คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 2
ตอนที่ 2
“จะไม่รู้จักได้ไงคะ ก็เขาเป็นพ่อหนูนะ” เมื่อทุกคนได้ยินประโยคนี้เข้าถึงกับอ้าปากค้าง
ยกเว้นคันดะคนเดียว
“เรื่องนี้ไม่ตลกนะ อานะ”รินารี่หันไปบอกอานะ
“ก็ไม่ตลกนี้คะ เรื่องจริงนะ”อานะทำน่าจริงจัง
“คุณเป็นใครผมยังไม่รู้จักเลย แล้วคุณมาเป็นลูกผมได้ไง(ไม่จริ๊ง ไม่จริง) “
“นี้พ่อไม่เชื่อหนูหรอ งั้นดูนี้นะ”อานะถอดผ้าปิดตาอีกข้างหนึ่งออกเผยให้เห็นนัยน์ตาสีเทาซึ่งเหมือนนัยน์ตาของอเลน
“ก็แค่สีตาแหมือนกันเฉยๆ คุณจะมาบอกว่าเป็นลูกผมได้ไงครับ”
“ทำไมคุณพ่อเชื่ออะไรอยากจังเลย”
“ก็คุณไม่ใช้ลูกผมนี้ ผมจะเชื่อได้ไง”
“งั้นถ้าพ่อไม่เชื่อ พ่อก็ถามแม่ดูดิ”อานะนะชี้ไปที่คันดะซึ่งยืนกอดอกพิงกำแพงอยู่
“คุณคันดะน่ะหรอ? ไม่มีทางเพราะคุณคันดะเป็นผู้ชาย”อ้นนกล่าวไปพรางหัวเราะ“คุณโดนน่าสวยๆหลอกแล้วล่ะ ใช้ไหมครับคุณคันดะ”
“ใช้”คันดะตอบเรียบๆ
“เห็นไหม”
“ใช้ ที่อานะเป็นลูกของเรา”เมื่อได้ยินประโยคนี้จากคันดะทำเอาคนที่กำลังหัวเราะอยู่ถึงกับสะอึกรวมทั้งทุกคนที่ยืนอยู่ที่นั้นด้วย
“คุณคันดะอย่าล้อเล่นสิครับ”อเลนกล่าวพรางยิ้มแหย่ๆ
“ฉันเคยล้อเล่นหรอ”คันดะตอบก่อนจะเดินไปลูกหัวอานะเบาๆอย่างเอ็นดู
“แล้วคุณคันดะท้องตอนไหน คุณท้องไม่ได้ไม่ใช้หรอ(ท้องได้ก็แปลก)”
“พวกนายอยากรู้ใช้ไหม?”คันดะมองทุกคนที่พยักหน้า
ความคิดเห็น