คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ✿even though {intro}
7:30 น
“จงอิน..”
“จงอินลูก .. เช้าแล้วนะ”
“ไอ้ไคคค!!!!!”
“ห .. หะ” ผมรู้สึกตัวตื่นขึ้นทั้งที่ยังไม่ได้ลืมตา (?) เมื่อสัมผัสได้ถึงฝ่าตีนของแม่ผู้บังเกิดเกล้าที่กระแทกมาเต็มกลางหลัง เจ็บชิบหาย ..
“นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้วห้ะ แล้วจะไปมหาลัยทันไหม !” เสียงแหลมๆของคุณนายคิมนี่ไม่เคยเปลี่ยนเลยจริงๆครับ ตั้งแต่จำความได้ ผมเจอฝ่าตีน กับเสียงแหลมๆนี่ปลุกอยู่เสมอ นี่แหละ ผู้หญิงคนเดียวที่ผมรักที่สุดในโลก ชีวิตนี้ไม่คิดจะรักใครไปมากกว่าแม่อีกแล้วหละครับ .. รักแม่จัง “ตื่นแล้วครับบ ตัวเองปลุกเค้าด้วยตีนขนาดนี้ไม่ตื่นก็ไม่รู้จะยังไงแล้วนะ ..” ผมพูดพรางทำตาแป๋วแหว๋วใส่อีกคน .. และแน่นอน ใบหน้าเหย๋เกบ่งบอกความสะอิดสะเอียนของแม่ที่ส่งกลับมาให้ผมก็บ่งบอกชัดเจนอยู่แล้ว .. ชีวิตนี้ผมจะแบ๊วแบบคนอื่นบ้างได้ไหมนะ
“ไอดำ ไปอาบน้ำได้แล้ว วันนี้รับน้องวันแรกนี่จะไปสายเลยใช่ไหมหะ ?!” เสียงแปดปรอทของคุณนายคิมดังเข้ามาในโสทประสาทอีกครั้ง ไม่เข้าใจว่าก่อนแม่เกิดยายเขากินลำโพงเข้าไปหรือไงกัน ตั้งแต่จำความได้ แม่ผมก็ชอบแหกปากแบบนี้ตลอด “ครับๆ รู้แล้วน่าตัวเอง เค้ากำลังจะไปอาบนี่ไง” ผมตอบแม่พลางขยี้หัวตัวเองหลายๆที ง่วงชิบหายเลยจะรีบปลุกทำไม รับน้องนี่จะไปกี่โมงก็ได้ปะ ถึงมันจะเป็นวันแรกที่ได้เข้ารั้วมหาลัยก็เถอะ พอดีว่าที่บ้านไม่เคร่งเรื่องเวลา .. หรอ ?
“เลิกพูดจาชวนอ้วกได้แล้ว ไปอาบน้ำ เดี๋ยววันนี้แม่ไปส่ง” แม่สุดที่รักของผมพูดขึ้นแล้วเดินออกจากห้องไปเลย นี่เหม็นหน้ากันขนาดนี้เลยหรอ ตั้งแต่เด็กๆผมกับแม่ไม่เคยคุยกันเกินสิบนาที แม่ชอบพูดสองสามคำแล้วเดินหนีผมไปตลอด โถ่ ลูกชายหล่อขนาดนี้ยังเมินกันได้ลงคอนะครับ นี่คงเป็นป้มด้อยซินะ ขาดความอบอุ่นจากผู้หญิง ..
พออาบน้ำเสร็จผมก็ลงไปหาคุณแม่สุดที่รักอีกครั้ง แม่ผมนี่น่ารักจริงเลย รู้ด้วยว่าผมชอบกินอะไร “อะ หมูปิ้ง เอาไปกินบนรถ จะได้ไม่เสียเวลา” หมูปิ้ง .. ของโปรดเลยคุณนายคิมเลี้ยงผมด้วยหมูปิ้งมาตั้งแต่เด็ก นี่ไม่สงสัยเลยว่าทำไมโตมาหล่อ.. หึหึ และเป็นอีกครั้งที่แม่พูดโดยไม่มองหน้าผม คุณแม่สุดสวยเดินไปขึ้นรถทันที นี่ไม่คิดจะรอลูกชายสุดหล่อเลยซินะครับแม่.. ถ่อวว
“แม่ครับ .. ปวดปัสสวะจังครับ” ผมพูดขึ้นเมื่อแม่ออกรถมาได้ครึ่งทาง ขาผมหนีบกันไว้แน่น รู้สึกเหมือนของเหลวในตัวมันกำลังเล็ดออกมา จะราดแล้วเว้ยย รู้งี้น่าจะฉ่องก่อนออกจากบ้านมา “แม่แวะปั๊มให้หน่อย ..” ผมพูดพลางทำเสียงอ้อน ไม่พอยังส่งสายตาวิ้งวับไปให้แม่บังเกิดเกล้า แต่แม่ก็หาสนใจไม่ .. นี่มันวันอะไรครับบ ทำไมแม่ชอบเมินลูกชายสุดหล่อ ฮอลลล
“ตัวเองเก๊าปวดฉี่ แว๊ะปั๊มให้เก๊าหน่อยนะ ..”
เอี๊ยดดดดดดดดดดด !! แม่เบรกรถอย่างแรง อื้อหืออออ คุณนายคิมครับบบ หน้าจะแหกไม่พอ เยี่ยวก็จะเล็ดด้วยครับ เริ่มรู้สึกแฉะๆในเป้ากางเกงอย่างบอกไม่ถูก “โอ้ยยยยยยย มันใกล้ถึงมหาลัยแล้ว ทนหน่อยซิลูก มันเสียเวลานะรู้ไหม” โถ่แม่ ไม่อยากจะปวดหรอก พอปวดเท่านั้นแหละ แม่งก็ปวดเลย จะให้ผมทำไงอะ ใบหน้าผมเริ่มบึงตึงละ ก็ทำไงได้หละ คนมันปวดจะให้กลั้นยังไงฟะ
แม่เลิกสนใจผมแล้วขับรถต่อด้วยความเร็ว .. ใช่ครับแม่งเร็วกว่าเดินประมาณสิบเท่า เสียวครับเสียว .. คุณนายคิมเพิ่งสอบใบขับขี่ได้มาเมื่อสองวันก่อนครับ แล้วเมื่อวานพี่แกพาผมไปทัวร์รอบโซลมา ไม่อยากจะบอกว่ามันส์ครับ มันส์มาก .. จะตายตอนไหนก็ไม่รู้ มือของผมกุมกันไว้แน่น จนรู้สึกได้ถึงความชื้นจากฝ่ามึอตัวเอง อีกอึดใจเดียวเท่านั้นแหละ รั้วมหาลัยรออยู่ข้างหน้าแล้ว ...
“ตั้งใจเรียนนะลูก หมูปิ้งหนะรีบกินซะนะ เดี๋ยวตอนเย็นแม่จะมารั ..”
ปั้ง !! ไม่ไหวแล้วครับ ฟังแม่ร่ำลาไม่ไหวแล้ว .. ขอฉ่องก่อนน ผมรีบวิ่งลงจากรถอย่างรวดเร็วประดุจแสง ห้องน้ำอยู่ไหนวะ ! มหาลัยประจำเมืองนี่ใหญ่เว่อร์ครับ ไม่เสียแรงที่ยัดเงินไปหลายแสน ก็นะ .. ผมก็ไม่ใช่คนเรียนเก่งอะไร ติดตรงที่บ้านรวย .. แต่แป๊ปครับเดี๋ยวมาโม้ต่อ ขอฉ่องก่อน ตาผมเหลือบไปเห็นป้ายตัวน้ำเงินๆมีสองขาอยู่ข้างหน้า เหยดดดดดด วิ่งครับวิ่งง
อ่า .. ทันทีที่บั่นท้ายเนียนของผมนั่งลงบนโถส้วมของมหาลัยผมก็ได้ปลดปล่อยของเหลวที่สะสมมาตั้งแต่เช้าออกจนหมด ใช่ครับนั่ง แม่สอนมาครับ แม่บอกว่ายืนฉี่มันไม่สุภาพ .. ตั้งแต่เข้าอนุบาลหนึ่ง คุณนายคิมก็พานั่งฉี่เสมอ หรือแกจะเก็บกดก็ไม่รู้ เห็นแกชอบบ่นว่าอยากได้ลูกสาว เสือกได้ถ่านออกมาแทน ถามว่าน้อยใจไหม ก็ไม่นะ คุณนายคิมก็ปากงี้แต่ไหนแต่ไรละ แต่ก็เลี้ยงดูผมมาตลอดตั้งแต่ที่ปะป๊าเสียชีวิตไป .. ชีวิตมันเศร้าครับ
เมื่อเสร็จกิจ ผมก็รีบออกจากห้องน้ำมาล้างมือ รักสะอาดครับ ไม่เคยซกมกหรอก ห้องนอนผมนี่นะยิ่งกว่าห้องเด็กผู้หญิงซะอีก “เฮ้นายอะ เด็กปีหนึ่งหรือเปล่า ?” อยู่ดีๆก็มีเสียงบุคคลที่สองดังขึ้นมาจากหน้าประตู้ห้องน้ำชาย ใครฟะ “หือ .. เรียกผมหรอครับ” ผมเหลือบหันไปมองทางต้นเสียงซึ่งมีผู้ชายตัวเล็กยืนอยู่ “อือ นายนั่นแหละ เด็กปีหนึ่งใช่ไหม รีบไปลงชื่อได้แล้วนะแล้วเอาป้ายชื้อมาคล้องคอด้วย เขาจะเริ่มกิจกรรมกันแล้วนะรู้ไหมเนี่ย ?”
กิจกรรมไรวะ ? งงครับ แล้วนี่ผมมาทำอะไรที่มหาลัย จำได้ว่าเมื่อกี้ยังนั่งขิ้อยู่ที่บ้านอยู่เลย เอ้านี่ “เขาจะเริ่มกิจกรรมกันแล้ว นายรีบไปลงชื่อเลยนะ เดี๋ยวก็โดนทำโทษหรอก” ไอตัวเล็กพูดพลางทำตาโตมาที่ผม นี่ตกใจอะไรขนาดนั้น เออจะว่าไปวันนี้รับน้องวันแรกนี่หว่า “อ่า ..” ผมตอบอีกคนไปด้วยหน้ามึนๆ ก่อนที่เสียงเล็กจะเอาประโยคนึงขึ้นมา ซึ้งสำหรับผมแล้วผมไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ เพราะไม่ค่อยอยากให้ใครมาวุ่นวายกับชีวิตผมมากนัก “แล้วนายชื่อไร ?”
“จงอินครับ แล้ว .. ?”
TBC
ความคิดเห็น