Red Teens เรื่องหวั่นไหว...ของนายห้าวหาญ [Y]

-maybe เท-

       "อยู่นิ่งๆดิไอทิว"

       "มึงมันรุนแรงอะ อะ..โอ๊ย...ซี้ด"

       "เฮ้อ...ตอนบวกไปทั่วดันไม่คิดไง! แถมยังกล้าบอกไม่กลัวเจ็บไม่กลัวอะไรเลยอีกต่างหาก"

       "ก..ก็ไม่กลัวเจ็บเว้ย! แต่กูไม่ชอบทำแผลนี่หวา"

       "ไม่ได้! ยังไงก็ต้องทำฉะนั้นอยู่เงียบๆนิ่งๆเดี๋ยวก็เสร็จ"

       "เฮ้ย! เดี๋ยวไอไบร์ท...นั่นมึงจะใช้ทิงเจอร์ไอโอดีนหรอ"

       "ช่วยไม่ได้นี่หว่า ก็บ้านมึงไม่มีเบตาดีนอะ ก็ทนๆไปหน่อยนะ"

       "ไอห่าไบร์ทมึงอย่านะแม่งแสบเหี้ยๆ...มึงอย่าาา...อ๊ากกกกกก"

ทิว : ตอนปกติไบร์ทมันก็จะดูดีสุขุมเรียบร้อยนะ แต่ถ้าผมก่อเรื่องไว้ละก็...แม่งจะจ้องมาพร้อมดุใส่ผมแบบโคตรน่ากลัวเลยครับ ทว่าสุดท้ายมันก็เป็นคนมาคอยทำแผลให้ผมเสมอนะ(?) จนกระทั่งพักหลังผมมีเรื่องบ่อยมันก็มาบ่อยตามเรื่องที่ผมก่อครับ หากแต่ว่าที่แปลกไปคือตอนสบตามัน...ผมดันรู้สึกหวั่นๆอะดิ...

ไบร์ท : ตอนแรกที่เห็นทิว ผมคิดว่ามันจะเหมือนๆกับเพื่อนของมันครับคือสุภาพ เรียบร้อย แต่!ความจริงนั้นไม่เลยครับมันเกรี้ยวกราดมากและเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ปีที่แล้วที่ผมเพิ่งได้เจอมันด้วย จนพอมาปีนี้อยู่ดีๆก็มีช่วงหนึ่งที่มันดูจะหนักเป็นพิเศษเนี่ยละสิ เฮ้อ...ถามว่าใครเหนื่อยก็คงจะผมเช่นเดิมละครับ ทว่าทำไมพักหลังผมมองไอ้ทิวแล้วสะดุดๆหว่า..

 

ขอบคุณธีมสวยๆจาก https://writer.dek-d.com/seo-yuri/story/viewlongc.php?id=1146578&chapter=13

*ย้ายไดอารี่การปรับปรุง+ความประทับใจไปเก็บไว้อ่านคนเดียวแล้วนะครับ เกรงว่ารีดเดอร์จะรำคาญเอา แหะๆ*

*จบเรื่องคงมีได้ รีเขียนเปิดเรื่องซ้ำแน่นอน จากสภาพการณ์อยากให้มันเข้มข้นกว่านี้เยอะ*

(ขอเรียกสภาพที่เป็นอยู่ว่าฉบับร่างแล้วกัน)

B
E
R
L
I
N
?