ใครใช้ให้ข้ารักเจ้า

          ชายผู้หนึ่งพยายามแสดงภาพด้านที่ดีให้เธอเห็น เคยแสดงความรักและพูดแต่คำหวานหยอดเธอราวกับเธอเป็นพญาผึ้ง

‘พี่ไร้หน้าตาในสังคม จะคบกับพี่ได้ไหม’ สุดท้ายชายคนนั้นก็หักหลัง

          ชายบัดซบอีกผู้กลับไม่เคยกล่าวคำหวานยามอยู่ใกล้ ไม่เคยแสดงให้เห็นว่าเป็นคนดีอะไร แต่กลับเอ่ยคำน้ำเน่าน่าตกใจ

‘หากเจ้าอยู่ข้างกายข้าๆย่อมทำความชั่วได้ยาก’

‘ยศถาศักดินาบัลลังก์ความเป็นใหญ่ใดๆหากไม่มีสิ่งที่อยากปกป้องดูแลแล้วจะเอาไปทำไม ทุกสิ่งย่อมไม่มีความหมายหากไม่มีเจ้าอยู่’

‘ช่วยอยู่กับข้าให้แก่เฒ่าเป็นตายายจับมือไปจนสุดท้ายของลมหายใจดั่งเพลงที่เจ้าร้องได้หรือไม่’

ชายผู้ที่เป็นดังน้ำดำผู้หนึ่งยอมลงให้สตรีแปลกหน้าเพียงต้องการความรักมีจริงอยู่อีกหรือ