พิธีเปิด เอเชียนเกมส์

ข้อมูลเบื้องต้น

Write	Universal Engergy
Part	男の子　の　心
Short story	1-10

เขียน มาซะนานเพิ่ง ตั้งชื่อภาคครับ ชื่อว่า otokonogo no kokoro แปลว่า หัวใจของเด็กผู้ชายครับ เป็นภาษาญี่ปุ่น แปลกดีคัรบ ดูดิ มี o (โอ) ตั้ง 9 ตัวแหนะ
 

นี่เป็นเรื่องย่อ จากนิยายของผมครับ สักสิบ ตอน คงกว่า ๆ นะ ครับ

                เลโอนาร์ด เคฟการ์ด  อาจารย์ สอนวิชาพลังจักรวาล ได้รับมอบหมาย ให้เดินทางมายังดาวอังคาร กับอาณาจักรแห่งใหม่ที่มนุษย์ได้สร้างเอาไว้ แม้บนโลกวิชานี้จะเป็นที่รู้จัก แต่ บนดาวอังคาร กลับเป็นเรื่องใหม่ของพวกเขา

                เลโอนาร์ดเข้า สอนเป็นวันแรก ทุกคนก็ให้ความสนใจในวิชานี้ บ้าง แต่แล้ว หลังจากที่มีเด็กคนหนึ่งวัยเพียง 11 ปี ชื่อ คริสโตเฟอร์ การีฟ ครับ เขาได้มาเรียนในชั้นเดียวกับนักศึกษาวัย 18 ปี แน่นอน ครับเด็กคนนี้ ฉลาด และเรียนรู้ได้เร็ว จนข้ามชั้นมาอยู่ในระดับมหาวิทยาลัยได้

                แน่ นอนโอนาร์ด อาจารย์ผู้สอน ไม่สิ ทุกคน ก็ย่อมจะสนใจเด็กคนนี้เป็นธรรมดา เขาจึงถามเพื่อนอาจารย์ด้วยกัน ก็คือ มาลิลีน ชูเมกเกอร์ ทายาท นักธรณีวิทยา และผู้ค้นพบดาวหาง ชูเมกเกอร์ เลวี-9 (พอดี ผมเขียนบทความเรื่องนี้ จึงชื่นชอบเขาเป็นพิเศษครับ จึงอยากจะสานต่องานท่าน) เธอเป็นนักเทหวัตถุวิทยา ก็คือ หาก้อนอุกกาบาด ดาวหาง หรืออะไรก็แล้วแต่ที่จะพุ่งมาทำลายเมือง เป็นหลัก

                ทาง ด้านเออร์วิน สไตร์เกอร์ และวิวส์ ไวร์เวอร์ ทั้งสองเป็นเพื่อนสนิทกัน ทุกวันหลังเลิกเรียนมักไปเล่นเกมส์ออนไลน์อยู่เสมอ ๆ แต่การเรียนของเด็กที่เงียบขรึมเขาแทบไม่ค่อยปริปาก กลับสอดรู้สอดเห็นในวิชาที่เลโอนาร์ดผู้สอนนี้ได้แสดงพลังนั้นออกมาให้ทุก คนเห็นกัน ทำให้ เออร์วิน ไม่พอใจเป็นอย่างมาก จนแทบจะเข้าไปชกเจ้าเด็กอวดนี้คนนั้นขึ้นมาทันตา แต่เพื่อนของเขา อายูคาวา ริกะ เธอเป็นสาวชาวญี่ปุ่นครับ เธอย้ายมาที่นี่ เพียง 1 ปีเท่านั้นหลังที่พ่อของเธอมาทำงานวิจัยที่นี่ จนชื่นชอบดาวดวงนี้จึงตัดสินใจพาครอบครัวมาลงหลักปักฐานกันที่นี่ ซะเลย  เธอ ได้ห้าม ปรามการโมโหของเออร์วินไว้ได้ครับ แต่ยังไม่ห้ามดี อาจารย์มาลิลีนเข้ามาสอน กลับรู้สึกเอ๊ะใจ ในพฤติกรรมของนักศึกษา เหล่านั้น จึงไปดูกล้องโทรทัศน์วงจรปิด ทำให้เธอเห็นพลังจักรวาลของเลโอนาร์ดเข้าเต็มเปา อ้าวถ้าเป็นอย่างนี้ เธอก็อยากรู้หละสิ

                เธอ จึงอยากรู้จักวิชานี้ขึ้นซะแล้วสิครับ หลังจากงานสอนของเธอ เลโอนาร์ดกำลังง่วนอยู่กับงานของตน แต่ เขาก็เห็นสถานที่ที่หนึ่งซึ่ง แปลกตา กันออกไป มันคือ ห้องสมุดครับ ซึ่งมันสวยงาม กับสถาปัตยกรรมแบบโบราณ  จนมาลิลีนเดินเข้ามาพบเขา แล้วเธอก็ถูกขอร้องให้ไปเยื่ยมชมสถานที่ที่เขาสนใจนั้นขึ้น มา

                และทั้งสองก็พบกับ อดีต บรรณารักษ์ ก็คือ เบเนตโต เอสปริโย  มาลิลีน เธอตั้งชื่อให้แก่เขาว่าเป็นห้องสมุดเคลื่อนที่ (อ้อ อย่าตกใจไป เธอสนิทกับตาลุงคนนี้มากครับ)

                เมื่อ ทั้งสองยลโฉม และความสามารถรอบรู้ของเขาจนเอียน ก็หิวขึ้น มาซะงั้น เธอก็พาเลโอนาร์ดผู้มาเมืองนี้เป็นครั้งแรก ได้พบกับ ร้านอาหารที่เธอเข้าไปทานบ่อย ๆ ในขณะเดียวกัน เขาเพิ่งจะหม่ำข้าวไม่กี่คำ ก็เห็นเด็ก คนนั้น ก็เจ้าหนูคริสโตเฟอร์ไง (อ้อ ครับ คือว่า คำว่าเจ้าหนู เป็นคำที่เขาเกลียดที่สุดเลย) เจ้าหนูนี่ก็ กำลังจะกลับบ้านละสิ ทำให้อาจารย์ทั้งสองเห็นเข้า อ้อ ร้านนั้น ตั้งอยู่หน้ามหาวิทยาลัยนี่เองครับ ทั้งสองจึงตามเขาไป แต่ด้วยการที่คนมากมายแถวหน้ามหาวิทยาลัย ซึ่งเป็นแหล่งบันเทิง จนทำให้ทั้งสองคลาดกับ เจ้าหนูนั่น แต่ ยังไงก็แล้วแต่ ก็ไม่พ้นเออร์วินกับวิวส์ และริกะที่เดินมาติด ๆ เห็นหลังไว ๆ ของอาจารย์คนใหม่กับอาจารย์คนสวย จึงติดตามไป (แบบว่าสอดรู้สอดเห็นนั่นแหละ) เหตุการณ์จะเป็นยังไงนะหรือครับ ติดตามอ่านกันเอง เน้อ ไปหละ ย่อ สัก 10 ตอนหรือกว่านั้นนะ เล่าเพลินไปหน่อย จบเอา ได้เท่านี้แหละครับ บาย

เนื้อเรื่อง

นอกจากทุน มหาศาลแล้ว การต่อเรื่อง ก็ตื่นเต้นมิใช่น้อยครับ จากเครื่องดูดาว จำชื่อไม่ได้แฮะ แต่ผมเรียกว่า เป็นไจโรสโคป มันคล้ายกันนะครับ

ตอนแรกมีเด็กคน หนึ่ง เป็นพระเอก ตอนเก็ก เก็เหมือนเด็กทั่วไป วิ่งเล่น


หลังจากนั้นไม่นาน เด็กคนนั้น เติบใหญ่ขึ้นมาก เขาได้ภายเรือ ออกไปยังทะเล เพื่อหา ไข่มุข ซึ่งชาวกาตา มีความหมายว่า น้ำตา พระจันทร์ การเก็บ หอยมุขนั้น ต้องดำลงไปในทะเล ซึ่งในอดีต นั้นยากมาก ต้องดำลึกลงไปกว่า 20 เมตร โดยใช้วิธี การผูกก้อนหินไว้ที่ขา จะได้จมเร็ว และมีไม้หนีบ หนีบจมูก เพื่อไม่ให้อากาศ ออกไป

พระเอก ได้ล่องลอยในทะเลอยู่นาน เกิดท้องฟ้า เปลี่ยนแปลง อากาศเลวร้าย ทะเลบ้าคลั่ง จากสีฟ้าครามสวยงาม กลับมึด จากเมฆฝน ฟ้าคะนอง

ลึกลงในใต้ทะเล มีปีศาจตนหนึ่ง ซึ่งทำร้ายชาวเรือ ถือหอกสามง่าม ได้แหวกว่าย ขึ้นท้องทะเล สู่ผิวน้ำ

 แล้วพระเอกจะทำอย่างไร
โชคดีที่มีนก รู้สึกจะเป็น นกอินทรีย์ บินออกมาช่วย ซึ่งชาวกาตาร์ ถือว่าเป็น เทพเจ้าที่คอยช่วยเหลือมนุษย์ มันได้พาพระเอกขึ้นฟ้า (ช่วงนี้หวาดเสียวพระเอกเกาะขานกยักษ์ ลอย อยู่เหนือพื้น สูงกว่า 10 เมตร) นกยักษ์ได้พาพระเอก ระเหเร่ร่อน (เกาะนานกว่า 10นาที ไม่รู้ใช้สลิงหรือเปล่า แต่มองไม่เห็นนะ คงมีเซพตี้) จนมาถึงเกาะแห่งหนึ่ง (ผุดขึ้นจากกลางสนาม) นกยักษ์จึงส่งพระเอกลงบนเกาะนั้น

ทันใดนั้นเอง ก็มีเพื่อนบ้าน ชื่อชาติต่าง ๆ ออกมา ต้อนรับ พระเอก รู้สึกจะเป็น จีน แถบเอเชียตะวันออกเฉียงเหนือ เกาหลี ญี่ปุ่น พร้อมรถขับเคลื่อน หลังจากนั้น ก็เป็นเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แถวบ้านเรา ทั้งไทย เขมร อินโดฯ แล้วก็ แถว อินเดีย ปากิสถาน มาถึง ตะวันออกมาเป็นขบวน

ฝ่ายทางบ้านพระเอก มีคนรัก คอยห่วงใย เธอได้ นำใบปาล์ม (ซึ่งมีมากในกาตาร์) มีประเพณีอยู่ว่า ถ้านำปาล์มไปฟาดที่ทะเลแล้ว คนอันเป็นที่รักจะปลอดภัยกลับมา

กลับมาด้านพระเอก แล้ว ทุกคนต่างต้อนรับพระเอก ที่มาติดต่อ แต่กลับบ้านไม่ได้ จึงช่วยกันต่อเรือ เพื่อให้พระเอกกลับบ้านได้ ไม่ช้าก็ต่อเรือเสร็จ เขาก็กลับบ้านได้ในที่สุด

สุดท้ายแล้ว ทั้งสองก็ได้แต่งงานกัน ประเพณีของเขา นั้น เจ้าสาว จะจัดพิธี แยกจากเจ้าบ่าว ทั้งสองไม่ให้พบหน้ากัน ก่อนวันแต่งงาน 1 วึน โดยแยกกันฉลิมฉลอง เมื่อพิธีแต่งงานเสร็จแล้ว

ทั้งสองก็มีบุตร การเปลี่ยนแปลงโลกได้ดำเนินขึ้น พ่อ ได้สั่งสอนบุตรของเขา จากเครื่องมืออันทันสมัย เด็กชายเดินไป หมุน วิทรุเวียนแมน (ตอนแรกไม่รู้หรอกครับดูยาก มีแต่โครง พอมาดูอีกที นี่มัน วิทรุเวียนแมนนี่หว่า) จากกล้องโทรทัศน์ สิ่งประดิษฐ์ ศิลปะกรรม สถาปัตยกรรม เครื่องฉายภาพยนตร์ สุดท้าย ยานอวกาศ ลอยข้ามมา เหนือสนาม (คงใช้ปั้นจั่นโยงจากนอกสนาม) เมื่อยานอวกาศลงจอด ประกายไฟแห่งปัญญา ถือกำเนิด โลกสู่ยุคเทคโนโลยี พร้อมก้าวสู่ความรู้ และความทันสมัย ในที่สุด




อ่างคบเพลิง แนวตั้ง หลังจากนั้น จะหมุน เป็นแนวนอนครับ
ดูรายละเอียด เกี่ยวกับเอเชียนเกมส์ที่นี่ครับ
http://www.doha-2006.com