คงอำนาจบัลลังก์หงส์ทอง เล่ม 1 (Mpreg)

 ในชีวิตนี้ของจ้าวเกาเจียนั้นไม่ได้ถูกปูทางด้วยกลีบกุหลาบแต่อย่างใด ชายหนุ่มนามเกาเจีย แซ่จ้าว เกิดมาในครอบครัวที่ร้าวฉาน พ่อหนีไปแต่งงานใหม่ แม่ก็อาลัยอาวรณ์ในรักจนไม่เป็นอันทำการทำงาน จ้าวเกาเจียต้องหาทางตั้งหลักในชีวิตด้วยลำแข้งของตัวเอง เลี้ยงน้องสาวจอมเอาแต่ใจกับแม่ที่ไม่ยอมทำงาน เขาศึกษาใช้ทุกกลยุทธ์จนประสบความสำเร็จกลายเป็นนักธุรกิจหนุ่มไฟแรง

"คุณจ้าวเกาเจียครับ คุณเป็นมะเร็งสมองระยะที่ 4 แล้ว เอ่อ..ผมเกรงว่าคงผ่าตัดไม่ได้ส่วนใช้เคมีบำบัดคงไม่ได้ผลเหมือนกันครับ" 

สวรรค์ช่างเล่นตลกกับชีวิตของหนุ่มนักธุรกิจไฟแรงคนนี้เสียจริง เขาเหลือเวลาอยู่อีกแค่หกเดือน จ้าวเกาเจียตัดสินใจทำอย่างใจฝันอยากทำตอนเป็นเด็ก ท่องเที่ยวไปทั่วโลก เก็บภาพความทรงจำให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ หมอบอกว่าเขาเหลือเวลาหกเดือน แต่แท้จริงเวลาชีวิตกลับสั้นกว่านั้น จ้าวเกาเว่ยตายลงหลังจากรู้อาการป่วยสองเดือน ทิ้งมรดกมหาศาลให้น้องสาวไม่เอาไหนกับมารดาไว้ใช้นับร้อยล้านหยวน

ชะตาชีวิตเล่นตลกอีกครั้งเมื่อตาเฒ่าหนวดยาวลากดินยื่นข้อเสนอให้กับเขา 

"ข้ามีร่างให้เจ้าไปสิงสู่และใช้เวลาที่เหลือของร่างนั้นจนกว่าจะสิ้นอายุขัย" 

อดีตนักธุรกิจหนุ่มยังไม่ทันได้คิดตรึกตรอง ยังไม่ทันได้ต่อรองสัญญากับตาเฒ่าหนวดขาวยาวเฟื้อยก็ถูกไม้เท้าฟาดให้วิญญาณสิงสถิตย์ยังร่างใหม่ เขาตื่นมาพบว่าตนเองอยู่ในร่างบอบบาง ดวงหน้าหวานล้ำงามหยด ไม่เท่านั้นเขากลับมารู้อีกว่าร่างนี้เป็นร่างของเกาฮองเฮา 

ฮองเฮาไร้อำนาจในวังหลัง ไม่มีผู้เคารพนับถือ วัน ๆ เอาแต่วิ่งไล่ตามหลังตาฮ่องเต้หน้าขรึมนั้น นี่เท่ากับว่าจ้าวเกาเจียต้องปีนป่าย ต้องขนขวายเรียกอำนาจหงส์เคียงบัลลังก์มังกรกลับคืนมา และมีชีวิตเพื่อรบราฆ่าฟันกับพวกนางสนมของฮ่องเต้อีก 

'ลองดูก็ไม่เสียหาย สักตั้งจะเป็นไรไป' หัวสมองของจ้าวเกาเจียคิดอ่านพร้อมมุมปากที่ยกขึ้น

---

กฏกติกา

• ผู้เขียนให้เกียรตินักอ่านที่น่ารักเสมอ เช่นนั้นหากไม่ถูกจริตแนะนำกดออกไม่ทิ้งคอมเม้นต์สร้างรอยแผลให้ผู้ประพันธ์
• ด่า เหน็บแนม ประชดประชัด ไรท์สวนกลับนะครับบอกก่อนเลยแล้วอย่าแคบเจอร์กล่าวหาว่าไร้มารยาทนะครับ เพราะผู้เขียนมีสิทธิ์ปกป้องตัวเอง นักอ่านอินกับตัวละครเต็มที่แต่ขออย่าพาดพิงผู้เขียน
• ท้ายนี้ขอให้นักอ่านเพลิดเพลินสนุกสนานกับนิยายของไรท์ครับ

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน สถานที่และตัวละครเป็นเพียงเรื่องสมมุติขึ้นมา ผู้เขียนไม่ได้มีเจตนาให้ผู้ใดเกิดความเสื่อมเสีย อีกทั้งตัวผู้เขียนเองไม่ได้สนับสนุนพฤติกรรมรุนแรงเหมาะสำหรับผู้อ่านที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป

สุดท้ายนี้ผู้เขียนหวังว่านิยายเรื่องนี้จะสร้างความบันเทิงให้ผู้อ่านทุกคนได้สนุกสนาน

ด้วยจิตคารวะ

หลวงคำ