วิกฤตการสงครามเอเลี่ยนแปลงกาย1941:สงครามโลกครั้งที่สอง (ส่วนที่หนึ่ง)

สวัสดีครับนี่เป็นงานเขียนครั้งแรกของผม ช่วยคอมเม้นท์งานด้วยนะครับ
บทนำ
   นิยายเล่มนี้เกิดจากจินตนาการและเรื่องจริงบางส่วนผสมเข้าด้วยกันจนเกิดเป็นนวนิยายSci-fiเรื่องนี้
เป็นกำลังใจให้ด้วยนะครับ^^
วันที่ 1 กันยายน ค.ศ.1939 วันแรกของการบันทึกประจำวัน
   สวัสดีครับผมชื่อวิคเตอร์ วิลเลียมส์ ผมเป็นเกษตรกรปลูกข้าวสาลีในรัฐเทกซัส สหรัฐอเมริกา ผมได้สมุดเล่มนี้จากภรรยาของผม
เขาสวยมากชื่อว่า แอนนา บิคคิสต์ ผทสัญญาว่าจะเก็บไดอารี่เล่มนี้ไว้อย่างดีสาบานได้ อ้อ!!!ผมได้มาจากวันเกิดของผมเมื่อวาน
ขอเล่าอะไรหน่อยนะครับ ผมแต่งงานกับแอนนาได้หนึ่งปีเต็มแล้วละวันนี้ง่วงแล้วลาก่อนพรุ่งนี้เจอกัน บาย!!!
วันที่ 2 กันยายน ค.ศ.1939 21.02 pm.
   วันนี้มีหมูย่างสุดอร่อยเป็นอาหารเย็นด้วยละ อิ่มสุดๆไปเลยแอนนาเป็นคนทำรู้มั้ย วันนี้มีเรื่องกลุ้มใจเหมือนกันแหละ วันนี้ข้าวสาลีที่เก็บได้
มันโดนแมลงกัดกินเป็นส่วนใหญ่ แอปเปิ้ลก็ทีแต่หนอนบางลูกก็เล็กบางลูกก็ไม่สุก เฮ้อ..... แต่วันนี้ก็มีเรื่องที่พอจะทำให้ลืมความกลุ้มใจไปได้
เหมือนกันเพราะพระอาทิตย์ตกดินวันนี้งดงามมากแสงจากดวงอาทิตย์เกลี่ยผสมกันไปทั่วท้องฟ้าและมันยังทำให้รวงข้าวมีสีส้มขึ้นอย่างถนัดตา
ลมพัดเย็นๆรวงข้าวปลิวโบกสะพริ้วตามลม โอยวันนี้อิ่มจนหนังตาจะปิดอยู่แล้ว สัญญาว่าพรุ่งนี้จะเขียนเรื่องยาวๆนะ ลางมันบอกอย่างนั้น
วันที่ 3 กันยายน ค.ศ.1939 16.33 pm.
   มีคนมาบ้านครับพวกเขาเรียกตัวเองว่า RADOSW มันยังเขียนติดที่รถโฟล์คสีดำของพวกเขาด้วย ถ้าผมจำไม่ผิดนะชื่อเต็มของพวกเขาคือ
Research for Attack and Defence Other Species in Warfare เห็นมีชายสองคนเขามาบอกผมว่าองค์กรนี้เป็นองค์กรลับที่เพิ่งจัดตั้งขึ้นเพราะพวกเขาไปสืบมาว่าที่นาซีก่อตั้งได้เพราะมีฮิตเล่อร์ แต่ผลตรวจสุขภาพของฮิตเล่อร์เนี่ยบ่งบอกว่าเขามีลูกอัณฑะข้างเดียวและอัณฑะของเจาใหญ่กว่าลูกมะนาวอีกนะซึ่งคนทั่วไปไม่มีขนาดใหญ่ขนาดนั้นได้และวัตถุประสงค์ขององค์กรนี้ชายทั้งสองบอกว่าพวกเขาจะต้องทำลายและขับไล่พวกมนุษย์ต่างดาวที่มันปลอมตัวเป็นมนุษย์เพื่อล้างเผ่าพันธุ์ของชาวโลก นั่นยิ่งทำให้ผมงงใหญ่เลยและไม่รู้ว่าพวกเขามาหาทำไมผมเลยถามเขาไป พวกเขาให้คำตอบว่ามียาตัวใหม่ที่ผลิตขึ้นมาซึ่งมีคุณสมบัติต้านทานได้ทุกสิ่ง แต่เขาบอกอีกว่า"ยาตัวนี้ยังไม่มีใครรับประกันได้ว่าจะใช้ได้จริง เราเลยมาหานาย"ความคิดของผมตอบสนองได้เร็วมากทุกอย่างคิดเร็วไปหมดผมคิดว่าเขาจะพาผมไปเป็นหนูทดลองแน่ ผมโกรธมาก ผมอยากอยู่กับแอนนา ภรรยาที่ผมรัก ผมด่าพวกเขากลับไปว่า"ทำไมต้องเป็นผม!!!  ผมก็เป็นคนนะ!!!! ผมมีหัวจิตหัวใจ!!! ผมอยากอยู่กับคนที่ผมรัก เพราะอะไร!!" และพวกเขาก็ตอบผมกลับมาว่า"เพราะนายพร้อม เพราะนายถูกเลือกให้เป็นฮีโร่ของโลก ลองคิดดูนะถ้านายไม่ไปใครจะปกป้องโลกทั้งแฟนนาย คนบนโลกนี้ก็ต้องตายหมด นายอยากให้ไอ่ต่างดาวฮิตเลอร์ได้ทรัพยากรบนโลกกับชีวิตคนเราไปทั้งหมดหรอ!!"ผมยอมรับว่ามันตัดสินใจยากมากผมตอบเขาว่าขอคิดดูก่อนแล้วเขาก็พูดแทรกระหว่างที่ผมคิดอยู่ว่าพวกเขาจะดูแลแอนนาเป็นอย่างดีถ้าผมเป็นอะไรไป ผมเลยบอกพวกเขาว่าผมขอไปบอกแอนนาก่อน ก่อนที่ผมจะไปกับพวกเขา ผมเดินเข้าไปเก็บเสื้อผ้าแล้วบอกแอนนาว่าไม่นานผมจะกลับไปหาเธอพวกองค์กรจะดูแลเธอเป็นอย่างดี แล้วผมก็ออกไปทำหน้าที่สำคัญต่อชาวโลก หน้าที่ที่ทำให้ทุกคนบนโลกมีความสุขและอยู่พร้อมหน้ากัน ผมถือว่าโชคดีมากที่ภรรยาของผมเข้าใจว่าผมกำลังจะทำอะไรทำเพื่อใครและตอนนี้ผมเขียนไดอารี่และเข้าพักที่องค์กรRADOSWเรียบร้อยแล้วที่นี่มีเครื่องมือแปลกๆมากมายซึ่งผมใช้ไม่เป็นเลย องค์กรนี้อยู่ใต้ดินผมต้องปรับตัวอีกมากเพราะสิ่งของที่นี่ไม่ได้อยู่ในชีวิตประจำวันอย่างเราๆที่ธรรมดาเลย มีแต่หน้าจออะไรไม่รู้จิ้มได้ด้วย จิ้มแล้วมันก็ทำงานเองทุกอย่างเลย เอาละถือว่ายาวมากแล้วขอไปทานอาหารเย็นก่อนแล้วกัน เหตุการณ์วันนี้ผมจะจำไว้ไม่ลืมเลย