ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : จุดอ่อน
กริ้ง~~
นาฬิกาดังจนผมแทบสะดุ้งลงเตียง หกโมงแล้วหรอเนี่ยผมลุกขึ้นมาทำธุระ
ก่อนจะเดินลงไปเมื่อวานดันซวยไปเจอคุณพี่มาร์คอีกเฮ่อ...ผมเดินลงบันไดบ้าน
"555 หนูมาร์คนี่ถ่อมตัวจังนะจ้ะ" ...หูฝาดมั้ง "ไม่ขนาดนั้ครับ"
...สงสัยพี่แกเฮี้ยนตามมาหลอกหลอนยันในหู
"อ้าว แบมแบมมาทักทายพี่เขาหน่อยเร็ว"
ผมรีบหันไปหาต้นเสียงนั่นมัน พี่มาร์ค กับ แม่ผมนี่!
ผมวิ่งไปหาแม่ "สวัสดีน้องครับน้องแบมแบม" "หวัดดี--*" ให้ตายสิมาได้ไงเนี่ย
"รู้จักกันไว้นะแบมแบมนี่มาร์คลูกชายเพื่อนแม่เขาจะมาดูแลหนู" ดูแล?
"ผมโตแล้วไม่ได้อยากให้ใครดูแล" ใช่ผมโตแล้ว--*
"แบมแบมความคิดหนูยังเด็กอยู่นะเกรดยิ่งแย่ทำตัวก็ไม่ค่อยดีแม่เลยจะให้มาร์คเขาดูแลหนูให้ดีขึ้นแต่ก่อนหนูไม่เคยเป็นอย่างนี้นะ"
"มันเป็นเพราะใครล่ะครับแม่ไม่เคยมีเวลาให้ผมเลย" ผมวิ่งออกจากบ้านไป
ทำไมผมต้องมาเจอพี่คนนี้ด้วยผมร้องไห้อย่างเสียใจ
ตอนเด็กแม่ไม่มีเวลาให้ผมเลยเอาแต่ทำงานที่ต่างประเทศผมแทบไม่เคยได้พูดกับแม่
แล้วแม่ก็กลับมาจากต่างประเทศเมื่อ 5 วันก่อนแล้วก็มาแนะนำคนนุู้นคนนี้ให้มาดูแลผม
ทว่าทำไมแม่ไม่ดูแลผมเองล่ะ ฮือ TT
"ตุบ" ผมไปชนกับใครสักคน
"แบมแบม?" "พี่แจ็คสัน" พี่แจ็คสันเป็นคนข้างบ้านผม
"ร้องไห้ทำไม?"
หลังจากนั้นผมก็เล่าให้พี่แจ็คสันฟัง
"โถ~ฉันว่าแม่นายห่วงนายน่าแบมแบม" พี่แจ็คสันขยี้หัวผม
"ไอ้พี่มาร์คที่ว่าคงไม่อยู่ดูแลนายหรอกถ้านายกวนอ่ะ" จริงด้วยเป็นวิธีที่ดี
"รับทราบผมจะกวนให้มากขึ้น^^" ผมยิ้มให้พี่แจ็คสัน
"พี่ไปเรียนก่อนนะ" พี่แจ็คสันยิ้มให้
"ครับ...ผมก็จะไปเรียนแล้ว" ผมกับพี่แจ็คสันแยกย้ายกัน
"แบมแบม~" "อ้าว...ยองแจ"
"น...นู่น~" ไอ้พี่มาร์คไอ้คนที่มันจี้จุดอ่อนผม...
"อยู่นี่เองไปไหนมา" เมิน...
"ยองแจเข้าเรียนกันเถอะ" "หวา~" ผมลากยองแจอย่างไม่สนใจพี่มาร์ค
ขอบคุณเครดิตธีมของ sqweez theme
และขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะไว้จะรีบมาอัพตอนคะ
:) Shalunla
นาฬิกาดังจนผมแทบสะดุ้งลงเตียง หกโมงแล้วหรอเนี่ยผมลุกขึ้นมาทำธุระ
ก่อนจะเดินลงไปเมื่อวานดันซวยไปเจอคุณพี่มาร์คอีกเฮ่อ...ผมเดินลงบันไดบ้าน
"555 หนูมาร์คนี่ถ่อมตัวจังนะจ้ะ" ...หูฝาดมั้ง "ไม่ขนาดนั้ครับ"
...สงสัยพี่แกเฮี้ยนตามมาหลอกหลอนยันในหู
"อ้าว แบมแบมมาทักทายพี่เขาหน่อยเร็ว"
ผมรีบหันไปหาต้นเสียงนั่นมัน พี่มาร์ค กับ แม่ผมนี่!
ผมวิ่งไปหาแม่ "สวัสดีน้องครับน้องแบมแบม" "หวัดดี--*" ให้ตายสิมาได้ไงเนี่ย
"รู้จักกันไว้นะแบมแบมนี่มาร์คลูกชายเพื่อนแม่เขาจะมาดูแลหนู" ดูแล?
"ผมโตแล้วไม่ได้อยากให้ใครดูแล" ใช่ผมโตแล้ว--*
"แบมแบมความคิดหนูยังเด็กอยู่นะเกรดยิ่งแย่ทำตัวก็ไม่ค่อยดีแม่เลยจะให้มาร์คเขาดูแลหนูให้ดีขึ้นแต่ก่อนหนูไม่เคยเป็นอย่างนี้นะ"
"มันเป็นเพราะใครล่ะครับแม่ไม่เคยมีเวลาให้ผมเลย" ผมวิ่งออกจากบ้านไป
ทำไมผมต้องมาเจอพี่คนนี้ด้วยผมร้องไห้อย่างเสียใจ
ตอนเด็กแม่ไม่มีเวลาให้ผมเลยเอาแต่ทำงานที่ต่างประเทศผมแทบไม่เคยได้พูดกับแม่
แล้วแม่ก็กลับมาจากต่างประเทศเมื่อ 5 วันก่อนแล้วก็มาแนะนำคนนุู้นคนนี้ให้มาดูแลผม
ทว่าทำไมแม่ไม่ดูแลผมเองล่ะ ฮือ TT
"ตุบ" ผมไปชนกับใครสักคน
"แบมแบม?" "พี่แจ็คสัน" พี่แจ็คสันเป็นคนข้างบ้านผม
"ร้องไห้ทำไม?"
หลังจากนั้นผมก็เล่าให้พี่แจ็คสันฟัง
"โถ~ฉันว่าแม่นายห่วงนายน่าแบมแบม" พี่แจ็คสันขยี้หัวผม
"ไอ้พี่มาร์คที่ว่าคงไม่อยู่ดูแลนายหรอกถ้านายกวนอ่ะ" จริงด้วยเป็นวิธีที่ดี
"รับทราบผมจะกวนให้มากขึ้น^^" ผมยิ้มให้พี่แจ็คสัน
"พี่ไปเรียนก่อนนะ" พี่แจ็คสันยิ้มให้
"ครับ...ผมก็จะไปเรียนแล้ว" ผมกับพี่แจ็คสันแยกย้ายกัน
"แบมแบม~" "อ้าว...ยองแจ"
"น...นู่น~" ไอ้พี่มาร์คไอ้คนที่มันจี้จุดอ่อนผม...
"อยู่นี่เองไปไหนมา" เมิน...
"ยองแจเข้าเรียนกันเถอะ" "หวา~" ผมลากยองแจอย่างไม่สนใจพี่มาร์ค
ขอบคุณเครดิตธีมของ sqweez theme
และขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะไว้จะรีบมาอัพตอนคะ
:) Shalunla
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น