สดับรัก

แม้สวรรค์จะประทานพรให้หลี่ม่านที่เพิ่งข้ามผ่านประตูผีได้มีชีวิตใหม่ แต่ชีวิตที่ได้ชื่อว่าเป็น “นางร้าย” ในนิยายรักจะมีอะไรดี นอกจากจะต้องร้ายกาจและโง่งมเพื่อส่งเสริมความดีงามโดดเด่นให้กับ “ป๋ายกุ้ยเหลียน” แม่นางเอกดอกบัวขาวผู้เกิดมาพร้อมกับดวงชะตาดอกท้อที่จะทำให้เหล่าบุรุษหลงใหลชื่นชม

ทว่าชะตาดอกท้อนั้นเป็นดั่งหายนะของสตรีที่หมายตาบุรุษเหล่านั้น หากว่าป๋ายกุ้ยเหลียนงดงามนักพวกนางก็จะทำให้แปดเปื้อน หรือหากว่าป๋ายกุ้ยเหลียนโดดเด่นพวกนางก็จะเหยียบย่ำให้จมดิน แต่ไม่ว่าจะเป็นการกลั่นแกล้งรังแกเล็กๆ น้อยๆ ตลอดจนเรื่องเลวทรามต่ำช้าใดก็ตามที่ “หลี่ลี่ซู” กับสหายนางร้ายร่วมกันก่อ มิเพียงผลลัพธ์จะไม่เป็นดั่งใจปรารถนาแล้วยังทำให้พวกนางเจ็บแค้นจนแทบกระอักเลือด

ลูกไม้ชั้นต่ำอย่างการวางยาปลุกกำหนัดทำให้ป๋ายกุ้ยเหลียนได้นั่งเกี้ยวแปดคนหามเข้าจวนฉู่ชินหวางแทนที่หรู่เหลียนฮวา ส่วนหลี่ลี่ซูนอกจากจะไม่ได้แต่งให้กับบุรุษที่นางคอยวิ่งไล่ตามเขาอย่างโง่งมแล้ว ทั้งที่...คนน่าชังผู้นั้นกำลังตกอยู่ในห้วงราคะก็ยังนึกรังเกียจที่จะมีค่ำคืนวสันต์กับนาง สุดท้ายหลี่ลี่ซูจึงถูกเขาผลักไสด้วยหนึ่งฝ่ามือ แต่หนึ่งฝ่ามือนั้นเองที่ทำให้ร่างของนางกระเด็นออกมานอกเรือน!

ความรู้สึกทั้งเจ็บทั้งอายนี้หลี่ลี่ซูไม่เพียงจะต้องแบกรับเอาไว้ให้ได้ แต่ความผิดร้ายแรงอย่างการล่วงเกินผู้สูงศักดิ์ยังทำให้นางต้องก้มหน้ายอมรับชะตากรรมว่าบัดนี้ได้ถูกสกุลหลี่ทอดทิ้งไว้ในอารามชีมิต่างไปจากขยะชิ้นหนึ่ง แม้ภายหลังจะมีโอกาสได้หวนคืนสู่เมืองหลวงและร่วมก่อเรื่องเลวร้ายกับสหายอีกหน แต่ “นางร้าย” อย่างพวกนางก็เป็นได้แค่หมากที่จะทำให้ความรู้สึกที่มีต่อป๋ายกุ้ยเหลียนของบุรุษเหล่านั้นลึกซึ้งยิ่งขึ้น สุดท้ายแล้วเหล่านางร้ายก็จมลงสู่หายนะตายตกไปพร้อมกัน

อะไรนะ! คนเพิ่งจะตายมาหยกๆ ก็ต้องตายซ้ำอีกแล้วเหรอ!

สดับรัก

by  เหล่าต้า

“เฉียนอัน” คือสถานที่สมมุติอันมีภูมิหลังร่วมสมัยระหว่างยุคราชวงศ์ถังและยุคราชวงศ์ชิง ภายในนิยายเรื่องนี้มีการกล่าวถึงกำลังภายในพลังวิเศษ การใช้ความรุนแรงภายในครอบครัว การดำเนินเรื่องภายใต้สังคมชายเป็นใหญ่ และการด้อยคุณค่าความเป็นมนุษย์ (เนื่องจากตัวละครเอกมีสถานะไม่ต่ำแต่ก็ไม่สูงเมื่อเทียบกับตัวละครอื่นในเรื่อง) ขอย้ำว่าเป็นเพียงเรื่องสมมุติ ไม่ควรอ่านเพื่อสาระทางประวัติศาสตร์แต่อย่างใด โปรดอ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น