คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 2
Chapter 2
แสงแดดสีสดสาดส่องเข้ามาในห้องกว้าง ทำให้ร่างสูงที่นอนนิ่งอยู่บนเตียงต้องขยับตัวเพื่อหลบมัน แต่ยิ่งหลบเท่าไรมันกลับยิ่งส่องเข้ามาสว่างกว่าเดิมซะงั้น ราวกับมีใครบางคนกำลังสั่งมันอยู่
“อืมม .. ” ร่างสูงของคริสงืมงัมเบาๆแล้วกวาดแขนหาร่างเล็กของผู้เป็นที่รัก แต่กลับต้องพบความว่างเปล่า
............
“แบคฮยอน ..” ร่างของคริสดีดตัวลุกขึ้นอย่างว่องไวราวกับว่าไอ้คนที่นอนขี้เซาอยู่เมื่อกี้ไม่ใช่เขา “แบคครับ .. อยู่ไหนน่ะคนดี”
กึก ๆ กึกก กอก ...
ขณะที่คริสมองไปรอบๆ เสียงกึกกักก็ดังขึ้นจากในตู้เสื้อผ้า .. หน้าคมหันขวับไปมองทันที แต่แล้วเสียงมันก็หายไปราวกับไม่เคยเกิดขึ้น ..
“นี่ฉันตื่นสายจนหูฝาดเลยหรอ - - เฮ้อ”
กึก ! กักกๆๆ กึกกัก!
“เฮ้ยย ! .. ก็บอกว่าหูฝาดไง ไอ้ตู้นี่ เดี๋ยวกูจะเผามึง ! ” คริสข่มใจกลัวเดินเข้าไปใกล้ตู้ใบใหญ่ช้าๆ ..
“ไม่ได้กลัวนะเว้ย !! ออกมาเลย มึงเป็นตัวอะไร” แขนยาวๆเอื้อมไปใกล้ประตูตู้เติมเลื่อนเปิด แต่แล้ว .....
“แฮ่ !!!!!!!!” คนในตู้ก็กระโดดออกมาใส่คริสจนเสหงายหลังไปเล็กน้อย
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก !!!!! มึงเป็นใคร ! ออกไป ออกไปจากตัวกู !! ออกไป ไอ่สัสออกไป !!” คริสผลักคนที่กอดตัวเขาแน่นด้วยแรงอันน้อยนิด ทั้งๆที่เขายังหลับตาอยู่แท้ๆ - -
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ” คนตัวเล็กนั่งลงกับพื้นก่อนจะชักดิ้นชักงอระเบิดหัวเราะยกใหญ่
“..........................” ร่างสูงค่อยๆแหล่ตามองภาพตรงหน้าก่อนจะเบิกตากว้าง “เมียยย !!!!”
“ใช่ดิ ฮ่าๆๆๆๆๆ กลัวขนาดนั้นเลยอ๋อออ โอ๋ๆ ที่รักของแบค ~ มาๆซบอกอุ่นๆของเมียมาคนดี (?) กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก” แบคฮยอนทำหน้าอ้อล้อซะจนหน้าหมั่นไส้ ก่อนจะระเบิดหัวเราะออกมาไม่หยุด
“ - - ทำไมเมียเล่นงี้อะ ): เมียไม่รู้หรอว่าเค้ากลัว (?) ขอซบหน่อยยย ฮืออ ขวัญเสีย” คริสนั่งลงกับพื้นตามแบคฮยอนก่อนจะสวมกอดร่างเล็กๆนั่นแล้วซุกคอขาว
“โอ๋ ~ กลัวมากเลยหรอออ เมียหยอกน๊า” แบคฮยอนลูบแผ่นหลังกว้างเบาๆก่อนจะจุ๊บขมับของร่างสูงเบาๆ
“อื้อ เนี่ยหัวใจจะวายย ผายปอดให้หน่อย” คริสตีหน้าเศร้าส่งสายตาอ้อนวอน อันที่จริงเขาหายใจไปแล้วละ แค่อยากมีซั่มติ่ง เฮ้ยๆ ซัมติงๆ กับแฟนตอนตื่นนอน
“ผายปอดเลยอ่ออ ฮ่าๆ เว่อร์ไปละนะ ลุกได้แล้วแบคหิวข้าวแล่ว”
“ขอนาทีเดียว ..”
“... ฮึ............”
“........................” คริสปล่อยร่างเล็กออกจากการสวมกอด แล้วทำหน้าเศร้าเตรียมตัวลุก
“ฮ่าๆๆ อะๆๆ แค่นาทีเดียวนะ” แบคฮยอนดึงแขนของคริสไว้แล้วยื่นหน้ากดริมฝีปากประทับกับริมฝีปากหนา
“.........” ไร้ซึ่งเสียงขัดขืนของร่างสูง คริสกระชับเอวเล็กของแบคฮยอนแน่นก่อนจะบรรเลงรสจูบให้กันโดยไม่มีฝ่ายใดยอม ยิ่งจูบกระชับนานก็ยิ่งทำให้แบคฮยอนหมดแรงลงเรื่อยๆ จูบของคริสสื่อถึงแต่ความจริงใจ ห่วงหา และคิดถึง เขาคิดถึงร่างเล็กๆในอ้อมกอดนี้ใจแทบขาด ใครๆก็รู้ว่ามาเฟียอย่างคริสไม่เคยก้มหัวให้ใครยกเว้นบยอน แบคฮยอน คนที่คริสรักจนหมดใจ ถึงแม้ช่วงเวลาที่แสนนานที่ทำให้เขาสองคนพรากจากกัน เขาอาจจะวอกแวกไปวอแวคนอื่นบ้าง แต่นั่นมันก็แค่ของแก้เบื่อ ซึ่งคนเหล่านั้นจะถูกเขาเบื่อโดยเร็ววัน จะมีก็แต่ .... จาง อี้ชิง เท่านั้น ที่เขายังไม่เอ่ยปากไล่เหมือนกับคนอื่น เขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม แต่ทุกครั้งที่พยายามจะตัดความสัมพันธ์ คนคนนั้นก็กลับยิ้มส่งให้เขา แม้เขาจะพูดอย่างไร อี้ชิงก็ยังยืนยันว่าจะอยู่กับเขา และจะไม่กวนใจจนกว่าเขาจะเรียกตัวหา ....
เวลาผ่านไปกว่านาที แบคฮยอนผลักอกกว้างออกแล้วหอบหายใจตัวโยน
“เอาวิญญาณแบคไปเลยไหม แฮ่กๆ” ร่างเล็กบนอุบอิบเบาๆ ก่อนจะกอดคอร่างสูง “อุ้มไปกินข้าวหน่อยดิ .. หิวอะ -3-”
“555 ได้ครับ กอดดี ๆนะ”
.............................................
“พี่คริส พรุ่งนี้แบคว่าจะเริ่มไปเรียนเลยนะฮะ กลัวว่าช้ากว่านี้จะเรียนไม่ทันอะ แบคยังไม่มีเพื่อนด้วย” แบคฮยอนเอ่ยกับร่างสูงที่กำลังกินข้าวร่วมโต๊ะด้วย
“ทำไมรีบละ ยังไม่หายคิดถึงเลยนะ ..” เสียงอ่อยๆของคริสถูกส่งมาพร้อมกับแววตาที่สื่อถึงความจริงอย่างที่พูด
“คิดถึงไรละ แบคไปเรียน เย็นมาก็กลับ เป็นลูกแหง่หรอ” แบคฮยอนพูดปนกับหัวเราะเบาๆ
“ก็คนมันคิดถ..”
“พี่คริสต้องไปทำงาน” แบคฮยอนตัดบทก่อนที่คริสจะพูดจบ เขาเองก็คิดถึงคริสไม่แพ้กันหรอก ห่างกันนานนาดนี้ต้องอยากมีโมเม้นต์สวีทกันมั่งละ แต่ทำไงล่ะ ...
“............. งั้น .. วันนี้ไปเที่ยวกันไหม ?” คริสเอ่ยเสียงเบา
“ฮ่าๆๆ ได้สิ งั้นกินข้าวเยอะๆ เดี๋ยวไปกันเนาะ”
ขณะที่คริสและแบคฮยอนกำลังมีความสุขบนโต๊ะกินข้าว ป้าที่ดูแลบ้านก็เดินเข้ามาขัด
“ขอโทษนะคะ คุณท่าน คือ .. มีคนมาขอรอพบคุณค่ะ จะให้เข้ามาเลยไหมคะ ?”
“ใครครับ ? ถ้าเขาไม่มีอะไรสำคัญช่วยบอกให้กลับไปก่อนด้วยครับ วันนี้ผมมีเรื่องสำคัญต้องทำ” คริสว่าพลางรวบช้อนบนจาน
“เห็นว่าชื่อ เอ่อ .. อี้ชิงค่ะ ..”
........................................................................
( ................50 %)
#ทาด้าาา !! ขอโทษทีนะคะพอดีไรท์ติดสอบ โคตรยุ่งเลยยค่ะ == ซอรี่อย่างแรง
ผิดพลาดขอโทษด้วยนะคะ แล้วจะรีบมาอัพอย่างโดยด่วนนน
ความคิดเห็น