คนที่เรารัก กับคนที่รักเรา

เนื้อเรื่อง

ความรักมักทำให้เราต้องตาบอด  แต่เราก็ยินดีรับมัน...
ถึงแม้ต้องเจ็บช้ำสักเท่าไหร่ ขนาดไหน  เราก็พร้อมที่จะทนกับมัน...

    ...การที่เรารักใครสักคน และปรารถนาที่จะใช้ชีวิตอยู่กับเขาตลอดไป คงเป็นความฝันของผู้หญิงหลายๆคน ซึ่งหนึ่งในนั้นก็มี...ฉัน รวมอยู่ด้วย  ฉันรัก ห่วงใย และหวงแหนคนที่ฉันเรียกว่า...แฟน
    ...แต่ในความสวยงามก็มีความทุกข์ระทมแสนสาหัสซ่อนอยู่ซึ่งฉัน ไม่เคยคิดว่า...มันจะเกิดขึ้นกับ...เรา
ฉันเสียใจ...เสียใจ...และผิดหวังเหลือเกิน  กับการที่เขาทอดทิ้งฉันให้จมอยู่กับคราบน้ำตาตลอดทั้งคืน
    เขาจากฉันไป...ทั้งๆที่ฉันอยากอยู่กับเขา  ฉันควรทำไงดี...
    ...วันที่เขาเข้ามา เหมือนกับว่าฉันได้พบกับ  เจ้าชาย  ที่คอยปกป้องฉันจากอันตรายต่างๆ เขาจะคอยดูแล ห่วงใยและรักฉันเหมือนกับที่ฉันรู้สึกกับเขา  แต่...วันที่เขาจากไป ชีวิตของผู้หญิงที่ครั้งหนึ่ง    ไม่เคยหวาดกลัวสิ่งใด เพราะมีเขาอยู่เคียงกาย  กลับต้องอยู่อย่างหวาดระแวง เศร้าเสียใจ และต้องทนทรมานกับความทรงจำที่แสนปวดร้าว...

    แม้เขาจะไม่แยแสฉันเลย...แต่ฉันก็ยังคงรักเขา  ถึงแม้ว่าจะต้องเจ็บปวดเพียงใดก็ตาม...


ความรักมักทำให้เราลืมที่จะมอง...บางสิ่งบางอย่างไป
และความรักก็ชอบที่จะทำให้...สิ่งเหล่านั้นดูไร้ค่า ยามที่เราได้พบ...เมื่อสายเกินไป...

    ...รู้ไหมว่า...นายมาช้าเกินไป...
    ...นายบอกกับฉันช้าเกินไป  เพราะฉันได้มอบคำตอบ ให้กับเขาคนนั้นไปแล้ว...ฉันรักเขา

    เพื่อนที่ฉันคิดว่าดีมากคนหนึ่ง เขาทำให้ฉันเสียใจ  เมื่อวันที่เขาคิดที่จะแทนที่คนๆนั้น ทั้งๆที่ฉันไว้ใจเขา แต่เขากลับทำร้ายความรู้สึกที่ฉันมีต่อเขา...  ไม่สิ ! ความจริง เขาคงอยากปลอบใจฉันมากกว่า...?
    ...ฉันก็เพิ่งได้รู้ว่า...เขารักฉันมากขนาดไหน นานเพียงใด  ก็ตอนที่ฉันไม่มี...เจ้าชาย...องค์นั้นอีกต่อไป แต่ฉันคงต้องใช้เวลาที่เหลืออยู่เพื่อลืม...ว่าฉันเคยรักใคร  และค่อยๆ ให้เวลาแก่หัวใจ ให้ได้หยุดพักเสียที
    ...ฉันทำร้ายเขารึเปล่า...ที่ไม่ยอมให้เขารอ...ถึงเขาจะขอรอ...นานเท่าไหร่ก็ยอมที่จะรอ...  แต่ฉันคิดว่า เขาควรได้พบผู้หญิงที่ดีกว่าฉัน คนที่มีความรักให้เขาหมดใจ...
    ...มิใช่ความห่วงใยของคำว่าเพื่อน...ที่ฉันมีให้แก่เขาเรื่อยมา
    ...ขอบคุณที่ช่วยให้ฉันรู้ว่า  ความรักเป็นยังไง  แต่ฉันเสียใจที่ต้องบอกกับนาย ว่า...เรา...แค่เพื่อนกัน

    ...ขอโทษนะ...เพราะฉันยังลืมเขาคนนั้นไม่ได้สักที