รักแห่งสยาม-จะัวายไม่วายก็ช่างมันเหอะ

เนื้อเรื่อง

รักแห่งสยาม-จะัวายไม่วายก็ช่างมันเหอะ

เรื่องราวความรักต่างๆหลากหลายรูปแบบของทั้งวัยหนุ่มสาวและวัยคุณพ่อแม่
เรื่องนี้ กับการรอคอย และกระแสการวิพากษ์วิจารณถึงหนัง เกี่ยวกับประเด็นเพศที่สาม ซึ่งแต่ละคน
ก็จะมุ่งแค่เรื่องประเด็นนี้เท่านั้น(ว่าตกลงมัน y หรือไม่ y วะ)

งานกำกับหนังใหญ่เรื่องล่าสุดสำหรับ มะเดี่ยว-ชูเกียรติ ศักดิ์วีระกุล ผู้กำกับรุ่นใหม่ที่น่าจับตามองที่สุดคน
หนึ่งในวงการหนังไทยบ้านเรา จากผลงานที่ผ่านมาไม่ว่าจะเป็น คน ผี ปีศาจ
และ13 เกมสยอง (มีหนังสั้น12 ด้วย) ซึ่งแสดงให้เห็นถึงฝีมือ และความน่าสนใจในตัวผู้กำกับคนนี้


ยอมรับว่าก่อนดูหนังเรื่องนี้ผมโดนสปอยล์ไปบ้าง (ไอ้เพื่อนเลว รีบดูแล้วมาสปอล์ตู) จึงทำให้เตรียมใจยอมรับเรื่องราวไว้บ้าง
และสร้างภูมิคุ้มกันทางจิตใจขึ้นมาป้องกันได้ก่อน ทำให้ผมตั้งหน้าตั้งตา
กับเรื่องราวได้อย่างเต็มที่ (ดีที่มันไม่บอกเยอะมาก)โดยไม่ต้องมานั่งงง อึ้ง หรือ
ยอมรับไม่ได้ใดๆทั้งสิ้น

เพราะมีอีกหลายคนที่ทำใจไม่ได้กับการที่หนังอาจจะมีเนื้อหาไปในทางเพศที่
สาม จึงทำให้หลายคนที่ยังคงรับไม่ได้กับเรื่องราวประเภทนี้ จึงอาจจะไม่ชอบ
และถึงขั้นเกลียดหนังเรื่องนี้เลยก็ว่าได้ เพราะด้วยว่าหน้าหนังและการประชาสัมพันธ์นั้น
พยายามจะปิดบัง ซ่อนเร้น และอำพรางประเด็น นี้ไว้ ทั้งโปสเตอร์หนัง เนื้อเรื่องย่อ หรือแม้แต่การโปรโมตรตามสื่อ
ที่ถ้าดูเพลินๆนึกว่าเป็นหนัง
แนวรักวัยรุ่น สดใส แบบ Season change เลยที่เดียว

การประชาสัมพันธ์ในแนวทางนี้ เพื่อมุ่งหวังจะเปิดตลาดสู่วงกว้าง และ
สามารถเรียกกลุ่มคนดูได้มากที่สุด (ทั้งชอบ y ไม่ชอบ y และคนกลางๆ)
ซึ่งบางครั้งเหมือนจะเป็นการไม่จริงใจกับคนดู เพราะถึงจะบอกว่าเรื่องนี้อาจไม่ใช่
ประเด็นที่มุ่งเน้นจะนำเสนอ แต่ต้องยอมรับว่ายังมีกลุ่มคนที่ไม่ปลื้มหนังแนว
นี้อยู่ และถึงขั้นเกลียดก็มี และกับกลุ่มที่ไม่ชอบโดนหนังหลอก ก็ยังมีอยู่


ทำให้หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องเจอเสียงวิพากษ์วิจารณ์ในประเด็นที่ว่า
หน้าหนังนั้น หลอกคนดูทำให้คนบางกลุ่ม (ที่ไม่ชอบy)นี้ ผิด
ความคาดหวัง และเหมือนถูกหลอกให้ไปดู

แต่โชคดีที่ตัวหนังโดยรวมทำออกมาได้ดี ถึงขั้นดีมากเลยทีเดียว
ด้วยความสามารถของผู้กำกับ ที่สามารถถ่ายถอดเรื่องราวของความรัก
คู่ขนานระหว่างวัยได้อย่างสอดประสานกลมกลืน และสวยงาม
อย่างลึกซึ้ง กินใจ และมีมุมมองที่ดีในการเข้าใจใน ชีวิต

"ชีวิตที่ต้องเรียนรู้ เข้าใจ และฟันฝ่าอุปสรรค์ต่างๆเพื่อที่จะก้าวข้ามพ้นวัยต่อไป"


จึงทำให้หนังไม่ถูกยำเละจากคนทุกๆกลุ่ม เลยอาจจะเหลือแต่กลุ่มที่ไม่ชอบหนังแนวนี้จริงๆ
(และคนที่ดูแล้วไม่สนุกไม่ชอบแต่ก็เฉยๆเรื่องyบ้าง)




ผมชอบประเด็นที่หนังเลือกที่นำเสนอ กับ
การที่เลือกพูดถึงประเด็นรักของชาย(กับชาย) สำคัญมาก
เพราะทำให้หนังมีความน่าสนใจ แรง และแตกต่างจากสิ่งที่เคยมี
(ถ้าลองเปลี่ยนเป็นความรักหนุ่มสาวธรรมดาบนโครงสร้างเดิม หนังจะไม่มีอะไรเลย) และมันทำให้สามารถสร้างความขัดแย้งที่
ยิ่งใหญ่บนเรื่องราวความรัก จนทำให้ผู้ชมเห็นใจและรักในตัวละครได้ไม่ยาก

และสิ่งหนึ่งที่ดีมากๆถึงมากของมากๆ มากที่สุด (สรุปคือมันมาก)
ในหนัง เรื่องนี้คือ บทสรุปที่หนังหาทางออกให้กับเรื่องราว ต่างๆ กับการคลี่คลายปมอันใหญ่ยิ่ง ได้อย่างสวยงาม และการเลือกที่จะให้ตัวละครตัดสินใจใน
เส้นทางเดินของชีวิตได้ดีโดยที่ไม่เข้าข้างตัวละคร (คนดูด้วย)
ไม่เพ้อเจ้อ และไม่ฟูมฟาย

และสิ่งที่เรียกได้ว่าเป็นตัวช่วยให้หนังน่าประทับใจ และปลุกอารมณ์ร่วมของคนดู ได้ดี ก็คือ เพลงประกอบภาพยนตร์ที่แต่งโดย
คุณมะเดี่ยว ผู้กำกับหนัง (เก่งจริงๆเลยคนอะไรเนี้ยทำได้หลายอย่าง แอบหมั่นไส้เล็กๆนะ) ที่ไพเราะและทราบซึ้งกินใจดีจริงๆ ทำ
ให้บ้างครั้งดูหนังอย่างเพลิดเพลิน และมองข้ามข้อผิดพลาดเล็กๆน้อยๆไปได้

ต้องยอมรับว่าหนังรักต้องมาพร้อมกับเพลงรักจริงๆ

ส่วนเรื่องการแสดง นั้น เด่นมากครับสำหรับ ก้อนคนแก่
(สินจัย, กบ-ทรงสิทธิ์) เล่นได้ดีมาก ทั้งคม ลึก และมีพลัง
(อย่างกับชีวิตตัวเอง) ในก้อนคนเด็ก ใช้ได้ครับ เนียนตาดี
ี(ยกเว้น น้องที่เล่นเป็นโดนัท แข็งไปหน่อยนะ) แต่ที่ผมชอบมาก
คือน้องที่เล่นเป็นหญิง แอ๊บแบ๊บพอได้นะ แต่จังหวะดีมาก แสดงอารมณ์
ออกมาได้ดี ชัดเจน และมีเสน่ห์ (อันนี้ความเห็นส่วนตัวครับ)


โดยรวมหนังเรื่องนี้มีคุณภาพมากครับ ทั้งเรื่องราว เนื้อหาและประเด็น
ที่หนังต้องการสื่อสาร รวมทั้งโปรดักชั่นที่ดี (กว่าหนังไทยหลายๆเรื่อง)
ทำให้หนังมีคุณค่าในตัวมันเอง

อย่ากังวลถ้าคุณจะลังเลใจในการชมหนังเรื่องนี้เพียงเพราะหนังมันจะ วายหรือไม่วาย

และลองเปิดใจยอมรับมุมมองของความรักในอีกรูปแบบหนึ่ง
มาสัมผัสเรื่องราวดีๆที่ไม่ได้จบแค่ประเด็นว่ามันจะวายหรือไม่วาย


ความรักที่เกิดขึ้นกับทุกๆวันและกับทุกๆวัย
ความรักที่เกิดขึ้นโดยไม่สำคัญว่ามันจะเกิดกับชาย-หญิงหรือชาย-ชาย
ความรักที่แม้จะไม่สามารถร่วมทางกันได้แต่ก็มิใช่ว่าจะไม่ได้รักกัน
เพราะว่าความรักย่อมเกิดขึ้นได้กับทุกคนที่มี
"หัวใจ"

ปล. 1.โรงที่ผมดู ในโรงคนดูวี๊ดวายกระตู้วู้(ได้ยินแต่เสียงผู้ชาย) กันมากเลย ไม่ทราบว่าคนไปดูโรงอื่นเป็นไงบ้างครับ
2. ไม่รู้เป็นอะไร ผู้ชายที่นั่งข้างๆผมชอบเอาปลายเท้ามาสะกิดเท้าผมบ่อยๆ (แรกๆก็ไม่คิดอะไรนะ แต่หลังๆนี้มีมาบ่อยแหะ)
เลยต้องนั่งเอาขาขึ้นมาบนเก้าอี้เลย