[BL/Yaoi]ผมไม่ได้ว่างอย่างที่คิด

“คุณชายรอง!” xxxแทบจะตะโกนเรียกหาบุคคลภายในเรือนด้วยน้ำเสียงรีบร้อน

.
.
“มีธุระอะไร” ท้ายสุดผู้ถูกเรียกก็ถามไถ่ขึ้น ท่าทีเฉื่อยชากำลังปิดหน้าหนังสือนิยายรักจากโลกมนุษย์ลง ต่างขั้วกับอารมณ์มิเป็นสุขของชายข้างนอก

.
.

“ท่านอ่านนิยายอีกแล้ว” เขากุมขมับแก่อาการของคนตรงหน้า นับวันเข้ายิ่งคลับคล้ายคลับคลาคนเสเพลมากขึ้นอีก ไม่ว่าจะนอนถอนหายใจทิ้งไปวันๆ คร้านการงาน อ่านนิยายรักหวานแหววพร้อมจิบชากลิ่นดอกแก้ว เลี้ยงปลาทอง เหลือแค่เที่ยวจีบสตรีไปทั่วเท่านั้นแหละ

.
.
“คุณชายช่วยสนใจสถานการณ์ตระกูลท่านก่อนได้ไหมขอรับ!”

---------------------------------

จากผู้เขียน

ฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ ภาษาอาจจะยังไม่ไหลลื่นเท่าดินสไลด์ เรารักนักอ่านทุกคนนะคะ จุ๊บๆ แนวอาจจะไม่ไปทางจีนมาก

เรื่องนี้มาจากจินตนาการของผู้เขียน โปรดมีวิจักรยานในการรับอ่าน