ระบบ "รักประกาศิต" yaoi/BL

กฎข้อที่ 1 ระบบสั่งคุณต้องทำตาม

กฎข้อที่ 2 ระบบห้ามคุณต้องไม่เถียง

กฎข้อที่ 3 ระบบเรียบเรียงแล้วจะมาบอกใหม่

            =[นี่คือจักรวาลนิยายประโลมโลก เซิร์ฟเวอร์ที่ 2033 ยินดีต้อนรับเจ้าหน้าที่คนใหม่เข้าสู่ระบบ "รักประกาศิต" จงศรัทธาและทุ่มเทในรักอย่างไม่มีข้อแม้ เพื่อประกาศให้ทั้งเซิร์ฟเวอร์รับรู้ถึงตัวตนของคุณ ตั้งแต่วันนี้ไปคุณคือเจ้าหน้าที่ขั้นสิบโท โค้ดประจำตัว AI203302 ชื่อที่ระบบจะมอบให้คือ...]=

            "ขอโทษนะ ฉันชื่อฮาน ยังไม่ได้ต้องการชื่อใหม่...ว่าแต่ไอ้หน้าที่บ้าบออะไรเนี่ยจำเป็นต้องทำด้วยเหรอ ปกติทำเป็นแต่เขียนนิยายอ่ะ แล้วอีกอย่างถึงจะดูเป็นคนฝันเฟื่องไปเรื่อยเปื่อย แต่ก็ไม่ได้ถนัดเรื่องเล่นละครตบตาใครหรอกนะ"

            =[ยิ่งเหมาะสมเข้าไปอีกเมื่อคุณเป็นถึงนักเขียนนิยาย คุณย่อมต้องรู้ดีว่าตัวละครไหนเป็นแบบไหน มีความคิดอย่างไร ดังนั้น...ระบบเชื่อมั่นว่าเจ้าหน้าที่ฮานจะต้องทำหน้าที่ที่ได้รับออกมาอย่างสมบูรณ์แบบแน่นอน]=

            "ทำแล้วได้อะไร"

            =[คุณจะได้รับประสบการณ์อันแสนวิเศษจากระบบ 'รักประกาศิต' ในแบบที่คุณไม่มีวันลืมลงแน่นอน แต่ระบบขอเตือนอะไรไว้สักอย่างหนึ่ง...]=

            "อะไร"

            =[ถ้าคุณทำภารกิจไม่สำเร็จ คุณจะไม่ได้รับอนุญาตให้ออกจากระบบนี้โดยเด็ดขาด ดังนั้นคุณควรตั้งใจและฝ่าฟันทุกอุปสรรคเพื่อบรรลุเป้าหมายให้ได้ เพราะนับจากนี้ไป คุณคือส่วนหนึ่งของระบบ ระบบคือคุณ คุณไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ...]=

            "..."

            =[และหากคิดหลบหนี คุณต้องไม่คาดคิดแน่ว่ามันจะเลวร้ายแค่ไหน มันเป็นสิ่งที่คุณไม่กล้าแม้แต่จะนึกถึงเลยล่ะ]=

            "..."

            =[ระบบคิดว่าคุณพร้อมแล้ว ขอพาคุณเข้าสู่ห้องแห่งห้วงฝันเพื่อทำความเข้าใจเกี่ยวกับระบบ ภายใน 3...2...1...]=

            คุณต้องไม่เชื่อเหมือนผมแน่ๆ และอาจจะคิดว่านี่เป็นการฝันกลางวันที่บ้าที่สุดของผม ยังจำได้ดีว่าไม่ถึงสิบนาทีที่แล้ว ตัวผมกำลังเร่งมือปั่นนิยายเพื่อปิดต้นฉบับเล่มพิเศษแนวรักหวานแววในรั้วไฮสคูลอยู่เลย แล้วทำไมจู่ๆ ถึงมาอยู่ที่นี่ได้ ที่ที่ราวกับว่า...มันไม่ใช่ที่ที่เคยอยู่อีกต่อไป

            ถ้าจะให้พูดออกมาอย่างใจคิดเลยก็คือ...ผมอาจจะอยู่ในอีกมิติหนึ่ง...ที่นักวิทยาศาสตร์อย่างพวกผมเรียกกันว่ามิติ 'คู่ขนาน' ยังไงล่ะ!

            นี่จะต้องเป็นรางวัลโนเบลไพร์ซแน่นอนหากรู้ว่าประตูที่เชื่อมต่อกันกับโลกเดิมอยู่ที่ไหน

            คุณคิดว่าผมจะหามันไม่เจอเหรอ

            ...ใช่...

            ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่านี่คือเรื่องจริงหรือเปล่า

            แต่ลองหยิกตัวเองแล้วปรากฏว่าเจ็บมาก!

            และ...อา...ขอโทษนะ...

            คุณต้องตกใจกันแน่ ว่าสถานที่สุดท้ายที่ผมอยู่คือที่ไหน

            ทำไมถึงทำตาโตกันล่ะ อย่าบอกนะว่าคุณอยากจะลองดู? แน่ใจแล้วเหรอว่าจะลองไปที่นั่นเพื่อทำตามผมน่ะ

            ...คุณแน่ใจแล้วใช่มั้ยว่าอยากจะรู้จริงๆ...

            บอกให้ก็ได้ ว่าสถานที่สุดท้ายและสิ่งสุดท้ายที่ผมทำอยู่ก็คือ...

.

.

.

"การหลับคาโถส้วมในห้องน้ำบ้านตัวเองน่ะสิ!!!"

มิติใหม่แห่งการนอน หอมสดชื่น หลับเต็มตื่น ฟื้นอีกทีมีผัวต่างมิติค่า!

อะแฮ่มๆ...ดูเหมือนจะมากไป ผัวเผออะไร๊ หยาบคายที่สุด!!!!!!

::กฎของการกินยาคือควรเขย่าขวดก่อนนะคะ::

ด้วยรักสุดใจ

ListPlayDear

ตามคนเขียนได้ที่เพจนี้เลยค่ะ (Twitter : @ListPlayDear)