คีตาปักษี

ผู้เขียนเพิ่งอ่านและดูลำนำทะเลทรายพึ่งจบก่อนแต่งเรื่องนี้ค่ะ จึงเกิดคำถามว่า แล้วเกิดอะไรขึ้นกับท่านเก้า

ท่านเก้าจะสามารถมีความรักได้อีกหรือไม่...

เลยจัดนางเอกส่งทะลุเข้าหนังสือไปหาท่านเก้าซะเลย 

แต่งเรื่องนี้ยากมากๆค่ะ เพราะแต่งสดแบบไม่ได้หาข้อมูลเพิ่มเติมเลย แถมยังคิดไม่ออกด้วยว่าจะทำอย่างไรให้ท่านเก้าเปิดใจอีกครั้ง

เจ็บจนกำแพงรอบสองนี้น่าจะหนากว่าเดิมเยอะค่ะ

ตอนแรกๆนางเอกจะยังใช้ศัพท์สมัยใหม่นะคะ แต่หลังจากปรับตัวได้แล้วมักจะใช้แบบโบราณหน่อยๆ อาจจะติดคำปัจจุบันมาบ้างเล็กน้อยค่ะ

ส่วนตอนไหนที่รอแต่งจะขึ้น 0% นะคะ ถ้าลบเลขเปอร์เซนต์ท้ายชื่อ แสดงว่าอัพครบแล้วค่ะ บางที่อัพเดทบ่อยเพราะแก้คำผิดหรือไม่ก็สำนวนค่ะ

สนุกหรือไม่อย่างไง คุยกันได้นะคะ คนเขียนไม่กัดค่า ^^

พอดีคิดงานไม่ออก แต่แต่งกลอนมาได้บทนึง ขอแปะนะคะ

ดั่งคีตาขับขาน ปักษิณ

นกตัวน้อยโผบิน ฟ้ากว้าง

โบยบินกลางเฆฆินทร์ ไม่หวั่น

บินตามหาความฝัน ดั่งนกโบยบินฯ

เอาเพลงมาฝากแก้เหงาค่ะ 

"ขอให้มีชีวิตที่ดี" หูเกอ หรือ ท่านเก้าร้องเองเลยนะคะ

กำลังปวดหัวค่ะ คิดว่าจะแต่งตอนจบใหม่ดีหรือไม่ 

ตอนเก่าจะมีตัวละครจากลำนำมาเกี่ยวบ้าง แต่ก็ดูไร้เหตุผลไปนิด เลยงงๆ ขอเวลาเกลานิดหน่อยนะคะ 

แต่สัญญาค่ะว่าหลังๆจะมีฉากหวานๆกุ๊กกิ๊กๆ ระหว่างนางเอกกับท่านเก้าแน่นอน 

เพราะฉะนั้นช่วงนี้ตันๆอาจจะลงช้าสักหน่อยนะคะ

EDIT: เมื่อคืนรีไรท์ตอนจบใหม่ ตั้งแต่เที่ยงคืน สลับกับอ่านบอร์ดปู้ปู้ฯไปด้วย ปรากฏว่าได้ตอนจบดราม่าน้ำตาท่วมมาค่ะ

ผู้แต่งเองยังแอบน้ำตาซึมไม่ได้.....

แต่ดูสมเหตุสมผลกว่าตอนเก่าเยอะค่ะ อย่างน้อยก็ในความรู้สึกผู้แต่งเอง

อีกสักสิบตอนน่าจะจบแล้วค่ะ รู้สึกเร็วเหมือนกันเนอะ 

ช่วงนี้ตันมากมายค่ะ ขอตัวไปอ่านนิยายก่อน แล้วค่อยอัพนะคะ เพราะไม่มีไอเดียเขียนต่อคะ 

คือมีตอนต้น........ตอนจบแต่ตรงกลางโบ๋ ทำไงดี 

ไว้เจอกันค่ะ

ป.ล. ไหนๆเขียนนิยายจีนๆแล้ว ขอเปลี่ยนชื่อนามปากกาให้จีนๆมั่งนะคะ 

ไป่เหอ คือดอกลิลลี่ค่ะ ผู้เขียนชอบดอกลิลลี่มากๆเลย ใช้เป็นนามปากกาหลายบอร์ดแล้ว 

19 เม.ย.

กำลังจะรีไรท์นะคะ .......

ลืมลงไปตอนหนึ่งก่อนจบง่ะ แงๆๆ