ช่วยด้วย! ข้ากลายเป็นแมวไปซะแล้ว (The end)

อาคาเชีย อาณาจักรที่ขึ้นชื่อว่าเป็นดินแดนแห่งเวทย์มนตร์ เหล่าผู้ที่เดินทางมายังดินแดนแห่งนี้ต่างเฝ้าฝันถึงการเป็นนักเวทย์ ทุกปีหอคอยเวทย์มนตร์จะเปิดทดสอบเพื่อทดสอบพลังเวทย์ในตัวของเหล่าเด็กที่มีอายุครบห้าปี แน่นอนว่าต้องมีคนผิดหวังกันไปบ้างเพราะผู้ใช้เวทย์นั้นหายากขึ้นทุกที...แต่นั่นก็เป็นเรื่องของคนอื่น 

สำหรับ 'เซริเซีย ไอริส อาลิสเซ่' สิ่งที่เรียกว่าเวทย์มนตร์สำหรับเธอช่างง่ายดายราวกับหายใจ เธอคืออัจฉริยะ!

เพราะอย่างนั้นงานของเธอจึงเยอะมาก! ไม่รู้ตาแก่พวกนั้นจะให้งานเธอเยอะไปไหน ทุกวันนี้แทบจะไม่เห็นแสงเดือนแสงตะวันอยู่แล้ว!

ก็เคยสงสัยนะว่าคนอื่นงานเยอะแบบเธอมั้ย เหอะ! รู้มั้ยสิ่งที่ข้าเห็นตอนเดินผ่านห้องของนักเวทย์คนอื่นคืออะไร พวกนั้นกำลังจิบชาสบายใจเฉิบ! ต่างกับข้าที่แทบจะนอนค้างที่ห้องทดลองอยู่แล้ว 

'ฮึ้ย! ข้า-ขอ-ประ-ท้วง! ข้าง่วง! ข้าอยากนอน! เห็นขอบตาดำๆนี่มั้ย มันคือผลตอบแทนจากการอดหลับอดนอนเจ็ดวัน! เจ็ดวันเลยนะพอยื่นใบลาก็เอางานมาสุมให้อีก มันจะมากเกินไปแล้วนะ! ข้าอยากพักโว้ย!!'

คิดไปก็โยนสมุนไพรลงหม้อต้มด้วยความเคียดแค้นเจ้าพวกตาแก่ที่โยนงานมาให้ไม่เว้นวัน คอยดูนะข้าจะแอบวางยาถ่ายแล้วแอบงานด่วนทั้งหมดไปกองที่โต๊ะพวกนั้นให้ลาไม่ได้บ้าง!

ปุดๆๆ 

"เอ๊ะ ทำไมมันเป็นสีนี้ล่ะ มันต้องเป็นสีใสนี่นา" 

ข้ามองสีของยาทดลองที่เปลี่ยนไปด้วยความสงสัยก่อนจะเบิกตากว้างหลบแรงระเบิดของหม้อยา

ตู้ม!!!

ตึงๆๆๆปัง!

"เซรี่เกิดอะไรขึ้น ข้าได้ยินเสียงดังจากห้องเจ้า" 

"แค่กๆๆ ข้าไม่เป็นอะไร แค่โดนน้ำยากระเด็นมาโดนนิดหน่อย" ข้าตอบกลับเพื่อนร่วมงานที่พังประตูเข้ามา โถ่ น้องประตูที่น่าสงสารของข้า

'เอ๊ะ ทำไมนางถึงดูสูงจัง นี่คิดค้นยาเพิ่มความสูงอยู่รึไง ถือว่าประสบความสำเร็จมากแต่ข้าปวดคอที่ต้องเงยหน้าคุยกับเจ้านะ'

"ซะ เซรี่นั่นเจ้าหรือ?"

"อะไร แล้วจะหน้าซีดทำไม ห้องก็ไม่ได้เสียหายอะไร เจ้ารีบกลับไปห้องเจ้าเถอะ" ข้าค่อยๆยันตัวขึ้นมาก่อนจะมองมือตัวเองที่เต็มไปด้วยขนสีขาวปกคลุม

"เอ๊ะ" ชักสังหรณ์ใจไม่ดี

ข้ารีบวิ่งไปส่องตัวเองกับเงาของขวดแก้วที่ตกอยู่บนพื้นก่อนจะพบว่าตัวเองกลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่ปกคลุมด้วยขนสีขาวปุกปุยหรือที่พวกเจ้าเรียกกันว่า 'แมว!'

"กะ กรี๊ด!"

ใครก็ได้ช่วยด้วย ข้ากลายเป็นแมวไปซะแล้ว!!!

แนะนำตัวละคร

<ร่างคน>

<ร่างแมว>

เซริเซีย ไอริส อาลิสเซ่ (17 ปี)

นักเวทย์สาวอัจฉริยะ/สตรีผู้ได้รับนามแห่งดอกไม้

ลักษณะเด่น : ดวงตาสองสีฟ้า/ทองและเส้นผมสีเงินประกาย

นิสัย : ความจริงเป็นคนที่ร่าเริง ใจดี แต่หากอดนอนมากๆนิสัยจะกวน-ติ๊ด- ทันที ชอบอยู่ในที่เงียบสงบเป็นที่สุดใครขัดขวางมักจะเจอการแก้แค้นอันน่าจดจำเสมอ

อิลเลริค เร็น อัลฟาเดีย (20 ปี)

ราชาผู้ปกครองอาคาเชีย / ชายผู้ได้รับนามแห่งดอกไม้

ลักษณะเด่น : ดวงตาสีฟ้าเทาและเส้นผมสีบลอนด์อ่อน

นิสัย : เย็นชา เคร่งขรึม ไม่ค่อยแสดงอารมณ์ แต่ทว่าเขากลับชอบ...

คุยกับนักเขียนฮะ :)

อะแฮ่มๆ นิยายเรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่เค้าแต่งเพราะได้แรงบันดาลใจจากมังงะที่อ่านช่วงนี้กับนิสัยแปรปรวนของเค้า(ฮา) ไม่รู้ว่าจะออกมาเป็นยังไง ก็หวังว่ามันจะสนุกอ่านเพลินๆแบบไม่ซีเรียสเนอะ 

เรื่องนี้คาดว่าจะทำเป็นเรื่องสั้นๆ ไม่กี่ตอน อัพตามแต่เค้าจะสะดวกเหมือนเดิม เพราะช่วงนี้งานเค้าเยอะมากกกก(ลากเสียงยาว) 

ขอให้สนุกน้า