดครับ ผมก็ได้แต่หวังว่าคุณจะไม่โกรธผมในคำพูดของผมส่วนนี้ -CHARACTER [ GOOD ] ยังคงมีความคัดแย้งในเรื่องของความเป็นจริงอยู่บ้าง อย่างที่เห็นกันชัดๆ เลยก็คือตอนต้นๆ เรื่องนั่นล่ะครับ ที่จู่ๆ แม่พระเอกก็บอกว่านางเอกจะมาอยู่ด้วยที่บ้าน เหตุผลล่ะครับ? เหตุผลที่มันดูสมเหตุสมผล เวลาผมอ่านผมคิดว่าเนื้อเรื่องมันดำเนินรวดเร็วจนใจหาย เริ่มแรกมาเธอก็มาอยู่บ้านพระเอกซะแล้วๆ พ่อแม่ของเธอไม่คัดค้านเหรอครับว่า ไปอยู่บ้านผู้ชายมันไม่ได้อะไรทำนองนั้น แล้วที่มึนมากเลยจู่ๆ แม่ของพระเอกก็หายลับไปไหนแล้วก็ไม่รู้ เหมือนกับว่าพอนางเอกมาอยู่บ้านปุ๊บผู้ใหญ่ก็หายวับไปเลย มันดูจงใจเกินไปสักหน่อยนะครับผมว่า ถ้าไม่อยากให้มีตัวละครที่เป็นพ่อแม่ หรือ ผู้ใหญ่ให้เกะกะ ผมว่าน่าจะเขียนเหตุผลที่น่าเชื่อถือได้มากกว่า ทำนองว่าต้องไปดูแลพ่อที่ทำงานต่างประเทศหรืออะไรก็ได้เอาแบบว่าไปแล้วไม่ต้องกลับมาเลย เอาไว้กลับมาอีกทีท้ายเรื่อง lol ที่สำคัญที่ผมพูดบ่อยมากเลยก็คือ เราต้องเห็นความสำคัญของตัวละครทุกตัวที่เราสร้างขึ้นมา ทำทุกอย่างให้มันดูสมเหตุสมผล น่าเชื่อถือว่า เออ…ทำแบบนี้แล้วมันน่าเชื่อนะ ยึดหลักความเป็นจริงเป็นหลักคือเรื่องสำคัญนะครับ -CHARACTER MOOD [ GOOD ] กล่าวถึงนางเอกผู้มีบุคลิกแปลกแยกจากคำว่าผู้หญิงเสียก่อน เท่าที่ผมอ่านมาเธอจะมีความบ้าและเพ้อเจ้ออยู่ในตัวสูงมาก โดยเฉพาะเรื่องของความเพ้อของเธอ ผมอยากจะให้คุณแสดงุดๆ นี้ออกมาให้มันดูเฮฮา และ ดูตลกมากกว่านี้ ใช้ลักษณะเด่นๆ ของนางเอกเป็นหลักและนี่คือข้อได้เปรียบ เช่น ‘หน้านายตอนนี้เหมือนกับตุ๊กตาสาปแช่งของฉันเลย’ กับ ’ฉันชอบนายตรงที่ว่านายหน้าเหมือนกัยฆาตกรโรคจิตที่ฉันดู’ ทำนองนั้น หรือจะเพ้อเป็นเรื่องเป็นราว จินตนาการภาพเองคนเดียวเอาให้มันแบบตลกๆ และดูไม่เวอร์จนเกินไปแบบนั้น -WRONG LANGUAGE [ GREAT ] น้อยจนนับคำได้ ส่วนใหญ่เป็นเพราะสะกดผิดมากกว่า อย่างในหน้าแรกของผลงานเลย เช่น คำว่า ’ใกล้’ สะกดผิดเป็น ’ไกล้’ เป็นจุดผิดพลาดเล็กๆ น้อยๆ แต่ก็ละเลยไม่ได้ ซึ่งผมก็เป็นอีกคนนึงที่เขียนคำว่า ใกล้ กับ ไกล ผิดอยู่บ่อยๆ// แต่โดยรวมแล้วถือว่าโอเคครับไม่ค่อยมีภาษาวิบัติให้เห็ฯมากสักเท่าไหร่นับว่าเป็นเรื่องดี สุดท้ายนี้ ผมอยากจะบอกว่า ‘แรงบันดาลใจ’ ในการผลิตผลงานสามารถเกิดขึ้นได้ทุกที่ ทุกเวลา บางครั้งอาจจะเป็นสิ่งต่างๆ รอบตัวของเรา หรือ แม้กระทั่งผู้คนรอบข้างที่ทำให้เราเกิดแรงบันดาลใจในการผลิตผลงานเรื่องต่อๆ ไปให้ดียิ่งขึ้น บางครั้งอาจเกิดจากการมองดูผู้คนในอาชีพต่างๆ ก็ได้ เช่น เวลาผมมองไปที่ภารโรงในโรงเรียน หรือกระทั่ง มองแม่ค้าขายส้มตำหน้าโรงเรียน ผมยังคิดเลยครับว่าในผลงานเรื่องหน้าของผม จะให้พระเอกเป็นภารโรง แล้ว นางเอกเป็นแม่ค้าขายส้มตำจะดีไหมนะ? เพราะผมมองพวกเขาแล้วเกิดแรงบันดาลใจยังไงล่ะครับ แรงบันดาลใจที่จะสามารถทำให้ผมสร้างสรรค์ผลงานที่ดีต่อๆ ไปได้ ที่ผมอยากจะบอกก็คือ บางครั้งแรงบันดาลใจอาจจะไม่ใช่สิ่งที่เราชอบเพียงอย่างเดียว แรงบันดาลใจอาจเกิดจากความคิดแปลกๆ ใหม่ๆ ในหัวของเราก็ได้ อย่างเช่นความคิดเมื่อครู่ของผมที่เสนอมา มองอะไรดีๆ เห็นแล้วปิ๊งคิดว่ามันใช่ มันก็คือแรงบันดาลใจแล้วล่ะครับ เราอาจจะมองดูผลงานของคนอื่น หรือกระทั่งภาพยนตร์ การ์ตูนที่เราชื่นชอบแล้วเกิดแรงบันดาลใจขึ้นมา เกิดไอเดียว่า เราอาจจะมีผลงานของตัวเองซักเรื่องให้อิมเมจของตัวละครหลักๆ ในเรื่องเป็นแบบต้นฉบับ แต่เราก็ต้องสร้างความแตกต่างที่เป็นตัวของเราออกมา ยึดมาเป็นแรงบันดาลใจไม่ผิดหรอกครับแต่ถ้ายึดทั้งหมดตามต้นฉบับมาเป็นพิมพ์เดียวกันเนี่ยสิครับผิด แรงบันดาลใจของแต่ละคนไม่เหมือนกัน ต่างคนก็ต่างความคิด ต่างความสามารถ บางทีเราอาจจะคิดมันออกมาซัสวยหรูแต่เราก็ไม่สามารถบรรยายออกมาได้หมด บางครั้งเรายังไม่สามารถบรรยายออกมาให้ผู้อ่านเข้าใจตามที่เราคิดได้เลย ทำต่อไปเถอะครับผลงานที่ดี ทำให้มันออกมาเต็มที่ และ ดีที่สุด ให้มันเป็นตัวของเราเอง เมื่อไหร่ที่เราเข้าใจมันและเขียนออกมาจากความเป็นตัวของตัวเอง เมื่อนั้นล่ะครับเราก็จะมีความสุขทุกครั้งที่ได้สร้างสรรค์ผลงานออกมา นี่คือข้อเสนอแนะในความคิดส่วนตัวของผมนะครับ ถ้าผมพูดผิดพลาดหรือทำอะไรให้คุณไม่พอใจ ผมต้องขออภัยเป็นอย่างสูงด้วยครับ ผมพูดตามความคิดของผม และ ผมก็เสนอแนวทางต่างๆ ที่ดีที่สุดให้คุณอย่างเต็มที่แล้ว ผิดพลาดยังไงขออภัยด้วยครับเพราะผมยังอ่อนหัดนักในด้านนี้ P.S. ขออภัยอย่างสูงเลยครับที่ข้อเสนอแนะนี้อาจจะดูรุนแรงเกินไป หวังว่าคงจะไม่โกรธกันนะครับ... อ่านน้อยลง
Q.Matsuto | 24 ก.ย. 56
-
1
-
0
"แปลก แหวกแนวดีค่า"
(แจ้งลบ)จากการที่ได้นั่งอ่าน รู้สึกว่าพล็อตเรื่องของนิยายรักหวานแหววนี้แปลก แหวกแนวดี นางเอกเป็นคนน่ารัก แต่ชอบทำตัวโทรมและเก็บตัว(ในที่มืด...ประมาณพวกฮิคิโคโมริ) พระเอก(น่าจะ)หน้าตาดีแบบเจิดจ้า ดูแล้วเป็นส่วนต่างที่ทำให้นิยายเรื่องนี้มีสีสัน...พล็อตโอเคแล้วค่า สำหรับข้อแนะนำที่ข้าเจ้าอยากจะแนะนำคือ เอ...ว่าแต่ซานะไปเรียนภาษาไทยมาจากไหนนี่ ถึงได ... อ่านเพิ่มเติม
จากการที่ได้นั่งอ่าน รู้สึกว่าพล็อตเรื่องของนิยายรักหวานแหววนี้แปลก แหวกแนวดี นางเอกเป็นคนน่ารัก แต่ชอบทำตัวโทรมและเก็บตัว(ในที่มืด...ประมาณพวกฮิคิโคโมริ) พระเอก(น่าจะ)หน้าตาดีแบบเจิดจ้า ดูแล้วเป็นส่วนต่างที่ทำให้นิยายเรื่องนี้มีสีสัน...พล็อตโอเคแล้วค่า สำหรับข้อแนะนำที่ข้าเจ้าอยากจะแนะนำคือ เอ...ว่าแต่ซานะไปเรียนภาษาไทยมาจากไหนนี่ ถึงได้คุยกับคนขับแท็กซี่และก็เปเปอร์คล่องปรื๋อเลย หรือว่าพ่นภาษาอังกฤษกัน? หรือว่าเปเปอร์เป็นญี่ปุ่นที่มาอยู่เมืองไทย? หรือเปเปอร์เป็นลูกครึ่งญี่ปุ่น?...จุดนี้ขอแนะนำค่ะว่ามันเป็นจุดที่ทำให้รู้สึกสะดุด อารมณ์ประมาณว่านางเอกเป็นญี่ปุ่นที่ไม่เคยอยู่ไทยเลย แต่กลับเข้าใจและพูดไทยได้ ถ้าหากเพิ่มเติมว่านางเอกเป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น หรือเคยมาอยู่ไทยตอนเด็กๆ ช่วงหนึ่งก่อนจะกลับไปอยู่ญี่ปุ่น หรือไม่ก็ให้เปเปอร์ค่อยๆ สอนไทยให้ ข้าเจ้าว่าน่าจะเวิร์คขึ้นนะคะ (ไม่แน่อาจเป็นการสานสัมพันธ์ของทั้งคู่ในทางหนึ่งด้วย ถ้าใครคนใดคนหนึ่งไม่เป็นอะไรไปซะก่อน ๕๕๕) สู้ต่อไปนะค้า ^O^/ อ่านน้อยลง
มัจฉพาชี | 21 ต.ค. 54
-
2
-
0
ดูทั้งหมด
ความคิดเห็น