คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ไก่เหนือมังกร Han x Hyuk ครบร้อยแล้วค่ะ เย้ๆๆๆๆ
ไก่เหนือมังกร [ Han x Hyuk ]
“พี่ฮันที่ร๊ากกกกกกกก วันนี้เราไปห้างกันนะ ฮยอกอยากได้ กระเป๋ากุชชี่ รุ่นใหม่ที่พึ่งออกอ่ะ” ร่างเล็กเดินเข้าห้องทำงานของประธานหนุ่ แห่งเครือหานกรุ๊ป ยังไม่ทันจะได้เห็นหน้าของร่างเล็กเสียงก็ดังมาก่อนพร้อมบอกสิ่งที่ตนอยากได้มาเสร็จสับ
“เอ่อ คือว่า ฮยอกครับคือว่าวันนี้พี่มีประชุมทั้งวันเลยครับ พี่คิดว่าพี่คงจะไปไม่ได้”ร่างสูงบอกออกมาอย่างกล้าๆกลัวๆ
“พี่ฮัน!!!!! พี่เป็นถึงประธานบริษัทนะ งานแค่นี้ให้คนอื่นเข้าไปประชุมแทนไม่ได้หรือไง พนักงานเยอะแยะ แค่ไปห้างกับฮยอกไปไม่ได้หรือไง”ฮยอกแจบ่นใส่คนรัก พร้อมบอกอย่างเอาแต่ใจ
“แต่ฮยอกครับ งานนี้มันสำคัญจริงๆนะครับให้ใครเข้าแทนไม่ได้จริงๆนะ ไว้พรุ่งนี้พี่จะพาไปนะครับ”
“ไม่ได้ ต้องวันนี้เท่านั้น ฮยอกอยากได้กุชชี่รุ่นใหม่ มินนี่บอกว่ามัน unlimited ด้วยมีมาขายที่เกาหลีแค่ 6ใบเท่านั้น แล้วตอนนี้ มินนี่ พี่ซิน พี่ทึกกี้ อุคกี้ ก็ซื้อไปแล้วด้วย เหลืออีก2ใบ ถ้าไม่ไปวันนี้ต้องหมดแน่ๆ ถ้าฮยอกไม่ได้วันนี้ เราไม่ต้องมาคุยกัน ชิ” ฮยอกแจพูดใส่ฮันคยองเป็นชุดโดยที่ไม่เว้นช่องว่างให้ฮันคยองได้พูดแทรก พูดจบก็สะบัดหน้าใส่อย่างเอาแต่ใจ
“เอาอย่างนี้มั้ยครับฮยอก เดี๋ยวพี่ให้คนไปขับรถให้เอามั้ยครับ แล้วฮยอกก็เอาการ์ดนี้ไปรูด” ฮันคยองยื่นข้อเสนอให้ฮยอกแจ พร้อมเปิดกระเป๋าตังค์หยิบการ์ดทองออกมา
“ ไม่!!!!!!”คำๆเดียวที่ออกมาจากปากของฮยอกแจทำให้ฮันคยองเริ่มร้อนใจ
“ทำไมล่ะครับ วันนี้พี่ไม่ว่างจริงๆนะครับ ลูกค้าคนนี้พี่ไม่เข้าประชุมไม่ได้จริงๆนะครับฮยอก”
“ผมอยากไปกับพี่ ไม่ได้อยากไปกับคนขับรถ ผมเป็นแฟนพี่ไม่ได้เป็นแฟนกับคนขับรถ ไม่ไปก็ไม่ไป” คำพูดสุดท้ายของฮยอกแจทำให้ฮันคยองยิ้มออก
“ฮยอกเข้าใจพี่แล้วใช่มั้ยจ๊ะ งั้นพรุ่งนี้เราไปซื้อด้วยกันนะ”ฮันคยองพูดพร้อมกับเดินไปโอบเอวของคนรักไว้ด้วย
“ไม่ ฮยอกกลับแล้วนะ อยากประชุมก็ประชุมไปเลย ไม่ต้องมายุ่งกับฮยอก”พูดจบอยอกแจก็เดินออกไปโดยไม่ฟังเสียงเรียกของฮันคยองเลย
“ฮยอกครับ ฮยอก ฮยอก ฟังพี่ก่อนนะ”ฮันคยองวิ่งตามฮยอกแจออกไปจนถึงลิฟต์แต่ก็ไม่ทันซะแล้ว ฮันคยองวิ่งออกมาทำให้พนักงานเห็นกันทุกคน (หมดกันหมาดท่านประธาน) ฮันคยองคิดในใจ ฮันคยองเดินกลับมาที่ห้องทำงานอย่างหัวเสีย
“เฮ้อ ทำไงดีว่ะง้อนานชัวร์ครั้งนี้” ถอนหายใจเสร็จ ฮันคยองก็รีบตรงเข้าห้องประชุมทันที่
=ด้านฮยอกแจ=
“ฮึ โกรธแล้ว โกรธแล้ว อี ฮยอกแจคนนี้จะโกรธฮันคยองไปให้นานเลยคอยดู เอาอะไรมาง้อก็ไม่คืนดีเด็ดขาด” ฮยอกแจบ่นหมุบหมิบคนเดียวอยู่ในลิฟต์ จนลิฟต์เปิดออกแล้วก็ยังไม่รู้ตัว จนพนักงานในยลิฟต์ต้องเตือน
“เอ่อ คุณฮยอกแจครับลิฟต์เปิดแล้วครับ”พนักงานคนนั้นก็บอกอย่างเสียงสั่น ก็ใครจะไม่รู้ชื่อเสียงเรียงนามของหนุ่มหน้าหวานคนนี้ล่ะ คนรักของท่านประธาน แถมยังเอาแต่ใจสุดๆๆๆ
“ขอบใจนะ”ฮยอกแจพูดจบก็เดินไปที่รถของตน
“ฮึย พี่ฮันบ้า จะให้คนมาขับรถเนี่ยนะ เค้าก็เอารถมาจะให้คนขับรถไปทำไม เอาประชุมมาอ้าง ไม่อยากไปล่ะซิ คอยดูนะ จะไม่รับโทรสศัพท์เลย” ฮยอกแจที่ตอนนี้บ่นอยู่คนเดียวเหมือนคนบ้าอยู่ในรถ
“ชวนเดอะแกงส์ไปเที่ยวแก้เครียดดีกว่า” ว่าแล้วฮยอกแจก็หยิบโทรศัพท์มาโทรชวนเดอะแกงส์ไปเที่ยวแก้เบื่อกัน
ต่อค่ะ
“ฮัลโหล พี่ซินฮะชวนเรียกเดอะแกงส์เราไป ปาร์ตี้กันฮะ ฮยอกมีเรื่องจะเล่าให้ฟัง” ฮยอกแจโทรหาพี่สาว(ใช่มั้ยนะ)สุดสวยกให้นัดทุกคนไปเจอกัน
“ที่ไหนดีอ่ะฮยอก ร้านเดิมดีมั้ย” เสียงของฮีชอลที่ส่งผ่านสายถามฮยอกแจ
“ได้ครับ แล้วเจอกันนะ บายครับ” เมื่อโทรเสร็จฮยอกแจก็จัดการเหยียบคันเร่งอย่างสุดแรงออกไป จากลานจอดรถบริษัทของฮันคยอง
ที่ผับ โซนวีไอพี
“นี่ฮยอกดื่มเยอะไปแล้วนะ” ซองมินเอ่ยเตือนเพื่อนรักด้วยความเป็นห่วง เพราะรู้ดีว่าเพื่อนของตนดื่มไม่เก่งนัก
“ม่าย ม้าววว ฉานยางงงง กินด้ายยยยอีกเยอะ”ยอกแจตอบออกมาด้วยสภาพที่ทุกคนลงความเห็นว่าเมาชัวร์
“ฮันนะฮัน ตามใจฮยอกมันจนเคยตัวล้วเป็นไงพอโดนขัดใจหน่อยก็เป็นอย่างนี้ เฮ้อ”อีทึกพี่ชายหน้าหวานของฮยอกแจพูดออกมา
“ฉันว่านะทึกกี้ โทรไปหาเจ้าตัวต้นเหตุให้มารับน้องกลับบ้านดีกว่า สภาพอย่างนี้คงขับรถกลับบ้านไม่ได้แน่” ฮีชอลออกความคิดเห็นให้ฮันคยองมารับฮยอกแจที่นี่
“อืม ดีเหมือนกัน”รับคำเสร็จอีทึกก็โทรหาฮันคยองให้ฮันคยองมารับฮยอกแจทันที่
ผ่านไป20นาที
“เมื่อไหร่ฮันจะมาเนี่ย ดูสิกินไปกี่โหลแล้ว รู้ว่ากินไม่ได้ยังจะกินอีก”อีทึกบ่นออกมาอย่างหนักใจ
“พี่ทึกฮะ ไม่ใช่ว่าฮยอกมันกินไม่ได้ฮะ มันแค่กินไม่เก่งเท่านั้นเอง” รยออุคบอกออกมา
“นั่นแหละเหมือนกัน กินทีไรสภาพเป็นอย่างนี้ทุกที ก็ฮยอกเคยโดนขัดใจซะที่ไหนล่ะ พอโดนเข้าก็เฮิร์ทนะสิ”เป็นฮัชอลที่ตอบรยออุคออกไปแทนอีทึก
“เอ๊ะ นั่นพี่ฮันนี่ฮะ มาเร็วเหมือนกันนะเนี่ย” ซองมินบอกออกมา
“ซิน ฮยอกอ่ะอยู่ไหน”ฮันคยองเมื่อเดินเข้ามาในห้องก็ถามถึงฮยอกแจทันที่ ไม่มีคำตอบจากฮีชอลเพียงแต่ฮีชอลบุ้ยปากไปทางซ้ายของห้อง ฮันคยองจึงเห็นฮยอกแจนอนฟุบอยู่กับโต๊ะ
“ฮยอกครับ ที่รัก กลับบ้านกันนะ”ฮันคยองประคองฮยอกแจขึ้นมาจากโซฟา
“อือ พี่ฮานนน ปล่อยฮยอกนะ ม่ายต้องงมาจาบบบตัวเลย”ฮยอกแจเมื่อลืมตาขึ้นมาเห็นว่าคนที่ประคองตนเป็นฮันคยองก็สบัดตัวออกทันที
“ฮยอกครับ กลับบ้านกันนะ”
“ม่ายยย ม่ายต้องมาโดนตัวฮยอกเลย”ฮยอกแจยังคงสบัดตัวออกจากฮันคยอง
“ซิน แกคุยกับฮยอกให้หน่อยดิ”ฮันคยองหันไปขอความช่วยเหลือจากฮีชอลที่นั่งอยู่ข้างๆ
“เห้ย ใครทำไรไว้ก็รับผิดชอบเองดิ”ฮีชอลบอกปฎิเสธไป
“ฉันทำไรว่ะ วันนี้ติดประชุมใหญ่จริงนี่หว่า แต่ฮยอกไม่เข้าใจฉัน”ฮันคยองพูดออกมาอย่างหงุดหงิด
“พี่ฮานนนว่าฮยอกหรืองายยยย”ฮยอกแจที่อยู่ข้างพูดออกมา
“ป่าวนะครับที่รัก พี่ไม่ได้ว่าเรานะ กลับบ้านกับพี่นะครับ”
“ม่ายยยยยยยย”ฮยอกแจยังยืนยันคำเดิมอยู่
“เห้ยยยยย” เสียงสาวๆที่นั่งอยู่ประสานขึ้นมาพร้อมกัน หลังจากที่ฮันคยองอุ้มฮยอกแจพาดขึ้นบ่าแล้วเดินออกไป
“ปล่อยนะ ปล่อยฮยอกเลย”ฮยอกแจพูดไปแล้วทุบหลังของฮันคยองไป
“ไม่ครับ ก็ฮยอกไม่ฟังที่พี่พูดพี่ก็ต้องทำอย่างนี้” ฮันคยองตอบแล้วเดินต่อไปโดยม่าสนใจว่าฮยอกแจจะทุบหลังตนกี่ครัง
=เช้าวันรุ่งขึ้น=
“โอ๊ย ปวดหัวจัง”
“เป็นอะไรมากมั้ยครับฮยอก”ฮันคยองที่เห็นฮยอกแจลุกขึ้นมาแล้วบ่นปวดหัวรีบเข้าไปหาทันที่
“ไม่ต้องเลยพี่ฮัน ฮยอกยังโกรธพี่อยู่” ฮยอกแจพูดเสร็จก็หันหน้าหนีคนรัก
“พี่ขอโทษนะครับ อ่ะพี่มีของจะให้” ฮันคยองพูดพร้อมกับเอากล่องของขวัญกล่องใหญ่ยื่นให้
“อะไรฮะ ไม่ต้องพยายามหรอกนะไม่หายโกรธง่ายๆหรอก” ฮยอกแจใช้เพียงหางตามองกล่องของขวัญ แม้ใจอยากจะรีบเปิดตั้งแต่เห็นกล่องก็ตามแต่ก็ต้องวางฟอร์มเอาไว้
“เปิดดูสิครับ”
“เห็นว่าซื้อมาแล้วหรอกนะ เปิดหน่อยก็ได้”ฮยอกแจว่าแล้วก็เปิดกล่อง ฮันคยองที่นั่งอยู่ข้างยกยิ้มขึ้นอย่างเปิดเผยเมื่อฮยอกแจเปิดกล่องออกมา ก็พบกับกระเป๋ากุชชี่รุ่นใหม่ที่ตนอยากได้
“พี่ฮัน...”ฮยอกเงยหน้ามองฮันคยองและโอบกอดที่เอวของฮันคยอง
“ชอบมั้ยครับ”ฮันคยองถามคนรักพร้อมกับลูบที่ศรีษะเบาๆ
“ทำไมเมื่อวานไม่ไปซื้อพร้อมกันล่ะฮะ ปล่อยให้ฮยอกไปนั่งกินเหล้าทำไม ดูสิตื่นมาฮยอกปวดหัวเลย”
“ก็เมื่อวานพี่ติดประชุมใหญ่จริงๆนี่ครับ ขอโทษนะครับที่รัก จุ๊บ”ฮันคยองพูดเสร็จก็จับฮยอกแจเงยหน้าขึ้นมาจูบที่หน้าพากเบาๆ
“ฮะ ฮยอกให้อภัย”
“ครับผม ไหนดูสิว่าจะมีรางวัลให้คนน่ารักอย่างพี่มั้ย”ฮันคยองพูดพร้อมกับอุ้มฮยอกแจขึ้นมานั่งบนตักของตน
“ต้องมีของแลกเปลี่ยนด้วยหรือไง คนบ้า ฮยอกหายโกรธก็น่าจะพอแล้วนะ”ฮยอกแจพูดพร้อมกับทุบหน้าอกฮันคยองเบาๆ
“นะครับ ขอรางวัลหน่อยนะ เมื่อวานห้างปิดแล้วพี่ต้องไปขอร้องให้เค้าเปิดเลยนะกว่าจะซื้อมาได้”
“ก็ได้ฮะ เห็นว่าพยายามนะเนี่ย จุ๊บ รางวัลฮะ” ฮยอกแจพูดเสร็จก็ก้มลงหอมแก้มของฮันคยอง
“แค่นี้เองหรอครับ ไม่เอาอ่ะอยากได้มากว่านี้”ฮันคยองพูดพร้อมกับลูบขาขาวอย่างสื่อความหมาย
“พะ พี่ฮัน”
“นะครับ ที่รักนานแล้วนะ วันนี้วันหยุดด้วยนะขอรางวัลหนักๆไม่ได้หรือไงครับ”ไม่พูดป่าวฮันคยองสอดมือหนาเข้าไปลูบไล้ท้องขาวของฮยอกแจ
“อือ พี่ฮันฮะหยุดก่อนสิครับให้ฮยอกไปอาบน้ำก่อนนะครับเดี๋ยวฮยอกค่อยออกมาให้รางวัล”ฮยอกแจลุกขึ้นรีบวิ่งเข้าห้องน้ำทันที ปล่อยให้ฮันคยองนั่งค้างอยู่ที่เตียงเพียงคนเดียวเพียงไม่นานนักร่างบางของฮยอกแจก็เดินออกมาจากห้องน้ำ ร่างบางสวมเพียงเสื้อคลุมอาบน้ำ แล้วยิ่งอาบน้ำพึ่งเสร็จทำให้ผมของร่างบางเปียก ดูเซกซี่ไม่น้อยในสายตาของฮันคยอง
“เซกซี่เป็นบ้าเลยครับ ฮยอก”สายตาของฮันคยองจ้องมองไปที่ร่างของฮยอกแจไม่วางตาทำให้ฮยอกแจรู้สึกเขินอายต่อสายตาคู่นั้น
“พี่ฮัน พูดอย่างนี้ฮยอกก็เขินเป็นนะ” ถึงจะรู้สึกเขินแต่ฮยอกแจยังเดินจากปลายเตียงไปหาฮันคยองที่นอนรออยู่ที่เตียงนอน
“ไหนล่ะครับ รางวัล”
“พี่ฮันซื้อกระเป๋ามาให้ฮยอกเท่าไหร่ฮะ” คำถามของฮยอกแจททำให้ฮันคยองเลิกคิ้วด้วยความสงสัย
“ถามทำไมครับ หืม”
“ก็ฮยอกจะจ่ายให้ไงครับ”
“จ่ายทำไมครับพี่ซื้อให้ฮยอกนะครับ”
“บอกมาเถอะครับ”
“สิบล้านวอนครับผม”แล้วฮันคยองก็บอกราคากระเป๋าที่ตนซื้อมา
“งั้นผมจะจ่ายให้พี่สองเท่าเลยฮะ ฟู่...”ฮยอกแจก้มลงไปกระซิบที่ข้างหูของฮันคยองเบาพร้อมกับเป่าไปที่ใบหูหนา
“อืม.... พี่ขอสามเท่า เอ๊ะไม่ดีกว่าพี่ไปตอนห้างปิดแล้วด้วยขอสิบเท่าเลยนะครับ ที่รัก”ฮันคยองพูดออกมาด้วยสายตาที่เจ้าเล่ห์ ไม่มีคำตอบของฮยอกแจเพียงแต่ร่างบางขึ้นมานั่งคร่อมฮันคยองที่นอนอยู่บนเตียง ฮยอกแจโอบคอของร่างหนาให้มาพอเหมาะกับปากของตนก่อนจะกระซิบอีกครั้ง
“ผมให้พี่ทั้งวันเลยครับ แต่ขอเวลาให้ผมได้พักบ้างซักนิดเท่านั้น”ไม่พูดป่าวฮยอกกระตุกเชือกของเสื้อคลุมอาบน้ำของตนออกเผยให้เห็นผิวขาวราวน้ำนมของร่างบาง ฮยอกแจจัดการนำเชือกที่แกะออกมา รวบมือของฮันคยองแล้วหมัดไว้เหนือศรีษะของฮันคยองไว้
“ทำอะไรครับ ที่รัก”ฮันคยองถามออกมาอย่างสงสัย
“ก็จะให้รางวัลไงคนเก่งไงฮะ”พอหมัดมือของฮันคยองเสร็จแล้ว ฮยอกแจถอยรนตัวเองลงที่ปลายเตียงหลังพิงเสาของเตียงไว้
“จะไปไหนครับ ไหนว่าจะให้รางวัลพี่แล้วไปอยู่ตรงนั้นทำไม” เกิดความสงสัยขึ้นกับร่างสูงอีกครั้งจนอดที่จะเอ่ยถามไม่ได้
“ก็กำลังจะให้ไงฮะ ใจร้อนจัง”ว่าแล้วฮยอกก็รนเสื้อคลุมอาบน้ำลงมมาที่เอวและรนไปจนสุดทำให้ร่างกายของฮยอกแจไม่มีสิ่งปกปิดเหลืออยู่เลย ฮยอกแจจัดการนำมือบอบบางของตนมาลูบไล้ที่แกนกายเล็กของตน พร้อมส่งเสียงครางหวานออกมา
ตัดออกนะค่ะ เข้าไปอ่านในลิงค์
ครบร้อยแล้วนะค่ะ เอ็นซีถูกใจกันมั้ย ถูกใจไม่ถูกใจก็บอกไรท์เตอร์ด้วยแล้วกันนะค่ะ
ถ้าใครอ่านเอ็นซีไม่ได้ก็ทิ้งเมลล์ไว้นะค่ะ ไรท์เตอร์จะส่งไปให้ค่ะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ
ความคิดเห็น