ยอมใจนัก รักเพียงเธอ

“นาส  อย่านะ ไม่ ได้โปรด” เสียงห้ามและอ้อนวอนแต่เสียงนั้นหาได้ส่งไปถึงคนข้างหน้าเธอไม่ เขาใช้เวทราชันมหายันต์ตรึงเธอที่แท่นบูชา ใช้ปักมีดมาที่อกเธอแล้วใช้เวทดึงเลือดสีทองออกจากหัวใจเธอ แต่เขาดึงไปเพียงครึ่งเดียวเพราะมีมหาเวทหญิงข้างๆเขาคอยกำกับ บอกให้เขาทำตามคำแนะนำ และร่ายเวทปิดเสียงของนิลกาลให้ปิดกั้นเสียงเธอ

“ดึงฐานจิตวิญญาณ เธอกับลูกมา ด้วย ใส่ลูกแก้วนี้ จะได้เอาไปช่วยท่านแม่กับน้องๆ”มหาเวทหญิงแนะนำต่อ

“เราจะเก็บเกี่ยวผม  เอ็น กระดูกกลางหลังเธอมาสี่ข้อ ส่วนเนื้อนั้น เอาตรงน่องกับแขน หนังด้านหลัง ค่อยเลาะทีหลัง หลังจัดการเก็บเกี่ยวทุกอย่างเสร็จ นาสรีบเร็ว พี่เก็บเกี่ยวส่วนนี้เสร็จแล้ว เราไม่มีเวลา” มหาเวทหญิงกล่าว

นิลกาลน้ำตานอง  เธอถูกกระทำเหมือนดังที่เคยทำกับคน คนหนึ่งไม่มีผิด  แม้เธอจะเอาทุกอย่างของคน คนนั้นมาเพียงหนึ่งส่วนสิบแต่เธอกลับถูกคนรัก กระทำถึงชีวิตตัวเธอเอง เขาลืมเธอ  เธอพอทำใจ เขาลืมลูกเธอช้ำใจนี่เขากำลังจะฆ่าลูกนี่เธอไม่ยอม  เธอหยุดดิ้นรน กำหนดจิตไปที่ลูกเพื่อปกป้องเขาทั้งสอง แล้วร่ายยันต์เคลื่อนย้ายตัวเองโดยเลือดจากหัวใจที่หลั่งรินออกมาเพราะแผลยังไม่ปิด  ทางนาสขณะที่เก็บจิตแม่มดที่เป็นเครื่องบูชายันต์  ตรงหน้าเขารู้สึกหน่วงแปลบเจ็บแปลกที่หัวใจ  มือทั้งสองของเขาเริ่มสั่นขณะดึงดวงจิตทั้งสามจากร่างข้างหน้าสู่ลูกแก้วสีทอง

“ดวงตา ใช่ ดวงตาจงนำมาคืนแก่เรา”มหาเวทหญิง ยื่นมือมาควักตาของนิลกาลไปข้างขวาไปใส่ตาให้ตน และกำลังจะไปควักค้างซ้าย แสงสีทองก็ส่องประกายจ้า ร่างบูชายันต์หายไปจากที่ตรงนั้นทันที

 “ไม่   มันหายไปไหน ไป  ไปตามล่ามันมา ไปเหล่าทหารเหล่าเวทจงฟังข้า ตามล่า  พามันกลับมาให้จงได้ นาส ไปไปตามล่ามันมา ตามมันมา  เราจะไปช่วยท่านแม่กับน้องๆก่อน”มหาเวทหญิงหันไปสั่งนาส

“เหล่าทหารและนักเวท  ตามเรามา เราจะไปล่าแม่มดกัน จงไปออกประกาศใครแจ้งเบาะแสหรือจับแม่มดได้เราจะให้รางวัลล้านเหรียญทอง จงไปประกาศให้ทั่วทั้งโลกา” แล้วทุกผู้ทุกคนก็แยกย้ายตามหา ติดประกาศข่าวการล่าแม่มดเริ่มขึ้นทำให้ทั่วทั้งโลกาแตกตื่นกับรางวัล และเริ่มออกล่ากัน

                 ทางด้านนิลกาลเธอหายตัวไปที่ห้องทดลองที่อยู่จักรวาลดันลาส  เพื่อนๆเธอแตกตื่นตกใจกับสภาพของเธอ พากันวุ่นวายช่วยกันยื้อชีวิตเธอและลูกเธอกันให้วุ่น นิลกาลค่อยๆหมดสติ  เธอถูกเวทกั้นเสียง ที่ยังไม่คลายจึงพูดไม่ได้แต่น้ำตาเธอนั้นเป็นสีเลือดไปแล้วก่อนที่เธอจะหมดสติเธอใช้สติกำหนดจิตร่ายยันต์จากเลือดหัวใจที่ยังหลั่งอยู่ปกป้อง ป้องกันลูกๆเสียวจิตสุดท้าย เธอขอภาวนาจิตจากเลือดสีทองหัวใจของเธอให้ตนเองลืมความทุกข์ลืมรักแต่ไม่ลืมคนพวกนั้นเด็ดขาด แล้วเธอก็สติดับวูบไป