ปากเเข็ง...เจ็บที่สุด

มีเรื่องของผญ.คนหนึ่ง เธอเรียนยุ รร เเห่งหนึ่ง เธอมีเพื่อนร่วมหัองอยู่คนหนึ่งที่ก็ไม่ค่อยได้คุยอะไรมาก คุยกันเเค่ตอนทำงานร่วมกัน ซึ่งตอนม.5 เธอเคยเข้าไปถามเรื่องเพื่อนผช ของเขาที่เธอเเอบชอบ เชาก้ถามว่า แหมๆ เเอบชอบมันเปล่าเนี้ย แต่เธอคนนั้นไม่ได้บอก ได้เเต่โกหกไปว่า เกลียดมันจะตาย 

เเล้วหลังจากนั้นก้ไม่ได้คุยไรกันมากอีกเลย

พอขึ้นม.6 สักพัก เธอผู้นั้น  หันไปสนใจเขาตะ้งเเต่เมื่อไรกัไม่ตัว

รุอีกที ก้คุยกันทุกครั้งที่ออน ทั้งสองคุยกันถูกคอ สนุกสนามดี ที่คุยในเเชท 

ซึ่งพอมารร เธอคนนั้นจะมาเช้ากว่าเสมอ

เธอจะมานั้งที่โต๊ะของเธอ มองไปที่โต๊ะที่เขานั่งเสมอ แต่พอเมื่อ เขาคนนั้นมา 

เธอก้มักจะทำเป้นไม่เห้นไม่สนใจ ทั้งที่ในใจก้รู้ว่า เขามาเเล้ว 

เธอจะไม่ค่อยคุยกับเขาเหมือนในเเชท อย่างกับคนละคร

ถ้าฉันเป็นเขา ฉันคงสงสัยว่าใครเอาเฟชเธอมาคุยกับเรารึเปล่า

ในคาบเรียนลีลาศ เธอจับคู่กับผญ. และเขาจับคู่กับผญ อีกคน ซึ่งเธอได้เป็นฝ่ายผญ  และเวลาที่เต้น หน้าเธอกับเขามักจะหันมาเขอกันเสมอ 

เธอมองไปทางเขา โดยที่สายตาของเขาก้มองมา แต่เธอไม่แน่ใจว่าใจ เธอรึเปล่า

เเต่เธอมักจะใจเต้นเสมอ

ทุกเย็น ถ้าเธอได้เปิดเฟช เธอจะเข้าไปคุยกับ เขาทุกครั้ง ถามนู้นนี้ คุยไปเรื่อย 

จนบางครั้ง เธอก้อดคิดไม่ได้ว่า เขาจะคิดเเบบเดี้ยวกับเธอรึเปล่านะ

หลายครั้งในชั่วโมงเรียน เธอและเขา นั่งห่างกันประมาณ 5แถว และจะเยี่องกันนิดหน่อย หลายครั้งที่สายตาทั้งคู่จะหันมาเจอกัน เเต่เธอมักจะทำเป้นมองผ่านไป  ซึ่งเเม้ว่าเธออยากจะให้เขารู้ว่าเธอเฝ้ามองเขาอยู่นะ 

แต่ด้วยความที่เธอ มีนิสัย ปากแข็ง ปากไม่ตรงกับใจ

เธอจะไม่เเสดงความรู้สึกอะไรออกมาง่ายๆให้เขาหรือผู้อื่นเห้น

และมาอยู่วันหนึ่ง เป้นคาบเรียนที่ห้องวิทย์ 

bad~feel