รักแห่งสยาม The Love of Siam ภาค 2 บทสรุปแห่งสองเรา

"เดชะพระนาม พระบิดา และพระบุตร และพระจิต อาเมน"  

เสียงบทสวดก่อนทานข้าวของครอบครัวโต้งจบลง  ทั้งสามคนกำลังนั่งล้อมวงทานข้าวเย็นด้วยกัน กับข้าววันนี้ ดูน่ารับประทานกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา อาจจะเป็นการฉลองที่หัวหน้าครอบครัว เริ่มจะทำใจยอมรับความจริงเรื่องลูกสาวคนโตได้ เค้าพยายามลดเหล้า และเพิ่งจะได้รับเรียกไปทำงานที่บริษัทแห่งหนึ่ง

"ผลตรวจครั้งสุดท้ายของคุณ  หมอบอกว่าดีขึ้นตั้งเยอะเลยนะคะ"  สุนีพูดกับสามีอย่างชื่นชมยินดี

"หรอ"  เค้าตอบเธอสั้นๆ แต่มีรอยยิ้มให้เธอเล็กๆ กลับมา  โต้งเองก็รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นที่มีมากขึ้นในครอบครัวของเค้า จากที่มันเคยหายไปนานหลายปี

"โต้ง.. พรุ่งนี้หยุดเรียนพิเศษสักวันนึงนะลูก"  สุนีพูดพลางตักไก่ย่างของโปรดใส่จานของลูกชายวัยละอ่อน  โต้งทำหน้าแปลกใจ เค้าเงยหน้ามองแม่เค้าอย่างไม่เข้าใจ

"ก็พรุ่งนี้วันเกิดเรา  พ่อกับแม่จะจัดงานเลี้ยงวันเกิดให้" แม่เธอตอบ โต้งมองหน้าพ่อแม่ตัวเองแล้วยิ้มอย่างมีความสุข เค้าก้มหน้าทานข้าวต่อ  ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่า..

"เอ่อ.. แม่ครับ" เค้าส่งสายตาวิงวอน

"ผมขอชวนมิวมาด้วยได้ไหมครับ"   

ความเงียบเข้ามาปกคลุมโต๊ะอาหารอยู่สัก 1 อึดใจ  สุนีวางช้อนแล้วเงยหน้ามองลูก ทั้งคู่มองตากัน

"ทำไมถามยังงั้นหล่ะ"  พ่อของโต้งโพล่งออกมา

"ไม่เห็นจะมี...." เค้าพูดต่อ   แต่สุนีภรรยาก็ส่งสายตาปรามเอาไว้  เค้าจึงหยุดพูด  ทิ้งความงวยงงไว้บนสีหน้า

สุนีก้มหน้าลงที่จานอาหารอีกครั้ง  เธอพูดออกมาว่า

"พามาได้  ถ้าโต้งสัญญาว่า...."

"ครับๆๆๆ  ผมสัญญา"  โต้งรีบตอบด้วยความลน  เค้าหุบยิ้มแทบไม่ไหว ก่อนจะรีบกินข้าวในจานให้หมด
.....

-------------------------------------
แม้ต่างคนต่างอยู่ก็อยู่ได้  ถึงอยู่ไกลใจยังสุขทุกวสันต์ จะอยู่ใกล้อยู่ไกลไม่สำคัญ แต่ขออยู่ด้วยกันฉันและเธอ
...... ห_ว_า_น_ใ_จ_ป_ล_า_ย_ป_า_ก_ก_า ......
--------------------------------------