คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : The beginning of heart 15
The beginning of heart 15
- Kin Past –
ภาพที่ผมเห็นรหน้าือภาพที่ไอนนท์มานั่รที่ผม้าๆหมอ แ่มันลับไม่น่าโมโหเท่าภาพหมอที่เมาหน้าฟุปอยู่บนโ๊ะ
"ใรเอาเหล้าให้หมอิน!"
"็น้อบอว่าอยาิน ูเลย..ัารให้ แู่็ให้เบาๆนะ" ไออล์ฟอบหน้าแหยเสียอ่อย
"มึไปเป็นพ่อน้อเาั้แ่เมื่อไหร่" นนท์พูพลาแสยะยิ้มมอมาทาผม ให้ผมระุยิ้มมุมปา้มลบอไอนนท์เสียเรียบ
"ู็ไม่ไ้ิะเป็นพ่อหรอ หึ" ผละาไอนนท์ ไปทาหมอ "หมอ ลุึ้น ลับไ้แล้ว"
"ฮือออ" หมอส่เสียราในลำอ ผมเลยพยุหมอึ้นี่หลั แล้วเินพาออไปที่รถ
ในระหว่าที่ารราริั ผมึัสินใหยิบโทรศัพท์ึ้นมาโทรหาฝน เพราะผมะพาหมอลับไปส่บ้าน้วยสภาพแบบนี้ไม่ไ้ แล้วนี่็ะสอทุ่มแล้ว รอไม่นานฝน็รับสาย
'อ่าว่าไ'
"ืนนี้หมอไป้าบ้านูนะ"
'ทำไม มึรวบหัวรวบหาน้อูไ้แล้วหรือ' ปลายสายถามึ้นมาเสียื่นๆ ผมไม่อยาเ้าี้ให้มาวาม เลยัปัหาโยาร...
"เออ ฝาบอแม่มึ้วย"
'เห้ย!ลริอะ'
"แล้วแ่มึะิ เท่านี้นะ" แล้วผม็วาสายทันที พลาเลี้ยวหัวรถเ้าไปในเบ้าน แล้วัารพาหมอึ้นไปนอนที่ห้อผม
๊อ ๊อ
แอ๊
"เป็นไบ้า" มินถามึ้นมาพร้อมเอาะละมัใส่น้ำและผ้าเ็ัวมาให้ "เ็ให้น้อสันิ ูว่าน้อเานอนแบบนี้ไม่สบายัวหรอ"
"อืม อบใ" ผมรับมาั้ไว้ที่โ๊ะ้าเีย แล้วมิน็เินออไป
ผมหยิบผ้าึ้นมาบิน้ำพอหมา แล้วเ็ลบนใบหน้าอีนอย่าเบามือ เป็นรั้แรที่ผมไ้นั่มอใบหน้าอหมอแบบริันานี้ ใบหน้าทีู่าวสะอา แ่ลับแนิๆ้วยฤทธิ์อแอลอฮอล์ ผมลอบลืนน้ำลายเฮือให่ พยายามผละาหน้าเ็ไล่ลมาถึลำอ... แน และา
ผมนิ่มอหมอไปนิ หมอะรู้หรือเปล่าว่าหมออนนี้มัน..ยั่วแ่ไหน าที่ปิพริ้ม ริมฝีปาที่เผยึ้นหน่อยๆ มันลับึูให้นมอเิอยาลอสัมผัสมันึ้นมา และร่าายอนเรามัะไป่อนวามิเสมอ รู้ัวอีทีหน้าผม็อยู่ห่าับหมอแ่ปลายมู
"อืม" หมอราในอเป็นสัาว่าเหมือนะเริ่มรู้สึัว ่อนที่วาใสะลืมึ้นมา้าๆ
"พี่ิน" เสียเรียที่แหบพล่า มันลับึูให้ผมประบปาลทันที
"อื้ออ!"
เหมือนหมอะใเลยเผลอปิปาสนิท่อนที่ะเผยอริมฝีปาให้ผมไ้ส่ลิ้นเ้าไปสำรวในโพรปาออีฝ่าย
"อื้มม" สัมผัสไ้ถึรสอแอลอฮอล์ที่หมอินไปไม่น้อย มันึทำให้ผม้อส่ปลายลิ้นไปวารสแอลอฮอล์ในโพรปาอีฝ่ายเนิ่นนานแล้วผละออ เมื่อหมอมีทีท่าว่าะหายใไม่ออ
"แฮ แฮ พะ..พี่ืน" เสียแหบพร่าและสีหน้าทีู่ะลึอหมอ ทำให้ผมวามือลบนผมอหมอแผ่วเบา แล้วบอ้วยเสียอ่อน
"นอนนะหมอ" หมอรารับในลำอปิเปลือาล ให้ผมอที่ะ้มลูบที่หน้าผาหมออีรั้ไม่ไ้ พร้อมระิบ้าหูอีนแผ่วเบา
"ฝันีรับ"
สิ่ที่ผมทำับหมอเมื่อสัรู่นี้ ผมเื่อว่ามันไม่ใ่ารเผลอ มันไม่ใ่เพราะฤทธิ์แอลอฮอล์อะไรทั้สิ้น ถึผมะื่มมันไปบ้าไม่น้อย แ่ผมิว่าผมสามารถยับยั้ัวเอไ้ ารที่ผมูบหมอส่วนหนึ่มันือแรึูอหมอ และที่มันสำัไปว่านั้น มันเป็นเรื่ออ วามรู้สึ ล้วนๆ ไม่ใ่วามใร่หรือวามหล
---------------------------------------------------------------
บไปสออน่ะับวามรู้สึอพี่ิน เผลอนไ้ เผลอเอาวามรู้สึมา่อนวามเหมาะสม่อนนไ้ แ่ไม่ว่า้วยอะไร ยัไอ็อฝาิาม่อ้วยนะ่ะ ออบุทุนที่อยิามมาๆนะ่ะ และอน่อไปะเป็นยัไ็ฝา้วยน๊าา
ความคิดเห็น