รู้ตัว ช้า

เนื้อเรื่อง

(^_^)***กว่าจะรู้ตัวว่ารัก..ก็เกือบจะเสียเธอไป***(T0T)...16
....../////*********////.......******..........
พักหลังมานี้เรากับนิทะเลาะกันบ่อยขึ้น..แต่ทุกครั้ง คนที่จะคอยง้อก่อนก็ยังคงเป็นนิอยู่ดี แม้ว่าเค้าจะผิด หรือไม่ผิด ก็จะต้องเป็นฝ่ายมาขอโทษเราก่อนเสมอ ทำให้เรายิ่งได้ใจ ไปใหญ่..แต่ทว่าอีกฝ่ายกลับเริ่มท้อ ใช่แล้ว นิเคยบอกเราว่า "เค้ารักเราจเหนื่อยหัวใจไปหมดแล้ว..แต่เค้าก็ไม่ท้อที่จะรัก..เพราะกว่าที่เค้าจะได้เรามานั้น มันเหนื่อยยิ่งกว่า..เหนื่อยจนเลือดตาแทบกระเด็นเลย...แล้วการที่เค้าจะรักษาความรักครั้งนี้ไว้มันก็คงไม่เหลือบ่ากว่าแรงของเค้าไปได้หรอก"(เค้าพูดแบบนี้จริงๆ นะ)..เค้าทำทุกอย่าง ยอมทุกอย่างเพื่อให้เราพอใจ พอๆ กับที่เราก็เอาแต่ใจทุกอย่าง หงุดหงิดทุกครั้งที่เค้าไม่ได้ดั่งใจ....นี่เราเป็นอะไรไปแล้ว..ทำไม่ผู้หญิงเมื่อมีแฟนแล้ว..เราเชื่อเลยว่า ทุกคนต้องเอาแต่ใจกันทั้งนั้น..แถมยังไม่มีเหตุผลอีกด้วย (หรือว่าเป็นแค่เราก็ไม่รู้).....ทำให้เรานึกถึงบทเพลงๆ หนึ่งขึ้นมา
....."ฉันเพียงต้องการให้เธอ อยู่กับฉันตรงนี้นานๆ ..ฉันเพียงต้องการให้เธออยู่กับฉันตรงนี้เรื่อยไป..ที่ฉันยอมทุกสิ่ง..เรื่องจริงไม่เคยยอมใคร..ก็เพราะรักเธอทั้งหัวใจ..อะไรก็ยอมเธอ"....นิเคยบอกว่าบทเพลงนี้มันช่างเข้ากับชีวิตของเค้าจริงๆ ถึงมันจะเก่าไปแล้วแต่ความหมายดีๆ ก็ยังใช้ได้เสมอ...
.....พี่เคนยังคงโทรมาหาเราอยู่อย่างนี้...จนกระทั่ง....
ขณะที่เรากำลังคุยโทรศัพท์อยู่นั้น นิก็มากระชากมือถือออกไปจากมือเราทันที...พร้อมกับกดวางสาย....
"ไอ้เคนมันเป็นใคร...?..." นิมีสีหน้าบึ้งตึง
.."พี่เคน...เป็นพี่รหัสของเค้าที่เรียนจบไปแล้ว..และตัวเองก็ไม่ต้องไปเรียกพี่เค้าว่าไอ้นะ..หยาบคายที่สุดเลย"...
.."อ๋อ..แตะต้องมันไม่ได้เลยใช่มั๊ย..เค้าจะเรียกอะจะทำไม?..ไอ้เคน ไอ้เคน..ไอ้***เคน"...นิตะโกนเสียงดัง..ตอนนี้ท่าทางเค้าน่ากลัวมากเลย
..."นึกว่าเค้าไม่รู้เหรอว่า..ไอ้เคนน่ะมันชอบตัวเอง..เค้าไปถามพี่ยันมาแล้ว.."..นิหมายถึงเพื่อนรุ่นพี่ที่เคยเรียนห้องเดียวกันกับพี่เคนมาก่อน แต่ว่ากลับมาเรียนต่อ.ป.ตรี พร้อมกับพวกเรา.."มันโทรไปถามพี่ยันว่าเคทมีแฟนหรือยัง..แต่พี่ยันดันบอกไปว่ายังไม่มี..มันคงได้ใจใหญ่ละสิ"...."แต่เค้าไม่ได้คิดอะไรกับพี่เค้านะ" เรารีบตอบ
"แต่มันคิด.."...."แล้วตัวเองจะไปรู้ความคิดพี่เค้าได้ไง..สู่รู้นักนะ" ...
"ตัวเองรักมันใช่มั๊ย..บอกเค้ามาซิ..ที่ตัวเองไม่เคยบอกรักเค้าเลย ก็เพราะว่าตัวเองเอาหัวใจไปให้มันหมดแล้วใช่ไหม?"..."เค้าบอกว่าไม่ได้รัก..ก็ไม่ได้รักสิ เป็นพี่กับน้องเท่านั้น"...เราขึ้นเสียง.."โธ่เว๊ย"..นิกำหมัดไว้แน่นพร้อมกับชกไปที่กำแพง..ใช่แล้วเค้าต้องเจ็บแน่นอน..นิคงโมโหมาก เรากลัวขึ้นมาทันทีนี่ถ้านิคิดจะทำร้ายเราแทนประตูนั่นละก็เราจะทำยังไงนะ แต่มีหรือเราจะยอมอ่อนข้อให้ เรากลับยิ่งพูดให้เค้าเจ็บใจมากขึ้นอีก นี่เราคงบ้าไปแล้วที่เอาน้ำมันไปราดลงบนกองไฟ...
..."พี่เคนเค้าเป็นคนดีจริงๆนะ..เป็นสุภาพบุรุษมาก..ตอนที่เราไปดูหนังด้วยกันที่สมุทรปราการพี่เค้าก็เทคแคร์เค้าาดีจะตายไป"....
"อะไรนะ..นี่ตัวเองไปเที่ยวกันมันมาเหรอ?..บัดซบที่สุด...บอกมันไปเดี๋ยวนี้ว่าตัวเองมีแฟนแล้ว..ห้ามมันมายุ่งอีก"..เราไม่ยอมโทรบอกนิจึงแย่งโทรศัพท์ไป
.."อย่านะตัวเองจะโทรไปต่อว่าพี่เค้าไม่ได้นะ..พี่เค้าไม่ได้ผิดอะไร"...นิโกรธจัดแต่ทว่าเค้าก็ยอมทำตามที่เราพูด..นิไม่โทร แต่เค้าก็ส่งข้อความไปแทนพรอ้มกับลบเบอร์พี่เคนทิ้งไป ทำให้เราโกรธมาก ทั้งๆ ที่เราบริสุทธิ์ใจแต่นิก็ไม่ยอมเชื่ออยู่ดี
....นิคงเสียใจมากที่คิดว่าเรากับพี่เคนรักกัน เราสงสารเค้าเหมือนกัน เราเอื้อมมือไปจับมือเค้าข้างที่ชกประตู..."เจ็บไหม?..ทำไมต้องทำร้ายตัวเองแบบนี้" เราถาม
.."แล้วจะให้เค้าทำยังไงล่ะ..ให้เค้าทำร้ายเคทเหรอเค้าโมโหมากตัวเองรู้ไหม โมโหจนไม่รู้สึกเจ็บเลยด้วยซ้ำ..ทำไมตัวเองต้องทำแบบนี้กับเค้าด้วย..ทำไมต้องไปกับมันทั้งๆ ที่เค้าก็ไปหาตัวเองเกือบทุกอาทิตย์อยู่แล้ว"..."ก็..ก็..อาทิตย์สุดท้ายไงที่ตัวเองไม่ยอมโทรหาเค้าตั้ง 3 วัน เค้าโกรธ ก็เลยไปเที่ยงแก้เซ็งซะเลย"..เราตอบตะกุกตะกัก...
... "เค้าไม่โทร..ตัวเองก็โทรมาหาเค้าสิ ทำไมต้องคอยรับอย่างเดียวละ..เห็นใจกันบ้างสิ..เค้าก็ไม่ไม่ตังค์ ก้าจะให้ไปหาทุกอาทิตย์เค้าก็ไม่รู้จะตอบพี่สาวเค้าว่ายังไง..พี่เค้าก็คอยแต่จะหาว่าเค้าไปหาผู้ชายตลอด"...(พี่สาวนิก็ยังไม่รู้เลยว่าน้องสาวตัวเองเป็นทอมถ้ารู้ขึ้นมาก็คงรับไม่ได้เช่นกัน)...."ไม่รู้ละ.."..เราทำเป็นทองไม่รู้ร้อน..นิเดินไปที่ลิ้นชักและหยิบบางอย่างออกมา แล้วโยนลงมาที่ตักของเรา.."นี่ไง..ดูเอาเองแล้วกัน"..ของสิ่งนั้นก็คือ..บัตรเติมเงินกองเป็นตั้งๆ เลย เค้าคงหมดตังค์ไปเยอะเหมือนกันนะนี่ เราปั้นหน้าสำนึกผิด..."เค้าขอโทษละกันนะ..ที่ทำแบบนั้นลงไปเค้าผิดเองแหละ..ตัวเองเจ็บมากไหม?..เค้าทายาให้นะ".....เราหยิบยาหม่องมาทาที่มือของเค้าที่ตอนนี้มันเริ่มห้อเลื่อด..."โอ๊ย..เบาๆ หน่อยมือหนักจริงๆ เลย"..."ก็สมควรแล้วนี่อยากไปชกประตูทำไมเล่า มันก็อยู่เฉยๆ ของมันอะ"..."ก็มันโมโหนี่โว๊ย".."อย่าพูดโว๊ยสิวะ"..."อย่าพูดวะสิโว๊ย"..เราสองคนหันมามองหน้ากันแล้วก็หัวเราะออกมา นิโอบเราไว้พร้อมๆ กับที่เราก็ซุกหน้าอยู่กับอกอุ่นของเค้า...(ที่อึ๋มกว่าเราซะอีก..ฮิๆๆๆ แอบหักหลังเอาเค้ามาเมาท์ซะนี่..แต่ดูเหมือนว่าเค้าจะไม่พอใจ และพยายามที่จะให้มันลดขนาดลงให้ได้..แต่มันรู้สึกว่าจะใหญ่ขึ้น ด้วยสองมือของเรานี่แหละ...แอบทะลึ่งนิดๆ...)

...ใช่แล้ว...นิไม่เคยพูดจาหยาบคายกับเราแม้จะโกรธขนาดไหนแต่เค้าก็ไม่เคยหลุดคำหยาบคายออกมาให้เราเจ็บช้ำน้ำใจเลยสักครัง..ยิ่งเรื่องจะลงไม้ลงมือกับเราละก็ไม่มีซะละ...พึ่งจะมีครั้งนี้แหละที่เค้าคงโกรธจริงๆ แต่ก็ดีอย่างที่เค้าเป็นคนโกรธง่ายหายเร็ว...ตอนนี้เรากับเค้าก็เข้าใจกันแล้วล่ะหลังจากที่ทะเลาะกันมานาน....แต่ความรักมันไม่แฮปปี้เอนดิ้ง เสมอไปหรอกนะ.....เรื่องราวความรักของเราสองคนมันยังมีอุปสรรคอีกเยอะ...แต่ต่อไปจะเป็นยังไงนั้นก็แล้วแต่ว่าเพื่อนๆ จะติดตามต่อไปหรือเปล่า..อันนี้เราก็คงตอบไม่ได้เหมือนกัน....................

อันนี้เราไม่ได้เขียนเองนะ  ก็อปปี้มาละ