อวตาร วิทยาศาสตร์นะครับ

เนื้อเรื่อง

บทความ 2
เรื่อง  อวตาร

  อวตาร หรือจุติเป็นคำที่ใกล้เคียงกันคือการลงมาเกิดจากร่างหนึ่งสู่อีกเรื่องหนึ่ง  ส่วนในภาพยนตร์เรื่องนี้จะประมาณว่าการอวตารคือการไปเข้าไปอยู่อีกร่างหนึ่งโดยการเชื่อมโยงทางระบบประสาทแทนที่จะเชื่อมโยงระบบวิญญาณไปทั้งตัวเลย  เพราะตอนที่พระเอกจะเข้าร่างสีฟ้า(มนุษย์ชาวเพนโดรา) ต้องเข้าเครื่องลิงค์ก่อนถึงจะเชื่อมต่อไปยังอีกร่างหนึ่งได้  เมื่อหลับลงก็จะตื่นในร่างต้นส่วนร่างอวตารก็เป็นแค่หุ่นกลวงๆ เท่านั้นเอง ในขณะเดียวกันถ้าเราคิดว่าเราจะอยู่ในร่างอวตารตลอดไป มันก็ส่งผลเสียต่อร่างต้น พูดง่ายๆ คือถ้าร่างต้นเจ็บ ร่างอวตารก็ต้องเจ็บด้วย หากร่างต้นตาย ร่างอวตารก็ตายไปด้วยอย่างแน่นอน กลับกันหากร่างอวตารเจ็บหรือตายร่างต้นแทบจะไม่มีผลข้างเคียง อย่างตอนที่เพื่อนพระเอกโดนยิง ร่างอวตารตายไปแล้ว แต่เพื่อนพระเอกยังไม่ตายและตื่นจากเครื่องลิงค์ถือปืนไปสู้ต่ออีกต่างหาก นี่ก็เป็นคำอธิบายเรื่องอวตารคร่าวๆ เท่านั้นนะครับ ส่วนตัวผมชอบเรื่องนี้มากเลยทีเดียว แม้ว่าหนังจะนานมากแต่ก็ลุ้นระทึกน่าติดตามตลอด ดูแล้วคุ้มแล้วกันครับ ใครว่างๆ ๆ ก็น่าจะหาเวลาไปดูนะครับ ได้แนวคิดใหม่ๆ ทั้งวิทยาศาสตร์ และความเชื่อต่างๆ อีกด้วย ที่สำคัญยังแสดงถึงการอยู่ร่วมกับธรรมชาติ สายสัมพันธ์ต่าง ๆ  ระหว่างมนุษย์และสัตว์โลก  ผมพูดแบบนี้อาจจะงงว่าสายสัมพันธ์คืออะไร ยังไง อยากรู้ก็ต้องไปดูนะครับ  5 5 (ผมไปดูมาแล้วเมื่อวาน)  อีกอย่างสะท้อนถึงปัญหาสังคมสมัยนี้ด้วยนะครับ การบุกรุกพื้นที่ป่าต่างๆ เพื่อความร่ำรวยและธุรกิจของตัวเองโดยไม่คำนึงถึงคนอื่น พูดให้ถูกก็คือเห็นแก่ตัว ผมเองอยู่ภูเก็ตเป็นเมืองท่องเที่ยวตั้งแต่เด็กจนถึงเดี๋ยวนี้หลายสิ่งหลายอย่างเปลี่ยนไปมากมาย ภูเขาต่างๆ ก็หายไปหมด กลายเป็นโรงแรมหรูหราใหญ่โต  บางพื้นที่ชายหาดที่พวกผมเคยเล่น ก็กลายเป็นสมบัติส่วนตัวของทางโรงแรมไปแล้วห้ามเข้าถ้าไม่ใช่แขกของเขา คิดดูแล้วกันนะ คนมีเงินมีทองร่ำรวยมีเงินเป็นพันล้าน เมื่อตายไปก็เอาไปไม่ได้หรอกครับ แทนที่จะช่วยกันพัฒนา มีความพอเพียงพอประมาณ ทำความดีช่วยเหลือสังคม แล้วความดีพวกนี้แม้คุณตายไปแล้วใครๆ ก็ต่างพากันสรรเสริญ ชื่นชม และเป็นชื่อเสียงแก่วงศ์ตระกูลสืบต่อไป
ปล. ไม่สำคัญหรอกว่าจะมีชีวิตอยู่ได้นานแค่ไหน แต่อยู่ที่ว่าการตายของเราได้สร้างประโยชน์อะไรให้กับแผ่นดินบ้าง (จากภาพยนตร์ เรื่องก้านกล้วย)

                                                                                                                     .....Thehero_A.....