คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #29 : พี่หนุนอายุเท่าไหร่?
“น้องนานจะเกรงใจทำไมล่ะครับ พี่กับพี่ข้าวยังบ่นคิดถึงน้องนานกันอยู่เลย” เหนือดวงตอบหญิงสาวจากใจจริง “น้องนานสบายดีใช่ไหม? แล้วทำไมวันนี้ถึงมาเยี่ยมพี่ๆ ได้?”
เหนือดวงถามต่อขณะเดินตามสองสาวเข้ามาในบ้าน โดยมีหนุนดวงเดินหน้าหงิกรั้งท้าย หูก็เงี่ยฟังคำพูดของทุกคนไปด้วย
“นานสบายดีค่ะ พอดีวันนี้นานมาธุระแถวนี้ ก็เลยแวะมาสวัสดีป้านวลค่ะ”
สวัสดีป้านวลในสวนของเขาเนี่ยนะ!
หนุนดวงปากบิดมากกว่าเก่า แต่นั่นแหละ ไม่มีใครหันมาสนใจเขาเหมือนเดิม
“เดี๋ยวพี่ขอเวลาจัดโต๊ะสิบนาที น้องนานตามสบายเลยนะ” เหนือดวงเอ่ย ทว่านาทีนั้นเขาก็เห็นสัญญาณบางอย่างจากเคียงข้าว ชายหนุ่มจึงพูดขึ้นว่า “เดี๋ยวน้องข้าวมาช่วยพี่เหนือในครัวหน่อยนะครับ ฝากพี่หนุนดูแลน้องนานด้วย”
“ให้นานไปช่วยไหมคะ?” นานมารีบเสนอตัว ขณะที่เคียงข้าวปฏิเสธ
“ไม่เป็นไรค่ะ น้องนานไปนั่งรอพี่ที่ห้องระเบียงดีกว่า” เคียงข้าวตอบยิ้มๆ “น้องนานบอกอยากจะเห็นห้องหนังสือของพี่เหนือไม่ใช่เหรอ ให้พี่หนุนพาไปก็ชมตอนนี้ก็ได้ค่ะ อยู่ติดกับระเบียงสวนเลย”
หนุนดวงทำท่าจะตอบรับ แต่ช้ากว่านานมาที่พูดขึ้นมาก่อน
“นานรอพี่ข้าวพาไปก็ได้ค่ะ นานไม่อยากรบกวนพี่หนุน”
คำพูดของนานมาทำเอาหนุนดวงหน้าหงิกขึ้นมาอีกครั้ง และตอนนี้ชายหนุ่มก็รู้สึกว่าความอดทนที่มีมานานของตัวเองได้หมดลงแล้ว
“เพิ่งจะมาเกรงใจอะไรตอนนี้ล่ะ มานี่ เดี๋ยวพี่พาไปดู”
พูดจบหนุนดวงก็ไม่ให้นานมาปฏิเสธ แต่เอื้อมมือหนาไปจับข้อมือบอบบางของหญิงสาว จากนั้น “ลาก” นานมาตรงไปยังห้องหนังสือทันที
การกระทำของหนุนดวงทำเอานานมาตกใจจนลืมปฏิเสธ เธอได้แต่ก้าวเท้าตามหนุนดวงไปอย่างงงงัน แต่คนที่ตกใจมากกว่าก็คือเหนือดวงและเคียงข้าวนั่นเอง
“น้องข้าวรู้สึกไหมว่าวันนี้พี่หนุนแปลกๆ ไม่เหมือนทุกวัน”
เหนือดวงถามภรรยา ขณะสองตายังคงมองตามพี่ชายที่ลากแขนนานมาเดินลิ่วๆ ไปยังห้องหนังสือ
“รู้สึกค่ะ” เคียงข้าวตอบ ก่อนดึงมือสามีไปยังห้องครัว “ข้าวมีเรื่องสำคัญจะบอกพี่เหนือ เป็นเรื่องของน้องนาน แต่บางทีอาจจะเป็นเรื่องของพี่หนุนด้วยก็ได้”
นานมาเดินตามหนุนดวงไปยังห้องหนังสือ ก่อนนึกได้ว่ามือของเธอถูกชายหนุ่มเกาะกุมอยู่ หญิงสาวดึงมือของตัวเองออก แต่เหมือนหนุนดวงจะจับแน่นยิ่งกว่าเก่า
“พี่หนุนปล่อยมือนานนะ”
หญิงสาวพูดพลางสะบัดข้อมืออีกครั้ง นั่นแหละหนุนดวงจึงยอมปล่อยอย่างไม่เต็มใจ นานมาหรี่ตามองชายร่างสูงครู่หนึ่ง ก่อนพูดตำหนิเขาตรงๆ
“อยู่ๆ พี่หนุนมาจับมือนานแบบนี้ได้ยังไง ไม่รู้หรือไงว่านานเป็นกุลสตรี เป็นสาวเป็นนาง”
“เป็นกุลสตรี เป็นสาวเป็นนาง?” หนุนดวงทำเสียงสูง ปากได้รูปบิดโค้งขึ้น “ถ้าน้องนานเป็นสาวเป็นนางแล้วมาขอพี่เป็นแฟนได้ไง แล้วยังจะชวนพี่ไปจดทะเบียนอีก กุลสตรีที่ไหนเขาทำกันแบบนั้น”
“ก็กุลสตรีแบบนานนี่ไง” นานมาจิกตาใส่หนุนดวง “นานไม่คิดมาก่อนเลยว่าพี่หนุนจะเป็นตาแก่แบบนี้ เรื่องมันผ่านไปแล้วจะมัวยึดติดทำไม ในเมื่อพี่หนุนไม่โอเค ก็ลืมมันไปสิ ทำไมจะต้องย้ำคิดย้ำทำ พูดเรื่องเดิมไม่หยุดแบบนี้ด้วย”
“ตาแก่?” หนุนดวงรู้สึกหูอื้อ มุมปากกระตุกอีกครั้ง “น้องนานว่าพี่เป็นตาแก่?”
“ก็ว่าพี่หนุนนี่แหละ”
นานมาตอบพลางใช้นิ้วชี้จิ้มตรงหน้าอกหนุนดวง ดวงตาดำขลับของเธอมองหน้าเขาตรงๆ
“เนี่ยพอนานมองดูชัดๆ เลยเห็นว่าพี่หนุนแก่มากจริงๆ ถามจริงๆ เถอะว่าพี่หนุนอายุเท่าไหร่กันแน่…พี่หนุนเป็นพี่ชายของพี่เหนือ แล้วเป็นพี่ชายของพี่นำด้วยหรือเปล่า ทำไมทุกคนถึงดูเด็กกว่าพี่หนุนหมดเลย”
 |
|
 |
|
ความคิดเห็น