ชีวิตดีดี๊

     "มิกกี้ ไม่น่าเชื่อเลยนะ"เค้กอดขำไม่ได้ที่แมวตาบอดอย่างมันคาบเหยื่อตัวหนึ่งมาที่เท้าของเค้กทั้งๆที่มันไม่สบาย "ซ่านักนะเรา ป่วยอยู่แท้ๆ"เค้กหัวเราะออกมาเสียงดังหลังจากมิกกี้เอาปลาหลังบ่อคอนโดมาให้ ปลานั้นหนักมาก "กินสิ อร่อยนะ"มันทำท่าเหมือนอยากให้เค้กกิน "มิกกี้...เอาให้ฉันเหรอ? ขอบใจนะ"เค้กกอดมิกกี้อย่างซาบซึ้งจากนั้นเธอก็นอนเสียตรงนั้น นอนกับมิกกี้ "มิกกี้ เธอเป็นเพื่อนที่ดีจริงๆ"เค้กพูด จากนั้นโทรศัพท์เครื่องมือสองของเค้กก็ดังขึ้นเสียงดัง "อ้าว แพน มีอะไรรึเปล่า"เค้กคุยอย่างแรกหลังที่แพนไม่ได้ติดต่อมานานถึงเดือนนึง "เพื่อนของแพนใช่ไหมครับ จะบอกว่าเเพนเสียชีวิตแล้วครับ"เจ้าหน้าที่บอกเสียงเข้ม "ท...ทำไมล่ะคะ?"เค้กตกใจมากถามตะกุกตะกัก เธออยากร้องไห้ใช่!เธออยากร้องไห้

     "แพนถูกไฟคลอกครับหลังจากมีผู้ร้ายก่อไฟ แพนหนีออกมาไม่ทันอยู่คนเดียว เธอโดนล็อกประตูห้องครับ"ประโยคนั้นทำให้เค้กปล่อยโฮออกมาทันที เธอเสียใจมาก ถ้าไม่มีเพื่อนแล้วเธอจะอยู่กินอย่างไร "แพน"เพื่อนที่ดีที่สุดของเธอจากไป เธอร้องไห้จนไม่รู้อะไรผิดอะไรถุก เธอไปงานศพของเพื่อน ไม่นานนักจึงกลับมา มิกกี้เข้ามาออดอ้อน ใช้่แล้ว!เธอลืมให้ข้าวมิกกี้ หลังจากนั้น....