บทบาทของฉัน คือ..นางร้ายงั้นสินะ

ไม่เข้าใจ....นั้นคือคำถามที่ฉันมักถามตัวเองบ่อยที่สุด....ฉันเป็นมนุษย์ที่คนอื่นๆกล่าวว่าประหลาด อาจเป็นเพราะความคิดของฉันก็ได้มั่งนะ....

บางครั้งฉันมุ่งมั่นที่จะทำอะไรบางอย่าง ..บางครั้งฉันไม่รู้ว่าควรทำอะไร ...โลกนี้เกิดมาเพื่ออะไร ใครสร้าง...พระเจ้า ตำนานต่างๆที่เล่าขานมีจริงหรือ...

สิ่งมีชิวิตตัวเเรกของโลกคืออะไร วิวัฒนาการมาเป็นมนุษย์ได้อย่างไรกัน...ฉันเชื่อในหลักเหตุเเละผลเเต่กับสิ่งมีชีวิตฉันกลับไม่เข้าใจ....โดยเฉพาะกับ"คน"นั้นเเหละ จิตใจ ความนึกคิด ความรู้สึก พระเจ้าคือผู้ก่อกำเนิดหรือ...เเต่มันจะย้อนกลับไปคำถามที่ว่าพระเจ้าเกิดมาจากอะไร...วนเวียนไปไม่จบไม่สิ้นยิ่งกว่าการดำเดินเรื่องราวของชีวิตที่ท้ายสุดต้องดับลงเพราะความ"ตาย" 

...ไม่ใช่เเค่ทุกคนที่คิดว่าฉันเเปลก...เเม้ตัวฉันเองยังไม่เข้าใจตัวเองเลย  ...

เหตุผลที่เป็นจุดยืนของฉันคือ "หลายบุคลิก" บางครั้งฉันฉลาดเจ้าเล่ห์ บางครั้งฉันอ่อนแอน่าสงสาร บ้างครั้งเเข็งเเกร่ง บ้างอ่อนไหว บางครั้งมีความสุข ร่าเริง สดใส บางครั้ง เย็นชา มืดมน นิยามที่คงทีไม่มีให้เเก่ฉัน หากเปรียบเทียบกับสีสันฉันคงเป็น ไม่มีสี ความว่างเปล่าที่เเปรเปลี่ยนได้ทุกยามเมื่ออารมณ์เเละจิตใจอันยากจะเจ้าถึงสั่นไหวต่อสิ่งรอบข้าง... ฉันเหนื่อยกับตัวเอง...จนไม่อยากจะทำอะไร เเค่คิดว่าใช้ชีวิตอย่างไร้ค่ารอวันตายจะดีกว่าไหมนะ?.....

...โลกต่างๆ ไม่ว่าโลกไหนๆต่างมีความลับซ้อนอยู่โดยที่เราไม่รู้จุดกำเนิดของมันเเต่สิ่งที่ยังมั่นคงไม่เคยเปลี่ยนคือความจริงของมนุษย์ สัตว์ที่น่ารังเกียจ ชั่วร้าย หาเหตุผลมาอธิบายไม่ได้เสียที คนสีดำเเละสีขาวห้อมล้อมเต็มไปหมดก่อเกิดเป็นเรื่องราวของกันเเละกันเพื่อสร้างสสรค์สิ่งที่เรียกว่า 'ความทรงจำ'

ถ้าโลกของเธอเป็นเเค่ ความมืดมิดที่ฉาบหน้าด้วยความสวยงาม วิญญานอันยากจะเจ้าถึงของเธอที่เเม้เเต่พระเจ้ายังไม่หยั่งรู้ เรื่องราวของเธอที่เธอสร้างมันขึ้นมาจะเป็นอย่างไรกัน "ริวโนสึเกะ  ริสา"  ไม่สิ...."หญิงสาวใบไม้ร่วง"

ฝากติดตามด้วยน้าเจ้าค่ะ