KILLER [BJin] [IKON]

ข้อมูลเบื้องต้น

Killer

[SF:BJin]

               ทุกๆสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้ มันเหมือนกับฝันร้ายของใครหลายๆคน “K” นามแฝงของนักฆ่าผู้โหดเหี้ยม ซึ่งไม่มีใครสามารถรู้ได้เลยว่าเขาคือใคร เขาอาจจะแฝงตัวในหมู่ผู้คนมากมายก็ได้นะ

                 ณ ตอนเย็น

          ครืดด ดด ดๆ เสียงโทรศัพท์สั่นอยู่ภายในกระเป๋ากางเกง หนุ่มน้อยผู้มองไปอย่างไร้จุดหมายสะดุ้งเล็กน้อย ก่อนจะล้วงมันขึ้นมา

‘ฮันบิน’

               ติ๊ด มือบางกดรับอย่างรวดเร็วด้วยความโมโห

 “นี่! ตอนนี้นายอยู่ที่ไหนแล้วเนี่ย ฉันรอนานแล้วนะ!” เสียงของเด็กหนุ่มตะคอกไปยังปลายสาย แต่ฟังยังไงก็ไม่ดูน่ากลัวเลยซักนิด

 “กำลังจะไปแล้วครับที่รัก รอแปปนึงน้า” เสียงหวานจากปลายสายดังขึ้น แน่นอน คำเหล่านี้มันทำเอาเด็กหนุ่มยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียว

 “ที่รักบ้าอะไรละ! พูดให้มันดีๆหน่อยนะฮันบิน ฉันเป็นพี่นายนะ!” ถึงร่างเล็กจะพูดไปแบบนั้น แต่การกระทำของเขาตอนนี้มันช่างตรงกันข้ามกับสิ่งที่พูดจริงๆ

  “แอะๆ พี่จินกำลังเขิลอยู่ใช่มั้ยล้า ผมรู้นะ” ร่างสูงแซวเล็กน้อยตามมาด้วยเสียงหัวเราะคิกคัก

 “รีบๆมาเลยนะ ไม่งั้นฉันจะฆ่านาย” ร่างเล็กไม่รอคำตอบจากปลายสาย เขากดตัดสายไปในทันที มือบางยัดโทรศัพท์ของเขาลงไปในกระเป๋าอย่างเดิม

 ไม่นานรถสปอร์ตคันหรูก็ตรงมาจอดตรงหน้าร่างเล็ก ใครบางคนลงจากรถมาออร่าเปล่งประกายมาก พูดได้ว่าผู้หญิงคนไหนเห็นก็ต้องละลายไปตามๆกันเลยละ

 “มารับแล้วๆ ป่ะ ไปกันเถอะจิน” น้ำเสียงที่ดูเป็นกันเอง กับคำพูดที่เหมือนเป็นเพื่อนกันทำให้ร่างเล็กหันมามองเขม็งใส่ทันที เขาเป็นพี่อยู่ตั้งหลายปี อย่างนี้ไม่หยามกันหน่อยหรอ?

 “อย่าโหดครับๆ ฮันบินขอโทษ” ร่างสูงยู่ปากพูดเหมือนกับเด็กน้อย ทำเอา ‘จินฮวาน’ แฟนของเขายิ้มออกมาเมื่อเห็นท่าทีของแฟนหนุ่มทันที

ฮันบินกับจินฮวานคบกันมานานมาก เขาแทบจะรู้ใจกันทุกอย่าง ทั้งสองต่างไม่มีความลับต่อกันเลย มีอะไรบอกกันตลอด ทางบ้านก็ไม่ได้ว่าอะไรที่ทั้งสองคบกัน ชีวิตของเขาดีมาตลอด แต่มันก็คงไม่นานนักหรอก ชีวิตของคนเรามันก็ต้องมีการสูญเสียบ้าง นี่แหละ สีสันในชีวิต

ติ้ด! มือบางเอื้อมไปเปิดวิทยุภายในรถเพื่อฟังข่าวสารต่างๆ ข่าวสารทุกๆอย่างก็เหมือนปกติทุกวัน รถชนบ้าง โดนฆ่าบ้าง แต่แล้ว จินฮวานก็ต้องตกใจกับข่าวที่ผู้สื่อข่าวรายงาน

“ตอนนี้ ดิฉันอยู่ที่สถานที่เกิดเหตุแล้วนะคะ ที่บ้านของเศรษฐี อสังหาริมทรัพย์ ตระกูล ‘คิม’ ที่ถูกลอบทำร้าย ภายในบ้านข้าวของต่างๆกระจัดกระจายเต็มพื้นที่ บุคคลในระแวกนั้นต่างสันนิษฐานว่าเป็นฝีมือของฆาตรกรที่แสนเหี้ยมโหด ‘K’ ตอนนี้ ตำรวจกำลังทำการหาหลักฐานภายในบ้านเพื่อทำการประกอบคดีอยู่คะ” มื่อสิ้นเสียงนักข่าว ร่างเล็กก็หันไปเขย่าแขนของฮันบินทันที มือที่สั่นทอนทำเอาฮันบินตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นไปตามๆกัน

“พี่จินไม่ต้องพูดอะไร เดี๋ยวผมจะรีบพาพี่ไปเดี๋ยวนี้” เมื่อสิ้นประโยคร่างสูงก็เหยียบคันเร่งจนหน้าปัดขึ้นเกือบ 100 ไม่นานนักก็มาถึงที่หมาย

จินฮวานยังคงนั่งสั่นอยู่ภายในรถ มือทั้งสองข้างจิกกันจนเป็นรอยอย่างเห็นได้ชัด น้ำตาค่อยๆผุดขึ้นมานดวงตาก่อนที่มันจะล้นออกมา ฮันบินดึงตัวร่างเล็กไปกอดทันที เพื่อปลอบประโลมเขา และพาร่างเล็กลงจากรถ

ในที่เกิดเหตุ พ่อของจินฮวานนอนแน่นิ่งอยู่ ร่างเล็กทรุดลงไปกองกับพื้นทันทีเมื่อเห็นภาพตรงหน้า มือสั่นค่อยๆเลื่อนไปจับพ่อตัวเอง จินฮวานหายใจถี่ขึ้น ตอนนี้ใจของเขาเหมือนกำลังจะระเบิด มันเต้นแรงมาก คำพูดทุกคำที่อยากจะพูดออกมามันจุกอยู่ที่ลำคอร่างเล็ก สายตาที่สั่นคลอนค่อยๆหลั่งนำ้ตาออกมาอีกครั้ง

หลายวันต่อมา

เมื่องานศพถูกจัดไปโดยราบรื่นดี แต่ในทางกฎหมายมันยังคงค้างคาอยู่เพราะไม่มีใครสามารถหาหลักฐานจากการตายครั้งนี้ได้เลย เรียกได้ว่า คนที่ฆ่าคงเป็นฆาตรกรที่มีความสามารถน่าดู แต่สิ่งที่น่าสงสัยอยู่อย่างนึง คือ น้องชายของจินฮวาน ‘จุนฮเว’ เขาไม่กลับมาบ้านหลังจากเกิดเหตุ แม้แต่งานศพเขาก็ไม่โผล่มาให้เห็นแม้แต่เงา ตำรวจก็ต่างสันนิษฐานกันไปต่างๆนาๆ ว่าในสิ่งที่จุนฮเวทำเหมือนกับเขากำลังหนีความผิด

1 เดือนต่อมา

จินฮวานคอยคิดอยู่ตลอดเวลาเกี่ยวกับเรื่องของน้องชายเขา เขาไม่เชื่อว่าจุนฮเวจะทำอะไรอย่างนั้น แต่มันก็ช่วยอะไรไม่ได้ในเมื่อเขาทำตัวน่าสงสัยที่สุด จินฮวานพยายามนึกถึงสถานที่ที่เขาจะพบกับน้องชายได้ ไม่นานนัก ความคิดหนึ่งก็ผุดขึ้นมา

‘ถ้าเขาไปที่นั่นละ?’

จินฮวานไม่รอช้าที่จะตรงไปที่นั่นทันที ‘บ้านพักต่างอากาศ’ ที่พ่อกับแม่ซื้อเอาไว้ เมื่อไปถึง จินฮวานไม่รอช้าที่จะย่างก้าวเข้าไปภายในตัวบ้าน ภายในทุกสิ่งดูว่างเปล่า มีเพียงเฟอร์นิเจอร์ที่ฝุ่นเกาะเพราะไม่มีคนมาดูแล จินฮวานวิ่งหาทุกห้องที่มีอยู่ในบ้าน ก่อนจะมาหยุดที่ห้องสุดท้ายที่ถูกล็อกเอาไว้จากภายใน จินฮวานเคาะประตูอย่างบ้าคลั่ง มือของเขาเริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆ จนเขาเริ่มจะทนความเจ็บปวดไม่ไหว จินฮวานตัดสินใจถีบประตูเข้าไป

ภายในห้องเด็กหนุ่มวัยรุ่นนั่งกอดเข่าร้องไห้อยู่ จินฮวานตรงเข้าไปหาทันที เขากอดคนๆนั้นแน่นเพื่อเป็นการปลอบประโลม คนที่นั่งกอดเข่าอยู่นั่นคือน้องชายสุดรักสุดหวงของเขาเอง

  “นายหายไปไหนมา หืม? ทำไมไม่กลับบ้านเรา” จินฮวานพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน

“ผะ...ผมกะ..กลัว เขาจะฆ่าผม ฮึก...” จุนฮเวพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นคลอน ก่อนนิ้วเรียวจะยกไปชี้บนกำแพงสีขาวของห้องซึ่งตอนนี้มันไม่เป็นสีขาวสะอาดแล้วสิ

‘มึงลองพูดดูสิ กูไม่เอามึงไว้แน่ จุนฮเว!’

TALK

สวัสดีจ้า ลีดทุกคน (ที่หลงเข้ามาอ่านฟิคอะไรไม่รู้) ก็ไรท์ก็เป็นไรท์ที่แต่งฟิคมาหลากหลาย

แนวแล้ว แต่ก็ไม่เคยประสบความสำเร็จ จนมาเรื่องแนวฆาตรกรรม

มีคนชมมากมายจากเรื่อง WHO? (ซึ่งตอนแต่งจบกะจะเอามาลง แต่โฟลเดอร์เค้าโดนลบ)

เลยมาเริ่มเรื่องหม่ด้วยเรื่อง KILLER ที่แปลว่า นักฆ่า นั่นเอง แต่ตอนนี้จะมาดูก่อนว่า

จะมีใครต้องการอ่านฟิคของไรท์มั้ย?

ถ้ามีคนอ่าน ไรท์จะได้แต่งแบบยาวให้ เพราะพล็อตเรื่องคิดไว้เรียบร้อย

แต่...

จะให้ดีกว่านั้น ไรท์กะจะรวมเล่มเลย ถ้ามีคนขอมาก แถมสเปเชี่ยลที่ไม่มีในที่ลงให้

พร้อมกับที่ระลึกเล็กๆน้อยๆที่เกี่ยวกับเรื่องนี้

จะมีใครสนมั้ย?

ถ้าใครอ่านแล้วชอบก็ช่วยแชร์ๆให้หน่อยเน้อ รักลีดทุกคนเลย

สัญญาว่าจะมาดูทุกๆคอมเม้นที่มาเม้น จะมาลงห้ครบ และจะแต่งฟิคสนุกๆให้อ่าน

อยากได้คู่ไหน บอกได้เลย ^^