Fragrance of Paeonia โบตั๋นสิเน่หา

may

17

สิเน่หายามรักหักใจยาก
พิศวาสครองใจใคร่รู้สม
เพียงพิษหยดเดียวยังระทม
มิตรอมตรมเท่าพิษรักกำแทรกทรวง


  

โบตั๋นเจ้าเอย แย้มกลีบมายั่ว อวดโฉมพรั่งพรู ให้ใครดูกัน?

ยามเมื่อชะตาชีวิตพลิกผัน ใครเล่าจักห้ามได้

หวังเหยาหอบเด็กน้อยข้ามทะเลมาที่เมืองไทย เพื่อเริ่มชีวิตใหม่ทั้งหมด

ทิ้งอดีตทั้งมวลไว้เบื้องหลัง

เขาเฝ้าฟูมฟักนับสิบปี จากดอกไม้ดอกน้อย ค่อยๆแย้มกลีบบาน

แต่แล้ว

เจ้าดอกไม้ที่เฝ้าทะนุถนอมก็ต้องเจ็บช้ำ เพราะฝีมือของเขาเอง




"อาเหมย พ่อขอโทษ ขอโทษที่พ่อไม่ใช่พ่อที่แท้จริงของลื้อ"