HIDDEN SMOKE #ฟิคกลุ่มควัน [YOONMIN FT. NAMJIN KOOKV]
!! อยู่ในระหว่างรีไรค์ฟิค ขออภัยในความไม่สะดวก !! ฟิคม่า ไม่ใช่ฟิคผีหรือฆาตกรรมนะทุกคน ม่าจริงๆ ม่าจริงจังด้วย เราเตือนคุณแล้วนะ #ฟิคกลุ่มควัน [ UPDATE 21 100% ]
ผู้เข้าชมรวม
13,874
ผู้เข้าชมเดือนนี้
10
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
I DIDN'T DO ANYTHING WRONG. BUT THEY DO NOT THINK SO.
I WAS MADE TO DISAPPEAR. BUT I HAVE FOUND SOMEONE ELSE.
ตึก
ตึก ตึก
เสียงฝีเท้าหนักๆจำนวนหลายสิบคู่กำลังวิ่งไล่ล่าใครบ้างคนอยู่อย่างไม่ลดละแต่ทว่า...
ไม่ว่าจะพยายามยังไง ไปดักทางไหนอีกฝ่ายก็รอดไปได้เสมอ เพราะฉะนั้นการไล่ล่าด้วยมือเปล่าจึงจบลงพร้อมกับการเปิดศึกการไล่ล่าแบบเต็มรูปแบบโดยที่มีอาวุธเป็นตัวช่วย
ชายฉกรรณ์สิบกว่าคนหยุดฝีเท้าลงแล้วจึงหันไปหยิบท่อนไม้ที่อยู่ข้างทางมาเป็นตัวช่วยในการก่อเหตุครั้งนี้
และเริ่มลงมือไล่ล่าอีกฝ่ายอีกครั้ง ส่วนทางด้านคนหนีแค่การหนีธรรมดามันก็ลำบากจนแทบจะหายใจไม่ออกอยู่พอแล้ว
แต่นี่ยังต้องมาหลบอาวุธจากคนที่ตามหลังมาอีก
คิดว่าจะรอดกลับไปครบสามสิบสองไหมวันนี้..
คงไม่ใช่..
การวิ่งไล่ล่าของชายฉกรรณ์ทั้งสิบคนและชายหนุ่มผู้ถูกล่ายังคงดำเนินต่อไปอย่างไม่รู้ปลายทางสิ้นสุด
แต่ยิ่งวิ่งนานเข้าขาก็ยิ่งรับภาระหนักขึ้นเรื่อยๆและทำให้อ่อนล้า ชายหนุ่มผู้ทุกล่าพยายามกัดฝันฝืนทนอาการเหนื่อยล้าที่รุ่มเร้าอย่างหนักหน่วง
แค่อีกนิดเดียวเท่านั้นเขาก็จะหลุดจากการวิ่งไล่ล่านี่เสียที...
แต่..
ดูเหมือนว่าพระเจ้าจะไม่เห็นด้วยที่จะปล่อยให้รอดไปแบบครบสามสิบสองประการ
ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ทางข้างหน้านั้น มีพวกที่เคยวิ่งไล่ตามมายื่นปิดทางไว้จนแทบจะมองถนนไม่เห็น
ครั้นจะให้หันหลังกลับก็ทำไม่ได้ ไม่ว่าทางไหนก็ดูเหมือนจะหลุดไปไม่ได้ง่ายๆ ทางเลือกสุดท้ายจึงมีแค่ต้องกัดฟันสู้สุดชีวิตเท่านั้น
แม้ว่าตอนนี้ร่างกายจะล้าจนปล่อยหมัดแทบไม่ออกแล้วก็ตาม
แค่ยืนไหวก็ดูเหมือนจะเป็นปาฏิหาริย์มากแล้ว แต่ทางเลือกในตอนนี้มีไม่มากเท่าไหร่นัก
“หะหยุดได้สักนะมึง..
แฮ่ก แฮ่ก” เสียงเข้มของหัวโจ๊กที่ยื่นอยู่หน้าสุด เอ่ยบอกด้วยด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหอบ
และบนตัวก็เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อมากมายคล้ายคนพึ่งผ่านการอาบน้ำมามาดๆ กลับกัน
ผู้ทุกไล่ล่าทำเพียงแค่มองตอบนิ่งๆเท่านั้น
มือทั้งสองข้างยกขึ้นมาการ์ดอย่างคนเตรียมสู้ถวายชีวิต
“หึ”
เสียงหัวเราะเย้ยยันของหัวโจ๊กเจ้าเดิมดังขึ้นหลังเห็นท่าทางของคนมีคำสั่งให้ทำให้ไป
ลิ้นหนาเดาะกระพุ้งแก้มด้วยท่าทีอวดดี เพราะรู้ผลแพ้ชนะอยู่แล้ว
คนเกือบยี่สิบชีวิตกับเด็กมหาลัยเพียงคนเดียว
“จะหนีไปไหนอีกละมึง”
เสียงเข้มเอ่ยถามขณะมองดูอีกฝ่ายก้าวทยอยหลังไปเรื่อยๆ
“ไม่เหนื่อยบ้างหรือไงมาตามไล่ล่ากู!!!” ผู้ถูกไล่ล่าเอ่ยถามหัวโจ๊กอย่างเอาเรื่อง
สายตาสองข้างพยายามสอดส่องหาทางรอดแต่กลับไม่มีเลยแม้แต่สัก
และถึงแม้เหตุการ์ณแบบนี้จะเคยเกิดมาแล้ว
แต่ทุกครั้งที่รอดมาได้นั้นเพราะได้เพื่อนช่วยและดวงยังไม่ตกอับ แต่สำหรับครั้ง
จะมีศพไปทำพิธีทางศาสนาหรือเปล่าก็ไม่รู้
“ถ้ากูเหนื่อยกูจะทำเหรอ
ลงมือ” สิ้นเสร็จไอหัวโจ๊ก ชายฉจกรรณ์สิบกว่าคนต่างก็กรูกันเข้าไปหาผู้ถูกล่าอย่างกับเสือผู้หิวโหย
การืดที่เคยยกขึ้นตั้งไม่มีเรี่ยวแรงมากพอจะต้านกำลังจากตะลุมบอนครั้งนี้ได้
แม้จะได้สวนมัดออกไปบ้าง แต่หมัดที่สวนออกไปก็ไม่ได้ทำให้อีกจะล้มลงไปเลยสักนิด
เสียงร้องโอยครวญของผู้ทุกกระทำแม้จะจนคนที่ผ่านไปที่ถนนได้ยิน
แต่ก็ไม่มีคิดจะยืนมือเข้ามาช่วย หรือแม้แต่แจ้งความขอความช่วยเหลือ
เพราะสถานที่แถวนี้นั้น ถ้าไม่ใช่คนสติไม่สมประกอบก็ไม่มีใครคิดจะเดินเข้ามาหรอก
หัวโจ๊กมองดูสภาพคนถูกรุมซ้อมด้วยใบหน้าสะใจอย่างปิดไม่มิด
เสียงหัวอันน่าสยดสยองดังขึ้นเรื่อยๆที่เหยื่อกระอักเลือดออกมา
และเมื่อพอใจแล้วมือข้างขวาก็ยกขึ้นเป็นสัญญาญให้ทุกคนหยุดลงมือ
ร้องเท้าผ้าใบที่ผ่านการใช้งานมาอย่างหนักหน่วงถูกใช้เขี่ยใบหน้าของคนนอนตาปรืออย่างสะใจ
ก่อนจะประเคนเข้าให้ที่ท้องอีกครั้งก่อนจะก้มตัวลงจิกหัวคนนอนตาปรือขึ้นมามองหน้าที่บอบช้ำ
“ดวงแข็งนี่หว่า
แต่แบบนี้ก็ดี แต่มึงคงอยู่ที่นี่ไม่แล้วล่ะ
เฮ้ยพวกมึงเอามันไปทิ้งในป่าช้าข้างชายแดน”
“ครับพี่” ลูกน้องที่อยู่ภายใต้อาณัติของไอหัวโจ๊กเอ่ยรับคำเสียงแข็งขันก่อนจะช่วยกันหิ้วร่างที่ใกล้จะสลบไสลเนื้อตัวเต็มไปด้วยบาดแผลออกไป
หน้าตาที่เคยดูดีบัดนี้แทบจะดูไม่ออกว่าเคยเป็นใคร.. ร่างสีขาวขาวถูกวางลงบนท้ายกระบะรถอย่างแรงก่อนจะถูกคลุมด้วยผ้ายางผืนสีดำพร้อมกับสติที่มืดดำลง..
ผลงานอื่นๆ ของ ฮันนี่บัสเก็ต♥ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ฮันนี่บัสเก็ต♥
ความคิดเห็น