เด็กบ้านนอก

เช้าวันหนึ่งของหน้าหนาวอากาศสดใส ท้องฟ้าปลอดโปร่ง ต้นไม้พัดลมเบาๆ มีเสียงนกร้องกันเซงแซ่ มีเสียงลำธารไหลริน ฟังดูไพเราะเสนาะหู ดูระรื่นชุ่มชื่น เมื่อได้มาเยือน มีเสียงแม่เรียกเด็กชายคนหนึ่งที่กำลังนั่งเล่นน้ำแถวๆลำธารอยู่ "โจ้เอ้ย! มาหาแม่หน่อย" "ครับแม่" เด็กชายคนนั้นตอบพร้อมกับรีบวิ่งไปหาแม่ที่บนเรือนไม้หลังหนึ่ง เป็นบ้านไม้ทรงไทยโบราณหลังหนึ่ง ยกพื้นสูงทาบ้านด้วยสีแดง ดูเด่นมาแต่ไกล "เรียกผมทำไมครับแม่"