ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
*แก้ใหม่หมดเลย* จบแล้วค่ะ
อยากให้กลับไปอ่านใหม่ตั้งแต่แรกนะคะ หลอกให้อ่านนั่นเอง (ฮา)
รักคนอ่านทุกคนนะคะ //เอาหัวใจไป 1000 ดวง
Fan art by : Bakaaochan แฟนอาร์ต พล๊อต และ แทบจะทุกอย่างของเรื่องนี้ กราบนาง
เอาคำโปรยวาง ป้าป!!
'ของขวัญ' ที่คนในลีคเอามาให้หลังจากกลับมาถึงโลก
ไม่เคยคิดเลยว่า มันจะทำให้ผมเจ็บปวดเจียนตายได้ถึงขนาดนี้
"ด...เดเมี่ยน"
คอมเม้นต์ติชมอะไรได้หมดเลยนะคะ หรือจะทักมาที่ทวีตก็ได้เลยค่ะ llau_7yacht ไม่กัด
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
แต่เรื่องใหม่ก็ยังเข็นออกมาเรื่อยๆนะคะ
ยังไงก็ฝากติดตามผลงานต่อไปด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
กดตอนต่อไปอย่างมีความหวังปรากฏว่าสิ้นสุดแค่ตอนนี้... เรามันโง่เอง (หัวเราะทั้งน้ำตา) มันเหมือน true end มากกว่า bad end หรือ good end ซะอีก มันดูกลางๆ(?)ดีนะคะ
คงเพราะ flashback หวานเลี่ยนมันเยอะไปอ่ะเนอะ จะดราม่าเลยไม่สุด
เรื่องนี้ 8 ตอนจบค่ะ ไม่มีตอนต่อไป กดเท่าไหร่ก็ไม่เจอเพราะกดปิดเรื่องไปแล้ว ฮือ T^T
เหตุผลคือ .....อะไรดีล่ะ 5555 //ข้าม (ได้เหรอ!?)
ปล. ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ กราบ
พยายามเจ้านะจอน! สงสารทั้งเดมิ จอน แล้วก็คนอื่นๆ จังนะ
จอนโดนเพื่อนๆกดดันให้อยู่ละฝั่งกับแฟนตัวเองแบบนี้ สงสารนาง
ส่วนเดเมี่ยน...จะมีโอกาสจำจอนได้มั้ยหนอ
ไม่นะเดมิ ใครทำให้นายเป็นแบบนี้กัน
What the...?
อันนี้ไรท์ก็คิดไม่ออกเหมือนกันค่ะว่าเขาไปไหน
งั้นก็ให้หายไปอย่างเท่ห์ๆ (ตามหาน้องชาย เท่มะ) ดีกว่ากลับมาอย่างงงๆ กลับมาทำไม!? เนอะ
//แบบนี้ก็ได้เหรอ ได้สิคะ 5555
คืออย่าให้ครอบครัวแบทแฟมมีความสุขงะ พ่อพิการ พี่ชายคนโตดูแลพ่อ พี่ชายคนรองขาเดี้ยง(เดเมี่ยนทำเปล่าหว่า?) พี่ชายคนกลางหายสาปศูนย์ น้องชายคนเล็กตอนแรกหายตัวไปพอกลับมากลายเป็นนักฆ่าเฉยไม่มีใครในครอบครัวรู้อีก
ดีกน่อยที่จอนกับเมี่ยนได้อยู่ด้วยกัน แต่ก็อยากให้แบทแฟมรู้เรื่องด้วยจัง
ตัวเดมี่ดูบางไปหน่อย
สำหรับเราเวลาเขียนก็จะนึกภาพประมาณนี้อ่ะค่ะ เพราะรู้สึกว่าน้องเมี่ยนเป็นคนตัวเล็ก //มองตาแป๋ว
ต้องใจแข็งเขียนแบทแฟมให้จบแบบนี้จริงๆค่ะ เจสันไม่ตายก็จริง แต่ิทมนี่หายไปชนิดที่ว่าเราก็ลืม (เอ้า!?)
เพราะถ้ามีครอบครัวมาเอี่ยวเดี๋ยวเรื่องจะยืดยาวและไม่ดาร์คได้ สั้นๆคือเราขี้เกียจเขียนนั่นเอง //อ่าว อิเวง
มันต้องหวานก่อนแล้วต้องจบด้วยหน่วงตับหนักๆค่ะ ไม่ใช่ไรหรอก คิด flashback ได้ก่อนนั่นเอง 555+
P.S. ถ้ายังมีคนอ่านอยู่ก็จะแต่งมาเรื่อยๆค่ะ ^^ ขอบคุณนะคะ พูดแบบนี้เขินเลย >///<
มันบีบ มันหน่วงงื้อ ตอนเขียนฉากแฟลซแบล๊คนี่ก็แอบเบะปากหมั่นไส้สองพระนางคู่นี่เหมือนกันค่ะ
อะไรจะรักเมี่ยนขนาดนั้นพ่อคุณ อิจอนเอ้ย รักจนเข้าด้านมืดเลยลูก //กรรมหนอ
ว่าแต่จะจบแฮปปี้หรือเปล่าน้าาาา
เพราะว่ากะจะเน้นความสัมพันธ์ไปที่จอนกับเดเมี่ยนเพียวๆ ก็เลยตัดเรื่องครอบครัวเวนย์ไปเลย
ทิมหายแล้วหายลับไปเลย คนที่น่าสงสารที่สุดในเรื่องนี้ได้แก่ ทิม เดรค เพราะไรท์ลืม //กรรม
จากนี้ไปก็คงเป็นมนต์รักของราซ อัลกูลกับลูกสมุนเกรดบีของเขา // 55555
ที่นี่ไม่ใช่ตึกทีนไททันด้วยจะจู๋จี๋กันก็ไม่มีใครห้ามแล้ว (เดี๋ยวนะ ทาเลียกับท่านตายังอยู่ เอ๊...!!!)
//ขอบคุณนะคะ จุ้บๆ
ถึงจะจบได้แบบอืมมมมมมไปนิดแต่ก็พอใจที่ทั้งสองสุดท้ายก็ได้อยู่ด้วยกัน
จะรอเรื่องใหม่ๆนะคะ
พอดีไปไม่ถูกว่าจะให้น้องกลับมาจำจอนกับทุกคนยังไงด้วย แล้วก็ไหนๆก็มาทางดราม่าแล้ว
อยากลองว่าจะไปได้สุดแค่ไหนค่ะ 555 ก็เลยจบแบบนี้นั่นเอง
น้องจอนเป็นตัวละครที่น่าสงสารที่สุดในเรื่องสำหรับเราค่ะ เหมือนกับแบกโลกไว้ทั้งใบ
แล้วไม่มีใครมาอยู่ข้างๆนาง ฮือ เศร้า T^T นี่ก็งงเหมือนกันว่า 5 ปีที่ผ่านมานางใช้ชีวิตยังไง
ถ้าเดเมี่ยนจะมีอิทธิพลกับนางมากขนาดนี้ แต่ตอนนี้เขาก็ได้อยู่ด้วยกันแล้วค่ะ แฮปปี้ทั้งสองฝ่าย
เดเมี่ยนได้อาวุธที่โคตรทรงพลัง ส่วนจอนก็ได้อยู่ข้างคนรักของเขา win-win ทั้งคู่เนอะ
P.S ตอนท้ายที่เป็นประโยคภาษาอังกฤษอะค่ะ เป็นเนื้อเพลงเหรอค่ะ ถ้าใช้เนื้อเพลงแล้วคือเพลงอะไรอ่ะ ถามรู้ๆๆๆๆๆ
เรามาหน่วงตับไปด้วยกันค่ะ ฮือ น้องทำผิดไปแล้ว น้องทำพลาดไป สิ้นหวังแล้ว
ถ้าไม่เพราะอารมณ์ชั่ววูบ คืนนั้นของทั้งคู่ ก็คงจะไม่เกิดค่ะ และ เรื่องก็คงไม่เป็นแบบนี้ แต่อาจจะหน่วงกว่านี้
เพราะจอนจะขังน้องไปเรื่อยๆ กอด จูบ และเดเมี่ยนจะส่งสายตาขยะแขยงมาให้เค้า
จนสุดท้ายมันก็ประทุมาเป็นลูปนี้เหมือนเดิม แต่รุนแรงกว่าน้องเมี่ยนอาจ mind break ไปเลย
นี่คิดว่าคนเราถ้าสิ้นหวังแล้ว โอกาสที่จะกลับมามีหวังได้มันน้อยอ่ะค่ะ ต้องมีคนประคับประคอง
แต่ในกรณีจอนก็นะ คนที่ทำให้เขาสิ้นหวังและคนที่ทำให้กลับมามีหวังได้คือคนเดียวกัน
พอน้องเมี่ยนมาเป็นซะแบบนี้ จอนก็เลย down ลงเรื่อยๆค่ะ
ส่วนเรื่องประโยคภาษาอังกฤษ ไม่ใช่เพลงค่ะ เราคิดขึ้นเองเพราะอยากจะเสนอให้ตรงกับเรื่อง
Broken ค่ะ เลยให้แต่ละตอนในประโยคภาษาอังกฤษมีคำว่า Broken ค่ะ
ถึงกับตอนเปิดหนังสือเรียนตรวจแกรมม่าเลยทีเดียว ร้องไห้หนักมาก 555555
แบบนี้เรียกจบ bad end แต่ในเรื่องคือ good end ค่ะ 5555555555555555555
เราว่าเนื้อเรื่องอะไรก็ดีนะคะ สองคนนี้รักกันมาก สุดท้ายก็อยู่ด้วยกันสักทีหลังจากต้องเจออะไรแบบนั้น ถึงจอนจะต้องหันหลังให้คนทั้งโลก แต่ตัวจอนเองคงไม่อยากหันหลังให้กับโลกทั้งใบอย่างเดเมี่ยนแน่ๆ
ส่วนเดเมี่ยนนี่สงสารอะค่ะ เสียตัวตนในอดีตไป พอกลับมาความจำเสื่อมเชื่อกับคนลวงหลอกของตาและแม่มาตลอดจนการเป็น ราซ อัลกูลคนต่อไปคือเป้าหมาย มันแบบ...ตายทั้งเป็นโดยไม่รู้ตัวเลยอะค่ะ ฮืออออออออออ //แต่เดเมี่ยนก็ยังคงรักจอนแม้จะจำไม่ได้ เห็นได้ชัดๆจากการใจอ่อนนนนนนนนนนนนนนนน LOVE IS IN THE AIR!!!!!!
-------------------------------------------------
อยากอ่านตอนพิเศษได้มั้ยคะ? โฮฮฮฮฮฮฮฮฮว์ อยากเห็นจอนลูกน้องเกรด B คนสนิทยืนอยู่ข้างๆเดเมี่ยนอะค่ะ //กัดผ้า เอามืออุดปากแล้วร้องส์
เรื่องนี้สอนให้เมี่ยนรู้ว่า ผัวประเสริฐแบบนี้ไม่มีอีกแล้วล่ะค่ะ ฮา (ขออนุญาติหยาบคาย อารมณ์มันพาไป)
ยอมทิ้งโลกทั้งใบเพื่อตัวเอง โคตรใจเลย
จริงนะคะ ตอนแรกว่าให้จบแบบน้องเป็นสตอร์กโฮม ซินโดมด้วยแบบเสียตัวให้เขาไปครั้งนึง
แล้วดันรู้สึกขาดเขาไม่ได้อ่ะค่ะ (ติดใจนั่นเอง) แล้วให้นางออกตามจับซุปเปอร์แมนมาใส่กรงเอง
แต่คิดไปคิดมาให้จอน Broken คนเดียวก็พอค่ะ เดี๋ยวจะวุ่นวายไปมากกว่านี้
ส่วนเรื่องตอนพิเศษ คงไม่ได้เขียนอ่ะค่ะ เรากดปิดเรื่องไปแล้ว (แหงะ)
แต่ก็พอนึกภาพตามที่คอมเม้นต์ได้เลยค่ะ คงประมาณราซ อัลกูลนั่งไขว่ห้างโดยมีองค์รักษ์มือขวาเป็นซุปเปอร์แมนยืนอยู่ด้านหลังบังลังค์ ง่อว์ ดราม่าควีนสุดๆ แต่ละวันก็
จอน : วันนี้จะให้ผมไปเผาประเทศไหนดีครับ
เดเมี่ยน : อเมริกา
//เครียดเลย
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ
good end เนอะ เราก็ว่า good แค่ทั้งคู่กลายเป็น bad แต่ตอนจบมันคือ good เนอะ //เริ่มสับสนละ
'แค่เขาอยู่ด้วยกันก็พอ' คำนี้มันใช่เลยค่ะ กู๊ดจ้อบ!?
นึกภาพราซ อัลกูลที่มีมือขวาเป็นซุปเปอร์แมน โห ได้ครองโลกแน่นอนค่ะ
ปล. ส่วนทิมนี่...อยากบอกว่า เออ เราลืมจริงค่ะ //โอ๋ๆ ไม่ต้องร้องนะทิม สงสารนาง
//ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ
แต่เราจะรอเรื่องต่อไปอีกเรื่อยๆนะคะจะbadจะฟีลกู๊ดเรารับได้หมด จะรอนะคะสู้ๆจ้า รักกกกกกกกก
จากมีความหวังมากๆ กลายเป็นสิ้นหวังสุดๆ จนเลือกที่จะทิ้งโลกเพื่อจะได้มาอยู่กับเดเมี่ยน
เอาจริงๆก็ชอบนางมากที่สุดในเรื่องนี้ล่ะค่ะ
(ปกติเราจะชอบเมี่ยน แต่เรื่องนี้ต้องยกให้จอนจริงๆ อวยหนักมาก ฮา)
ส่วนที่ใส่ความรักมาเยอะเพราะพอดีชอบเขียนฉากมุ้งมิ้งอ่ะค่ะ 5555 เพลินมือกว่าเขียนดราม่า
ย้อนอดีตมันเลยเยอะกว่าเนื้อเรื่องหลัก สมดุลสุดๆ //หรา
//ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ
น้องเมี่ยนบอกได้ออกไปสักที
ช่วงแรกๆมันก็จะย้อนอดีตนานหน่อยค่ะ 555 เรื่องมุ้งมิ้งนี่เขียนเพลิน
พอมาปัจจุบันนี่ตัดชับเลย
ทำไมอ่านไม่ได้ล่ะ????????????????????
ป๊าคงช่วยอะไรน้องไม่ได้แล้วล่ะค่ะ //ความทรงจำลบไปหมดแล้ว ฮือเศร้า
ส่วนพี่ๆก็ แง เจสัน ทิม T^T
ปล.รักนะคะ
เอาจริงๆเขียนยากมากค่ะ
บุคลิกนี้โลกมันไม่สดใสไม่ใช่น้องจอนง่ะ
แต่สรุปสั้นๆได้ว่า Flashback ยาวกว่าเนื้อเรื่องหลักค่ะ ฮ่าๆ //เอ๊ะ ยังไง!?
อยากให้อ่านแล้วรู้สึก'จึก'ค่ะ อิอิ ดีใจจัง