ข้านี่แหละ ฟินิกซ์น้อยแสนซน
ข้าคือฟินิกซ์ที่มีอายุน้อยที่สุด ข้าไม่เคยอยู่กับพวกพ้อง ข้ามีเพียงผู้ที่นำข้าไปเลี้ยงตั้งแต่เด็ก เขาจึงเป็นพี่ชายบุญธรรมที่ข้ารักที่สุด!
ผู้เข้าชมรวม
47
ผู้เข้าชมเดือนนี้
2
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ข้าคือฟินิกซ์ที่อายุน้อยที่สุด ข้าไม่เคยอยู่กับพวกพ้อง คราที่ลงมายังโลกมนุษย์ข้าพลัดหลงกับพวกพ้องตั้งแต่ยังเป็นเพียงลูกนกตัวน้อยๆ ยามที่ข้านั้นไม่มีที่พึ่งแถมข้าเป็นแค่ลูกตัวหนึ่ง ข้าคิดว่าจัดอยู่อย่างโดดเดี่ยวเสียแล้ว บุรุษตัวน้อยผู้หนึ่งมาพบข้าแล้วนำข้าไปเลี้ยงดู เขาคือบุตรชายคนโตของประมุขตระกูลเซียนตระกูลหนึ่ง เราเติบโตมาพร้อมๆกัน เขานั้นมีอายุที่มากกว่าข้า4-5ปี เพลาเขาออกมาฝึกวรยุทธกับบิดาของเขา ข้ามักจะตามออกมาด้วย จนข้าเริ่มโตขึ้นจนสามารถแปลงเป็นมนุษย์ได้ แน่นอนตอนที่ข้าแปลงกายครั้งแรกเขานั้นตกใจมาก เพราะเขาก็เป็นเด็กคนหนึ่ง หลังจากนั้น ข้าเริ่มออกมาฝึกวรยุทธต่างๆบ้าง พลางใช้พลังเวทย์ที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิดของฟินิกซ์ทุกตน ข้าเกือบทำลานฝึกพังเลยหล่ะ แหะๆๆ หลังจากนั้นหลายปีจนข้าอายุได้ 17ปี และเขาอายุ 21ปี เขาเริ่มออกเดินทางข้าจึงตามเขาไปด้วย เราเดินทางไปหลายที่ จนได้พบที่ๆเหล่าเซียนที่ออกเดินทางมาเช่นกันอยู่ พวกเราจึงขออยู่อาศัยด้วย ตอนนี้พวกข้าที่สหายกันแล้วหล่ะ พวกเรากำลังออกไปปราบมารในป่า จริงๆ ข้าพูดมาถึงตอนนี้ ข้ายังมิได้แนะนำตัวพวกข้าเลยสินะ พี่ชายบุญธรรมของข้ามีนามว่า ซือหยาง บุตรของประมุขตระกูลซือ และ พวกเจ้าคงรู้แล้วว่าข้าคือฟินิกซ์ นามของข้าคือ ซือฉิ่งเฟิ่ง ...
"เฟิ่งเฟิ่ง เจ้าทำกระไรอยู่ เดี๋ยวพวกเขาก็มิรอพวกเราหรอกหนา" เสียงบุรุษรูปงามผู้หนึ่งเอ่ยขึ้นหน้าเรือนแห่งหนึ่ง
"เจ้าค่ะท่านพี่~ ข้าเพิ่งจักตื่นเองงง รอก่อนน้าาาา" สตรีที่อยู่ในเรือนเอ่ยตอบบุรุษที่อยู่หน้าเรือนด้วยน้ำเสียงร่าเริง
"เฮ้อ ยัยตัวแสบ ข้าบอกให้รีบนอนตั้งแต่ยามซวี(19:00-20:59น.)แล้วรีบตื่นยามเหม่า(05:00-06:59น.)แท้ๆหนา" บุรุษเอ่ยพึมพำพลางยืนรอสตรีที่อยู่ในเรือน
เมื่อผ่านไปไม่กี่ชั่วยาม สตรีร่างบาง ผมยาวงดงามก็รีบวิ่งออกมาจากเรือนมาหาบุรุษที่ยืนรอตนอยู่
"ท่านพี่รอข้านานหรือไม่เจ้าคะ แหะๆ แต่งตัวนานไปหน่อ-- แอ๊" สตรีร่างบางยังพูดไม่ทันจบก็โดนบุรุษดึงแขนแล้วรีบวิ่งไปหาเหล่าเซียนที่ยืนรอพวกเขาอยู่
"คราหลังหากเจ้ามิรับตื่นอีกข้าจักมิรอเจ้าแล้วหนา.."บุรุษเอ่ยพลางยังคงวิ่งอยู่
"แหะๆๆ น้องขอโทษ~~"สตรีเอ่ยขออภัยแต่ใบกน้ายังคงยิ้มแย้มอยู่
"พวกเจ้ามาช้าจังหนา.."เสียงบุรุษหนึ่งในกลุ่มคนที่รอทั้งสองอยู่เอ่ยขึ้น
"ขออภัย พอดียัยตัวแสบมิยอมตื่นน่ะ"
"แหะๆๆๆ"
"อย่างไรก็ตาม เรารีบไปกันเถอะนะ^^"สตรีผู้หนึ่งในกลุ่เอ่ยขึ้น ก่อนทุกคนจะพากันเดินเข้าไปในป่าที่มืดมิด
โปรดติดตามตอนต่อไป
สวัสดีทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ~ เราอาจจะไม่ได้ลงบ่อยเท่าไหร่ แต่จะพยายามนะคะ หากไม่ชอบตรงไหนก็ต้องขออภัยด้วยนะคะ นี่เป็นนิยายที่เราไม่ได้อิงจากตำนานเท่าไหร่ อย่างเช่น ฟินิกซ์ แต่จะยังคงความสามารถและอายุขัยของฟินิกซ์ตามตำนานอยู่นะคะ~ ต่อจากนี้ จะเกิดอะไรขึ้นกับเซียนเหล่านี้ จะตีกันทะเลาะกันช่วยเหลือกันขนาดไหน คอยติดตามกันหน่อยนะคะะะ ขอบคุณค่า~~
ผลงานอื่นๆ ของ linglin12 ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ linglin12
ความคิดเห็น