รสชาติแห่งความรักรสชาติแห่งขนมเค้ก

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

          สวัสดีค่ะ^^ นี่เป็นการเเต่งนิยายครั้งเเรกความรู้สึกตอนนี้คือว่าง555

                  ณ ร้านขนมเค้กเปิดใหม่..    กริ๊งงง!! เสียงกระดิ่งจากหน้าประตูที่สั่นเวลาเปิดปิดดังขึ้นชายหนุ่มที่เป็นเจ้าของร้าน(จีซุน)กำลังก้มหน้าเช็ดโตะเเละได้เอ่ยขึ้นว่า..  "สวัสดีครับยินดีต้อนรับ" พร้อมกับเงยหน้าขึ้นมามองหน้าหญิงสาวลูกค้า(โฮยอน)ท่านหนึ่ง วินาทีที่พวกเขาสบตากันนั้นเป็นวินาทีที่พวกเขา;ได้ตกหลุมรักกัน แต่ชายหนุ่มนั้นไม่รู้เลยว่าหญิงสาวผู้นั้นมีแฟนอยู่เเล้ว 

                 

โฮยอนได้เดินไปสั่งสตอเบอร์รี่ชีสเค้ก(ที่เป็นของโปรดของสาวๆหลายๆคน) และเดินกลับมานั่งที่โตะได้สักพักขนมเค้กก็ตามาเสิฟ ...โฮยอนติดใจรสชาติเค้กที่ร้านนั้นมากๆจึงได้มาอยู่บ่อยครั้ง เช้าวันต่อมาเสียงกระดิ่งได้ดังขึ้น กริ๊งงง!!  "สวัสดีครับยินดีต้อนรับ" 

จีซุน : อ้าวว!คุณคนเมื่อวานนี่^^

จีซุนได้ทำน้าเสียงตกใจและดีใจลึกๆ

โฮยอน : คะค้ะ? ฉันหรอ

จีซุน : ครับ คุณนั้นแหละ

ทั้งสองฟ่ายก็ต่างแอบอมยิ้มกันเขินกัน

ซีจุน : รับอะไรดีครับ

สตอเบอร์รี่ชีสเค้ก!! จีซุนและโฮยอนได้พูดขึ้นมาพร้อมกัน

โฮยอน : คุณรู้ แอร้ะนี่คุณแอบจำลายละเอียดฉันหรอ5555

ด้วยความที่โฮยอนเป็นคนที่ภายนอกดูเงียบๆแต่ความเป็นจริงเธอนั้นชอบหยอกเย้าเฮฮาร่าเริง โฮยอนได้เเซวจีซุนจนเขามีอาการเขิน

และโฮยอนก็หัวเราะนิดๆละกลับไปนั่งที่โตะเพื่อรอเค้กมาเสิฟ ได้สักพักเค้กก็มา

โฮยอน : เดี๋ยวสิ>< นี่นายช่วยสอนฉันทำขนมเค้กหน่อยสินะๆๆ

จีซุน : ห้ะ?! เอาจริงอะคุณ555 

โฮยอน : น้าาานี่ฉันจริงจังนะเนี่ย-3-

จีซุน : ค้าบบก็ได้ค้าบบ

โฮยอน : งั้นฉันเริ่มพรุ่งนี้เลยนะเย้ๆ

จีซุน : ได้สิ แต่มีข้อแม้นะ เธอต้องเรียกฉันอาจาร์

โฮยอน : ชิ ก็ด้ายยย

 

วันต่อมา... กริ๊งงงๆ เสียงกระดิ่งได้ดังขึ้น

โฮยอน : นี่นายยย ฉันมาแล้วป่ะๆเริ่มเลยๆๆ

จีซุนได้ยื่นเสื้อกันเปื้อนให้โฮยอน "อ่ะใส่ไว้จะได้ไม่เปื้อนยัยบ้า"

โฮยอน : นี่เราสนิทกันไวจังเนาะ ถึงกับเรียกฉันว่ายัยบ้าเลยหรอ

จีซุน : หรือจะไม่ให้ผมสอนละแล้วที่สำคัญคุณต้องเรียกผมว่า อาจาร์

โฮยอน : หนอยแน่><!! ค่ะอาจาร์

แล้วการสอนทำขนมเค้กก็เริ่มไปอย่างลาบลื่นจนฝีมือของโฮยอนนั้นดีมากขึ้นเรื่อยๆตามลำดับเช่นเดียวกันกับหัวใจเเละความรู้สึก

พอทำเค้กเสร็จโฮยอนก็แกล้งจีซุน ทำท่าเหมือนกำลังจะป้อนแต่เอาเข้าปากตัวเองทันใดนั้นจีซุนไม่ยอม!! จับแขนของโฮยอนมาเพื่อที่จะกินเค้ก

ยื้อไปยื้อมาเค้กได้ไปเปื้อนที่ปากของโฮยอน.. จีซุนได้เอานิ้วไปปาดเค้กที่เปื้อนตรงปากของโฮยอน แล้วเอามือทั้งสองจับหน้าของโฮยอน เอาหน้าเข้ามาใกล้ๆจีซุนและโฮยอนได้สบตากันจนปากทั้งสองจะประกบกันแต่ไม่ทันใดโฮยอนก็ได้ผักจีซุนออกแล้วบอกว่า..

โฮยอน : งั้นพอแค่นี้เนอะ

จีซุน : คะคุณ ผมขอโทษนะ

โฮยอน : ฉันมีแฟนแล้วเธอรู้ไหม

จีซุน : ครับผมรู้

โฮยอน : ฉันกลับก่อนนะ

หลายวันต่อมาโฮยอนเเละแฟนหนุ่มของโฮยอนได้มาที่ร้านเค้กเจ้าเดิมเพื่อคุยกันหลังจากที่ไม่ได้เจอหน้ากันมานาน

แฟนหนุ่ม : โฮยอนครับ

โฮยอน : ค้ะ?

แฟนหนุ่ม : คุณผมมีไรจะบอก

โฮยอน : ว่ามาเลยค่ะที่รัก^^

แฟนหนุ่ม : คือผม.. กำลังจะแต่งงาน

โฮยอน : จริงหรอค้ะ>< ว่าเเต่ว่าเจ้าสาวคนนั้นคือใครน้าา

จีซุนได้ทำหน้าเศร้า

แฟนหนุ่ม : เขาคือคนที่ผมคบหาดูใจมาเป็ยเวลาเกือบ7ปี แล้วพรุ่งนี้ผมจะเเต่งงานอยากขอให้คุณเข้าใจจบความสัมพันด้วยดี

แฟนหนุ่มได้เดินออกจากร้านไปโฮยอนนั่งก้มหน้าเงียบไปสักพัก น้ำตาก็เริ่มรินไหลมีคำถามในใจมากมาย ว่าที่น้ำตาเราไหลเป็นเพราะเสียใจหรือดีใจกันเเน่ทุกข์หรอแล้วทำไมถึงไม่รู้สึกเจ็บปวดใจ จนโฮยอนเงยหน้าขึ้นมาพบเค้กนมสดชาเขียวและหน้าตารอยยิ้มคำปลอบโยนของจีซุน

จีซุน : คุณรองชิมเค้กนมสดชาเขียวนี่สิ ผมพึ่งทำเสร็จใหม่ๆเลยแล้วคุณจะติดใจนะ

โฮยอน : นาย :(

จีซุน : ห้ะ

โฮยอน : นายรู้สึกยังไงกับฉันหรอ รู้สึกแบบเดียวกับฉันไหม

โฮยอนถามดวยน้ำเสียงสั่นคลอน

จีซุน : ครับผมรู้สึกกับคุณมาตั้งเเต่เเรกพบที่เห็นคุณเดินเข้ามาในร้าน ตลอดชีวิตผมไม่เคยเห็นผู้หญิงแล้วรู้สึกใจสั่นทำตัวไม่ถูกได้เท่าคุณมาก่อน

โฮยอน : งั้นก็แปลว่านายรู้สึกแบบเดียวกับฉัน (ยิ้ม) นายรู้ไหมตั้งเเต่ครั้งเเรกที่ฉันสบตานายฉันก็ตกหลุมรักเลยนะ แฮร่5555 

โฮยอนยิ้มไปหัวเราะไปน้ำตาไหลไปพร้อมกับชิมเค้กที่จีซุนทำมาให้

โฮยอน : ตู้ววหู้ววมันอร่อยมากสอนฉันทำสูตรนี้บ้างสิ

จีซุน : ได้เลยยัยขี้เเง แต่มีข้อแม้นะ

โฮยอน : อารายย้ะ

จีซุน : ไหนๆคุณก็โสดผมก็โสด เรามาลองคบกันดูไหมใช่ไม่ใช่ค่อยว่ากัน

โฮยอน : สอนฉันทำก่อนแล้วเดี๋ยวจะมาตอบคำถามนะ จุ้บบ

และแล้วจีซุนกับโฮยอนก็ได้คบหาดูใจกัน 

"การที่เราชอบใครสักคนเเล้วเขาคนนั้นก็ชอบเราตอบแม่งเป็นอะไรที่ดีสุดๆละวะ" 5555555จบแบบงงๆ