ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [THE FAMOSER] story life! นิยามร้ายปราบหัวใจยัยขี้กลัว

    ลำดับตอนที่ #7 : การเปลี่ยนเเปลงครั้งยิ่งใหญ่!

    • อัปเดตล่าสุด 4 ม.ค. 57



     

    Chapter 5

    __________________________________________________________________
    "
    เฮ่ย..นายบอกว่าจะป..ปลงจะเปลี่ยนอะไรตัวฉันกัน-
    3-"

     "รีบกินซะ..." เขาไม่พูดปากเปล่าเเต่ยัดหนมปังทูน่าก้อนใหญ่บะเอ้งเข้าปากฉัน-0-

    "งั่มๆๆ-3-"เจ็บปากจุงเบยยยปากฉันขาดมั้ยTOT

     "ฮะๆเเก้มตุ่ยน่ารักดีจริง"

     "อาอายอองอาย-3-"

     (อะไรของนาย) พูดไม่เป็นคำเเล้วอ้าาาา

     "เปล่า( ' ')" พูดเสร็จดังนั้นเขาจึงเอาหน้าหล่อๆกวนบาทาของเขาหันไปทางหน้าต่าง

     "นายเร่งฉันเเต่ทำไมนายไม่กิน..?"

    "ไม่หิว..."

     "เดี๋ยวก็ปวดท้อง"

    ฉันยื่นพัพฟ์เห็ดข้างหน้าฉันไปให้เขา

     "ไม่!"

    เขาผลักพัพฟ์เห็ดกลับมาทางฉัน อะไรของเขาว่ะอารมณ์เเปรผรวนง่ายเสียเจรงงง-*-

     "ตามใจ" ฉันบอกเเล้วเอาพัพฟ์คำหนาๆยัดเข้าปากของฉัน

    "('^')"

    เขามองฉันเเล้วทำตาเเป๋วๆ ซึ่งใบหน้าอ้อนๆของซุปตาร์ขี้เก๊กอย่างเขาเช่นนี้หาได้ยากที่สุดในประเทศไทย
    -______-

     "อ...อะไรม..มีอะไรอยู่บนหน้าฉัน?!!!!"

     "(- - ) ( - -)"เขาส่ายหน้า

     "ล...เเล้วมองทำไม?!"

     "ไม่รู้..." เขาพูดเสร็จเเล้วจึงเดินไปจ่ายตังค์ที่หน้าเคาท์เตอร์ "

    นี่..ฉันกินคนเดียวให้ฉันออกเถอะ"

     "ไม่"

     "เกรงใจนาย"

    "ไม่"

     "ต...เเต่ตังค์มันหากันยากนะ..ม..มีอะไรก็ต้องเเชร์ๆกัน..ร..เรามาด้วยกันนะ..ล..เเล้ว.."

     "ไม่ก็คือไม่!!"

    "เฮือก!!...อืม(._.)" หงอยไปตามระเบียบ......

     "มานี่"

    "นายจะพาฉันไปไหนเนี่ย?!"

     ณ ห้างสรรพสินค้า เเผนกผู้หญิง

     "อ...อะไรของนายยยยยยย"

     พึ่บๆๆๆ

     เขาเลือกเสื้อผ้ามารัวๆ

     ที่สำคัญ....

    เเต่ละชุด ....

    โคตรจะเซ็กซี่ มันไม่ได้เซ๋กซี่เเบบที่พวกชุดเริงราตรี เเต่ก็เเค่...

    เเทบจะเห็นนมอยู่เเล้ว

    เเก้ผ้าไปเลยดีกว่ามั้ยจ้ะ^0^

     "ไปลองซะ"
    เขายื่นเสื้อผ้ากองใหญ่ชิปเป๋งเท่าภูเขามาให้ฉัน

    (ซึ่งรวมๆน่าจะมีสัก5ชุดเเต่ๆมีได้มีเเค่กางเกงกะเสื้อยืดกระจอกๆนะมีเเบบ.....T^T)

    "นี่...มันเยอะไปนิสมั้ยค่ะTOT"

     "ฉันสั่ง!!!!!!" ชะอุ้ย.....

     ฉันเลยต้องเกินคอตกเข้าห้องลองเสื้อไปพร้อมกับพนักงาน
    (ที่เขาไปติดสินบนไว้หรืออะไรไม่ทราบให้มาช่วยฉัน)

    พึ่บ!! ฉันเปิดผ้าม่านออกมา...

     ชุดที่ฉันใสอยู่ตอนนี้เป็นเสื้อสายเดี่ยวข้างในคลุมด้วยโค้ชรัดรูป พร้อมกับกางเกงขาสั้นที่เเทบจะใส่เป็นก.ก.นได้-0-

     "ใช้ได้..."

    เขาพูดเเค่นั้น พร้อมกวักมือพนักงานจึงจับตัวฉันเข้าไปในห้องลองเสื้ออักครั้ง

    พึ่บ!! ชุดที่สองงง

    เป็นโค้ชเเบบเดิมจ้าาาเเต่คนละสี-3-ข้างในเป็นเสื้อเเขนสั้นสีดำใส่อย่างลงตัวพร้อมกันเเลกกิ้งมันวาวสีดำ ดำทั้งชุดเลย-^-
    "ดี...."

    พึ่บ!!

     "อืมมมม"

     พึ่บ!!!

    "อาหะ"

    พึ่บ!!

     "โอเค"

     เเหมะ!!

     เขากองเสื้อผ้าพวกนั้นไว้บนโต้ะเช็คบิล เเล้วรูดปรื้ดดบัตรเครดิตอย่างไม่เเยเเสเหมือนคิดว่า

    ฉันรวยมีไรป่ะหรือจะไฝว้ ประมาณนี้-___-

     เเละพอพวกเราเดินออกมาจากร้าน

     พรึบ!! เขายื่นถุงพวกนั้นมาให้ฉัน

     "เอาไป"

    "ข...ของฉันเหรอ"

     "เธอคิดว่าฉันจะใส่เองหรือไง-_____-"

     "ข...ขอบคุณนะ"

    "ออ...เธอเลือกมา1ชุดเเล้วไปเปลี่ยนในห้องน้ำนี่คือคำสั่ง..!"

     "ให้เปลี่ยน?!!...ทำไมอ่าา"

     "สั่ง!!!"

     "ก็ด้ายยย"พ่ายเเพ้เเบบเดิม

     ฉันเลือกชุดที่3ซึ่งมันโอเคสุดๆเเล้วถ้าจะใส่เดินห้าง เพราะมันมีเเค่โค้ชสีชมพูพาสเทล เสื้อเเขนกุด(โป๊ไปนิส) เเล้วก็กางเกงลายจุดน่ารักๆเเต่สั้นไปหน่อย(ไม่หน่อยมั้งจะก.ก.นเเล้วนะอีกนิดนึงอ่ะToT)

     ฉันเดินออกมาด้วยท่าทางเกอะๆกังๆ ก็มันอายนี่>////<

    "ไปกันต่อ..." เขาจับข้อมือฉันเเล้วเดินไปที่ร้านทำผม

    "ม...มาทำไรนิ?!"

     "เข้าไป"

     เขาดันตัวของฉันเข้าไปเเล้วคุยกับเจ้าหน้าที่อะไรเสร็จสรรพ เจ้าหน้าที่รู้ดังนั้นจึงพาฉันไปเก้าอี้เเล้วดันร่างฉันลง

    10 นาทีต่อมา

    how about today style!!!

    เจ้าหน้าที่พูดแล้วทำมือแบบโคตรอลังการ

    จอร์จจจจจจจจนี่มันผมฉันหรอเนี่ยยยย

    มันจะเสียมั้ยผมที่อุตสาห์รักษามาตลอดชีวิต

    ที่จริงมันก็ไม่เวอร์อะไรอย่างที่ฉันพูดอะนะแหะๆ

    ก็แค่มัดหางม้าข้างๆดัดมลอนทาเจลหนาๆติดโบว์ใหญ่ๆอะไรแค่นี้เอ้งงง

    (สรุปว่าฉันเวอร์เองหละTOT)

    “ได้ข่าวว่าลุคเก่าฉันเป็นทอมนะ-_____-

    ฉันถามด้วยสีหน้าอึนสุดๆ

    “แล้วฉันก็ได้ข่าวว่าฉันก็ไม่ได้บอกว่าจะเปลี่ยนลุคเธอเป็นเหมือนเดิม^^

    (._.)

    “ก้มหน้าทำไม”

    เขาพูดแล้วจับคางฉันให้เงยหน้าขึ้น

    “>///////<”

    คดีเก่าฉันยังไม่หายเคืองนายนะ….ซัมเมอร์
    _______________________________________________________________________________________-

     

    TALK

    มาอัพเเล้วนะคะหลังจากหายไปพอดียุ่งๆนะคะ
    เดี๋ยวจะมาอัพหลายบทนิสนึงเราจะได้รีบไปคู่ต่อไปของ
    เซตนี้ยังไงล่ะคะ^^เเอบสปอยนิดๆว่าวางอิมเมจกับพลอต
    เรื่องจบเเล้วจ้าาาาาารักนักอ่านทุกคนนะจ้ะ>3<

    :)  Shalunla
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×