ศิลากระบี่
ขุมทรัพย์ สุดยอดคัมภีร์ยุทธ์ ที่ล้วนจะเกี่ยวข้องกับศิลากระบี่ องค์ชายห้า ผู้ถูกพี่ชายร่วมอุทรทรยศ จะก้าวเดินบนเส้นทางแห่งกระบี่หยาดน้ำตา หรือกลับคืนสู่ราชวังต้องห้าม โปรดติดตามได้ใน ศิลากระบี่...
ผู้เข้าชมรวม
27,121
ผู้เข้าชมเดือนนี้
9
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ผลงานอื่นๆ ของ บุหลันสู่ตาย ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ บุหลันสู่ตาย
"วิจารณ์นิยายฉบับสามัญชน"
(แจ้งลบ)บทวิจารณ์มาจากความคิดเห็นของผู้อ่านคนหนึ่ง หากมีอะไรผิดพลาดก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย เพราะผมไม่ใช่กองบก. ที่จะวิจารณ์งานของคุณออกมาได้อย่างดีเยี่ยม ไม่ต้องปรับนิยายของคุณตามคำแนะนำของผมทุกอย่าง เพราะมันเป็นเพียง ‘คำแนะนำ’ ไม่ใช่ข้อบังคับ ไม่พอใจติดต่อได้ที่ไอดีของผมเลยครับ :D ผมไม่ค่อยถนัดแนวแบบนี้เท่าไหร่ ถ้าผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยด้ว ... อ่านเพิ่มเติม
บทวิจารณ์มาจากความคิดเห็นของผู้อ่านคนหนึ่ง หากมีอะไรผิดพลาดก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย เพราะผมไม่ใช่กองบก. ที่จะวิจารณ์งานของคุณออกมาได้อย่างดีเยี่ยม ไม่ต้องปรับนิยายของคุณตามคำแนะนำของผมทุกอย่าง เพราะมันเป็นเพียง ‘คำแนะนำ’ ไม่ใช่ข้อบังคับ ไม่พอใจติดต่อได้ที่ไอดีของผมเลยครับ :D ผมไม่ค่อยถนัดแนวแบบนี้เท่าไหร่ ถ้าผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยด้วยนะครับผม (ขอแนะนำอย่างละเอียดแค่สี่ตอนนะครับ เพราะถ้ามันยาวเกินไปอาจจะลงที่บทความของท่านไม่ได้) - บทแรก. ศิษย์น้องเล้งคือองค์ชาย 5 ใช่ไหมครับ เขาไม่ได้ตายแต่ความจำเสื่อมเพราะแผนการฆ่าของพี่ๆ แบบนี้ใช่ไหมครับ ถ้าใช่...ตรงนี้ผมต้องอ่านสองสามรอบกว่าจะเข้าใจว่าน้องเล้งกับองค์ชายห้าเป็นคนเดียวกัน และตรงที่ว่า 'แผนการลอบสังหารสำเร็จ' ผมก็นึกว่าองค์ชาย5 เสียชีวิตไปแล้ว แต่พออ่านมาถึงบทสนทนา อ้าว! องค์ชาย5 โผล่มาจากไหน ? คนอ่านอาจจะงงตรงนี้เหมือนผม เพราะฉะนั้นน่าจะเพิ่มข้อมูลของแผนสังหารครั้งนั้นหน่อย ประมาณว่า พี่ๆ ทั้งสองขององค์ชาย5 คิดว่าแผนการสำเร็จแล้วแต่จริงๆ แล้วพวกเขาเข้าใจผิด เพราะถ้าไม่บอกว่าจริงๆ แล้วหงโจ้วไม่ได้เสียชีวิต การเชื่อมโยงสถานการณ์ในอดีตกับปัจจุบันมันจะดูแปลกๆ และขัดแย้งกัน นอกนั้นบทนี้มีคำผิดอยู่ที่เดียวคือ "เจ้าไม่รู้หรือศิษย์น้อย เจ้าช่างเฉลียวฉลาด..." มันต้องเป็นศิษย์น้องนะครับ และผมขอเสริมนิดนึงนะครับ อยากให้บรรยายหน้าตาของตัวละครสักนิดนึง ไม่ต้องเยอะจนเวิ่นเว้อ พอจะให้นักอ่านจินตนาการหน้าตารูปร่างได้เป็นพอ เพราะผมอ่านไป พอจะนึกภาพทีไรมันก็ติดอยู่ตรงที่ว่า ตัวละครก็ไม่มีใบหน้าจนนึกต่อไม่ออก (?) - บทที่สอง ลามะเฒ่าไม่คิดจะหยุดก่อกวนงานชุมนุม 'อย่าง' ง่ายๆ : ประโยคนี้มันแปลกๆ นะครับสำหรับผมถ้าตัดคำว่า 'อย่าง' ออกน่าจะโอเคครับ แต่สำหรับตัวไรเตอร์เองถ้าคิดว่ามันสมบูรณ์ดีแล้วผมก็ไม่ขัดค้านครับถ้าจะไม่แก้ตรงนี้ ยังคงร่ายรำกงจักรและ 'โซ่ตวน' ต้องเป็นโซ่ตรวนนะครับตรงนี้ อาวุธใน 'ฝามือ' อิสสตรีเบื้องหน้า ต้องเป็นฝ่ามือนะครับ "เจิ่งนองไปด้วยเลือดของเหล่าพี่น้องชาวยุทธ์ หรอกจริงไหม" ตรงนี้ผมว่าเว้นบรรทัดผิด ใช่ไหมครับ ? "แม่นางคงจะมีสัจจะ 'เอย' วาจาสิ่งใด..." เอ่ยครับ ไม่ใช่เอย นอกนั้นโดยร่วมตอนนี้ดีครับ ภาษาสวยไม่ติดขัดเท่าไหร่ พล็อตย่อยของตอนนี้น่าสนใจ แต่เหนือสิ่งอื่นใดขอตินิดนึงตรงบทพูดของแม่นางที่ใช้พิณมารใช้คำเรียก 'นักพรตปากเหม็น' เยอะมาก บางทีมันทำให้อารมณ์ตื่นเต้นในบทต่อสู้ลดลงไป อย่างเช่นตรงที่ว่า "เจ้าทำลายพิณมารของข้านักพรตปากเหม็น" ตัดออกไปมันจะให้ดูอารมณ์โกรธมากกว่านะครับ - บทที่สาม ยังคงแสดงท่าทีหาเรื่อง หาราว เว้นบรรทัดผิดนะครับผมว่า ผมคงบอกเรื่องการเว้นบรรทัดผิดได้ไม่หมดเพราะมันมีหลายแห่ง แต่เรื่องพวกนี้หยวนๆ กันได้ครับ บทนี้ไม่มีอะไรน่าติติง คำผิดไม่มีครับ หรือเพราะผมตาลายเลยหาไม่เจออันนี้ไม่รู้เหมือนกัน พล็อตย่อยและการกระทำของแต่ละตัวละครลงตัวครับ คุณสามารถทำให้ผมรู้สึกหมั่นไส้มารตัวร้ายได้เลยทีเดียว - บทที่สี่ อย่างแรกที่จะบอกและสังเกตุเห็นคือโคลงกลอนสวยมากครับ กลอนบทนี้อยู่ที่บทแรกด้วยใช่ไหมครับ ตรงนี้คุณทำได้ดีมาก ผมไม่มีข้อติติงเพราะผมเองก็ไม่ได้ถนัดด้านการแต่งกลอนนักหรอก ส่วนในตอนนี้มีคำเขียนผิดอยู่ 'ทะยอย' ต้องเป็น 'ทยอย' ครับ มีอยู่สองสามแห่งที่เขียนผิด ตรวจดูดีๆ ตรงช่วงที่ท่าเจ้าสำนักบู๊ตี๊งสู้กับนางมารน้อย ฉากต่อสู้คุณทำได้ดีครับ ผมนึกภาพออกตามท่วงท่าที่สื่อออกมาได้ 1. ชื่อเรื่อง ชื่อเรื่องเอาใจผมไปเลย มันเป็นชื่อที่พอผมเห็นปั๊บก็รีบกดเข้ามา น่าอ่านและชวนให้ติดตาม ตรงนี้ผมให้คะแนนเต็มเลยครับ (สิบเต็ม) 2. เรื่องย่อ ข้อมูลบื้องต้น เรื่องย่อและข้อมูลเบื้องต้นในหน้านิยายยังไม่มี แต่แค่คำกลอนก็น่าสนใจแล้วครับ ถ้ามีเรื่องย่อให้ชวนตื่นเต้นว่าอะไรเกิดขึ้นบ้างเป็นคำโปรยชวนอ่าน สิ่งแรกที่คนที่เปิดเข้ามาในหน้านิยายของคุณจะอ่านคือจุดนี้ ถ้าคุณเขียนได้น่าสนใจเขาจะคลิ๊กเข้าไปอ่านเนื้อเรื่องของคุณ ผมอยากแนะนำให้เพิ่มครับ (หกคะแนน) 3. รูปแบบการนำเสนอ การนำเสนอเนื้อเรื่องในแต่ะตอนของคุณน่าสนใจและอ่านง่าย ตัวอักษรขนาดพอเหมาะ จะย่อหน้าสวยงามน่าอ่าน มีรูปประกอบด้วยเป็นการดึงความสนใจจากคนอ่านได้ดี แต่การนำเสนออีกแบบที่อยากติคือการตกแต่งบทความ ต้องยอมรับครับว่ามันก็เป็นส่วนหนึ่งที่จะเรียกความสนใจจากนักอ่านได้เหมือนกัน เหมือนกับปกนิยายแหละครับ ถ้าปกไม่สวยแม้เนื้อเรื่องสนุก หลายๆ คนก็ไม่ซื้อเพราะภายนอกดูไม่ดี ลองหาธีมสวยๆ ตรงกับธีมของเรื่องมาใส่ รับรองว่ามันจะไร้ที่ติเชียวล่ะครับ (เก้าคะแนน) 4. คำและสำนวน สำนวนลื่นไหล เลือกใช้คำได้ดีแต่ต้องระวังคำผิดและคำเพี้ยน คำผิดมีให้เห็นได้ตอนละสามถึงสี่คำ บทพูดของตัวละครคุณมักจะเรียกชื่อคู่สนทนาซ้ำๆ จนบางทีทำให้อารมณ์ของผู้อ่านขาดห้วง ตรงไหนลดได้ผมอยากให้ลดนะครับ (เจ็ดเต็มสิบ) 5. พล็อตเรื่อง พล็อตเรื่องทั้งหลักและรองผมชอบครับ เป็นเกี่ยวกับการแย่งชิงคัมภีร์ซึ่งฟังดูแล้วน่าตื่นเต้น คงมีฉากต่อสู้กระโดดลอยตัวแบบในหนังจีนแน่ๆ มีข้อติแค่ตอนเดียวก็คือบทแรก อย่างที่บอกไปในตอนต้นว่ามันยังงงๆ นอกนั้นถือว่าดีมาก โครงเรื่องวางได้ดีแล้วครับ (แปดเต็มสิบ) 6. ความเป็นเหตุเป็นผล ตอนนี้นับว่ายังเป็นเหตุเป็นผลดีอยู่ครับ ตัวละครทำอะไรลงไปนับว่ามีหลายๆ อย่างมารองรับดูสมบูรณ์แบบ อยากให้รักษาการเหตุผลแบบนี้ไว้ มันเป็นข้อดีที่มองเห็นได้ชัดของนิยายเรื่องนี้เลยทีเดียว (สิบเต็ม) คะแนนรวมโดยเฉลี่ย... แปดคะแนน มาเซ็นรับที่หน้าบทความ ‘วิจารณ์นิยายฉบับสามัญชน’ ด้วยนะครับ อ่านน้อยลง
สมปลิง | 8 ต.ค. 54
4
0
"Quick Time' มาวิจารณ์นิยายให้แล้วค่ะ"
(แจ้งลบ)1.ชื่อเรื่อง คะแนน 9/10 เป็นชื่อเรื่องที่ดี เข้ากับเนื้อเรื่องมากๆ เป็นชื่อที่ดึงดูดสำหรับผู้ที่อ่านนิยายแนวกำลังภายใน แต่ถ้าเป็นคนที่ไม่เคยอ่านนิยายแนวนี้ แล้วมาอ่าน ก็คงไม่ค่อยดึงดูดสักเท่าไหร่ 2.พล็อตเรื่อง คะแนน 10/10 โดยส่วนตัวแล้วตัว Punch:est ไม่เคยอ่านนิยายแนวกำลังภายในมาก่อนเลย นี่เป็นเรื่องแรก ทำให้เปิดหูเปิดตามากขึ้น พล็อตเรื่องถื ... อ่านเพิ่มเติม
1.ชื่อเรื่อง คะแนน 9/10 เป็นชื่อเรื่องที่ดี เข้ากับเนื้อเรื่องมากๆ เป็นชื่อที่ดึงดูดสำหรับผู้ที่อ่านนิยายแนวกำลังภายใน แต่ถ้าเป็นคนที่ไม่เคยอ่านนิยายแนวนี้ แล้วมาอ่าน ก็คงไม่ค่อยดึงดูดสักเท่าไหร่ 2.พล็อตเรื่อง คะแนน 10/10 โดยส่วนตัวแล้วตัว Punch:est ไม่เคยอ่านนิยายแนวกำลังภายในมาก่อนเลย นี่เป็นเรื่องแรก ทำให้เปิดหูเปิดตามากขึ้น พล็อตเรื่องถือว่าดีค่ะ แปลกใหม่ 3.การบรรยาย คะแนน 18/20 บรรยายได้ดีค่ะ อ่านแล้วลื่นไหล ถือเป็นหนึ่งในนิยายที่อ่านแล้วรู้สึกเพลิน ไม่เบื่อ มีข้อตินิดนึงค่ะ คือ เสียงพวกตูม น่าจะใช้เป็นตัวเอียงนะคะ ไม่อย่างนั้นคนอ่านจะนึกว่าเป็นคนพูด แล้วก็ใช้คำเรียกชื่อบ่อยเกินไป น่าจะเรียกให้น้อยลงบ้าง คนอ่านจะได้ไม่รู้สึกติดขัด 4. บทสนทนา คะแนน 12/15 เสียงขององค์ชายห้าที่สำลักเลือด ควรจะเป็นเสียง “อ๊อก!” ไม่ใช่ “ฮ๊วก!” อืม...แล้วก็หัวเราะบ่อยไปมั้ย? 55 ตรงบทที่ 4 ล่างๆของบท คำว่า “สามหาว!!! ยิ่งนัก...” ควรจะเปลี่ยนเป็น “สามหาวยิ่งนัก!!!...” ใช้ตัว มากไปหรือเปล่าคะ แต่ละบทมีไม่ต่ำกว่า 10 อัน ยังไงก็ลดๆหน่อยแล้วกันค่ะ ใช้จุดแทนในบางตอนน่าจะดีกว่านะคะ 5. ตัวละคร คะแนน 6/10 ตัวละครยังงงๆอยู่คงเป็นเพราะว่าไม่มีการแนะนำตัวละครในหน้าบทความ รู้สึกว่าตัวละครมีมาก ทำให้ผู้อ่านงงว่าใครเป็นใคร ไม่มีการอธิบายลักษณะหน้าตาทำให้ไม่รู้ว่าหน้าตาเป็นยังไงทำให้จินตนาการไม่ค่อยออก ยังไงก็ปรับปรุงด้วยนะคะ 6. คำผิด คะแนน 16/20 (ผิดหนึ่งจุดหัก 1 คะแนน) บทที่ 1 กะบวน ต้องแก้เป็น กระบวน ชอบเอกชอบใจ ต้องแก้เป็น ชอบอกชอบใจ บทที่ 2 ปากคอเลาะร้าย ต้องแก้เป็น ปากคอเราะร้าย บทที่ 4 ถึงนั้น ต้องแก้เป็น ถึงนั่น 6. ความสมดุลของบทบรรยายและบทสนทนา คะแนน 15/15 ดีค่ะ อ่านแล้วไม่ค่อยเบื่อ มีบทบรรยายกับบทสนทนาสมดุลกันดีมากค่ะ คะแนนรวม 86/100 ====================================================================== ถือว่าดีเยี่ยมเลยค่ะ มีนิยายไม่มากที่ได้คะแนนเกิน 85 คะแนน (ที่Punch:estวิจารณ์) ความจริงได้เม้นกับวิวเยอะขนาดนี้ แถมติด top ten อีกต่างหาก โห~ เก่งมากเลยค่ะ แปะแปะ ยังไง Punch:est ก็ยังเป็นมือใหม่ ถ้าเกิดข้อผิดพลาดประการใดหรือคำวิจารณ์ของ Punch:est ทำให้คุณไม่พอใจ ก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ อ่านน้อยลง
~Ma Copine~ | 30 พ.ย. 54
4
0
ดูทั้งหมด
"Quick Time' มาวิจารณ์นิยายให้แล้วค่ะ"
(แจ้งลบ)1.ชื่อเรื่อง คะแนน 9/10 เป็นชื่อเรื่องที่ดี เข้ากับเนื้อเรื่องมากๆ เป็นชื่อที่ดึงดูดสำหรับผู้ที่อ่านนิยายแนวกำลังภายใน แต่ถ้าเป็นคนที่ไม่เคยอ่านนิยายแนวนี้ แล้วมาอ่าน ก็คงไม่ค่อยดึงดูดสักเท่าไหร่ 2.พล็อตเรื่อง คะแนน 10/10 โดยส่วนตัวแล้วตัว Punch:est ไม่เคยอ่านนิยายแนวกำลังภายในมาก่อนเลย นี่เป็นเรื่องแรก ทำให้เปิดหูเปิดตามากขึ้น พล็อตเรื่องถื ... อ่านเพิ่มเติม
1.ชื่อเรื่อง คะแนน 9/10 เป็นชื่อเรื่องที่ดี เข้ากับเนื้อเรื่องมากๆ เป็นชื่อที่ดึงดูดสำหรับผู้ที่อ่านนิยายแนวกำลังภายใน แต่ถ้าเป็นคนที่ไม่เคยอ่านนิยายแนวนี้ แล้วมาอ่าน ก็คงไม่ค่อยดึงดูดสักเท่าไหร่ 2.พล็อตเรื่อง คะแนน 10/10 โดยส่วนตัวแล้วตัว Punch:est ไม่เคยอ่านนิยายแนวกำลังภายในมาก่อนเลย นี่เป็นเรื่องแรก ทำให้เปิดหูเปิดตามากขึ้น พล็อตเรื่องถือว่าดีค่ะ แปลกใหม่ 3.การบรรยาย คะแนน 18/20 บรรยายได้ดีค่ะ อ่านแล้วลื่นไหล ถือเป็นหนึ่งในนิยายที่อ่านแล้วรู้สึกเพลิน ไม่เบื่อ มีข้อตินิดนึงค่ะ คือ เสียงพวกตูม น่าจะใช้เป็นตัวเอียงนะคะ ไม่อย่างนั้นคนอ่านจะนึกว่าเป็นคนพูด แล้วก็ใช้คำเรียกชื่อบ่อยเกินไป น่าจะเรียกให้น้อยลงบ้าง คนอ่านจะได้ไม่รู้สึกติดขัด 4. บทสนทนา คะแนน 12/15 เสียงขององค์ชายห้าที่สำลักเลือด ควรจะเป็นเสียง “อ๊อก!” ไม่ใช่ “ฮ๊วก!” อืม...แล้วก็หัวเราะบ่อยไปมั้ย? 55 ตรงบทที่ 4 ล่างๆของบท คำว่า “สามหาว!!! ยิ่งนัก...” ควรจะเปลี่ยนเป็น “สามหาวยิ่งนัก!!!...” ใช้ตัว มากไปหรือเปล่าคะ แต่ละบทมีไม่ต่ำกว่า 10 อัน ยังไงก็ลดๆหน่อยแล้วกันค่ะ ใช้จุดแทนในบางตอนน่าจะดีกว่านะคะ 5. ตัวละคร คะแนน 6/10 ตัวละครยังงงๆอยู่คงเป็นเพราะว่าไม่มีการแนะนำตัวละครในหน้าบทความ รู้สึกว่าตัวละครมีมาก ทำให้ผู้อ่านงงว่าใครเป็นใคร ไม่มีการอธิบายลักษณะหน้าตาทำให้ไม่รู้ว่าหน้าตาเป็นยังไงทำให้จินตนาการไม่ค่อยออก ยังไงก็ปรับปรุงด้วยนะคะ 6. คำผิด คะแนน 16/20 (ผิดหนึ่งจุดหัก 1 คะแนน) บทที่ 1 กะบวน ต้องแก้เป็น กระบวน ชอบเอกชอบใจ ต้องแก้เป็น ชอบอกชอบใจ บทที่ 2 ปากคอเลาะร้าย ต้องแก้เป็น ปากคอเราะร้าย บทที่ 4 ถึงนั้น ต้องแก้เป็น ถึงนั่น 6. ความสมดุลของบทบรรยายและบทสนทนา คะแนน 15/15 ดีค่ะ อ่านแล้วไม่ค่อยเบื่อ มีบทบรรยายกับบทสนทนาสมดุลกันดีมากค่ะ คะแนนรวม 86/100 ====================================================================== ถือว่าดีเยี่ยมเลยค่ะ มีนิยายไม่มากที่ได้คะแนนเกิน 85 คะแนน (ที่Punch:estวิจารณ์) ความจริงได้เม้นกับวิวเยอะขนาดนี้ แถมติด top ten อีกต่างหาก โห~ เก่งมากเลยค่ะ แปะแปะ ยังไง Punch:est ก็ยังเป็นมือใหม่ ถ้าเกิดข้อผิดพลาดประการใดหรือคำวิจารณ์ของ Punch:est ทำให้คุณไม่พอใจ ก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ อ่านน้อยลง
~Ma Copine~ | 30 พ.ย. 54
4
0
"บทวิจารณ์จาก kritiQ"
(แจ้งลบ)โครงเรื่องและการดำเนินเรื่อง -----> ก่อนอื่นต้องขอปรบมือให้คุณบุหลันสู่ตายครับ แต่งนิยายได้ดีมากทีเดียว ดูลงตัวดีครับ อ่านแล้วรู้สึกได้ถึงกลิ่นอายของประเทศจีนในยุคโบราณ พรรคต่างๆ มากันให้ครบครัน แม้ว่าตัวผมเองจะไม่สันทัดประเภทนี้นัก แต่ก็ยังติดเลยครับ อ่านจบตอนเกือบๆ ตี 5 (หัวเราะ) เรื่องราวมีหลากหลายรสชาติทั้งบู๊ รัก หักมุมอีกในบทล่าสุด มีบทอัศ ... อ่านเพิ่มเติม
โครงเรื่องและการดำเนินเรื่อง -----> ก่อนอื่นต้องขอปรบมือให้คุณบุหลันสู่ตายครับ แต่งนิยายได้ดีมากทีเดียว ดูลงตัวดีครับ อ่านแล้วรู้สึกได้ถึงกลิ่นอายของประเทศจีนในยุคโบราณ พรรคต่างๆ มากันให้ครบครัน แม้ว่าตัวผมเองจะไม่สันทัดประเภทนี้นัก แต่ก็ยังติดเลยครับ อ่านจบตอนเกือบๆ ตี 5 (หัวเราะ) เรื่องราวมีหลากหลายรสชาติทั้งบู๊ รัก หักมุมอีกในบทล่าสุด มีบทอัศจรรย์มาเชียว (หัวเราะ) มีเพียงการเปิดเรื่องยังมีช่วงที่อ่านแล้ว งงๆ หลงๆ ครับ ...จนกระทั่ง 1 ปีต่อมา องค์ชายห้าก็ได้กลับฟื้นคืนมาชีวิตใหม่อีกครั้ง ณ สำนักบู๊ตึ๊ง... ไม่รู้ว่าพิมพ์ตกหล่นหรืออย่างไร ยังไม่เข้าใจสิ่งที่จะสื่อครับ จะหมายถึง เหมือนได้ชีวิตใหม่ หรือหมายถึง คืนชีพขึ้นมาจริงๆ ยังก็อธิบายผู้วิจารณ์ทีครับ สำนวนภาษาและการบรรยาย -----> มีการใช้ระดับภาษาได้เหมาะสมกับเรื่องราวดีครับ คือเป็นภาษาที่มีรูปแบบคงเดิมเช่น คำว่า กำจาย ที่ใช้ในการบรรยายฉากรบพุ่ง สามารถสรรคำได้ค่อนข้างดี มีคำหลากหลายไม่ซ้ำกันเยอะจนสังเกตเห็นได้ -----> เรื่องการสะกด ก็พอมีให้เห็นประปรายไม่ถือว่าเยอะครับ อาจจะเบลอขณะพิมพ์ แต่บางคำพิมพ์ผิดความหมายอาจเปลี่ยนได้นะครับ ต้องระวัง คำพิมพ์ผิดเช่น ปะมือ{ประมือ} // กับที่พัก {กลับที่พัก} // เลิกลา {เลิกรา} // ทระนง {ทรนง} // เสน่หา {สเน่หา} // เพศภัย {เภทภัย} // ลาดรด {ราดรด} // คายตัว {คลายตัว} // ปลวกเปียก {ปวกเปียก} // คราวเลือด {คาวเลือด} อาจมีมากกว่านี้ ยังไงก็ลองจัดการดูนะครับ หรือจะหาจังหวะรีไรท์ ชำระใหม่ทั้งเรื่องเลยก็ได้เวลาเขียนจบ -----> เรื่องการใช้คำผิดความหมายพอมีให้เห็นครับ เช่น "ดังมากมาย" ใช้แค่ดังมากก็พอครับ มายที่ตามมาเป็นสร้อยมักไม่ค่อยใช้ในรูปของคำคุณศัพท์แบบคำว่าดัง // คำว่า "ซีดดำ" น่าจะเปลี่ยนเป็น คล้ำดำ หรือมืดดำ ดีกว่าครับ (อันนี้คือที่บรรยายมารขาว มารดำ ที่ปล่อยลูกๆ มันออกมานะครับ) ซีดขาว - คล้ำดำ น่าจะเหมาะกว่า ซีดดำครับ // "พลิ้วตัว" ไม่น่าจะใช้ได้ตามคลามหมายนะครับ นะจะใช้ เคลื่อนกาย แทน // อีกคำคือ "จืดจางหายไป" มักใช้กับพวกความรักที่มันจืดจางมากกว่านะครับ แบบว่าไม่มีรสชาติแล้วรักของเรา แต่การหายไปอาจจะใช้ ...พลังยุทธ์ที่แผ่ซ่านออกมาบดขยี้สรรพสิ่งให้เป็นผุยผง ก้อนกรวดเล็กๆ ก็สลายกลายเป็นหนึ่งเดียวกับสายลมในพริบตา... -----> ติงนิดนึงครับเรื่องเสียงของลามะธิเบตหรืออาปลอมๆ ขององค์ชายห้านี่แหละ เข้าใจว่าเป็นคนสติไม่สมประกอบ แต่บางครั้งก็มากไปครับ อาจจะเปลี่ยนเอาบทบรรยายเข้าแทรกบ้าง เช่นชายชราสติฟั่นเฟือนร้องเสียงหลงฟังไม่เป็นภาษาขณะสอดส่ายสายตาหาบุรุษที่เขาเชื่อว่าเป็นหลานชาย แทนพวก อะ-เดะ-อะ-เดะ อะไรต่างๆ ครับ -----> มีบทสนทนาบางบนที่อ่านแล้วมันขัดๆ ตลกๆ นะครับ เช่น บทที่องค์ชายสี่กล่าวเหมือนน้อยใจที่ถิงฟงอยากกลับไปยังกระท่อมไม้ไผ่ นึกขึ้นไปเองก่อนเลยว่ายังอาลัยอาวรณ์เจ้านายหรือสหายเก่าอย่างองค์ชายห้า ...เจ้ายังจะกลับไปอีกทำไม ไม่ลืมเลือนหงโจ้ว...ข้าเองไม่ใช่บุรุษผู้เดียว ที่เจ้ายินยอมมอบหัวใจรักและภักดี... ฟังดูสยองนิดๆ นะครับ จากที่เคยอ่านฟิควายมาหนึ่งเรื่อง // อีกตอนนึงก็คือบทสนทนาระหว่างกงซุนฟู่กับองค์ชายห้าในหอหยกขาว กงซุนฟู่บรรยายได้เกินจริงมาก ซึ่งปกติผู้ชายไม่น่าจะกล่าวชมรูปลักษณ์ของเพศเดียวกันมากขนาดนั้นครับ ความเห็นผมนะ -----> ติดใจมาก คำว่า เจ้า-มะ-ค่ะ แปลว่าอะไรหรอครับ? อาจจะเป็นคำของนวนิยายกำลังภายใน อันนี้ผมก็ไม่รู้ แค่รู้สึกเวลาอ่านมันตะขิดตะขวงใจ -----> มีการเล่นเสียงเยอะไปนะครับ พวก เยี๊ยะๆ - ตูม ฮี้ๆ - ตูม อะไรทำนองนี้ลดได้ก็ลดจะดีกว่านะครับเสียงตูมถ้ายากเน้น ใส่เครื่องหมายตกใจ หรือลากเสียงยาวก้ได้ครับ ถ้ามันเกิดต่อเนื่ืองเราก็ใส่บทบรรยาย อยากให้ใช้พวกเสียงประกอบให้น้อยๆ ครับ ตัวละครและฉากต่างๆ -----> ในส่วนของตัวละคร มีปมให้ติดตามและผูกเข้ากันได้อย่างน่าอัศจรรย์! ตัวเด่นมีบทบาทที่เล่นได้ลื่นไหล และปะติดปะต่อเข้ากันได้ครับ ไม่ขัดกัน เข้าใจถึงที่มาที่ไปได้ไม่ยาก อาจจะมีบางตัวที่อยู่ๆ กลับมาโผล่ เช่นหัวหน้าสำนักบู๊ตึ๊ง ที่อยู่ๆ ก็มาโผล่ในห้องกลไกกับนางมาร ไม่ทันไรก็เป็นตัวเด่นในบทอัศจรรย์ไปเสียนี่ (หัวเราะ) -----> เรื่องฉากก็สามารถบรรยายได้ดี อ่านแล้วเกิดจินตภาพครับ ขอชมเชย แม้แต่ฉากอย่างว่าก็ยังทำใช้ได้ครับ แม้ว่ามันจะสื่อไปทางเรื่องบนเตียงมากไปนิดก็ตาม ภาพลักษณ์ -----> ชื่อเรื่อง ถือว่าสั้นอยู่นะครับสำหรับกำลังภายใน แต่ก็เกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องดีครับ ตรงๆ ดี -----> เรื่องย่อและข้อมูลเบื้องต้น เขียนใช้ได้ครับ ทำให้อยากคลิกเข้ามาอ่าน มีรูปภาพให้ก็ยิ่งช่วยให้นึกภาพตามได้ง่าย -----> การตกแต่งนิยายให้น่าอ่าน ทำได้พอประมาณ มีรูปภาพ มีบทกลอน การตั้งชื่อตอนดูเป็นเอกลักษณ์ -----> การจัดหน้าบทความ ดีครับ อ่านง่าย ไม่รก เวลาตัดฉากมีการแบ่งที่ชัดเจนดี ภาพรวมของงาน -----> ถือเป็นอีกหนึ่งผลงานที่น่าจับตามองเลยครับ มีความเป็นเอกลักษณ์ เนื้อหาเรื่องราวตื่นต้นและเรียงร้อยถักทอเรื่องราวได้อย่างต่อเนื่องดี อ่านแล้วไม่สะดุด เรื่องภาษาฝากไปตรวจทานดีๆ นะครับ มีบ้างเป็นปกติ ตัวเอกจริงๆ ไม่ค่อยเห็นใช้กระบี่เท่าไรนะครับ บรรเลงเพลงพิณลูกเดียว ลองไปเพิ่มความบู๊ให้อีกนิดจะเยี่ยมยอด สรุปคืองานเขียนมีคุณภาพครับ อ่านและทำความเข้าใจไปกับเรื่องได้ง่าย ไม่มีปริศนาอะไรให้ต้องคิดหนักๆ ระดับงานเขียนที่ได้รับ : ปากกาคอแร้ง อ่านน้อยลง
วัวเมาเป่าแซก | 18 ต.ค. 54
1
0
ดูทั้งหมด
ความคิดเห็น