ชะตาแห่งรัก

ท่ามกลางความวุ่นวาย หญิงสาวคนหนึ่งนั่งร้องไห้ต่อหน้าชายอันเป็นที่รักอย่างแสนเศร้าใจ เธอไม่เคยคิดว่าชายคนที่เธอรักมากถึงที่สุด ต้องจบชีวิตลงด้วยอุบัติเหตุ แล้วเหตุการณ์เหล่านั้นก็ย้อนกลับมาอีกครั้งตามคำทำนายที่หมอดูคนหนึ่งได้ทำนายไว้

หากเจ้ายังคงต้องการที่จะแต่งงานกับชายหนุ่มคนนี้ เจ้าจะเป็นคนทำร้ายคนที่เจ้ารัก ผลกรรมทั้งปวงจะตกลงที่ลูกของเจ้า แล้วหมอดูคนนั้นก็หายตัวไปอย่างลึกลับ ต่อหน้าเธอ อโณทัย ความหวาดกลัวเริ่มเข้ามา แต่เธอไม่เคยเชื่อในคำทำนายใดๆ จนกระทั่งบัดนี้เธอเริ่มเชื่ออย่างสนิทใจ แล้วเธอจะทำอย่างไรกับลูกในท้องของเธอ เธอควรที่จะเก็บเขาไว้หรือทำลายเขาเสีย แต่ในที่สุดเธอก็คิดที่จะเก็บเขาไว้

20 ปีผ่านไป

แม่คะ มินไปเรียนก่อนนะ แล้วตอนเย็นเจอกันค่ะหญิงสาวคนหนึ่ง มินทรา ตะโกนบอกแม่ของเธอ ขณะที่รีบร้อนออกจากบ้านเพื่อไปเรียนที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง เธอเป็นหญิงสาวหน้าหน้าหวาน คิ้วเรียวโค้งสวยได้รูป ปากสีขาวอมชมพู ผมยาวสยายกลางหลัง ดัดเป็นลอนเล็กน้อย ซึ่งถือว่าเป็นที่หมายปองของใครหลายคน แต่เธอก็ไม่เคยคิดที่จะชอบใครสักคน หรือเธอจะมีคนที่ชอบแล้วกันแน่ เธออยู่ด้วยกันกับแม่เพียงสองคน ส่วนพ่อของเธอได้เสียไปตั้งแต่เธอยังไม่คลอด ครั้นเมื่อเธอถามถึงพ่อ แม่จะนั่งร้องไห้เสมอแล้วบอกว่า พ่ออยู่บนท้องฟ้านั่งมองพวกเราอยู่เสมอ เธอก็คิดเช่นนั้นเพราะพ่อไม่เคยจากไปไหนเลย เธอหวังว่าพ่อคงคิดเช่นเดียวกับเธอ

...ชี นา กา บอ ริน ออ ริน ชี จอ เรน...นั่นมันเสียงริงโทนของเธอนี่

ฮัลโหล มีอะไรหรอยัยแป้ง โทรมาทำไมเนี่ย

แกอยู่ไหนเนี่ย รู้มั้ยกี่โมงแล้ว ให้ตายเหอะเพื่อนฉันแป้งเพื่อนสาวที่สนิทที่สุดของมินทรา พวกเธอรู้จักกันตอนเรียนมหาลัยปี 1 เธออยู่คณะเดียวกัน เกิดเหตุการณ์บางอย่างทำให้ทั้ง 2 เข้ามาเกี่ยวข้องกัน และเป็นเพื่อนสนิทกันในที่สุด

จ้าๆ รู้แล้วก็กำลังรอรถอยู่นี่ไง นั่นไงๆ รถมาแล้วแค่นี้ก่อนนะ เบบี๋ ไปถึงแล้วจะโทรไปนะแล้วเธอก็วางโทรศัพท์อย่างเร็ว ขณะที่เธอกำลังจะก้าวขึ้นรถเมย์ ใครคนหนึ่งก็ดึงแขนเธอซะนั่น เธอหันหน้าไปจะด่า แต่ต้องตกใจเมื่อชายคนที่ดึงแขนเธอคือคนที่เธอ ไม่เคยคิดอยากจะเจอเลย

ดีค่ะ พี่เป้ มินรีบ ปล่อยแขนมินเดี๋ยวนี้เธอพูดกับเป เปรธันย์ชายหนุ่มซึ่งมีศักดิ์เป็นน้าของแป้งเพื่อนสนิทของเธอ เขามีอายุมากกว่าเธอ 4 ปีแต่ด้วยตามหลักเครือญาติ ทำให้แป้งต้องเรียกเขาว่าน้าแต่แป้งก็ไม่เคยเรียกเขาว่าน้า แต่เรียก พี่ แทน ใบหน้าของเขาเรียวยาว คิ้วเข้ม ริมฝีปากบนบาง ส่วนด้านล่างจะหนาเล็กน้อย สีขาวอมชมพู ทำให้ดูแล้วเข้ารูปกับใบหน้าได้อย่างดี ผมซอยรากไทรระคอเล็กน้อย สีน้ำตาลอ่อนๆ เมื่อปะทะกับแสงแล้วทำให้ดูดีมากขึ้น

ไปกับพี่ก็ได้ มินจะไปไหนหรอ เดี๋ยวพี่ไปส่ง

ไม่ต้องหรอกค่ะ เดี๋ยวมินไปเองได้ ไม่ต้องลำบากพี่เปหรอก เพราะมินก็มีมือมีเท้าไปเองได้ เธอพูดด้วยน้ำเสียงปนประชดเล็กน้อย แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ชายหนุ่มตรงหน้าสะเทือนเลยสักนิด

พี่รู้ว่ามินมีมือมีเท้าไปเองได้ ไม่ต้องรบกวนพี่ไปส่ง แต่วันนี้ต้องไปกับพี่เขาพูดด้วยน้ำเสียงปนโกรธเล็กน้อย แต่ก็ทำให้สาวข้างหน้าเขาถึงกับอึ้งได้เหมือนกัน

นี่อีตานี่กล้าย้อนเราหรอ ฮึ้ยคิดหรอว่าแค่นี้จะทำอะไรยัยมินคนนี้ได้ ไม่ปล่อยใช่มั้ยได้ เดี๋ยวเหอะต้องเจอไม้ตาย

ช่วยด้วยค่ะ ผู้ชายคนนี้จะลวนลามฉันค่ะ ช่วยด้วยค่ะ เธอเริ่มตะโกนเรียกให้คนรอบข้างช่วยแล้วก็ได้ผล ชายหนุ่มถึงกับอึ้งกิมกี่ไปเลย

เฮ้ย ไม่ใช่ครับๆ ผมไม่ได้โรคจิตลวนลามใครทั้งนั้น ผมยืนยันได้เปธันย์จึงหยิบนามบัตรให้ดู จึงทำให้ทุกคนเชื่อถือและปล่อยเขาไป แต่กว่าจะปล่อยก็เล่นเอาเขาเหนื่อยเหมือนกัน เล่นแบบนี้หรอยัยขี้แย เปมักเรียกมินว่า ยัยขี้แยเสมอ เพราะเธอชอบร้องไห้หาแม่เสมอที่ไปโรงเรียน ในขณะที่มินทราเริ่มร้อนใจเมื่อแผนการไม่สำเร็จ เธอจะทำอย่างไรดีกับอีตานี่ รถก็ยังไม่มาอีกต่างหาก.....