คำสารภาพจากผู้ชายท่ามาก

เนื้อเรื่อง

ความรักของฉันเกิดขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อเพราะเรานั้นเป็นเพื่อนกันมาก่อน นี้ล่ะมั้งที่คนส่วนมากมักพูดว่าความรักมักก่อตัวมาจากความเป็นเพื่อน
         เรื่องก็คือว่าตอนนี้ฉันได้ไปชอบคนๆนึงอยู่ซึ่งเป็นคนที่หน้าตาดีมากๆเแล้วก็เป็นที่ชื่นชอบของคนทั่วไปมีทั้งรุ่นพี่รุ่นน้องตามจีบ แต่ฉันได้รู้จักกับขาเพราะว่าเราเคยเรียนห้องเดียวกันตอนม.1แต่ตอนนี้ฉันกับเขาอยู่ม.3แล้ว ซึ่งตัวฉันเองก็ได้มาเริ่มชอบเค้าตอนอยู่ม.2ตอนม.1นั้นก็เคยได้ยินเพื่อนในห้องพูดกันว่าเขาคนนั้นชอบเราแต่ตอนนั้นเราไม่ได้ชอบเขาเพราะตอนนั้นเรากำลังชอบรุ่นพี่อยู่เลยไม่ได้ใส่ใจ ได้แต่รู้สึกว่าเค้านั้นหน้าตาดีมากๆ
          พอมาตอนม.2เรากับเขาก็คุยกันตามประสาเพื่อนที่เคยอยู่ห้องเดียวกัน ทักกันเวลาเจอ แล้วมีอยู่วันหนึ่งเราถูกเพื่อนขอร้องให้ขอเบอร์เพื่อนของเขาให้หน่อย(ตอนนี้เราก็เริ่มชอบเพื่อนของเขาบ้างแล้วล่ะ)เราก็เลยต้องขอแต่เขาไม่ให้เราจึงแกล้งแซวว่า”งั้นเอาเบอร์ตัวเองมาสิ” เขาก็ให้มากจริงๆซึ่งตอนนั้นก็ยังงงอยู่แต่ก็รับมาแล้วขณะที่คอยรถกลับบ้านเราก็ได้โทรไปหา แต่คุณแม่เขาบอกว่าเขายังไม่กลับจากที่เรียนพิเศษ แล้วพอเราถึงบ้านเราก็ไม่ได้โทรหาเขาอีก
          พอนั้นเรามาโรงเรียนตอนเช้า เราก็เจอเขาเขาก็ถามว่าเมื่อวานโทรไปหาใช่ไหมเราบอกว่าใช่ แต่ตัวเองไม่อยู่เอง ตั้งแต่นั้นมาเรากับเขาก็โทรศัพท์หากันบ่อยๆ นับวันเข้าเราก็เริ่มรู้สึกจะชอบเขามากขึ้นทุกวัน
           พอก่อนที่จะสอบปิดภาคเรียนที่ 1 นั้น เขาก็ขอให้ช่วยทำงานเราก็ช่วยด้วยความเต็มใจ เพราะรู้สึกว่าตอนนี้เราจะเริ่มชอบเค้าแล้ว แล้วพอปิดเทอมเขาก็ชวนเราไปดูหนังแต่เราไม่สามารถไปได้เพราะว่าแม่ไม่ค่อยให้ไปไหนเท่าไรเราจึงบอกว่าไปไม่ได้เขาก็โกรธเราเราต้องง้ออยู่นาน(เพื่อนๆอาจคิดว่าตอนนี้เราเป็นแฟนกันแต่ยังค่ะ)  พอนั้นเขาต้องไปต่างจังหวัดกับพ่อของเขาเราจึงไม่ได้คุยกันเท่าไร
            แต่ก่อนวันที่เขาจะไปนั้นเราได้โทรศัพท์คุยกัน”แล้วตกลงนายมีแฟนยังเนี่ย”เราถามเค้าเล่น”ก็บอกแล้วไงล่ะว่ายังไม่มี”เขาตอบมา พอได้ยินเช่นนั้นเราก็รู้สึกดีใจมาก “แล้วนายชอบใครล่ะเรารู้จักไหม””เขาเป็นคนยังไงอ่ะ” เราถามเขาด้วยความอยากรู้ “ก็น่ารักนิดๆชอบทะเลาะกับคนไม่เลือกหน้า เราชอบเขามานานแล้วล่ะ”เขาตอบ เรารู้สึกอิจฉาคนๆนั้นมากเลยความรู้สึกตอนนั้นอ่ะนะ”เรารู้จักไหม เธอชื่ออะไรล่ะ”เราถามต่อ”รู้จักสิรู้จักดีด้วย”พอเราได้ยินอย่างนี้เราก็ดีใจเป็นอย่างมากเพราะยังไงเราก็คิดว่าต้องเป็นเราแน่ๆเพราะว่าหลายครั้งแล้วที่เพื่อนของเขาบอกว่าเขาชอบเรา “ใครล่ะชื่ออะไร”เราถามต่อเผื่อเขาจะได้สารภาพรักออกมา ฮิๆ “ไม่บอก บอกไปตั้งเยอะน่าจะรู้แล้วนะ”เขาพูด “ยังไม่รู้นิ” งั้นคิดต่อไปเถอะแล้วจะโทรมาเฉลยใหม่นะ วันนี้ต้องไปแล้วล่ะแม่เรียกแล้ว”เขาบอกด้วยน้ำเสียงน่ารักมากๆ แล้วเราก็เลิกคุยกัน
        ขณะนั้นเป็นเวลา 22.30 น. เป็นเวลาที่ฉันมีความสุขมากๆ ฉันเข้านอนพร้อมกับคิดถึงคำพูดของเขามาโดยตลอด
         หลายวันผ่านไปเขาคนนั้นก็ยังไม่โทรมมาหาฉัน ฉันรู้สึกว่าโดนเค้าทิ้ง และเหมือนตัวเองเป็นคนไม่มีค่า เป็นครั้งแรกที่ฉันได้รู้สึกอย่างนี้
          และแล้วเค้าคนนั้นก็โทรมาหาทำให้เรานั้นดีใจเป็นอย่างมาก แล้วเขาก็ถามว่า “รู้รึยัง” เราก็งงว่ารู้อะไร”เรื่องอะไรล่ะ” เราถามด้วยความงง “ก็เรื่องคนที่ชอบน่ะ” เขาตอบ “ยังไม่รู้”เราแกล้งตอบไปงั้น “งั้นก็ไม่ต้องรู้แล้ว”เขาตอบ”ตามใจถ้าไม่อยากบอกก็ไม่ต้องบอก”เราตอบอย่างรู้สึกโมโหนิดๆ “กลับไปเมื่อไรแล้วจะบอกนะ”เค้าบอเราอย่างงี้ทำให้เราตื่นเต้นมากๆ
            พอวันเปิดเรียนมาถึงเขาก็นัดเจอเราที่สนามข้างประชาสัมพันธ์ เราก็ไปรอเขากับเพื่อนของฉันอีก 2 คน ขณะนั้นฉันรอคอยด้วยความหวังว่าเขาจะมาพูดอะไร เรารอไปประมาณ 5 นาที เขา ก็มา”ขอโทษนะที่มาสายน่ะ”เขาพูดอย่างกระหือกระหอบ”ไม่เป็นไร” เราพูดอย่างเห็นใจ “งั้นเดี๋ยวเราไปซื้อน้ำก่อนนะเอาอะไรกันไหม”เพื่อนเราถามเพื่อจะให้เราสองคนอยู่ด้วยกัน ไม่ล่ะขอบคุณนะรีบๆมาล่ะ”จ้า”เพื่อนยิ้มๆแล้วรีบวิ่งไปซื้อน้ำมา
            “คือว่าเรามีเรื่องจะบอก จำได้ไหมเรื่องนั้นน่ะ” เขาพูดท่าทางเขินอาย จนทำให้เราเขินไปด้วย “จำได้สิ แล้วตกลงว่าไงเฉลยได้หรือยังล่ะพ่อหนุ่มลึกลับ”เราพูด “คือว่า…..”แล้วเขาก็เงียบไป “ตกลงใครกันล่ะ”เราพูดต่อ”ก็เธอน่ะสิเราชอบเธอมานานแล้วนะ ทำไมชอบแกล้งโง่เรื่อยเลยเนี่ย” เขาพูดแบบกวนๆ “เธอชอบเราไหม”เขาถามต่อ ตอนนี้เราพูดอะไรไม่ออกได้แต่คิดว่าตาเนี่ยจะมาชอบเราจริงๆนะเหรอ แล้วเราก็ตอบไปว่า “ก็…อันที่จริงเราก็คิดเหมือนนายอ่ะนะ”แล้วเราก็หน้าแดงทันทีเมื่อพูดจบ “เป็นอะไรหน้าแดงน่ะ”เพื่อนเราถามเมื่อกลับมาจากไปซื้อน้ำ”เปล่าหรอกเพื่อนเธอแค่เป็นแฟนเราตั้งแต่ตอนนี้แล้วล่ะ”เขาพูดอย่างไม่อาย ทำให้เรากระทุ้งข้อศอกไปที่ท้องเขา”โอ๊ย!”เสียงเขาร้อง “งั้นไปก่อนนะ”เราพูดโดยการตัดบท”แล้วเย็นนี้เจอกันตรงนี้นะจะมารอรถเป็นเพื่อนน่ะ”เขาพูดแล้วิ่งไป
               ตั้งแต่วันนั้นเราและเขาเป็นแฟนกันมาได้ 2 เดือนเต็มแล้ว ตอนนี้พวกเรามีความสุขมากๆเขาดูแลเราดีมาก และก็ปรึกษาเราทุกเรื่องที่เขาไม่สบายใจ
               การที่ได้มีคนคอยดูแลเอาใจใส่ และเข้าใจเรานี่ดีจริงๆ ตอนนี้มีแต่เพื่อนๆที่อิจฉาเราเพราะว่าเราสองคนนั้นไปไหนมาไหนด้วยกันเกือบจะตลอดเลย(ยกเว้นเวลาเรียน)  
     ความรักของฉันนั้นก็เกิดขึ้นมาหลายครั้งแล้วล่ะ แต่โดยส่วนตัวแล้วคิดว่าเป็นความชอบมากๆมากกว่าเป็นความรักนะ เและในความรักนี้ก็มีเรื่องต่างๆเข้ามามากมายจนตัวเราเองนั้นยังงงกับความแตกต่างระหว่างครั้งอื่นๆกับครั้งนี้น่ะ เพราะว่าครั้งนี้นั้นเราจะรู้สึกว่าตัวเรานั้นไม่ค่อยมีค่าสักเท่าไร การที่เราคิดว่าเมื่อเรารักใครสักคนหนึ่งแล้วคิดว่าตัวเองไม่มีค่านั้นเป็นความรู้สึกที่แย่มากๆก็ได้(แต่ฉันอาจคิดไปเองก็ได้) เพราะอะไรน่ะเหรอตอนนี้ตัวฉันเองก็กำลังหาคำตอบอยู่เหมือนกัน
เเล้วเพื่อนล่ะพบรักกานบ้างหรือยัง ขอให้ทุกคนโชคดีกับความรักนะค่ะ