เทพบุตรซาตาน

ร่างบางสมส่วนในแบบฉบับสาวกระเป๋า  กำรังพยายามที่จะเร่งฝีเท่าเดินให้เร็วที่สุด เพื่อที่จะได้หลุดพ่นออกไปจากท้ายซอยที่ร่างผู้คนแห่งนี้โดยไว  ในขากลับจากที่ฝึกงานมา  “ไอ้เพื่อนยากเอ่ย จะตายที่ไหนก็ไม่ตาย ดันพาเรามาตายเอาในซอยผีสิงนี้ได้”  ริน หรือ เกษรินทร์   ภัทรวดีกิติกุล เดินไปก็บ่นไป ให้เจ้ารถมอเตอร์ไซเพื่อนคู่ใจที่เธอลงทุน คักกระเป๋าเงินส่วนตัว ชื้อมันมาอีกต่อหนึ่ง ในจำนวนเงินแค่สามพันบาท จากเพื่อนในคณะที่เขาพึ่งจะเรียนจบออกไป ในตอนที่เธอเข้ามาเรียนในมหาวิทยาลัยแห่งนี้ใหม่ๆ  ถ้านับเวลาการใช้งานของมันดู มันก็คงจะแปดปีกว่าๆแล้วละมั่ง ที่ร่วมทุกร่วมสุกด้วยกันมา เจ้ารถคู่ใจก็ไม่เคยที่จะมีปัญหาอะไรให้เธอต้องมาเดือยร้อนเพราะมันเลย  แต่ไหงทำไมวันนี้มันกลับมาพยศเอากับเธอได้  “แต่ก็ยังดีนะที่แก่พึ่งมาตายเอาตอนนี้ ไม่ตายซะตั้งแต่เมื่อเช้านี้ ไม่งั้นฉันก็คงไปสอบวันสุดท้ายไม่ทันแน่ๆเลย ”  แต่จู่ๆในระห่วงที่เธอกำลังที่จะเดินผ่านตึกร้างตรงท้ายซอยแห่งนั้นไป
ปั้ง…..ปั้ง…ปั้ง…ปั้ง   
ก็มีเสียงปืนดังรัวขึ้นมาสามถึงสี่นัดติดต่อกัน  เสียงมันดังมาจากในซอยแคบๆตรงมุมตึกร่างนั้นที่ตั้งอยู่ตรงข้ามอีกฟากหนึ่งของถนน ที่เธอกำลังจะเดินผ่านมันไปพอดี หญิงสาวรีบชุกตัวเข้าไปแอบช่อนอยู่ข้างหลังแท่งน้ำใบใหญ่ของบ้านร่างหลังหนึ่งใกล้ๆกับตรงที่เธอยืนอยู่พอดี
 หลังจากที่เสียงปืนเงียบลง ไม่นาน ก็มีกลุ่มชายฉกรรจ์เดินออกมาจากในซอยนั้นกลุ่มใหญ่ทีเดียว  หญิงสาวรีบชุกตัวกลับหลับเข้าไปใหม่อีกครั้ง  เมื่อชายหนุ่มหนึ่งในนั้นปรายตามองมายังทางที่เธอกำลังแอบซ่อนตัวดูอยู่พอดี  “ ตายละ เขาจะทันเห็นเราไมเนื้อ คุณพระคุณจ้าว ช่วยลูกทีเถิด อยากให้เขามองเห็นลูกเลย สาธุ ” หญิงสาวนั่งหลับตัวสันงันงก พรางพระนมมืออ้อนวอนขอพรจากสิ่งสักสิตทั้งปวงให้ปกปักรักษา เธอกลัวว่าเขาจะเห็นเธอ และก็กลัวว่าจะถูกเขาฆ่าปิดปากทิ้ง เพราะดันมาเห็นเหตุการณ์สำคันนี้เข้า  “จัดการให้เรียบร้อย อย่าให้ฉันเห็นหน้ามันโลกนี้อีกต่อไป” นั่นคือคำสั่งจากปากของผู้ชายคนนั้น แล้วเขาก็เดินห่างออกมา พร้อมกับผู้ชายอีกหนึ่งคนที่เดินห่างออกมาด้วยกัน และมาหยุดยืนอยู่ไม่ไกลจากตรงที่ๆเธอแอบซ่อนตัวอยู่  “จะเอายังไงต่อไปครับนาย” ตุลา ลูกน้องมือดีอีกคนหนึ่งของเขา  ที่เปรียบเสมือนมือซ้ายของเขา เอ่ยปากถามเขาขึ้นมาก่อน “กลับเกาะ….ไปตามคมกริชให้ฉันหน่อย  ส่วนนายก็ไป       เตรี่ยมเรือไว้รอด้วย” เสียงสั่งสั้นหวน บอกให้รู้ว่า คนสั่งนั้นกำลังอารมณ์ไม่ดีแบบสุดๆ และพร้อมที่จะระเบิดได้ทุกเมื่อทุกเวลา “ ครับนาย” เสียงลูกน้องรับคำสั่งและก็รีบวิ่งออกไปเลยทันที  อย่างกลัวว่าระเบิดจะลงหัวถ้าขืนยังซักซ่าอยู่อีกแม้แต่นิดเดียว  “ เรียกผมหรือครับนาย มีอะไรหรือเปล่าครับ” เสียงลูกน้องของเขาอีกคนหนึ่งพูดดังขึ้น  หลังจากที่ลูกน้องคนแรกวิ่งออกไปได้ไม่นาน “กริช  จัดการให้เรียบร้อยนะอย่าให้มีปัญหาตามมาทีหลัง ฉันจะไปรอที่เรือก่อนกับตุลา  อ๋อ อย่าลืมส่งคนไปจัดการกับนางแพศยาให้ฉันด้วย”  “ครับนาย” คมกริช เลขาและบอดี้การ์ดมือขวาผู้รู้ใจและทำงานกับเขามานานกว่าใครๆ จนเปรียบเสมือนทั้งเพื่อนและพี่น้องที่รู้ใจกันเป็นอย่างดี  กริชตอบรับคำสั่งของผู้เป็นนาย จากนั้นก็รีบวิ่งเผละออกมาจัดการตามคำสั่งนั้นทันที  ชายหนุ่มเตรียมที่จะเดินหันหลังกลับไปที่เรืออยู่แล้ว ถ้าหางตาไม่เหลือบไปเห็นชายกระโปงของคนที่แอบอยู่ตรงหลังแท่งน้ำใกล้ๆกับตรงที่เขายืนอยู่  “นั่นใคร ออกมาเดียวนี้นะ…ฉันบอกให้ออกมา ไม่งั้นจะยิงทิ้งเดียวนี้แหละ” ชายหนุ่มสั่งเสียงดัง อย่างต้องการที่จะขู่ให้คนที่ซ่อนตัวอยู่กลัว และยอมออกมาจากที่ซ่อน
“โอ๊ะ อย่ายิงนะ อย่ายิง ฉันเอง” หญิงสาวรีบส่งเสียงร้องบอกออกไปก่อน อย่างกลัวว่าเขาจะทำอย่างที่พูดจริงๆ
“ฉันนะใคร  ออกมา” ชายหนุ่มส่งเสียงเค่มตวาดออกไปอีก เมื่อเธอส่งเสียงขานรับแล้ว แต่ยังไม่ยอมออกมาจากที่ซ่อนเสียที
“อะ ออก ออกแล้ง ว่าย ” เพราะความรีบร้อน เร่งที่จะออกมาให้ทันใจเขา  เธอจึงพราดไปสะดุดเอาต่อไม้เข้าในตอนที่กำลังจะก้าวพ่นออกมาจากที่ซ่อนพอดี ทำให้เธอเสียการทรงตัว หัวขมำ  เซไปชนเขาเข้าพอดี อย่างไม่ได้ตั้งใจ  จึงกลายเป็นว่าตอนนี้เธอได้ตกเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของเขาเข้าพอดี “อะไร จะอ่อยฉันเหรอ เสียใจนะ ฉันยังไม่มีอารมณ์ในตอนนี้หรอก” ชายหนุ่มก้มลงมาพูดกับเธอจนชิดใบหน้า จนปลายจมูกของเขาแทบที่จะสัมผัสกับใบหน้าขาวผ่องของเธอ         อยู่รอมร่อ  “ฉันเปล่านะ เมื่อกี่ฉันไม่ได้ตั้งใจ  แต่อันนี้ฉันตั้งใจ  นี่แหนะ ” แล้วเธอก็ทำในสิ่งที่เขานั้นคาดไม่ถึง และไม่คิดว่าเธอจะเกล้าทำกับเขาด้วย  คือการเขหย่าโลกทั้งใบของเขา ด้วยเข่ามลของเธอนั้นเอง  จากนั้นเธอก็ใช้จังวะที่ชายหนุ่มลืมตัว  ผลักอกเขาออกไปโดยแรง จนเขาเซหงายหลังล้มลงไปไม่เป็นท่า และเผลอตัวปล่อยเธอหลุดมือไปเพราะยังเจ็บที่กลองดวงใจของตัวเองอยู่มาก จากฝีมือของเธอ  “ไอ้ฆาตกร ทำได้กระทั่งคนที่ไม่มีทางสู้  ไอ้พวกหมาหมู่ สมน้ำหน้า  ขอให้สูญพันธุ์ไปเลยเพี้ยง”  แล้วเธอก็วิ่งออกไปจากตรงนั้นทันที “ชายหนุ่มรีบร้องหามลูกน้องไว้ ทันทีที่พวกเขาวิ่งกันเข้ามาดู เมื่อได้ยินเสียงร้องของนายหนุ่ม  และเมื่อเห็นว่าผู้เป็นนายของตัวเองถูกทำร้าย ก็ทำท่าว่าจะตามกันไปจับตัวเธอกลับมาให้เขาทันที ถ้าชายหนุ่มไม่เรียกไว้เสียก่อน “ไหวไมครับนาย รถมาพอดีเลย ขึ้นรถก่อนเถอะครับนาย” กริชรีบเข้ามาช่วยพยุงนายหนุ่มขึ้นรถอย่างทุลักทุเล  “มีอะไรหรือเปล่าครับนาย ให้เด็กตามไปเอาตัวเธอกลับมาไมครับ”  กริชถามชายหนุ่มอย่างขอความคิดเห็น “ไม่ต้อง แค่ให้ไปสืบดูก่อนว่าอยู่ที่ไหน เดียวไปฉันจะจัดการเอง” ชายหนุ่มสั่งเสียงสั้นห้วน อย่างคนที่เคยแต่ออกคำสั่งและเอาแต่ใจอย่างเคยตัว จากนั้นก็ก้าวขึ้นรถและออกเดินทางกลับไปยังเกาะของตัวเองทันทียายเด็กบ้านี้ “คอยดูนะฉันจะเอาเธอคืนให้สาสมเลย ยายเด็กแสบ” เขามองไปยังทางที่ร่างบางวิ่งหายลับไปอย่างอาฆาตหมายหัว “แล้วเราจะต้องได้เจอกันอีกแน่ ยายตัวแสบ ฉันสัญญา” ชายหนุ่มฝากคำสัญญา ผ่ากฟ้าฝากลมไปให้เธอ