คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : First Fight (ศึกแรก)[Re-Write]
“โอ้โห! ไม่ต้องเสียเวลาสร้างตัวละครเลยแฮะล็อคอินปุ๊ปก็เข้าเกมปั๊ป” นับเป็นเรื่องที่แปลกพอสมควรสำหรับเกมที่ไม่มีการสร้างตัวละครเลย ตัวเค้าเองก็แปลกใจพอสมควรแต่ก็ไม่ได้ใส่ใจมากมายนัก วิงเริ่มลองสำรวจทุกอย่างรอบตัวเค้า ที่หน้าจอตัวละครพบว่าชื่อของเค้าในเกมนั้นเป็นชื่อโฟลริช(flourish)และมียศเป็นเพียงนักเดินทาง บนร่างกายเค้านั้นสวมชุดสีน้ำตาลของนักเดินทางเริ่มต้น ชุดนี้เป็นเพียงชุดเรียบๆบ่งบอกถึงความเป็นผู้มาเยือนหน้าใหม่ได้อย่างดี มีเป้สะพายหลังหนึ่งใบไม่ใหญ่มาก ที่ข้อมือข้างซ้ายมีกำไลข้อมืออยู่หนึ่งวงคาดว่าน่าจะใช้งานเกี่ยวกับระบบเกม วิงลองเรียกหน้าต่างสิ่งของขึ้นมาตรวจสอบไอเท็มเริ่มต้น พบว่ามีของอยู่เพียง3อย่าง
- การ์ดสีขาว1ใบ
- การ์ดสีทอง1ใบ
- และสิ่งของทรงรีปริศนารูปร่างคล้ายไข่ 1ชิ้น
เค้าเรียกของทั้งหมดออกมาแล้วอ่านคำอธิบายอย่างละเอียดถี่ถ้วน
ใช้เวลาซักพักเค้าก็ตัดสินใจเก็บการ์ดสีทองกับไข่ไว้ในช่องสิ่งของก่อน เหลือแต่การ์ดสีขาวถือไว้ในมือ
“สร้าง!” วิงถือการ์ดสีขาวไว้ในมือพร้อมกับหลับตาแล้วสั่งใช้งานการ์ดใบนี้
/คุณได้รับหอกแฮมมอส(beta)1เล่ม/
เสียงของระบบดังขึ้นในหัวของวิงเมื่อสร้างอาวุธชิ้นนี้ขึ้นมา
การ์ดสีขาวนั้นใช้สำหรับสร้างอาวุธชิ้นแรกขึ้นมาเพื่อให้เหมาะกับการใช้งานของผู้เล่นใหม่ที่สุดในกรณีที่ผู้เล่นอยากลองใช้อาวุธประเภทต่างๆ จึงสามารถกำหนดรูปแบบต่างๆได้ตามต้องการ
แต่ค่าพลังโจมตีของอาวุธจะจำกัดอยู่ที่แค่10-20เท่านั้นแล้วแต่ประเภทของอาวุธ และที่สำคัญอาวุธชิ้นนี้จะหายไปทันทีที่ผู้เล่นระดับถึงยศนักผจญภัยและเลือกอาชีพขั้นแรกสำเร็จ
หอกแฮมมอสนั้นมีหัวเป็นค้อนทรงเหลี่ยมขนาดไม่ใหญ่มาก ที่ปลายเป็นใบหอกงอกออกมาความยาวประมาณ12นิ้วหรือเกือบหนึ่งไม้บรรทัด ด้ามจับเรียวยาวเท่าความสูงของตัวเค้าพอดี ดูแล้วเป็นอาวุธหน้าตาค่อนข้างแปลกพอสมควรแต่ก็มีเสน่ห์น่าดึงดูดแบบพระเอกการ์ตูนสายบู๊ โฟลริชจับหอกขึ้นมาควงรอบตัวแกว่งไปมาอย่างคล่องแคล่ว ดูเหมือนว่าอาวุธชนิดนี้จะถูกใจเค้ามากๆ
“เจ๋ง! ไม่คิดว่าจะสร้างได้ตามรายละเอียดที่คิดได้เปะๆขนาดนี้นะเนี่ย ที่เหลือก็เก็บเลเวลแล้วก็เลื่อนยศเป็นนักผจญภัยก่อนสินะ ในคู่มือบอกให้บันทึกจุดเกิดที่เมืองก่อนเวลาตายจะได้กลับไปเกิดที่เมืองที่เราบันทึกไว้หรือใช้ผลึกวาร์ปกลับจุดเกิดได้ พ่อนะพ่อ ทำไมห้ามตายก็ไม่รู้ ทีนี้เลยเนียนตายกลับเมืองไม่ได้เลย เฮ่อเดินหาเมืองก่อนดีกว่า”หนุ่มน้อยที่ชื่อวิงหรือปัจจุบันมีชื่อในเกมว่าโฟลริชบ่นกับตัวเองสักพักตัดสินใจเดินทางไปกำหนดจุดเซฟที่เมืองที่ใกล้ที่สุดก่อนแล้วจากนั้นค่อยออกมาเก็บเลเวลตามปกติ แต่ทันทีที่เค้าพยายามจะเรียกแผนที่ขึ้นมาดู เค้าก็ต้องประหลาดใจ
“อ่าวเห้ย! ม..ไม่มีแผนที่ แล้วจะเจอเมืองได้ยังไงเนี่ยปัดโถ่ เกมนี้มันยังไงกันนะ” เป็นอีกเรื่องแปลกที่เค้าได้พบในลูนาเทียเพราะเค้าไม่มีแผนที่ของนักเดินทางเหมือนเกมอื่นๆอย่างที่ควรจะเป็นที่ ทำให้การที่จะหาเมืองเจอนั้นเป็นเรื่องที่ไม่ง่ายเลยเพราะมองไปทางไหนก็มีแต่ป่าทึบเต็มไปหมด โฟลริชครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งก็ตัดสินใจที่แสนจะท้าทายนั่นคือ! เสี่ยงดวงเดินไปเรื่อยๆจนกว่าจะเจอคน,เมือง หรือหมู่บ้าน มันก็คือไปตายเอาดาบหน้านั่นแหละครับ
“ต้องเดินอีกไกลแค่ไหนเนี่ย เฮ่อ” โฟลริชก็ยังตั้งหน้าตั้งตาเดินไปเรื่อยๆปากก็บ่นตลอดทาง ในใจหวังว่าจะไม่ซวยเจอมอนสเตอร์ฆ่าตายซะก่อน
/ผู้เล่นพบเดม่อนแรท เลเวล 13 จำนวน 1 ตัวค่ะ/
รูปร่างของมันเหมือนหนูทั่วไปแต่ตัวใหญ่กว่ามากขนสีดำตาดวงกลมสีแดงฉาน ที่น่ากลัวที่สุดคือเขี้ยวยาวคมของมัน ถ้าโดนกัดเข้าไปคงสาหัสไม่น้อย
“โอ้..แม่..เจ้า! หนูอะไรเนี่ยเลเวลตั้ง13 ทำไมจุดเกิดมันโหดแบบนี้!”โฟลริชตัดพ้อกับความโหดร้ายของเกมที่ให้มอนสเตอร์ระดับนี้มาอยู่ที่จุดเกิดของผู้เล่นที่พึ่งจะเข้าเกม
“ตรึบๆๆๆ กรี๊ซซซซซ!”
เดม่อนแรทวิ่งเข้ามาหาโฟลริชทันที มันแยกเขี้ยวใส่เค้าพร้อมคำรามเสียงแหลมดังสนั่นไปทั่วทั้งป่า
“แฮมมอสสส!”
โฟลริชเรียกอาวุธออกมาถือไว้ในมือ
“ฟรึบ!”
เดม่อนแรทกระโดดพุ่งมาใส่โฟลริชหวังจะฝังเขี้ยวยาวลงบนคอของศัตรูตรงหน้า มันเคลื่อนไหวได้รวดเร็วดุจนักล่าที่หิวโหย
“ฟุบ” โฟลริชเอี้ยวตัวหลบนิดหน่อยเพื่อให้พ้นคมเขี้ยวอันตรายนั้นพร้อมควงหอกหมุนตามแรงเหวี่ยงของร่างกาย”ควับๆๆๆ”แล้วหันส่วนที่เป็นค้อนทุบเสยเข้าใต้ท้องของเดม่อนแรทเต็มๆ “ตึม!..ครืดดด” มันกระเด็นไถลออกไปหลายเมตร แต่ดูเหมือนว่าการโจมตีนี้จะสร้างอาการบาดเจ็บให้เจ้าเดม่อนแรทได้ไม่มากนักเนื่องจากความต่างของเลเวล แต่เรื่องสร้างโทษะให้มันนี่คงสร้างได้หลายหน่วยเลยทีเดียว
“กรี๊ซซซซซ แกนะแก ตาย!!”
เดม่อนแรทคำรามด้วยความเกรี้ยวกราดมันวิ่งกลับมาด้วยความเร็วสูงและหยุดตรงหน้าของโฟลริช
“ฟึบๆๆ”มันใช้กรงเล็บแหลมคมตะปบหวังจะให้โดนหน้าอกเพื่อตัดกำลัง “ฮึบ!” โฟลริชกระโดดงุ้มตัวถอยหลังหลบได้แบบเฉียดเสื้อไปไม่กี่เซนต์
“ให้ตายเถอะมันไวจริงๆแฮะ เลเวล13แน่หรอเนี่ย”โฟลริชถึงกับบ่นอุบกับความหนักหน่วงของศึกแรก
“ฟึบๆๆ”เดม่อนแรทยังคงตามติดและใช้กงเล็บตะปบอย่างไม่ลดละ ทุกการกระทำหวังเอาชีวิตของมนุษย์ตรงหน้าให้ได้เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้
“แฮ่กๆๆ... ชักเหนื่อแฮะ”
ชายหนุ่มเริ่มเหนื่อยจากหารหลบหลีกแล้ว ปล่อยไว้แบบนี้มีแต่จะเสียเปรียบ แถมถ้าพลาดตายขึ้นมาเค้าคงต้องอดเล่นเกมสายลุยอีกต่างหาก(ติดเกม..สินะ) เค้าจึงตัดสินใจที่จะบุกกลับบ้าง
“แก๊งๆๆ.. ฟึบ..แก๊งๆๆ”
เค้าใช้ปลายหอกปัดป้องกรงเล็บของเดม่อนแรท แรงสะเทือนจากกรงเล็บนั้นรุนแรงจนเกือบทำให้หอกแฮมมอสหลุดมือไปหลายครั้ง
“ฮึบ!”
โฟลริชกระโดดถอยหลังอีกครั้งครั้งนี้ไกลจากเดิมมากเดม่อนแรทเห็นดังนั้นคิดว่าเหยื่อจะหนีอีกครั้งจึงกระโดดพุ่งเข้าหาอย่างรวดเร็ว “ฟ้าว...!”
ทันใดนั้นเอง!โฟลริชก็พุ่งหอกเข้ากลางหน้าผากของหนูยักจอมโหด
“ฉึก!......ฟรุม!”
ด้วยความเร็วที่พุ่งเข้ามาบวกกับความเร็วของหอกที่พุ่งสวนไปทำให้เดม่อนแรทไม่ทันระวังตัวการสวนกลับของศัตรูตรงหน้า ปลายหอกฝังลึกเข้าไปในหน้าผากทะลุไปถึงสมองเข้าที่จุดตายพอดิบพอดีทำให้เจ้าเดม่อนแรทตายภายในการโจมตีครั้งเดียว ก่อนร่างกายของมันจะสลายไปมันไม่มีแม้แต่เสียงของความเจ็บปวด
/ผู้เล่นโฟลริช สังหารมอนสเตอร์เดม่อนแรทระดับ13จำนวน1ตัวค่ะ/
/ค่าการหลบหลีกเพิ่มขึ้น/ค่าความอดทนเพิ่มขึ้น/ความเร็วเพิ่มขึ้น/…………..
ทันทีที่ร่างของเดม่อนแรทสลายไปก็มีข้อความเตือนการเพิ่มของค่าสถานะเต็มไปหมดจนเค้าต้องกดตั้งค่าปิดเสียงเตือนระดับทักษะไป โชคดีที่คราวนี้เกมไม่ตัดระบบการตั้งค่าทิ้งไปเหมือนตอนเปิดแผนที่ ไม่งั้นต่อไปเค้าคงตั้งฟังจนหูล้าแน่นอน
สิ่งของตกลงมาอยู่ที่พื้นหลายอย่าง เค้าเก็บของทั้งหมดใส่หน้าต่างสิ่งของแล้วก็ตรวจดูค่าสถานะพบว่าตอนนี้เค้าเลเวลเลื่อนเป็นเลเวล4แล้วและค่าพลังต่างๆก็เพิ่มขึ้นมานิดหน่อยเนื่องจากสู้กับมอนสเตอร์ที่เลเวลสูงกว่ามากทำให้ได้ค่าประสบการณ์มาเยอะเลยทีเดียว
จริงๆแล้วการต่อสู้ครั้งนี้โฟลริชต้องเดิมพันกับการโจมตีที่จุดตายไปมากทีเดียว เพราะบางเกมต่อให้โจมตีได้เฉียบคมเพียงใดถ้าหลอดเลือดของศัตรูยังไม่เป็นศูนย์ก็ไม่มีทางตายได้เลย นับว่าเป็นโชคดีที่เค้าดันเลือกเจอเกมแบบที่เค้าถนัดและได้ใช้ทักษะการต่อสู้อย่างเต็มที่
“เฮ่อ..เหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ยแต่เมื่อกี๊เหมือนได้ยินเสียงไอ้หนูบ้านั่นพูดเลยแฮะแต่เราคงหูฝาดไปเองล่ะมั้ง” หลังจากบ่นเสร็จโฟลริชก็เปิดช่องสิ่งของเพื่อตรวจสอบสิ่งที่ได้จากการต่อสู้เมื่อครู่
-หนังเดม่อนแรท 1 ผืน
-ยาเพิ่มเลือดขนาดเล็ก 2 ขวด
-เขี้ยวเดม่อนแรท 2 ซี่
-เดม่อนแรทโซล 1 ดวง
-ผลึกธาตุมืดขนาดเล็ก 1 ก้อน
-เงินจำนวน 50 เฟเซอร์
ของที่ได้มาทำให้รู้สึกคุ้มค่าเหนื่อยพอสมควรถึงแม้ว่าเค้าจะไม่รู้ว่ามันทำอะไรได้บ้างก็ตามที โฟลริชนั่งพักอยู่ครู่หนึ่งก็เริ่มออกเดินทางอีกครั้ง มีหลายอย่างที่เค้านั้นไม่เข้าใจเกี่ยวกับเกมนี้และคิดว่าถ้าถึงหมู่บ้านหรือเมืองหลักเค้าจะรีบไปถามกับอาคารกลางที่มีสำหรับให้ข้อมูลเบื้องต้นกับผู้เล่นทุกคน
หลังจากเสร็จจากการจัดการสัมภาระและสำรวจค่าสถานะต่างๆแล้ว โฟลริชก็ออกเดินทางต่อ คราวนี้เค้าต้องเพิ่มความระมัดระวังมากขึ้น เพราะจากการต่อสูเมื่อสักครู่ถึงไม่มีแผนที่ก็พอเดาได้ว่าแถบพื้นที่ที่เค้าเดินทางอยู่นั้นเป็นแหล่งของมอนสเตอร์เลเวล10ขึ้นไป แม้จะสามารถโจมตีจุดตายเพื่อลดความต่างของเลเวลได้ก็ตาม แต่ถ้าโดนรุมในสภาพนักเดินทางเริ่มต้นที่ค่าสถานะยังน้อยก็ไม่น่าจะรอดเหมือนกัน
“ซ่า....”
“เอ๊ะ! นั้นมันเสียงน้ำนี่” ผ่านไป15นาทีโฟลริชก็ได้ยินเสียงของสายน้ำที่กำลังไหลอยู่เค้าจึงรีบไปในทางนั้นทันที เพราะตามหลักแล้วหมู่บ้านมักจะสร้างไม่ห่างจากแหล่งน้ำมากนักไม่นานเค้าก็เห็นลำธารขนาดใหญ่ เค้ายกมือขึ้นขอบคุณพระเจ้ายกใหญ่เลยทีเดียว ข้างๆลำธารมีมอนสเตอร์หลากหลายสายพันธุ์กำลังดื่มน้ำและเล่นกันอย่างสนุกสนาน ช่างเป็นภาพที่สวยงามสุดจะบรรยายสำหรับคนที่อยู่ในยุคที่มีแต่ตึกราอาคารบ้านช่องเต็มไปทั่วทุกที่อย่างเค้าจริงๆ
บริเวณลำธารนั้นมีทั้งกวางอควาเดียที่ขนของมันเป็นสีฟ้าอ่อนๆดูสงบน่าหลงใหลและเขาที่สง่างามส่องสว่างเรืองรองดุจอัญมณีแห่งสายธารา หรือจะเป็นกระต่ายฟอเรนี่ตัวน้อยขนฟูสีขาวปุกปุยน่ารักน่าเอ็นดูฯลฯ โฟลริชค่อยๆเดินออกไปช้าๆเนื่องจากไม่อยากให้เหล่ามอนสเตอร์แตกตื่น และตัวเค้าเองก็ไม่อยากมีอันตรายอีกด้วย
“นั่นมันมนุษย์นี่นาพวกเราระวังตัวด้วยนะ”เสียงของกวางฟลอเรเดียกระซิบกระซาบกันอยู่ แต่พวกมันทำเป็นไม่สนใจโฟลริช
“ไม่ต้องตกใจชั้นไม่ทำอะไรหรอกน..เอะ!ด..เดี๋ยวก่อน นี่พวกเจ้าพูดภาษามนุษย์ได้งั้นหรอ” โฟริชตกใจสุดขีดเพราะเค้าไม่เคยรู้มาก่อนว่ามีมอนสเตอร์เกมไหนจะพูดภาษามนุษย์ได้ปกติจะมีก็แต่คนที่เล่นสายอาชีพซัมม่อน(Summoner)เท่านั้นที่สามารถสื่อสารกับมอนสเตอร์ได้
“เจ้าต่างหากมนุษย์หนุ่มที่สามารถฟังภาษาของพวกเราออก”
/ผู้เล่นโฟลริชพบเต่าอินเทอร์ ชั้น ราชา ระดับ 60/
ความคิดเห็น