(END) AGALICO | ChanHun - นิยาย (END) AGALICO | ChanHun : Dek-D.com - Writer
×

    (END) AGALICO | ChanHun

    Agalico แปลว่าไม่ประกอบด้วยกาล หรือไม่ยึดติดซึ่งกาลเวลา: เพราะว่าความรักของพวกเขาอยู่เหนือกฎเกณฑ์ทั้งปวง / Hashtag #สมุดชานฮุน

    ผู้เข้าชมรวม

    26,229

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    24

    ผู้เข้าชมรวม


    26.22K

    ความคิดเห็น


    876

    คนติดตาม


    1.69K
    จำนวนตอน :  30 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  19 เม.ย. 61 / 13:28 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ




    อะกาลิโก(ภ.บาลี); ไม่ประกอบด้วยกาล หรือไม่ยึดติดซึ่งกาลเวลา


     From 26.07.2014 To 20.03.2015 / Thank you :)

    Ost. River Flows in you - Cello&Piano Orchestral Ver. ft. Yiruma




    TWITTER HASHTAG: #สมุดชานฮุน
    M

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    "ล็อคอินมาเพราะต้องการที่จะเขียนคำนิยมโดยเฉพาะ"

    (แจ้งลบ)

    เราเป็นนักอ่านคนหนึ่งที่นิยมอ่านเรื่องราวในแบบที่ตัวเองชอบ ซึ่งหมายความว่าเราไม่มีแบบที่ตายตัวรู้สึกสบายใจที่จะอ่านแบบไหนก็อ่านแบบนั้น (เพราะบรรยากาศและเรื่องราวในแบบที่ต้องการอ่านจริงๆมันหายากมาก มากแบบกอไก่ล้านตัวเลย) เราคิดว่าคนเขียนเองก็คงจะมีความคิดในแบบเดียวกับเราบ้าง ว่าหากแบบที่ตัวเองต้องการที่จะอ่านมันไม่มี เราก็ขอเขียนมันขึ้นมาเองเลยก็แล้ ... อ่านเพิ่มเติม

    เราเป็นนักอ่านคนหนึ่งที่นิยมอ่านเรื่องราวในแบบที่ตัวเองชอบ ซึ่งหมายความว่าเราไม่มีแบบที่ตายตัวรู้สึกสบายใจที่จะอ่านแบบไหนก็อ่านแบบนั้น (เพราะบรรยากาศและเรื่องราวในแบบที่ต้องการอ่านจริงๆมันหายากมาก มากแบบกอไก่ล้านตัวเลย) เราคิดว่าคนเขียนเองก็คงจะมีความคิดในแบบเดียวกับเราบ้าง ว่าหากแบบที่ตัวเองต้องการที่จะอ่านมันไม่มี เราก็ขอเขียนมันขึ้นมาเองเลยก็แล้วกัน นอกเรื่องไปซะเยอะมาก ต้องขอโทษด้วยที่ทำตัวไม่ต่างอะไรจากนักอ่านเงาในหลายๆตอนที่ผ่านมา เป็นคนไม่สะดวกที่จะคอมเม้นท์อะไรสั้นๆเพราะชอบลากยาว ยาวแบบที่สามารถชักแม่น้ำเป็นสิบๆสายมาคอมเม้นท์ได้ (ตอนนี้ก็กำลังทำแบบนั้นอยู่) ขอบคุณที่แต่งเรื่องราวของชานฮุนออกมาในรูปแบบนี้ มีความเป็นตัวของตัวเอง เราไม่อยากเรียกมันว่าฟิคด้วยซ้ำเพราะเรื่องราวที่คนเขียนได้ถ่ายทอดออกมาผ่านทางตัวอักษรนี้มันมีคุณค่าทางจิตใจสำหรับเรามาก ต้องขอบคุณชานยอลและเซฮุนด้วยที่ทำให้เรามีโอกาสได้อ่านเรื่องราวดีๆแบบนี้ สำหรับคนอื่นอาจมองว่าเรื่องมันดำเนินไปอย่างเอื่อยๆ ช้าไม่ทันใจ แต่สำหรับเราเรื่องของความรู้สึกมันเป็นอะไรที่ต้องค่อยเป็นค่อยไป มีจุดเริ่มต้น มีสิ่งที่ทำให้เรารู้สึกประทับใจ ซึ่งในตอนที่ผ่านๆมาคนเขียนได้ใส่ทุกอย่างลงไปในนั้นหมดแล้ว เคยไหมที่รู้สึกว่าได้อ่านเรื่องบางเรื่องแล้วมันทำให้เราคิดถึงชีวิตจริงที่ไม่ใช่เป็นเพียงแค่การจินตนาการ เรารู้สึกแบบนั้นตอนที่กำลังอ่านเรื่องดีๆเรื่องนี้ อยากบอกกับคนเขียนว่า ไม่ว่าเรื่องนี้จะมีคนติดตามมากน้อยแค่ไหน มีคอมเม้นท์มากน้อยแค่ไหน หนึ่งในนั้นจะยังมีเราอยู่ตรงนี้ มีอีกคนที่ยังคอยซัพพอร์ตเรื่องราวดีๆของคนเขียนอยู่อีกคนตรงนี้ เราไม่รู้ว่าคำนิยมของเราจะทำให้คนเขียนรู้สึกดีมากน้อยแค่ไหน แต่อยากบอกว่ามันมาจากใจ จากใจคนที่เฝ้าคอยที่จะได้อ่านเรื่องราวนี้ ที่จะค่อยๆซึมซับความรู้สึกต่างๆไปพร้อมกับอะกาลิโก   อ่านน้อยลง

    HANA. | 12 ต.ค. 57

    • 21

    • 0

    "ล็อคอินเข้ามาเขียนคำนิยมด้วยอีกคน"

    (แจ้งลบ)

    ฟิคนี้เป็นฟิคเรื่องแรกที่เราอ่านรวดเดียวจบ อ่านตั้งแต่บ่ายแล้วต่อเนื่องยันเที่ยงคืนเลยล่ะค่ะ ตอนจบจะเป็นยังไงต้องรู้ให้ได้ แบบถ้าอ่านไม่จบนี่มีนอนไม่หลับอ่ะค่ะ เราตามหาเรื่องแนวนี้มานานมากกก เรื่องที่เกี่ยวกับกาลเวลา ชอบอ่านหนังสือแนวนี้ ชอบดูหนังแนวนี้ ถึงพล็อตเรื่องนี้มันจะเกินจริงแต่ไรท์เตอร์แต่งออกมาแล้วมันดูเรียลมากจนรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเซ ... อ่านเพิ่มเติม

    ฟิคนี้เป็นฟิคเรื่องแรกที่เราอ่านรวดเดียวจบ อ่านตั้งแต่บ่ายแล้วต่อเนื่องยันเที่ยงคืนเลยล่ะค่ะ ตอนจบจะเป็นยังไงต้องรู้ให้ได้ แบบถ้าอ่านไม่จบนี่มีนอนไม่หลับอ่ะค่ะ เราตามหาเรื่องแนวนี้มานานมากกก เรื่องที่เกี่ยวกับกาลเวลา ชอบอ่านหนังสือแนวนี้ ชอบดูหนังแนวนี้ ถึงพล็อตเรื่องนี้มันจะเกินจริงแต่ไรท์เตอร์แต่งออกมาแล้วมันดูเรียลมากจนรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเซรีที่กำลังนั่งฟังเซฮุนเล่าเรื่องคุณชานยอลอยู่ เมื่อประมาณ4-5ปีที่แล้วเราเคยดูหนังอยู่เรื่องนึงค่ะ เป็นหนังฝรั่งชื่อเรื่อง The lake house เนื้อเรื่องคล้ายๆกันแต่ไปได้แค่จดหมายค่ะ ตัวนางเอกย้อนไปด้วยไม่ได้ และก็อยู่ช่วงเวลาห่างกันแค่2ปีเอง ตอนจบเป็นไงจำไม่ได้แล้ว5555 แต่พอมาอ่านเรื่องนี้ รู้สึกได้ฟีลกว่าเยอะเลยค่ะ จะบอกว่าชอบเรื่องนี้กว่าหนังที่เคยดูเยอะเลย ตอนดูหนังเราเฉยๆ มาอ่านเรื่องนี้นี่ร้องไห้น้ำตาเอาไปให้แม่ซักผ้าได้10กะละมังอ่ะค่ะ ฟิคก็จบไปนานแล้ว ไม่รู้ไรท์จะกลับมาอ่านรึป่าว ถ้าไรท์เห็นก็โอนเงินค่าทิชชู่มาที่บัญชีxxxxxxxx ด้วยค่ะ //ขณะเขียนตายังบวมอยู่   อ่านน้อยลง

    Jessie Li | 15 ก.ค. 58

    • 2

    • 0

    ดูทั้งหมด

    คำนิยมล่าสุด

    "the others might have seen time, but i have seen AGALICO"

    (แจ้งลบ)

    โอเคค่ะ ขอเราพิมพ์ยาวๆเลยนะคะ เริ่มแรกเลยจะบอกว่าเพิ่งได้มาอ่านเรื่องนี้ทั้งที่ฟิคเปิดมาปีกว่าแล้ว ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงปล่อยให้ตัวเองพลาดสิ่งดีๆแบบนี้ไปได้ แต่นั่นแหละค่ะ เริ่มมาจากการที่เห็นเพื่อนแท็กแท็กสมุดชานฮุนในทวิตเตอร์ แล้วเห็นบอกว่าทำให้มาตรฐานการอ่านฟิคสูงขึ้นไปเลย เราก็เลยอยากรู้ แค่ฟิคฟิคหนึ่งมันจะสวยงามได้ขนาดไหนกัน สารภาพตรงๆนะคะ ... อ่านเพิ่มเติม

    โอเคค่ะ ขอเราพิมพ์ยาวๆเลยนะคะ เริ่มแรกเลยจะบอกว่าเพิ่งได้มาอ่านเรื่องนี้ทั้งที่ฟิคเปิดมาปีกว่าแล้ว ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงปล่อยให้ตัวเองพลาดสิ่งดีๆแบบนี้ไปได้ แต่นั่นแหละค่ะ เริ่มมาจากการที่เห็นเพื่อนแท็กแท็กสมุดชานฮุนในทวิตเตอร์ แล้วเห็นบอกว่าทำให้มาตรฐานการอ่านฟิคสูงขึ้นไปเลย เราก็เลยอยากรู้ แค่ฟิคฟิคหนึ่งมันจะสวยงามได้ขนาดไหนกัน สารภาพตรงๆนะคะ ตอนอ่านแชปเตอร์แรกๆก็ยังรู้สึกว่า มันก็ทั่วไป ก็ฟิคปกติ แค่ภาษาสวยดีก็เท่านั้น เพราะปกติเป็นคนไม่อินจัดฟิคสไตล์นี้ รู้สึกว่ามันเป็นงานละเอียด งดงามเกินกว่าที่คนแบบเราจะเข้าถึง ขอโทษที่เกริ่นนำเราอาจจะทำให้ไรเตอร์เข้าใจผิดว่าเรามาด่าได้ แต่ความจริงมันผิดกับ ณ เวลานี้ค่ะ.. ตอนนี้เรารู้สึกชอบที่ไรท์เขียนแบคกราวน์ได้ลื่นไหล ชอบที่ไรท์สร้างตัวละครมาได้สมจริงทุกตัว ชอบที่ไรท์เอาคนเอเชียมาอยู่ในยุโรปได้อย่างลงตัว ชอบที่ไรท์มีทฤษฎีที่แน่นอนบนความไม่แน่นอน ชอบที่ไรท์ทำปมเรื่องแค่เรื่อง'เวลา'ให้ขลังได้ขนาดนี้ ชอบที่ไรท์ให้คำบรรยายความรู้สึกตัวละครได้ชัดเจนและสวยงาม ชอบที่ไรท์ทำให้เรื่องเศร้าเคล้าไปด้วยความสุขได้ ชอบที่ไรท์แต่งฟิคให้มันเป็นยิ่งกว่าฟิคทั่วไปได้ ชอบที่ไรท์บรรยายฉากNCได้เต็มไปด้วยความรักที่ไร้ซึ่งความใคร่ ชอบที่ไรท์สร้างเรื่องราวได้เรื่อยๆและเอื่อยๆแต่น่าติดตามที่สุดชอบที่ชื่อเรื่องกับเนื้อเรื่องมันไปด้วยกันได้อย่างสมบูรณ์แบบ ชอบที่หลายๆประโยคมันกินใจอย่างถึงที่สุด ชอบความมีคุณค่าของทุกๆตัวละคร ชอบทุกอย่าง ชอบ ชอบมากอะค่ะ แต่จริงๆแค่คำว่าชอบมันคงไม่พอสำหรับฟิคเรื่องนี้นะคะ,, เรื่องนี้ทำเราเกือบร้องไห้ตรงประโยคที่ว่า "กฏของเวลายิ่งใหญ่เกินกว่าที่เราจะเอาชนะมัน" มันรู้สึกปนเปสะเปะสะปะไปหมด ถ้ารักกันไม่ได้ แล้วจะเจอกันไปเพื่ออะไร ..? แต่สุดท้ายก็รู้แล้วค่ะ อย่างที่เซฮุนคิด "กาลเวลาไม่มีผลต่อความรักของพวกเขา นั่นคือสิ่งที่เซฮุนเชื่อตลอดมา" จริงๆค่ะ แค่เวลา จะมาทำลายอะไรที่ยิ่งใหญ่แบบความรักของสองคนนี้ได้ยังไงจริงมั้ยคะ? ถ้าให้พูดตามจริง พวกวิชาการ ทฤษฎีอะไรต่างๆเนี่ย เราก็ไม่เข้าใจหรอกนะคะ แต่ความรักความรู้สึกที่'อะกาลิโก'ของชานยอลกับเซฮุนลบความข้องใจหรือความสงสัยของเราไปหมดเลย มันปริ่ม ปริ่มไปหมดจริงๆ ยิ่งอ่านจบแล้วยิ่งแบบ อยากขอร้องให้บริษัททำหนังโปรดมาเจอเรื่องนี้แล้วเอาไปทำหนังได้มั้ยคะ นี่ยิ่งกว่า About Time อีกนะคะ ... ถ้าให้จำกัดความฟิคนี้ ก็อยากจะบอกว่านี่มันเป็นนิยายกึ่งแฟนตาซีที่เบสออนทรูสตอรี่และเปี่ยมล้นความคลาสสิกของความรักและเวลาน่ะค่ะ   อ่านน้อยลง

    prbyxx | 1 ส.ค. 58

    • 1

    • 0

    "ล็อคอินเข้ามาเขียนคำนิยมด้วยอีกคน"

    (แจ้งลบ)

    ฟิคนี้เป็นฟิคเรื่องแรกที่เราอ่านรวดเดียวจบ อ่านตั้งแต่บ่ายแล้วต่อเนื่องยันเที่ยงคืนเลยล่ะค่ะ ตอนจบจะเป็นยังไงต้องรู้ให้ได้ แบบถ้าอ่านไม่จบนี่มีนอนไม่หลับอ่ะค่ะ เราตามหาเรื่องแนวนี้มานานมากกก เรื่องที่เกี่ยวกับกาลเวลา ชอบอ่านหนังสือแนวนี้ ชอบดูหนังแนวนี้ ถึงพล็อตเรื่องนี้มันจะเกินจริงแต่ไรท์เตอร์แต่งออกมาแล้วมันดูเรียลมากจนรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเซ ... อ่านเพิ่มเติม

    ฟิคนี้เป็นฟิคเรื่องแรกที่เราอ่านรวดเดียวจบ อ่านตั้งแต่บ่ายแล้วต่อเนื่องยันเที่ยงคืนเลยล่ะค่ะ ตอนจบจะเป็นยังไงต้องรู้ให้ได้ แบบถ้าอ่านไม่จบนี่มีนอนไม่หลับอ่ะค่ะ เราตามหาเรื่องแนวนี้มานานมากกก เรื่องที่เกี่ยวกับกาลเวลา ชอบอ่านหนังสือแนวนี้ ชอบดูหนังแนวนี้ ถึงพล็อตเรื่องนี้มันจะเกินจริงแต่ไรท์เตอร์แต่งออกมาแล้วมันดูเรียลมากจนรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเซรีที่กำลังนั่งฟังเซฮุนเล่าเรื่องคุณชานยอลอยู่ เมื่อประมาณ4-5ปีที่แล้วเราเคยดูหนังอยู่เรื่องนึงค่ะ เป็นหนังฝรั่งชื่อเรื่อง The lake house เนื้อเรื่องคล้ายๆกันแต่ไปได้แค่จดหมายค่ะ ตัวนางเอกย้อนไปด้วยไม่ได้ และก็อยู่ช่วงเวลาห่างกันแค่2ปีเอง ตอนจบเป็นไงจำไม่ได้แล้ว5555 แต่พอมาอ่านเรื่องนี้ รู้สึกได้ฟีลกว่าเยอะเลยค่ะ จะบอกว่าชอบเรื่องนี้กว่าหนังที่เคยดูเยอะเลย ตอนดูหนังเราเฉยๆ มาอ่านเรื่องนี้นี่ร้องไห้น้ำตาเอาไปให้แม่ซักผ้าได้10กะละมังอ่ะค่ะ ฟิคก็จบไปนานแล้ว ไม่รู้ไรท์จะกลับมาอ่านรึป่าว ถ้าไรท์เห็นก็โอนเงินค่าทิชชู่มาที่บัญชีxxxxxxxx ด้วยค่ะ //ขณะเขียนตายังบวมอยู่   อ่านน้อยลง

    Jessie Li | 15 ก.ค. 58

    • 2

    • 0

    ดูทั้งหมด

    ความคิดเห็น