รามิตา ดวงแก้วที่หายไป

ครั้งหนึ่ง ใต้ชายคาร้านกาแฟ ชายวัยหกสิบปลาย ๆได้เตือนสติ รามิตา ให้ฉุกคิดว่ามันถึงเวลาแล้วหรือ

รามิตา หญิงสาววัยยี่สิบหก ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะมีปัญญาไปชี้ทางสว่างแก่ใครได้ เพราะแม้แต่ตัวเอง ยังมีความเขลาเบาปัญญาอยู่มากนัก

“คนฉลาดมีบทเรียนแบบคนฉลาด คนโง่ก็มีบทเรียนแบบคนโง่ ฉันเคยดูถูกพระสงฆ์ ฤาษีมาก่อน ชาตินี้ ฉันเลยต้องมาสร้างเจดีย์ มาทำกับพระกับเจ้าแบบนี้ ... ฟังนะ รามิตา คนเรามีชีวิตที่ไม่เหมือนกัน เธอไม่จำเป็นต้องเป็นเหมือนฉัน แต่เชื่อฉันเถอะ เธอมีความสามารถ อย่าดูถูกตัวเองเลย”

.

.

เรื่องราวของรามิตา ไม่ว่าเธอจะเลือกหรือไม่ วันนี้เธอได้ก้าวเข้ามาสู่กองทัพของเทวดาพร้อมกับนาฬิกาทรายที่เริ่มเดินถอยหลัง