Star Guest ผู้มาเยือนจากดวงดาว

นิยายเรื่องนี้เป็นส่วนผสมของอะไรหลายๆอย่างรวมกัน


ขอฝากด้วยนะคะ



....................................................................


star  guest


...............................................

"อืม...แล้วชื่ออะไรล่ะ ขอโทษทีพอดีลืมถาม"เด็กหนุ่มพูดขึ้น

"มิราจ" เธอตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบไม่แสดงอารมณ์ใดๆ

"แปลกดี  แปลว่าอะไรเหรอ มิราจน่ะ" 

"ปรากฏการณ์ทางธรรมชาติ เจอบ่อยจะตาย นายไม่เคยเห็นเหรอ" อีวานส่ายหัว ส่วนเด็กสาวก็ส่งสายตาหงุดหงิดใส่

"ดาวของนายนี่มันสั่งสอนประชากรกันยังไง กะอีแค่มิราจก็ไม่เคยเห็น"

"อืม ใช่ไม่เคยเห็น นี่ก็ครั้งแรกทีชั้นเห็นเธอนี่ มิราจ รึว่าเราเคยพบกันมาก่อน" พูดจบเด็กหนุ่มก็ถูกนาฬิกาปลุกกระเด็นมากระแทกศีรษะทันที

"อย่ามากวนติน ชั้นหมายถึงมิราจที่เป็นปรากฏการณ์ย่ะ ไม่ใช่ชื่อของชั้น"

"งั้นดาวเธอก็มีใช่มั้ยล่ะ ไอ้มิราจอะไรนั่น"

"มีสิ บ่อยด้วย ยิ่งวันร้อนๆแบบนี้ยิ่งเยอะ นายจะเห็นน้ำอยู่บนถนนแต่พอไปดูใกล้ๆมันก็จะไม่มี นั่นแหล่ะ มิราจ" มิราจตอบด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ 

อีวานฟังแล้วเกิดความรู้สึกสนใจตามประสาคนช่างสงสัยจึงพูดไปว่า

"แปลกดีนี่ อยากเห็นจังแล้วเธอมาจากดาวอะไรล่ะมิราจ"

เด็กสาวมองใบหน้าของเขาด้วยสายตาที่ไม่อาจเข้าใจได้ เด็กหนุ่มรู้สึกเสียววาบที่กลางใจเมื่อสบกับสายตานั้น  มิราจพูดออกมาเบาๆแต่อีวานกลับได้ยินอย่างชัดเจน

"ฉันมาจากดาวโลก"

......................................................................................


กาลเวลาผ่านไปและในที่สุดดาวโลกก็ไม่ใช่ที่ๆจะอยู่ได้

มนุษย์...จึงได้อพยพหนีออกไปจากดาวดวงนี้

หนีจากสิ่งที่ตัวเองก่อไว้

หนีจากความผิดพลาดของตัวเอง

สภาพของโลกที่เละเทะ มีแต่เพทภัยต่างๆ

ฤดูกาลที่ไม่ปกติ มลพิษ

มนุษย์เริ่มจากการไปตั้งรกรากใหม่ที่ดาวใกล้เคียง

ก่อนที่จะขยายออกไปจนทั่วจักรวาล

แต่กลับห่างออกจากดาวโลกไปเรื่อยๆเช่นกัน

และแล้วมนุษย์ก็สามารถตั้งรกรากที่มั่นคงบนจักรวาลนี้ได้

เทคโนโลยีต่างถูกสร้างขึ้น

เกิดการท่องอวกาศ

การติดต่อระหว่างดวงดาว

สิ่งมีชีวิตดาวอื่น

ท่ามกลางความเปลี่ยนแปลงที่หลากหลายและมั่นคง

ผ่านไปหลายหมื่นปี

ในที่สุด

มนุษย์ก็ลืมดาวโลก

ลืมดาวบ้านเกิดของตน

หลงเหลืออยู่แค่ตำนานของดาวสีฟ้าที่เป็นต้นกำเนิดของมนุษย์

มันเป็นเรื่องที่เหมือนๆกับเวลาเราฟังเรื่องเทพเจ้า

กึ่งเชื่อบ้างไม่เชื่อบ้าง

แต่ทว่า

ยังมีคนกลุ่มหนึ่งที่ไม่ได้ละทิ้งดาวดวงนี้ไป

และยังคงอาศัยอยู่ ณ ที่นั้นมาตลอดหลายหมื่นปี

ดาวโลกเมื่อมนุษย์มีไม่ถึงสิบล้าน

ก็กลับคืนมาอุดมสมบูรณ์ยิ่งกว่าเดิมเสียอีก

เน่องจากมนุษย์ที่เหลือได้รับบทเรียนมากมาย

พวดเขาพัฒนาเทคโนโลยีที่ล้ำหน้าอย่างที่สุด

และอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมอย่างที่สุดด้วย

ดาวโลกไม่ต่างอะไรจากสวรรค์เลยในขณะนี้

แต่ก็ยังมีคนที่ไม่ลืมดาวโลกเช่นกัน

พวกเขาหาทางบุกดาวดวงนี้มาตลอด

และนี่คือเรื่องราวการพบกันระหว่าง

เด็กสาวชาวโลกกับเด็กหนุ่มนอกโลกผู้ไม่เชื่อในตำนาน

ที่จะพากันเดินทางข้ามหมู่ดาวเพื่อค้นหาดวงดาวที่เด็กสาวจากมา!!

.................................