º¤ø,¸¸,ø¤º°`°º¤ø ☪นิยายเรื่องแฝดº¤ø,¸¸,ø¤º°`°º¤ø - º¤ø,¸¸,ø¤º°`°º¤ø ☪นิยายเรื่องแฝดº¤ø,¸¸,ø¤º°`°º¤ø นิยาย º¤ø,¸¸,ø¤º°`°º¤ø ☪นิยายเรื่องแฝดº¤ø,¸¸,ø¤º°`°º¤ø : Dek-D.com - Writer

    º¤ø,¸¸,ø¤º°`°º¤ø ☪นิยายเรื่องแฝดº¤ø,¸¸,ø¤º°`°º¤ø

    โครตตลก นิยายไรนี่ไร้สาระสิ้นดี=[]=

    ผู้เข้าชมรวม

    122

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    122

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  ตลก-ขบขัน
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  23 มี.ค. 55 / 13:05 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น

    เกริ่นนำ 

     

    เรื่องเล่าเศร้า ตลกฮา สิ่งเร้นลับ ความตาย สิ่งที่เป็นจริงหรือไม่จริง ทุกสิ่งจะเกิดขึ้นกับนิยายเรื่องนี้ คุนพร้อมที่จะอ่านไปพร้อมกับเราแล้วหรือยังหึๆ 

    by เคียวปลาทอง

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      บทนำ 

       

      วิริยาเป็นสาวน้อยที่ชื่นชอบสิ่งเร็นลับมากและแล้ววันหนึ่งก็มีเหตุกราณไม่คาดฝันเกิดขึ้นกับเธอ..... 

       

      ณ...รรแห่งหนึ้งซึ่งอยู่ไกล้เมืองLMC 

      "มัจฉาๆแกรู้ไหมเมื่อวานมีข่าวลือกันว่าเจอเหตุกราณแปลกๆที่หลังเขาบ้านเจ้านนทกร เป็ดหายตายอย่างปริศนาอ่ะ รุมะ" 

      "แล้วเธอคิดว่ามันเป็นใครละ วิริยา= =?" 

      มัจฉาถามเพื่อนเลิพ ที่เดาๆก็พอจะรู้ว่าจะตอบอะไร 

      "มันต้องเป็นมนุษย์ต่างดาวแน่ๆเลย ฉันว่านะ= =" 

      พลัก!!มัจฉาตบหัววิริยาดังป้าบ! 

      "อีกแล้วหรอแกละเมอตอนกลางวันอีกหรือไง มะนุษย์ต่างดาวอีกหละ ตั้งแต่ฉันคบกับแกมาก็บ้าแต่พูดถึงเรื่องต่างดาวบ้างละ สิ่งเร้นลับบ้างละ ฉันฟังเป็นรอบที่100แล้วมั้งนิ-*-" 

      "อูย!~มันเจ็บนะมัจฉาเล่นชะหัวแทบแตกเลยT^T ก็ฉันชอบเรื่องแบบนี้มากอ่ะงั้นเอางี้หลังเลิกเรียนเราไปดูกันป่ะ" 

      "= =ไม่หละฉันไม่ว่าง มีนัดกับเจ้าการดาแฟนเลิพอ่ะเชิญเธอบ้าไปดูคนเดียวเหอะ_ _" 

      "ชิชิ~!งั้นฉันไปคนเดียวก็ได้ไม่ง้อเธอหรอก=3=)" 

       

      และแล้วก็ถึงเวลาเย็น... 

      "วันนี้หละฉันจะพิสูตรให้ทุกคนรู้ว่ามนุษย์ต่างดาวมันมีจริงโฮ๊ะๆ ลัน~ลา=w=ทุกคนจะไม่ได้ว่าฉันบ้าชะทีคุคุ" 

      วิริยาแบกกล้องคู่ใจเดินขึ้นเขาไปยังสถานที่เกิดเหตุกราณดังกล่าววิริยาตั้งกล้องคอยจับตาดูสิ่งที่ผิดปกติแต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น.....3ชั่วโมงผ่านไป.. 

      "@^@อ๋อยย~ยสามทุ่มแล้วหรอเนี่ยรอดูจนตาลายแล้วน๊า~าไม่เห็นมีอะไรแปลกๆเลยT^T เก็บของกลับบ้านดีกว่า เชงชะมัด" 

      แต่แล้ววิริยาก็เห็นสิ่งผิดปกติบนฝากฟ้า วิริยาจึงจับกล้องมาส่องดูก็เห็น.... 

      "O Oอ่ะ! เห็นแล้วนั้นอะไรหว่ามีแสงด้วย" 

      วิริยาส่องกล้องดูก็พบว่ามันคือจานบินลึกลับลำหนึ่ง 

      "O^Oบร๊ะ~!แม่เจ้าจานบิน กรี๊ดๆๆๆๆฉันเห็นจานบิน ดีใจจางเลย^o^อะไรน่ะ มันทำไมใหญ่ขึ้นหว่าO O? เฮ๊ย!!!กรี๊ดดดดมันไม่ใช่ใหญ่ขึ้นนิแต่มันกำลังจะพุ่งมาทางนี้ ง่าาาาาหนีไม่ทันแล้วว"...ตูมมมมมม

       

      บทที่1 มัจจุราช 

       

      ............"อ๋อยย~~ยยยที่นี่ที่ไหนกันเนี่ย= = ?มะกี้ฝันว่าแปลกจริงฝันว่าเจอยานต่างดาวตกใส่..โฮ๊ะๆมันจะมีจริงได้ไงTT^TT เฮ้อ~ฝันรึ เอ๋!!!!!o[]oว่าแต่ที่นี่มันที่ไหนอ่ะ."... 

      ฉันเบิกตาให้กว้างที่สุดถึงกับอ้าปากo[]oตาค้างกับสิ่งที่ฉันเห็น มันน ง่าาา ไม่รู้จะอธิบายยังไง♫อธิบายไม่ถูกว่าที่นี่มันคือที่ไหน 

      "แอ๊ะ!นั้นป้ายอะหยังหว่า..= = ทางขึ้นลิฟไปสวรรค์ ทางลงลิฟไปนรก กรี๊ด!!!ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ยสวนสนุกใช่มะo[]o" 

      ผู้ชายชุดดำเดินเข้ามาหาสาวสวยอย่างฉันหน้าตาดูดีมักๆแทบกรี๊ดเลยนึกว่าดาราเกาหลีเห็นแต่ไกล=w=พร้อมกับบอกว่า 

      "หึๆที่นี่คือประตูระหว่างลิฟกับสวรรค์ไงสาวน้อย" 

      "=o= o น่ะ~นา~นายเป็นใคร" 

      ฉันถามด้วยอาการกลัวผสมตกใจนิดๆ 

      "หึๆฉันรึ ^^ฉันมีชื่อว่าแฟงค์เป็นมัจจุราชแห่งดินแดนนี้ ทำหน้าที่คอยส่งวิญญานไปนรกและสวรรค์น่ะ " 

      "หง่ะ!!งั้นก็แปลว่าฉันตายแล้วสินะ อืมๆ= =~~O[]Oหะ!ฉันตายแล้วO Oแปลว่าเรื่องยานUFOมันมีจริงอ่ะดิ เย้ๆ^o^ดีใจจ๊าง" 

      สาวน้อยทำท่าดีใจกระโดดโลดเต้นเหมือนถูกหวย 

      "นี่ๆ= =.เทอตายเพราะยานนั้นนะ ยังจะมาดีใจอีกหรอเนี่ย==" 

      แฟงค์ทำหน้าเอือมระอากับวิญญานสาวน้อยที่เห็นUFOน่าสนใจกว่าการตายของตน 

      "แอ๊ะ!!เดี๋ยวนะ ม๊า~กี๊...นายบอกฉันว่าฉันตายไปแล้วใช่ไหม?" 

      แฟงค์ผงึกหัวตอบรับ= = _ _= = 

      "กร๊ดดดดด!!ไม่จริงฉันตายแล้วหรอ"(โห= =เพิ่งจะรู้ตัว) 

      "ฉันว่าจะพาเธอไปหาเจ้าแห่งความตาย(ยมบาล)แต่พอฉันอ่านการตายของเธอ ฉันคงพาเธอไปหาท่าไม่ได้หรอกเพราะว่าคดีการตายของเธอมันแปลกมากo[]oและคดีของเธอยังเป็นระดับSSS(เป็นระดับที่ไม่สามารถปิดคดีลงได้)ที่ยังไม่มีบันทึกไว้ในบันชีหนังหมา 

      = =เอางี้ฉันจะให้โอกาสเธอละกัน ฉันจะให้กายหยาบเธอไปบนโลกมนุษย์และเธอต้องหาตัวการที่ทำให้เธอตายให้ได้แล้วฉันจะให้เธอมีชีวิตต่อไป(ฉันจะได้นำวิญญานมนุษย์ต่างดาวมาวิจัยชะเลย555+) และภายใน7วันกายหยาบของเธอจะสลาย เพราะฉะนั้นเธอมีเวลาแค่7วันเท่านั้นเข้าใจนะสาวน้อยแต่ถ้าเกิน7วันไปฉันจะลงชื่อว่าเธอตายจริงๆและต้องมารับกรรมที่เคยทำไว้นะ" 

      ไรอ่าT^Tพูดเป็นชุดๆฟังไม่แทบไม่ทันอ่ะ ว่าแต่ฉันทำกรรมไรไว้อ่ะฉันจำได้ว่าฉันทำบุญปล่อยนกปล่อยปลาทุกวันนะT^T" 

      "หรอ!!!เวลาเธอจะกินข้าวเธอล้างมือป่ะ= =" 

      "ล้างสิ!ฉันใช้น้ำยาฆ่าเชื้อโรคอย่างดีเลยนะ=w=" 

      "นั้นหละคือกรรม!เชื้อโรคเป็นล้านๆตัวตายเพราะเธอ เธอยังคิดว่าไม่มีกรรมอีกหรอ= =" 

      "หงะ!!!=[]=แค่ล้างมือเองนะ"

      ง่า!!!!ทำไมมันดูงี่เง่าอย่างงี้นะ=[]= 

      "เอาละๆฉันจะส่งเธอไปบนโลกละกัน แต่จำไว้ให้ดีนะแค่7วันเท่านั้นนะ" 

      "ง่าาากรี๊ดดดด!!บังคับกันชัดๆT^Tจ๊ายร้าย แล้วจะเจอไหมเนี่ยเจ้าคน(ตรงไหน)ที่ทำให้ฉันต้องตายอ่ะ" 

      และแล้วแสงก็ส่องสว่างแสบตาฉันนนนจนกระทั้ง.......

       

      ณ...บ้านวิริยา จิบๆเหมี๊ยว!!!~♥เสียงนกเสียงแมวทำให้ฉันต้องลืมตาตื่นจากที่นอนอันแสนอบอุ่นเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน มันทำให้ชีวิตอันแสนสงบสุขของฉันต้องเปลี่ยนไป  แอ๊ะ!!จริงสินี้อาจเป็นความฝันก็ได้วะหึๆ

      วิริยาจ้องมองขวดแก้วบนโตะ แล้วหัวเรอะครางอยู่ในลำคอ

      =[]="อย่างงี้ต้องพิสูตร วะฮ่าๆ" 

      หญิงสาวคว้าขวดแก้วฟาดเข้ากับหัวตัวเองอย่างจัง=w=

      "เห็นไหม มะ ม่ายเจ็บ วะฮ่าๆเย้ๆๆ^o^"// ยังไม่ทันจะขาดคำพุด เลือดก้พุ่งออกจาหัวปรี๊ดๆ

      ง่า!!!เลือดไหล ตายๆแล้วๆทำไงดีๆ

      >_< หรือว่ามันคือเรื่องจริง=[]=รึนี่  กรี๊ดดดด!!!!~T^T ทำไงดีล่ะทีนี้T^T จะให้ไปหาเจ้าตัวมนุษยต่างดาวก็ใช่จะหาเจอง่ายๆไม่มีทางหรอก ฮือๆ T^T

       หึๆ วะฮ่าๆ ยังไงก็ต้องตายอยู่ดี 7วันหรอ =w= เอาล่ะ ใช้ชีวิตให้มันคุ้มค่าสุดเหวี่ยงไปเลยดีกว่า ไหนๆก็ไม่มีวันเจออยู่แล้วเจ้าตัวมนุษยต่างดาวอะไรนั้น"

      วิริยารีบลุกจากที่นอนเตรียมแต่งตัว เพื่อไปโรงเรียนการไปเรียนครั้งนี้เธออาจจะต้องบอกลาเพื่อนๆก็เป็นได้

      สักพักนึง เสียงรถโดยสารประจำทางก็มารออยู่หน้าบ้าน

      "ว๊าย!ตายแล้วๆรอแปบนึงนะค๊าT^T."

       วิริยาบอกรถโดยสารให้รอ พลางรีบวิ่งไปหยิบรองเท้า และจับชิ้นขนมปังที่แม่ทำไว้บนโตะ คาบไว้กับปากแล้ววิ่งออกประตูไป ขึ้นรถอย่างรีบๆ

      ณ..โรงเรียนแห่งหนึ่ง

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×