คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : โรคกลัวฝน 3
โรคกลัวฝน 3
Chanyeol’s Part
ไอ้ผู้ชายสูงเป็นเสาไฟฟ้าที่ชื่อคริสหรืออู๋ฟ่านอะไรนั่นมันใครกัน! แม่ช่วยบอกหนูที
ฮืออออออออ เอ๊ะ รู้สึกหน้าเราร้อนขึ้นมาแปลกๆ ก็แหงล่ะจะว่าหมอนั่นหล่อก็หล่ออยู่หรอก แต่ไม่ได้ครึ่งของชานยอลผู้นี่หรอก!! (น้องยอลคะ หล่อกับน่ารักมันไม่เหมือนกันนะลูก-0-)
หลังจากที่ยืนสงบสติอยู่นานสองนาน ท้องเจ้ากรรมของผมมันก็เริ่มร้องแล้วล่ะ ฝนก็ตกจะไปหาข้าวกินยังไงดีล่ะเนี่ย สั่งพิซซ่าดีกว่าไหนๆพรุ่งนี้ก็หยุดแล้ว ผมเลยไปกดโทรศัพท์เตรียมจะสั่งพิซซ่าแล้วล่ะ แต่.....
“ขอโทษค่ะ ตอนนี้ทางร้านรับบริการลูกค้าท่านอื่นอยู่ กรุณารอสักครู่ค่ะ”
โอ้ยยยยย ! ผมรอก็ได้ ฮือออออ ชานยอลเอ๋ยยยย วันนี้น่าจะซื้อรามยอนเข้ามาด้วยT^T
ผ่านไป 10 นาที
ผมโทรไปเตรียมจะสั่งพิซซ่าตามเดิมแต่ก็นะ ผลลัพธ์ก็ตามเดิมเหมือนกัน!!!!
“ขอโทษค่ะ ตอนนี้ทางร้านรับบริการลูกค้าท่านอื่นอยู่ กรุณารอสักครู่ค่ะ”
ทำไงดีชานยอลลล....
.......กลิ่นอะไรหอมจัง...... มาจากบ้านข้างๆเรานี่!! นี่ไอ้หน้าหล่อ(เผลอชมเขาไปแล้ว) มันทำอาหารเป็นด้วยหรอเนี่ยย เอาวะชานยอล ยอมแบกหน้าไปขอกินข้าวเย็นหน่อย T^T
Kris’s part
ผมกลับเข้ามาในบ้านก็เจอกับไอ้หมีแพนด้ายืนถือตะหลิวรออยู่แล้ว =[]= นี่คนหล่อทำอะไรผิดหรอครับ ก็แค่เจอคนที่หมายปองเอาไว้ตั้งแต่เขายังไม่ย้ายมาอยู่บ้านข้างๆ-0-
“มึงไปไหนมาวะ ไม่มีบอกกูเลย ปล่อยกูพูดคนเดียวอยู่ตั้งนาน มากินสตูสูตรกูได้แล้วโว้ยย!”
“เออ กูไปทักทายเพื่อนบ้านมาเว่ยย”
“นี่กูหูฝาดไปปะว่ะ ร้อยวันพันปีมึงไม่เคยจะไปทักใคร”
“กูก็ยังงงตัวเองอยู่เหมือนกัน แต่คนนี้ใช้ได้นะเว่ย ชื่อชานยอล น่ารักดีว่ะ กูจองนะเว่ยคนนี้อ่ะ”
“เออๆมึงจะจองใครก็จองไปเห๊อะ จะพูดอีกนานมั้ย มากินสตูของกูได้แล้ว”
ยังไม่ทันที่ไอ้หมีแพนด้าจะลากผมเข้าไปในห้องกินข้าวเสียงกริ่งก็ดังขึ้นมาเสียก่อน
ติ๊งหน่อง~
“มึงไปเปิดดิ๊ กูจะเข้าไปตักสตู” ไอ้จือเถามันกลับเข้าไปในห้องครัวอีกแล้ว ทั้งเย็นแล้วนะเพื่อนคนนี้ - - มันคงจะเห่อกับสตูของมันมากสินะ
ผมก็เดินไปเปิดอย่างว่าง่ายครับ ก็ถ้าผมไม่เปิดใครจะเปิดล่ะ - -
ผมเปิดประตูไปเท่านั้นล่ะครับบบ คุณพระ! นี่ฟ้าประธานน้องยอลให้ผมใช่มั้ย ถึงได้ดวงสมพงษ์กันขนาดนี้(?) แต่หน้าหมอนั่นดูไม่สบอารมณ์เอาซะเลย
“ขอกินข้าวด้วยหน่อย” พูดแล้วก็ยู่ปาก โอ้ยย น่ารักเกินจะต้านทาน ขอพี่จีบเลยแล้วกัน
Chanyeol’s part
“ขอกินข้าวด้วยหน่อย” ไม่คิดว่าผมจะต้องพูดคำนี้ ฮือออออออ แล้วทำไมอยู่ๆหน้าผมมันก็ร้อนขึ้นมาซะงั้น เฮ้ยย หน้าคริสมันเข้ามาใกล้ผมอีกแล้วง่าา
“จะมากินข้าวหรือมาให้ฉันกิน หึ” เสียงกระซิบใกล้หูทำผมแทบจะทรงตัวไม่อยู่ มัน....มัน...มัน.... เซ็กซี่ง่าาา เฮ้ย ยอลลี่แกเป็นอะไรไป -*-
“ไอ้บ้า เอาหน้าออกไปไกลๆเลย ชิ!” อายม้วนแล้วครับ
“เฮ้ย! ไอ้เชี่ยคริส แค่เปิดประตูทำไมมึงเปิดนานจังวะ ..อูยยย” เอ๊ะ นั่นเสียงใครน่ะ รู้สึกจะเป็นเสียงของคนที่อยู่ในบ้านนะ แล้วเค้าเห็นช็อทอะไรรึป่าวถึงร้องออกมายังงั้น-0- แต่จากมุมแล้วเหมือนผมกำลังจูบกับไอ้หน้าหล่อนั่นอยู่เลยอ่ะ ไม่นะ!!!!
“รู้สึกจะเป็นคนที่อยู่บ้านข้างๆว่ะ ยืนบื้ออะไรอยู่ เข้ามาสิครับ” รู้สึกไอ้ประโยคหลังฟังแล้วมันขนลุกยังไงก็ไม่รู้ บรึ๋ยยย
ตอนนี้ผมเข้ามาอยู่ในบ้านของไอ้จอมหื่นเรียบร้อยแล้วครับ ก็สวยดีหรอก แต่อะไรที่มันสะดุดจมูกผมก็ไอ้กลิ่นนั่นแหล่ะ
“นี่จือเถา เพื่อนฉันเอง วันนี้ไอ้หมอนี่มันทำสตูลิ้นวัวสูตรมันให้กิน” ทำไมเพื่อนไอ้หื่นมันหน้าตาเหมือนหมีแพนด้ายังงี้อ่ะ -0- (ไอ้ยอลแกเพิ่งจะเข้ามาในบ้านเขานะ) เอ๊ะ......!!! นายหน้าหมีแพนด้านี่มันแฟนเพื่อนผมนี่!! เหมือนพี่เถาจะจำผมได้ด้วยนะ ดูผงะไปนิดนึง แต่วันนี้เพื่อนผมมันก็กลับดึกซะด้วย ลืมบอกไปล่ะสิว่าผมไม่ได้นอนคนเดียวในบ้านเช่าที่สวยงามนั่นน่ะครับ ผมอยู่กับเพื่อนที่น่ารักน่าเลิฟของผม แหน่ะ อยากรู้ล่ะสิว่าเป็นใคร ไว้ก่อนนะ คิคิ
“เรียกฉันว่าเถาก็ได้นะ เฟรนลี่สุดๆ น่ารักมากๆ เรียนเก่งโฮกๆ แล้วเพื่อนนายไม่มาหรอ” ไอ้ประโยคสุดท้ายนี่พี่เขากระซิบถามผม เอ่อ... พี่เถาไม่ต้องเนียนก็ได้ รู้ว่าไม่อยากบอกไอ้จอมหื่นว่ามีแฟนล่ะสิ เพราะเห็นเพื่อนผม(แฟนพี่เถา) มันบอกว่าไอ้จอมหื่นจะไม่ยอมให้ใครมีแฟนก่อนมันเด็ดขาด บรื๋ออออ คนอะไรเนี่ย
ที่สำคัญ..ทำไมผมไม่เคยรู้เลยล่ะว่าไอ้จอมหื่นมันเป็นเพื่อนกับพี่เถาเนี่ย!!
“มึงอย่ามาอวยตัวเองมาก เอ๊ะ เรียกว่าให้กำลังใจตัวเองดีกว่า ฮ่าๆๆๆ” ไอ้จอมหื่น กัดเก่งนะเนี่ย
“โหย ใครจะไปหล่อแบบมึงวะ มาๆๆๆ กินๆๆ ของยังงี้ต้องลองนะเว่ย น้อง...เอ่อ...น้องชื่ออะไรนะ” เนียนได้อีกนะพี่จือเถา
“ปาร์ค ชานยอลครับ” เล่นไปตามบทครับ ฮื่อออ จะต้มไอ้พี่คริสให้เปื่อยย
“อ่า ชานยอล มาลองกินสตูของพี่มาๆๆ อร่อยอย่าบอกใครเลยนะ เดี๋ยวเอากลับบ้านไปด้วย เผื่อพรุ่งนี้เลย ฮ่าๆ” แหม จริงๆก็จะเอาไปให้แฟนกินล่ะสิท่า
“เฮ้ย ไอ้เถา มึงจะกินไวน์ก็ไม่บอกกู มาเดี๋ยวรินให้” เมื่อกี้ว่าอะไรนะ...ไวน์หรอ!! ไม่เอานะ ผมคออ่อนที่สุดในโลก โอ้วโนวววว ไม่ทันไรไอ้พี่คริสมันก็รินไปแล้ว3แก้ว
“สำหรับนายต้องกินเยอะๆ เผื่อสตูของไอ้เถามันไม่ถูกใจ” โอ้ยช่วยเอาไอ้หื่นออกไปที มันทำหน้าเจ้าเล่ห์อีกแล้ววว ผมจะบ้าตาย
พอพวกเรากินอาหารเย็นกันเสร็จ ผมเริ่มรู้สึกมึนๆแล้วล่ะ พี่สองคนนั้นก็กินไวน์กันอยู่ได้ นี่ผมว่าผมเริ่มหน้าแดงละนะ ทำไมคอแข็งกันจัง
“อ่าวน้องยอล กินอีกแก้วนึงสิครับ ไม่ไหวละหรอ” มันจะเป็นเสียงใครล่ะ นอกจากไอ้พี่คริสจอมหื่น เฮ้ออ เอาวะ อย่างยอลลี่ไม่ยอมใครอยู่แล้ว หึ เจอกันหน่อยยย! (ไม่ดูสารรูปตัวเองบ้างเลยนะ)
ว่าแล้วผมก็กระดกทีหมดแก้วเลยย แงงงงงง อะไรมันทำให้ผมทำแบบนี้นะ
ไม่ทันที่จะทำอะไรโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น หน้าจอขึ้นเป็นชื่อเพื่อนซี้หมาน้อยของผม ผมเลยส่งโทรศัพท์ให้พี่เถารับแทน แล้วพี่เขาก็เดินออกไปคุยข้างนอก..... ยังงี้ผมก็แย่สิคร๊าบบ
โอ้ยมึนเกินจะต้านทาน ผมเซไปชนพี่คริสมั้ง เท่าที่ความรู้สึกจะจับได้อ่ะนะ เอ๊ะ ไม่!!!!! ผมเด้งตัวออกมาไม่ทันแล้วเพราะโดนไอ้บ้านั่นกอดไว้แล้ว
“ก็รู้ว่าคออ่อนแล้วจะกินทำไม” หมอนั่นกระซิบอีกแล้วว อย่าได้มั้ยยย
“เฮ้ย อย่ามากอดนะ ออกไปเลยย อุ๊บ” ไม่ทันไรก็โดนปิดปากด้วยปากอีกคน ผมไม่รับรู้อะไรแล้ว มันทรงตัวไม่อยู่แล้วก็เหมือนจะล้ม แต่แขนแกร่งก็ประคองเอาไว้ ลิ้นของอีกคนส่งเข้ามาหยอกล้อในปากของคนตัวบาง
คริสค่อยๆถอนริมฝีปากออกมาเมื่อเห็นว่าอีกคนต้องการอากาศหายใจ แต่...ชานยอลกลับดึงเข้ามาประกบปากอีกครั้ง
จนเมื่อได้ยินเสียงประตูบ้านเปิด แน่นอนว่าเถาเดินกลับเข้ามาในบ้านแล้ว(แกมาช้ามาก)
ผมเลยรีบถอนริมฝีปากออกแล้วทำตัวปกติทันที เอ่อ..หัวใจผมเต้นแรงมากครับตอนนี้
“เอ่อ ผมขอตัวกลับบ้านก่อนนะครับ ขอบคุณสำหรับอาหารเย็น” โค้งหนึ่งครั้งแล้วชิ่งกลับเลยครับ เขินจะตายอยู่แล้ววว เมื่อกี้ทำอะไรไปเนี่ยยย
Kris’s part
หลังจากที่ไอ้เอ๋อนั่นหนีกลับบ้านไปแล้ว ผมก็เดินออกมาจากห้องครัวแล้วเห็นไอ้เถามันยืนทำหน้าจับผิดผมอยู่= =
“แหมมึง กูไม่อยู่แป๊ปเดียวเอาใหญ่เลยนะ แล้วไอ้เรื่องที่จะเล่าให้กูฟังตั้งแต่ตอนขึ้นรถเมล์อ่ะ ไม่ต้องเล่าละ กูว่ากูตรัสรู้เองหมดแล้วว่ะ” ไอ้เพื่อนตัวดีของผมมันจะไม่รู้ทันผมสักเรื่องไม่ได้หรอวะ
“แล้วมึงอ่ะ อยู่ๆไปรับโทรศัพท์น้องเค้าเนี่ยนะ ทำเหมือนสนิทกันมานาน นี่เพิ่งเจอกันไม่ถึง3ชั่วโมงด้วยซ้ำ ถือวิสาสะอะไรไปยุ่งกับโทรศัพท์น้องเขาวะ” ผมไร่ยาวไปหน่อย ก็มันหึงนิ
“มึงไม่รู้อะไรซะแล้ว กูกับไอ้ยอลรู้จักกันมานานละเว่ยย ที่กูแกล้งเพราะเดี๋ยวมึงหึงกูไง ฮ่าๆๆๆๆๆ” ไอ้เถามันหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง - -
“นี่มึงจะหลอกกูเพื่ออะไรเนี่ย” นั่นสิ เพื่ออะไร หรือมันจะมีลับลมคมนัยมากกว่านี้อีก
“ขอโทษว่ะมึงที่กูผิดสัญญา” อ่าว อยู่ๆขอโทษกูเฉย
“อะไรของมึงวะ”
“กูมีแฟนก่อนมึงไง” หาาาา!!! ว่าไงนะ ไรเตอร์ไม่ได้แกล้งนายคริสหรอกใช่มั้ยยย ร้อยวันพันปีไม่เคยคิดว่าจะมีคนเลือกหมีแพนด้าอย่างมัน โอ้ยยยยทรุดครับ
“ว่าไงนะ!!”
“เออ มึงยังหูดีอยู่ กูมีแฟนแล้ว เป็นเพื่อนกับชานยอล แล้วที่น้องเขายื่นโทรศัพท์ให้กูอ่ะ แฟนกูโทรมาเว่ยย!”
“ไอ้เชี่ยเถา ทำไมมึงไม่บอกกู แล้วชื่ออะไร” T^T คริสแย่แล้วครับ
“หึไม่บอกหรอก ก็ถ้ากูไม่มีแฟนมึงก็ไม่หาแฟนเป็นตัวเป็นตนสักที เที่ยวหักอกชาวบ้านเขาอยู่ได้”
“มึงอย่าพูดได้ป่ะ กูเพิ่งโดนหักอกมา....เมื่อหน้าฝนที่แล้ว” เฮ้อ ถึงเรื่องมันจะผ่านมาแล้วแต่ผมก็ไม่เคยลืมรักแรกของผมหรอกนะ
“เฮ้ยมึงกูขอโทษ กูคิดว่ามึงลืมเขาได้แล้ว”
“กูไม่ได้รักเขาแล้ว แต่ยังไงมันก็ฝังใจว่ะ กูโสดมาตั้งปีนึงแล้วนะเว่ย กูยังหาคนที่มาแทนเขาไม่ได้”
“กูถามเลยนะ จะจีบน้องยอลอ่ะ มึงแค่หาคนดามใจใช่ป่ะวะ”
“ไม่รู้ว่ะ แค่รู้สึกว่าชานยอลไม่เหมือนคนอื่น และไม่เหมือนกับคนนั้น” พูดจบผมก็กำลังจะเดินหนีขึ้นห้องนอนครับ แต่...
“เดี๋ยวมึง”
“อะไรอีกวะ”
“โทรศัพท์น้องยอล มึงคงรู้ว่าต้องทำอะไร ถือว่ากูช่วยมึงแล้วนะ” ผมรับโทรศัพท์มาแบบไม่พูดอะไรแล้วเดินขึ้นห้องทันที
“จุดอ่อนมึงอยู่ที่ผู้ชายคนนั้น ถ้ามึงลืมเขาได้นะ น้องยอลเขารับรักมึงอยู่แล้ว”
Chanyeol’s part
ผมวิ่งกลับห้องมาด้วยความเขินอย่างหาที่สุดมิได้ T////T ตอนนี้ไอ้แบคฮยอนเพื่อนผมกลับมาแล้วแหล่ะ ฮือออออออ แบคจ๋าาา ยอลอยากจะบ้าาา
“เป็นอะไรน่ะยอลลี่ ทำไมหน้าแดงขนาดนั้น” เจ้าเพื่อนสุดที่เลิฟของผมกำลังนั่งดูการ์ตูนอยู่
“ไว้ค่อยเล่านะแบค ฉันขอขึ้นไปอาบน้ำก่อน อ่ะนี่พี่เถาฝากมาให้” ผมวางถุงสตูไว้บนโต๊ะกินข้าวแล้วรีบขึ้นบันไดไป
“คิก อย่าคิดว่าฉันไม่เห็นฉากของนายนะ บรื๋ออออ” แบคฮยอน(หรือแฟนเถานั่นเองงง) บ่นกับตัวเองก่อนเปิดโน๊ตบุ๊คแล้วนั่งสไกป์กับแฟนสุดที่เลิฟ - -* (บ้านก็อยู่ใกล้กันแค่นี้)
ผมขึ้นมาอยู่ในห้องนอนครับ จริงๆก็ไม่ได้อาบน้ำหรอก มานั่งคิดถึงเรื่องเมื่อค่ำน่ะสิ!
ไอ้พี่คริส ถ้าฉันแอบชอบนายขึ้นมาจะทำไง! อย่ามาทำยังงี้ได้มั้ย
แต่มันเป็นจูบที่ฮ็อทดีนะ ...นังชานยอลลลล! หยุดๆๆ ผมพยายามแล้วนะ อารมณ์มันมีอิทธิพลมากกว่า
เง้อออออออ ผมโดนไอ้พี่คริสจอมหื่นขโมยเฟิร์สคิสของผมไปแล้ววว คนบ้าาาT[]T
To Be Continue
PS1. ไรเตอร์มาอัพแล้ววววว เป็นยังไงกันบ้าง ไรเตอร์ไฟท์ติ้งน้าาาา
PS2. ใครอยากได้คู่ไหนเพิ่มบอกได้นะ จะเพิ่มให้ อิอิ^^
PS3. ช่วงปิดเทอมนี้ไรเตอร์สัญญาจะอัพให้ทุกวันนะจ๊ะ :D
ความคิดเห็น