` (-#B2ST Fiction.-) 오빠 กำนันสไตล์ !
จะมีใครชีวิตบัดซบเท่าผมมั้ย? จากที่ทำงานในโซลสบายๆ ก็ดั๊นถูกไอ้ผู้ว่าการจังหวัดส่งตัวมาทำงานเป็น กำนัน ในคยองกีโด ที่(โคตร)ห่างไกลความเจริญ แถมยังต้องมาเจอผู้บังคับบัญชาอย่างไอ้ อบต.บ้าอำนาจอีก !!
ผู้เข้าชมรวม
1,317
ผู้เข้าชมเดือนนี้
1
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ทำไมต้อง “กำนันสไตล์” ?
เอาล่ะ มาแนะนำก่อนว่า ทำไมต้องเป็น “กำนันสไตล์” เรื่องของเรื่องมันเป็นแบบนี้ค่ะ
ส่วนตัวคือไรท์เตอร์บ้า !! (เกี่ยวมั้ย ?)
อันที่จริงเรื่องที่แล้วทำทุกคนหลอนไว้เยอะค่ะ เลยตัดสินใจเปิดเรื่องนี้มาล้างตา
เรื่องนี้ไรท์เตอร์จะพาซ้อนซาเล้งไปที่บ้านเมืองที่(โคตร)ห่างไกลความเจริญ
ส่วนกำนันในเรื่องนี้ไม่ใช่ใครค่ะ ยงจุนฮยอง คุณหมอจากเรื่องที่แล้ว
จับมาพลิกเป็นกำนันซะเลย เรื่องนี้ไม่เน้นเศร้านะ กะเอาฮาทั้งเรื่อง (ส่วนคนอ่านจะฮามั้ย นั่นอีกเรื่อง เหอๆ)
ลองจับกำนันโจ๊ก มาปะฉะดะกับ อบต.ดู๋ คงเป็นอะไรที่หลายๆคนไม่กล้าคิด
เอาเป็นว่าขอฝากเรื่องใหม่ให้ติดตามด้วยนะคะ จุ๊บๆ
แรงบันดาลใจของ “กำนันสไตล์”
บอกตามตรงนะคะ เรื่องนี้เพิ่งคิดเมื่อวาน (ฮ่าๆ)
ตอนแรกกลับมาย้อนดูรายการ MTV Almighty เทปที่อสูรออกไปทำไร่ในคยองกีโด
ดูแล้วให้ความรู้สึกว่า “อา…นี่แหละ ลูกทุ่งสไตล์ บีซือทือ !!”
ไรท์เตอร์ไม่ค่อยชอบลุคที่บีสท์เป็นหนุ่มเมืองกรุงเท่าไหร่ ดูแล้วไม่ค่อยให้ฟีลความรั่วของอสูร
ไรท์เตอร์ชอบบีสท์แบบสบายๆ เพราะดูแล้วรู้เลยว่าเป็นตัวตนจริงๆ
เลยได้พล็อตมาจากตอนที่ทำไร่ ส่วนรูปคาแร็คเตอร์ของอสูรก็เน้นมาจากในตอนนั้น
แคปเองทำเอง เลยไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ แต่พยายามจะดึงฟีลไอ้หนุ่มบ้านไร่ของอสูรออกมาให้มากที่สุด
บวกกับช่วงนี้เพลง กังนัมสไตล์ ของลุง PSY เนี่ย ฮอตเหลื้อเกิน
ก็เลยจับมาทำชื่อแล้วดัดแปลงให้เข้ากะบ้านเรา “กำนันสไตล์” ซะเลย
ธีมของเรื่อง
ชื่อเรื่องบอกแล้วว่า “โอปา กำนันสไตล์” จะพาไปสัมผัสบีสท์สไตล์ลูกทุ่ง
ฉะนั้น ธีมของบทความนี้จะออกแนวแรงๆ สีจี๊ดๆ เหมือนใน แหยมยโสธร ไปเล้ย !!
นอกจากตัวละครบีสท์แล้ว ก็จะเพิ่มแขกรับเชิญมาเรื่อยๆ
ให้สมมติว่าทุกคนเข้าไปอยู่ในหมู่บ้านห่างไกลความเจริญ แล้วอยู่กันแบบบ้านๆ
คงเป็นอะไรที่เฮฮาดี ยังไงก็ขอฝากด้วยนะคะ
โซนขอบคุณ
อย่างแรกที่ต้องขอบคุณเลย ก็คือ คุณลุงวัย 43 ปีคนนั้น ผู้ใหญ่บ้านคยองกีโด
ที่เขียนคำขอพรไปหาบีสท์ใน Almighty ทำให้ปิ๊งฟิคเรื่องนี้
(ลุงจะรู้ตัวมั้ยว่าลุงทำให้สาวไทยวัยสิบห้าคนนี้มีไอเดีย คิคิ)
ขอบคุณตลาดที่บีสท์ไปช็อปเสื้อผ้าทำไร่ ทำให้มีรูปภาพแนวลูกทุ่ง
ขอบคุณน้องชาย (อีกแล้ว) ที่จัดสรรเวลาให้พิมพ์
ขอบคุณคุณหม่ามี้ที่ยอมเปลืองค่าไฟให้ลูกสาวคนนี้พิมพ์ฟิค ฮี่ๆ
ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่นั่งเม้าท์เป็นเพื่อนในเฟส ทวิต และคอยอ่านต้นฉบับให้ ^[ + + ]^
และสุดท้าย คนที่ควรจะขอบคุณมากที่สุด “รีดเดอร์” ทุกคนที่อ่านนะคะ
(ใครอยากทำความรู้จักกับไรท์เตอร์ให้ไปอ่านในเรื่องแรกนะคะ AUTISM POISON)
ผลงานอื่นๆ ของ `beautygni. ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ `beautygni.
ความคิดเห็น