คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #24 : CHAPTER 22
Chapter 22
“ซอ วันนี้ออกไปข้างนอกกับพี่ไหม ตั้งแต่เรามาพี่ยังไม่ได้พาเราไปเที่ยวไหนเลยน่ะ”ชานยอลเอ่ยชวนน้องสาวบนโต๊ะอาหาร ที่วันนี้ทานอาหารกันพร้อมหน้า คุณนายปาร์คเหลือบมองเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร
“ชานยอล เรามีเรื่องต้องคุยกับแม่!”คุณนายปาร์คกล่าวแค่นั้นก็ลุกจากโต๊ะอาหารไป ชานยอลจึงตามไปอย่างอดไม่ได้ เพราะเขารู้ดีว่าเรื่องที่แม่เขาจะพูดคือเรื่องอะไร
“แกถอนหมั้นหนูทิฟฟานี่ทำไม รู้ไหมเจ้าสัวฮวัง โทรมาต่อว่าแม่ตั้งเท่าไหร่”
“ผมไม่สามารถแต่งงานกับ ฟานี่ได้ครับ ผมมีคนที่ผมรักแล้ว”ชานยอลตอบออกไปตรงๆเพราะเขาก็ไม่จำเป็นที่จะต้องโกหกอะไรอีกแล้ว
“อะไรน่ะ! มีคนที่แกรัก แล้วที่ผ่านมาแกไม่ได้รักหนูทิฟฟานี่หรือไงฮ่ะ”
“ผมขอโทษครับ เมื่อก่อนผมเคยคิดว่าทิฟฟานี่คือคนที่ใช่ แต่ว่าความจริงแล้วมันไม่ได้เป็นไปเหมือนที่ผมคิด ถ้าผมยังฝืนใจตัวเองต่อไปก็เหมือนทำร้ายจิตใจกันทั้งสองฝ่าย”
“โอ้ย….ฉันจะเป็นลม! ผู้หญิงคนไหนที่ทำให้แกเปลี่ยนไปขนาดนี้ ฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน เจ้าสัวได้ถอนหงอกฉันแน่ๆ”คุณนายปาร์คลมแทบจับเมื่อได้ยินคำสารภาพจากลูกชายตัวดีของเขา
“คุณแม่ไม่ต้องห่วงไปหรอกครับ เรื่องนี้ผมเป็นก่อผมจะจัดการมันเอง ส่วนผู้หญิงคนที่ผมรักอีกไม่นานผมจะพาเธอมาให้คุณแม่รู้จัก ผมเชื่อว่าคุณแม่จะต้องชอบเธอเหมือนที่ผมชอบเธอแน่ๆ”ชานยอลกล่าวกับแม่ของเขา ซึ่งแม่เขาก็ไม่ได้ขัดอะไร
“แล้วแก…จะพาแม่ซอฮยอนออกไปไหนล่ะ”
“ว่าจะพาออกไปเดินเล่นซื้อของ และไปความรู้จักกับคนรักของผม ผมคิดว่าน่าจะเข้ากับซอฮยอนได้เหมือนกัน”
“แล้วหล่อนไม่กลับไปคังวอนแล้วหรือไง…จะอยู่ที่นี่ไม่ไปไหนเลยหรือไง”
“คุณแม่ครับ เรื่องซอฮยอนคุณแม่เปิดใจยอมรับสักทีเถอะครับ เธอก็เป็นลูกสาวคุณพ่ออีกคนน่ะ ไม่ดีหรือไงได้ลูกสาวเพิ่มอีกคน”
“ฮึ!.....เห็นหน้าเด็กคนนั้นก็ทำให้นึกถึงแม่ของมัน ผู้หญิงร้ายกาจแบบนั้นพ่อแกไม่หน้าไปติดกับเลยจริงๆ พอล่ะฉันไม่อยากนึกถึง แม่ไปก่อนน่ะมีงานต้องไปทำ”คุณนายปาร์คกล่าวแค่นั้นก็ลุกจากไป ยังไงเธอก็ทำใจยอมรับซอฮยอนไม่ได้จริงๆ
“ทำไม ทำไม ทำไม ทำไม!....นังผู้หญิงพวกนั้นต้องมาขวางทางฉันครั้งแล้วครั้งเล่า ทำไม!”ซอฮยอนระเบิดอารมณ์โกรธของเธอที่มันกำลังพุ่งพล่าน อย่างควบคุมไม่อยู่ เธอได้ยินบทสนทนาระหว่างแม่ลูกเมื่อกี้สักครู่ เธอใช้มีดปลอกผลไม้ด้ามเล็กแทงลงไปที่หมอนหลายสิบครั้งจนนุ่นกระจายออกมาเต็มห้อง
“คุณหนู! เป็นอะไรค่ะใจเย็นๆนะค่ะ”แม่บ้านแชวอนที่เข้ามาในห้องรีบวิ่งเข้าไปห้ามและดึงมีดออกจากมือซอฮยอนทันที เพราะกลัวว่ามันจะพลาดไปโดนเธอเอง
“ป้า!....ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วย ทำไมพี่ชายต้องไปรักผู้หญิงพวกนั้น พวกที่มันไม่เคยจริงใจเลย ผู้หญิงพวกนั้นมันแย่งความรักของพี่ชายไปจากซอ แล้วแม่ใหญ่อีกสายตาที่รังเกลียดที่เขามองมาที่ซอตลอดเวลา”ซอฮยอนกล่าวกับป้าแม่บ้านที่เธอสนิทที่สุดก่อนจะร้องให้ออกมาอย่างเจ็บปวดกับหลายๆสิ่งที่เธอต้องเก็บใว้ในใจตลอด
“ใจเย็นๆนะค่ะ แม่ใหญ่ไม่ได้รังเกลียดคุณหนูหรอก ส่วนคุณชายเขาไม่มีทางที่จะเลือกผู้หญิงไม่ดีมาเป็นคนรักหรอกค่ะ เชื่อป้านะค่ะ คุณชายรักคุณหนูคอยดูแลคุณหนูมาตลอด เงียบนะคนดีของป้า”
…………………………………………………………………………………………………….
“นี่ครับ!ดอกไม้สวยๆสำหรับคนพิเศษ”ชานยอลยื่นดอกไม้ช่อโตให้คริสตัล เธอรับมันมาอย่างอารมณ์ดี
“ขอโทษด้วยนะครับ ที่ผมบอกว่าจะพาคุณไปพบน้องสาวแต่ว่าเธอไม่ค่อยสบายเลยมาไม่ได้”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ โอกาสหน้ายังมี ว่าแต่อิจฉาคุณจังนะค่ะมีได้อยู่พร้อมหน้ากับพี่น้อง”
“คิดถึงพี่ชายคุณหรอครับ…ว่าแต่ผมไม่เคยเห็นพี่ชายคุณเลย”ชานยอลกล่าว
“อยากเห็นไหมล่ะค่ะ…”คริสตัลกล่าวแล้วหยิบรูปในกระเป๋าตังค์ขึ้นมาให้ชานยอลดู มันเป็นรูปที่ถ่ายสมัยมัธยมกับพี่ชายของเธอ
“พี่ชายคุณหล่อเหมือนกันน่ะเนี่ย…แต่ว่าผมหล่อกว่า”ชานยอลกล่าวแล้วทำหน้าขรึมให้ตัวเองดูดีขึ้นมา จนทำให้คริสตัลขำออกมากับการกระทำของชายหนุ่ม
“ฉันว่านะ…พี่ชายฉันดูดีกว่าคุณนะ เพราะพี่ชายผมหูไม่กางเหมือนคุณ”คริสตัลว่าก่อนจะเก็บรูปลงในกระเป๋าทำให้ชานยอลต้องแกล้งเธอกลับโดยการแอบหอมแก้มเธอโดยไม่ทันตั้งตัว
“คุณทำอะไร นี่มันสวนสาธารณะน่ะ”คริสตัลตกใจแล้วลูบแก้มตัวเอง มองไปรอบๆเพราะกลัวจะมีใครแอบเห็น
“ก็คุณมันน่าหมั่นใส้นี่….คริสตัลถ้าผมจะพาคุณไปพบกับครอบครัวผมคุณจะขัดข้องอะไรไหม”ชานยอลกล่าวอย่างจริงจัง
“เอ่อ….คือว่าขอให้ตัลได้ทำอะไรบางอย่างก่อนนะ….แล้วคุณค่อยตัดสินใจว่าจะพาตัลไปพบครอบครัวคุณหรือเปล่า”คริสตัลตอบกลับ
“ครับ….ผมจะรอให้คุณพร้อมก็แล้วกัน”ชายอลกล่าวอย่างเข้าใจ
“เมื่อถึงวันนั้น…คุณอาจจะเปลี่ยนใจก็ได้น่ะชานยอล”คริสตัลคิดในใจ เพราะเธอเองเตรียมจะบอกความจริงชานยอลได้รับรู้ เพียงแต่ว่ารอจังหวะที่เหมาะสม และเธอเองก็กลัวกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นหลังจากนั้นอีกด้วย
………………………………………………………………………………………………….
“ยงฮวา! คุณส่งน้องสาวคุณมาทำลายชีวิตฉันใช่ไหม? สะใจใช่ไหมที่เห็นชีวิตฉันเป็นแบบนี้ มันไม่ใช่ความผิดของฉันเลย คุณตต่างหากที่เดินเข้ามาในชีวิตฉันเอง”ทิฟฟานี่กล่าวอย่างด้วยสีหน้าที่เศร้าสร้อยนังมองรูปของยงฮวา ทำให้หวนคิดถึงวันเวลาที่ผ่านมา
3ปีก่อน
“คุณเป็นยังไงบ้างหรอครับ”เสียงของชายหนุ่มกล่าวอย่างตกใจ หลังจากช่วยชีวิตผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังจะจมน้ำไว้
“ฉะ…ฉันไม่เป็นไรแล้วค่ะ ขอบคุณที่ช่วยฉันไว้”หญิงสาวกล่าวขอบคุณผู้พีพระคุณที่ช่วยชีวิตเธอไว้ เธอจะไม่มีทางลืมบุญคุณครั้งนี้เลย และจากเหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้เธอกับเขาพบกันบ่อยขึ้น และเหมือนเป็นเรื่องบังเอิญเมื่อเขาได้เข้ามาทำงานในบริษัทเดียวกับพ่อของเธอ
“ทิฟฟานี่…..ผมชอบคุณ ผมรู้ว่าคุณมีคู่หมั้นอยู่แล้วแต่ว่าผมไม่อาจจะปิดบังความรู้สึกนี้ได้อีกต่อไป”ชายหนุ่มตัดสินใจบอกความรู้สึกที่มีต่อหญิงสาว เขาเองแอบชอบเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้พบกันแต่เขาก็เก็บความรู้สึกมาตลอดเพราะรู้ว่าเธอมีคู่หมั้นเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้ว
“งั้น…เรามาคบกันแบบลับๆดีไหมค่ะ”จู่ๆหญิงสาวก็ตอบกลับมาโดยที่เขาไม่ทันได้ตั้งตัว เพียงเพราะเธอเหงาคู่หมั้นของเธอก็เรียนอยู่ต่างประเทศน้อยครั้งที่จะได้เจอกัน ยงฮวาก็จัดว่าเป็นหนุ่มที่หน้าดี เข้าใจเธอในทุกๆเรื่อง ติดอยู่อย่างเดียวคือเขารวยไม่เท่าคู่หมั้นของเธอนั่นเอง
“ขอโทษนะค่ะที่พูดแบบนั้นออกไป….ถ้าคุณไม่เห็นด้วย คุณก็ไม่ควรแสดงความรู้สึกของคุณออกมาให้ฉันได้รับรู้”
“ตกลงครับ….เรื่องของเรามันจะเป็นความลับ”ชายหนุ่มตอบรับข้อเสนอที่หญิงสาวได้มอบให้ ถึงแม้มันจะดูเป็นเรื่องที่ผิด แต่เขาก็เต็มใจยอมรับ ขอเพียงได้อยู่ใกล้ๆเธอก็พอ
.............................................................................................................................
อัพแล้วเน้อ ขอบคุณกำลังใจดีที่เม้นให้กันตลอด รักลีดเดอร์ที่น่ารักทุกคนเลย
รอความหลังระหว่างทิฟากับย้ง ตอนต่อไปนะค่ะ คริสยุนด้วย น้องซอเริ่มออกอาการ
ความคิดเห็น