รักหมดใจยัยตัวแสบ

พอพวกพี่เอ็มไปพวกเรา4คนพี่น้องก็กลับบ้านพอกลับมาถึงบ้านก็กินข้าวขึ้นนอนกันหมดเพราะพี่พายสั่งให้ขึ้นนอนพรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนแต่เช้า

ก๊อกๆๆเปิดประตู.....เปิดออกดู....อ๋อเป็นเธอ.......เธออยู่สบายไหมละเออ....แล้วใครจะมาเปิดประตูหัวใจ

ใครอีกวะเนี่ยมาร้องเพลงอะไรดึกๆดื่นๆ

แป้งพี่เอง

อ้าวพี่เค้กมาทำไมแล้วหอบหมอนกับตุ๊กตาอุลต้าแมนมาทำไมเนี่ยะ

ขอนอนด้วยคนดินอนไม่หลับ

ยังไม่ทันที่ฉันจะได้พูดอะไรพราเค้กก็วิ่งเข้าห้องไปนอนกลิ้งบนเตียงเรียบร้องแล้ว

พี่เค้กเหยิบไปหน่อยดินอนไม่ได้

อะไรวะตัวก็เล็กนิดเดียวใช้ที่อะไรเยอะแยะ

เอ๊ะ...นี่มันห้องแป้งนะ

แป้งทำไมเตียงแป้งมันเล็กอย่างนี้เนี่ยะเห็นมั้ยขาพี่เลยปลายเตียงออกไปตั้งเยอะ

เตียงแป้งมันไม่ได้เล็กหรอกพี่เค้ก  แต่ขาพี่เค้กมันยาวมากต่างหากหละไอขายาว

พลั่กๆ

มันคือเสียงฉันตกเตียงเองค่ะพี่เค้กถีบฉันตกเตียงนี่เป็นรอบที่4แล้วฉันแก้ปัญญหาโดยการนอนกอดพี่เค้กแน่นๆไม่ให้ดิ้นฉันถึงได้นอนหลับอย่างสงบสุขสักที

โอ๊ะ...โอ...โอ๊ะ.......โอ....ได้เวลาตื่นแล้วสิ.......ได้เวลาตื่นแล้วสิ

กี่โมงแล้ววะเนี่ยะ  หา........เจ็ดโมงยี่สิบ(โรงเรียนฉันเข้า7.45น.)

ไอพี่เค้กตื่นได้แล้วสายแล้ว

เช้าแล้วหรอ

เช้าจนสายเลยแหละกลับห้องไปได้แล้ว

พอฉันพูดจบพี่เค้กก็รีบวิ่งออกจากห้องไปทันทีพอพี่เค้กออกจากห้องฉันก็วิ่งไปล๊อคประตูห้องแล้วรีบเข้าห้องน้ำอาบน้ำแต่งตัวพออาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็วิ่งลงมาข้างล่าง

สายแล้วๆตายแน่เลย

ตื่นสายอีกแล้วนะ

โห่พี่พายพี่เค้กก็ตื่นสายเหมือนกัน

ไอเค้กมันออกจากบ้านไปตั้งนานแล้ว

เฮ้ยอะไรวะก็ตื่นพร้อมกันทำไมเสร็จเร็วอย่างนี้

คือว่าฉันเป็นคนอาบน้ำช้า.........มากๆแต่แต่งตัวเร็วไหนจะต้องให้พี่เลี้ยงถักเปียไหนจะต้องกินข้าวไหนจะต้องฝ่ารถติดไปโรงเรียนโอ๊ย...ปัญหาเยอะแยะมากมายก่ายกองและในขณะนี้ฉันกับพี่พายกำลังยืนเครารพธงชาติอยู่หน้าโรงเรียนชายล้วนซึ่งโรงเรียนนนี้ตั้งอยู่ข้างโรงเรียนฉันเอ๊ะ........แต่เดี๋ยวก่อนโรงเรียนชายล้วนเข้าโรงเรียนต้อนแปดโมงงั้นตอนนี้ก็ต้องแปดโมงแล้วหละสิ ว้าย.....ทำงัยดีโดนมิสที่เฝ้าหน้าประตูด่าแน่เลยไหนจะครูประจำชั้นอีก

พี่พายไปเป็นผู้ปกครองให้หน่อยดิ

หงัยเป็นงั้นหละ

ก็ถ้าผู้ปกครองมาส่งแล้วบอกว่าไปธุระมาก็จะไม่โดนจดว่ามาสาย

ก็เลยจะให้พี่ไปส่งว่างั้น

นะๆๆๆไปส่งในโรงเรียนหน่อยนะ

ไปก็ไป

หน้าประตูโรงเรียน

สวัสดีครับมิสผมเป็นผู้ปกครองของวัชรินทร์ครับ

ขอดูบัตรประจำตัวนักศึกษาหน่อยค่ะ(คือว่าพี่พายใส่ชุดนักศึกษาอยู่)

คุณเป็นพี่ชายของวัชรินทร์หรอค่ะ

ครับ

แล้วทำไมวันนี้ถึงมาสายหละ่ะ

ก็พอดีว่าไปส่งคุณแม่ที่สนามบินมาหนะครับ

พี่พายก็สตอเบอร์รี่ชีทเค้ก*เก่งเหมือนกันนะเนี่ยะ

อ๋อ..ทราบแล้วค่ะ

ถ้าไม่มีอะไรแล้วงั้นผมขอตัวนะครับ

เชิญค่ะ

แป้งวันนี้จะให้พี่มารับที่ไหน

แล้วแต่ยังไงก็ได้

งั้นพี่ไปแล้วนะ

บ๊ายบาย

หนูขึ้นห้องเรียนนะค่ะ

ยังขึ้นไม่ได้เธอต้องหยุดทุกงานอ่านทุกคนก่อน

หยุดทุกงานอ่านทุกคนเป็นโครงการที่โรงเรียนฉันจัดขึ้นเป็นโครงงานการที่ทุกวันเวลา7.20น.นักเรียนในโรงเรียนทุกคนจะต้องนั่งประจำที่แถวของตัวเองแล้วหยิบหนังสือที่ไม่ใช่หนังสือเรียนขึ้นมาอ่านจนกว่าเพลงโรงเรียนจะขึ้นถึงจะหยุดอ่านได้ส่วนพวกคนที่มาสายก็ต้องนั่งอ่านหนังสือเหมือนกันให้ครบตามที่เวลากำหนดไว้หรือจนกว่าครูจะพอใจ

อ้าวไอแป้งแกก็มาสายหรอวะ

ไอป๋วยหนึ่งในแก้งค์เด็กดาวน์(ดาวน์ซิมโดม)ทักฉันแก้งค์เด็กดาวน์จะมีทั้งหมด 6 คน คนแรกD1ป๋วย        D2 อองฟองD3 แพรว  D4 ฝน  D5นุ่น(มีฉายาว่ารุงรัง) D6เฌอแตม(มีฉายาว่าอึ๋ม)

ถูกต้องนะครับ

ดีๆจะได้นั่งเป็นเพื่อนกัน

เฮ้ยไอแป้งพี่ชายแกโครตหล่อเลยหวะ

อ๋อพี่พายนะหรอ

จะจีบหรอ

แหม....ไอแป้งแกก็พูดไป

เย็นนี้พี่พายมารับจะไปกินเมคโดนัลที่โรบินสันกันไปป่ะ

ไปดิเดี๋ยวชวนเด็กดาวน์แอนด์เดอะแก้งค์ไปด้วย

นี่เธอสองคนจะเลิกคุยกันได้รึยัง

คุยเสร็จพอดีเลยค่ะ

ไอป๋วยทำไมแกตอบมิสเค้าอย่างนั้นวะ

หนุกหนานหวะ

นี่ยังคุยกันไม่เลิกอีกหรอเก็บหนังสือเค้ากระเป๋า

อะไรวะ

ไม่ต้องบ่นยกขาขึ้น1ข้างกางแขนออกยืนจนกว่าจะหมดคาบจริยะแล้วค่อยขึ้นห้อง

ค่ะ

พวกเรา2คนก็เอาขาลงตอนที่มิสหันหน้าไปอีกทางหนึ่งที่สำคัญคือพวกรุ่นน้องที่นั่งอยู่ด้วยกันมันนั่งหัวเราะค่ะอยากจะเดินเข้าไปด่าจริงๆ

ออด..........

พอเสียงออดดังฉันกับป๋วยก็ทรุดลงนั่งกับพื้นอย่างหมดแรง

ไอแป้งโครตเมื่อยเลยหวะ

เออปวดขามากมาย

ขึ้นห้องกันเหอะแป้งเดี๋ยวเรียนคาบแรกสายspan lang="th" style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: "Cordia New"; mso-ansi-language: BE">

โอเค

ฉันกับป๋วยหยิบกระเป๋าและรีบวิ่งขึ้นห้องทตึกที่พวกเราเรียนเป็นตึกใหม่ค่ะ

ไอป๋วยมิสยังไม่มาหวะ

เยี่ยมกู๊ด

ฉันกับป๋วยรีบวิ่งไปที่นั่งของตัวเองไอป๋วยในกลุ่มไอฝนส่วนฉันนั่งกลุ่มหัวหน้ามิ้นท์

ไอแป้งแกเกือบมาไม่ทันแล้วนะเนี่ย

หวัดดีฟอง หวัดดีมิ้นท์  หวัดดีทุกคน

เออ...หวัดดี

หวัดดีตระกูลไม่

ฉันตะโกนไปหวัดดีกลุ่มไอนุ่นที่นั่งอยู่ข้างหลังกลุ่มฉัน  กลุ่มฉันกลุ่มไอนุ่นชอบเอาขนมมาแบ่งกันกินในห้องสาเหตุที่เรียกกลุ่มไอนุ่นว่าตระกูลไม่เพราะแต่ละคนจะมีสะโลแกนเป็นของตัวเองคือ ไม่แคร์ ไม่เกี่ยว ไม่ผิด ไม่ใช่ปัญหา ไม่ลาว ไม่สน ไม่จุ้น ไม่ไว้ใจ

หวัดดีแป้ง

พวกเราคุยกันได้สักพักมิสก็เดินเข้ามา

นักเรียน....กราบ

นี่สองคนนั้นที่มาสายออกมาหามิส

ค่ะ

ทำไมวะแป้ง

เราก็ไม่รู้เหมือนกันโดนทำโทษอีกแหง

ไอป๋วยแกไปทำอะไรรึเปล่าวะ

เฮ้ยบ้าวันนี้ยังไม่ได้สร้างวีรกรรมอะไรเลย

นี่เธอวิชุดากับวัชรินทร์เธอวิ่งขึ้นตึกใช่มั้ย

ใช่ค่ะงงหวะทำไมจะวิ่งขึ้นตึกไม่ได้ตึกก็ไม่ใช่ตึกไม้

ดีงั้นไปยืนกางแขนยกขาเดียวหน้าห้องเพื่อเป็นการทำโทษ

...........

ได้ค่ะ

ฉันกลับป๋วยเดินมาหน้าแล้วทำตามที่มิสบอก

ไอแป้ง ไอป๋วยโดนอีกแล้วหรอวะ

แม่งเซ็ง

ใช่มั้ย D2

เด็กดาวน์อดทนหน่อยนะสู้ๆ

เด็กดาว์นต้องสู้

และแล้วชั่วโมงอันเลวร้ายก็ผ่านพ้นไปก็ได้เวลาพัก 20 นาทีสักที เย้ ยะฮู้

ฉันกับฟองอยู่ในสังกัดกลุ่ม noxiousกลุ่มเราจะโดนรุ่งน้องมองว่านิสัยไม่ดีแต่ที่จริงกลุ่มเราก็ไม่ค่อยคิดอะไรมากเฮฮา ตลกๆแต่เวลาใครมาหาเรื่องหรือนินทากลุ่มเราโดยที่ไม่เป็นความจริงกลุ่มเราก็สู้ไม่ถอยเหมือนกัน

หวัดดีเพียว

หวัดดีไอแป้งหวัดดีฟอง

โครตปวดขาเลยหวะ

ไปโดนอะไรมาหรอแป้ง

เดินทำโทษ2รอบติดต่อกันเลยปวดไปทั้งตัวเลยเนี่ยะ

เอาเหอะ

เออ...อิ๊บวันนี้ไปแม็คป่ะพวกเด็กดาวน์ไปด้วยนะ

ไปดิ

แป้งเห็นลูกเรามั้ย

ไอฟองหนะหรอหลับอยู่นั่นงัย

ไอฟองเรียกไอพิณว่าพ่อไอพิณก็เรียกไอฟองว่าลูกมันสองคนเป็นพ่อลูกกัน

ลูกอย่าลืมซื้อข้าวเหนียวหมูไปกินบนห้องนะ

อะไรนะ

พ่อบอกลูกว่าอย่าลืมซื้อข้าเหนียวหมูนะ

ซื้อแล้วอยู่ในกระเป๋ากระโปรง

ดีมากลูกพ่อ

ไปได้แล้วลูกจะนอน

และแล้วเพลงโรงเรียนก็ดังเป็นสัญญาณว่าหมดเวลาพักแล้วให้รีบขึ้นไปเข้าแถวฉันรีบวิ่งขึ้นห้อง

ขึ้นห้องเรียนได้ค่ะ

ขอบคุณค่ะ

เสียงมิสฝ่ายปกครองบอกให้พวกเราขึ้นห้องเรียนได้

หนีห่าว

สวัสดีค่ะ

พอพวกเราทุกคนเข้าห้องนั่งที่กันหมดแล้วหัวหน้าห้องก็บอกทำความเคารพแล้วเวลาแห่งความสนุกในชั่วโมงภาษาจีนก็เริ่มขึ้นกลุ่มฉันกลับกลุ่มนุ่นเริ่มหยิบของกินขึ้นมาไอฟองกับไอพิณข้าวเหนียวหมูกับแซนด์วิชทูน่าแฮมที่ฝากไอลูกเป็ดซื้อจากท่าเรือของโรงแรมที่ตั้งอยู๋ข้างๆโรงเรียนกลุ่มไอนุ่นข้าวเหนียวหมูปิ้งกลุ่มไอป๋วยถั่วโก๋แกะพอจบชั่วโมงก็โครตอิ่มเลยไอฟองนี่แล้วใหญ่กินเสร็จปุ๊บก็หลับปั๊บแถมยังใช้พ่อตัวเองนวดแขนให้อีกด้วยขอบอกไอฟองเป็นโรคอะไรก็ไม่รู้เวลาหลับต้องให้คนนวดแขนให้ไม่งั้นมันจะนอนไม่หลับแล้วจะอารมณ์เสียและไอฟองหลับเก่งมากส่วนไอป๋วยกับไอฝนกินเสร็จก็คุยกันสะบั้นห้องเราพอหลายคนคุยกันเสียงมันก็ดังห้องเราก็เลยขึ้นชื่อว่าคุยเก่งที่สุดในตึกและคาบแห่งคงวามสุขก็หมดลงและชั่วโมงแห่งความหน้าเบื่อก็เข้ามาแทนชั่วโมงนี้ก็คือชั่วโมงภาษาอังกฤษนั่นเองมัสเซอร์ฝรั่งสอนค่ะแล้วฉันก็โง่ภาษาอังกฤษมากของกินก็หมดแล้วไม่มีอะไรทำก็เลยต้องนอนและนอนแต่ชั่วโมงนี้นอนไม่ได้ค่ะเพราะมัสเซอร์จะสอบพรีเทสพอแจกข้อสอบเสร็จภารกิจการลอกก็เริ่มขึ้น

เฮ้ยไอฟองส่งมาดิ๊

เดี๋ยวสิวะพึ่งแจกข้อสอบเองเรายังไม่ทันได้ทำเลย

เสร็จยังวะ

เสร็จแล้วอย่าลอกเหมือนมากนะเว้ย

เออ...

ในขณะที่ฉันลอกโพยของไอฟองอยู่ไอฟองก็กำลังลอกข้อสอบของพ่อมันอยู่และพ่อมันก็ไปลอกมาจากหัวหน้าห้องอีกทีห้องฉันมันลอกกันทุกกลุ่มแหละมันเป็นความสุขอย่างหนึ่ง

หมดเวลาเสียงมัสเซอร์พูดเป็นภาษาอังกฤษ

เฮ้ยไอมิ้นท์ทำไมเรากับแกตอบไม่เหมือนกันวะ เราก็ตอบไม่เหมือนแก ว้าย.....ทำไงดีเนี่ยะ

ซีเรียสหวะฟอง

พอพวกเราส่งข้อสอบเสร็จมัสเซอร์ก็ปล่อยพวกเราไปพักทานอาหารกลางวัน